Φταίει η μέρα; η διάθεση;..ανεχθείτε με..

Τρίτη σήμερα..και κάτι μου θύμισε το καιρό που ξαπλωμένη στο κέντρο αποκατάστασης περίμενα να κυλήσει η ώρα και να έρθει..κάτι..κάτι που θα με έκανε να ξεχαστώ και να χαμογελάω..
Ίσως φταίει το γεγονός ότι σήμερα πονάω αρκετά και ..φοβάμαι ..Προσπαθώ να βρω την αιτία και λέω ..ίσως ο καιρός..ίσως που δεν κάθομαι η αφιλότιμη στ' αυγά μου.. ίσως που αφήνω τη πατερίτσα που με δυσκολεύει να κινούμαι όπως θέλω.. Τέλος...δεν σας κουράζω άλλο με γκρίνιες! .
Χθες που λέτε πέρασα το πρωινό μου να παίρνω τηλέφωνο αυτή τη κυρία που έγραφε το μέιλ..Άδικος κόπος και συγχίστηκα..ναι συγχίστηκα όταν δεν απαντούν σε τηλέφωνα που βάζουν οι ίδιοι για εξυπηρέτηση..
Αν θέλετε εκείνο..πατάτε το 2..αν θέλετε το άλλο πατάτε το 3 ..αν θέλετε το δείνα ..πατάτε το 4...πατώ το 2 και....ξανακούω το ίδιο κείμενο..Μέχρι το τμήμα υιοθεσιών πήρα η καημένη...τίποτα..ουδείς!!! Όμως..όμως..έχω πείσμα γαϊδουρίσιο..θα τους παίρνω και σήμερα εις βάρος της Αγιογραφία που φτιάχνω και θέλει τη προσοχή , το χρόνο και την ηρεμία μου! 
Που θα πάει..θα τους βρω. Θα μπορούσα να στείλω βέβαια απλά ένα δέμα όμως θα ήθελα μία προσωπική έστω τηλεφωνική επαφή..να πω την ιδέα μου βρε παιδάκι μου..
Σας είπα για το παρκάκι της γειτονιάς μου ;Δεν ξέρω αν έκαναν κάτι τα ατελείωτα μέιλ που έστειλα στο δήμαρχο..μπορεί και να μην τα διάβασε ποτέ.. όμως..μου αρκεί που το φτιάχνουν και η παιδική χαρά θα δει το φως ξανά και τις παιδικές φωνούλες.
Τις κάρτες που έχασα..τις βρήκα..όμως έχασα ( κάπου το έβαλα) ένα φάκελο με δωράκι που μου έφερε χθες η ταχυδρόμος  στις σκάλες και το κρατούσα στο χέρι ..και μπήκα στο αυτοκίνητο του άνδρα μου..και κάπου το ακούμπησα χωρίς να το ανοίξω..και..το ξέχασα..και το θυμήθηκα σήμερα το πρωί στις..6 στο κρεβάτι μου!!! και..και..
Δεν αισθάνομαι όμορφα.. δεν έχω πλέον την ίδια δυνατότητα στα χέρια λόγω της Πάρκινσον..δεν έπρεπε να αναλάβω την Εικόνα..η εγωιστική προσπάθεια της ψυχής του ανθρώπου που πέρασαν εκατοντάδες τόσα χρόνια  από τα χέρια της.. δεν λέω να το παραδεχθώ και να μείνω στα δωράκια και τα στολίδια που σας κάνω..Περνώ όλο το καιρό μου μέσα στο μικρό μου δωμάτιο εργαστήρι φτιάχνοντας ένα σωρό μικροπράγματα λες και έχω τη παλιά μου δουλειά, τη χονδρική και βιάζομαι να τελειώσω παραγγελίες..χα! χα! Μη νιώσετε υποχρεωμένες όσες θα λάβετε μικρά δωράκια..το κάνω πρώτα από όλα για..μένα.. είναι ένας τρόπος να νοιώθω ..ζωντανή..να νιώσω όμορφα..δεν έμεινε άλλο μπαζάρ πια!!!!!!!!!!
Όταν φτιάξει ο καιρός και θα μπορώ να περπατώ χωρίς ..βοήθεια θα μπορώ να σας λέω για τις επισκέψεις μας στο κτήμα που προς το παρόν..κοιμάται..λόγω βροχής..άντε ένα οργωματάκι..άντε και το τοπογραφικό μέσω δορυφόρου (!!!!!!! λες να μας δουλεύει ο τοπογράφος ;) άντε και η περίφραξη..το γλέντι θα γίνει την Άνοιξη για να το χαρούμε!
Μην ανοίγετε τηλεόραση..μην τους ακούτε..σκέτη αηδία είναι όλοι αυτοί οι άνθρωποι, κάθε πρωί τους  " χαιρετώ" καταλλήλως και σήμερα διάβασα τα όμορφα λόγια της ανάρτησης του φίλου Γιώργου Βαρβάκη για το όνειρο της πατρίδας μας..
Αχτιδένια φιλάκια  σε όλους..μέχρι να το πάρω απόφαση να σας αφήσω στην ησυχία σας και στα νέα παιδιά που θα είναι το μέλλον που ελπίζω.