Σκληρή η πραγματικότητα..υπέροχη η αξιοπρέπεια..

Η κυρία είχε φιλοξενούμενο σπίτι της ένα συγγενή. Σάββατο απόγευμα..τα μαγαζιά κόντευαν να κλείσουν..Ο άνδρας της της ζήτησε να κάνει ένα αγαπημένο γλυκό για τον αδελφό του..Άνοιξε τα ντουλάπια της..τα είχε όλα..της έλειπε μία κρέμα γάλακτος..Κοίταξε το ρολόι..μόλις που προλάβαινε..Απέναντι σχεδόν στο παρκάκι υπήρχε σούπερ μάρκετ..πήγε αμέσως για να προλάβει πριν κλείσουν. 
Οι πελάτες μετρημένοι, τα ψώνια της μόνο η κρέμα και ένα βούτυρο που ζήτησε ο άνδρας της, είχε πάρει μαζί της μόνο ένα 10ευρω χωρίς πορτοφόλι ..το νούμερο της κάρτας το θυμάται πάντα απ' έξω..
Στο ταμείο μπροστά της μία νέα γυναίκα με ένα αγοράκι γύρω στα 9..μόλις την είδε θέλησε να της δώσει τη σειρά..
-Μα κι εσείς λίγα έχετε..παρακαλώ, θα περιμένω..
Η νέα γυναίκα κρατούσε στα χέρια ένα γάλα,μία μαργαρίνη, ένα πακέτο μακαρόνια , λίγο τυρί χύμα και ένα πακέτο κορνφλέικς σοκολάτας του μαγαζιού..Μας κοίταξε με ντροπή και είπε στη ταμία:
-Κοιτάξτε πρώτα τη τιμή στα κορν φλέικς παρακαλώ...
-2.25 κυρία
Η γυναίκα κοίταξε το αγοράκι της και μετά έβγαλε στην άκρη το πακέτο..
-Βγάλτε το..είπε δειλά..
Η κυρία πίσω κοίταξε τη ταμία και η ταμία κοίταξε τη κυρία..ένα ανεπαίσθητο νεύμα...τα μάτια τους "μίλησαν" δεν χρειάστηκαν λέξεις..η ταμίας μοναδικά πανέξυπνη..πάτησε το κουμπί στη μηχανή..
-Αχ! δεν πρόλαβα..μα κυρία ..έχετε την επιταγή επιστροφής 6 ευρώ..θα έχετε και επιστροφή..
-Τότε δεν χρειάζεται να τα βγάλετε, θα τα πάρουμε και αυτά..είπε χαρούμενη και γύρισε στο γιο της...θα έχετε με τον αδελφό σου όλη την εβδομάδα..
-θα μου δώσετε 25 λεπτά μόνο..
Άνοιξε το πορτοφολάκι της ..έβγαλε 5 ευρώ και είπε με χαμόγελο λιγάκι μελαγχολικό..
- Τελικά θα το χαλάσω..
Η κυρία της είπε γελώντας..
- Προς Θεού..έχω ένα σωρό στο πορτοφόλι μου από αυτά τα..μαυριδερά..
-Όχι σας παρακαλώ..και έδωσε στη ταμία το 5ευρω..
-Δεν με λυπάστε; της είπε εκείνη με παράπονο..που να βρω εγώ τόσα ψιλά..
-Θα σας τα χρωστάω..είπε στη κυρία..
-Σίγουρα θα συναντηθούμε ξανά..
Το αγοράκι όλο εκείνο το διάστημα έβαζε στη σακούλα τα ψώνια..η κυρία σκεπτόταν πως θα μπορούσε να του βάλει μέσα κάτι..μα η μητέρα του ήταν εμπόδιο μπροστά της..
-Μου επιτρέπετε σας παρακαλώ..δύο σοκολάτες..ο γιο σας μοιάζει τον εγγονό μου..λείπει μακριά μου ( το ψέμα συχωριέται μερικές φορές).
 Τις έχωσε βιαστικά στη σακούλα του μικρού την ώρα που έφευγαν..εκείνη κοντοστάθηκε πήγε να διαμαρτυρηθεί μα ..δεν άντεξε στη μοναδικά παραπονιάρικη ματιά της κυρίας..(το κόλπο πιάνει πάντα στον άνδρα της).
Η ταμίας περίμενε υπομονετικά..μαζί και ο κύριος μετά τη κυρία..Της έδωσε την απόδειξη και της έδειξε βουβά με το δάχτυλο τα επιπλέον ψώνια που θα έλειπαν από τη σακούλα....
Την  καληνύχτησε με ένα χαμόγελο και ένα απλό σφίξιμο στα δάχτυλα μαζί με τα ρέστα..Ευτυχώς της έφθασαν τα λεφτά..με κάτι ψιλά που βρήκε στο μπουφάν της..τα λόγια δεν χρειαζόντουσαν..γύρισε σπίτι και έφτιαξε το γλυκό.. Σκέφτηκε ότι εκείνη είχε τη δυνατότητα αυτή..και ότι θα ήθελε αν μπορούσε να  έδινε όλο εκείνο το ταψί στην οικογένεια αυτή..
Είναι από τις στιγμές που το ροζ συννεφάκι χάνεται..μα και συγχρόνως είναι από τις στιγμές που ξες ότι πρέπει να γίνεσαι δυνατή , να αντιδράς στο γκρι..να ελπίζεις στο ροζ ξανά..
Αχτιδένια φιλάκια φίλοι μου..καλή σας εβδομάδα