Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2022

Μια συμπεριφορά που με προβλημάτισε.

 


Πάντα αγαπούσα τα παιδιά, οι σχέσεις μου μαζί τους είχαν κάτι από το "παιδί" που δεν έφυγε από την ψυχή μου μέχρι τώρα πεισματικά. Θα ομολογήσω πως έχω ..μία.. μια σταλίτσα περισσότερη αγαπίτσα με τα κορίτσια ίσως γιατί μεγάλωσα κόρες και τα καταλαβαίνω περισσότερο. Θα μου πείτε γιατί σας τα λέω τώρα όλα αυτά.. είμαι επηρεασμένη από μία τυχαία συνάντηση με ένα κοριτσάκι σε ένα σχετικά μικρό πολυκατάστημα που επισκέφτηκα  το Σάββατο. . Ο Δημήτρης με.. πάρκαρε σε αυτό για να χαζέψω με την ησυχία μου τα ράφια και τις γωνιές του όσο εκείνος βολτάριζε την Κάντυ στη θάλασσα. Που αλλού θα χάζευα εγώ; στον όροφο με τα είδη χειροτεχνίας, χρώματα, πινέλα έστω και χαμηλής ποιότητας ερασιτεχνισμού. 

Καθώς λοιπόν τα περιεργαζόμουν ακούω άθελα μου  το κοριτσάκι που παρακαλούσε την νεαρή μητέρα του να της πάρει ένα μπλοκ ζωγραφικής που ήθελε.  Η μητέρα γύρω στα 30 η μικρή μάλλον 7χρονη μπήκαν στη προσοχή μου, το κοριτσάκι ντροπαλό , χωρίς φωνές σχεδόν δακρυσμένο, η μητέρα της έλεγε πως ...θα της  λερώσει το .. τραπέζι και θα χάσει το χρόνο του με.. χαζά! Το τραβολογούσε από το χέρι και του έδειχνε κάτι επιτραπέζια που υπήρχαν δίπλα. Τόλμησα.. τόλμησα να της απευθυνθώ  και να της πω κάποια υλικά που θα μπορούσε να πάρει για το παιδί. Πρότεινα η.. κακούργα μία κασετίνα μικρή με υδατοχρώματα και ένα μπλοκ  ή ξυλομπογιές ή ...( εδώ να βλέπατε πως με κοίταξε ).. πηλό και καλουπάκια.

- Κοίτα την δουλειά σου ( στον ενικό βεβαίως..), εγώ θα καθαρίζω τις βρωμιές.. εσύ θα κάθεσαι !!!!!

Προσπάθησα πιστέψτε με με δυσκολία να τιθασεύσω το θυμό που άρχισε να μου βγαίνει σαν.. καπνός από παντού και της μίλησα ήρεμα

- Κυρία μου το παιδί σας ζητάει κάτι απλό για παιδί, πως το απασχολείται στο σπίτι σας;  δίδασκα χρόνια σε παιδιά, η ζωγραφική ηρεμεί, καλλιεργεί ψυχή.. πιστέψτε με δεν θα σας απασχολήσει όλη μέρα με αυτά.  Εδώ η απάντηση της κυριολεκτικά με συγκλόνισε.

- Άι παράτα μας..........και μου γύρισε τη πλάτη .

Άρπαξε ένα επιτραπέζιο από δίπλα, με κοίταξε και γυρίζοντας πήρε και..2ο κουτί κουτουρού χωρίς καν να διαλέξει με μία σχετική προσοχή . Ήταν σαν να μου έλεγε πως δεν ήταν θέμα χρημάτων αλλά.. επίδειξη κυριαρχίας φίλοι μου στο παιδί και σε μένα.  Έφυγε σέρνοντας το παιδί που είχε την ματιά του επάνω μου μέχρι που έφθασαν στο πρώτο σκαλοπάτι της κυλιόμενης. Μάτωσε η καρδιά μου , οργίστηκε η ψυχή μου . Μου ήρθε να.. σηκώσω το μπαστούνι μου και να της το φέρω στο κεφάλι. Έφυγα για τον όροφο με τα ταμεία, την είδα από μακριά να κοιτάζει πουκάμισα και .. τα μάτια του παιδιού επάνω μου λες και με.. έψαχνε. Από την ταραχή και το θυμό μου φίλοι μου στο ταμείο πλήρωσα τα όσα είχα πάρει ξεχνώντας το κυριότερο από τα ψώνια μου τη θήκη του κινητού και τον φορτιστή που μου τα πήραν και τα ανέβασαν εκείνοι επάνω. Στο γυρισμό ο .. καλός μου Δημήτρης υπέστει την γκρίνια, το θυμό και τέλος.. άλλο θυμό που ανακάλυψα πως ξέχασα τη θήκη που τόσο ήθελα.

Τώρα έρχομαι στο κύριο λόγο. Η συμπεριφορά της νέας μητέρας στο παιδί, η αδιαφορία της για το τι θα μπορούσε να γεμίσει τις ώρες του κοριτσιού της, σκέφτηκα το πως αισθανόταν αυτό το παιδί μέσα του και σε τι  θέση την "αποθήκευε" στη ψυχούλα της, μετά θα πάω σε κάτι .. παλιοκαιρίτικο όπου ανήκω βέβαια. Ανήκω στη γενιά που όταν απευθύνομαι σε άγνωστο του μιλάω στο πληθυντικό  και ιδιαίτερα όταν ο άλλος είναι ένα ηλικιωμένο άτομο. Η εικόνα μας έξω φίλοι μου δεν πρέπει να είναι το .. ρούχο που φοράμε αλλά ο τρόπος που φερόμαστε , ο τρόπος που μιλάμε και το τι λέμε. 

Αρκετά σας είπα για το τι με σύγχισε και πιστέψτε με.. ακόμη βλέπω τα μάτια αυτού του παιδιού καθώς ανέβαινε σερνόμενο στις κυλιόμενες . Ξέρω πως είμαι ίσως υπερβολική όμως.. αγαπώ τα παιδιά , το απέδειξα στα 7 χρόνια διδασκαλίας και στα υπόλοιπα στο μικρό μου εργαστήρι. 

Φίλοι μου ψάξτε τι είναι εκείνο που θα απασχολήσει τα παιδιά και τα εγγόνια σας δημιουργικά, ας πάνε στο καλό οι.. λεκέδες από τα χρώματα μπορείτε να το ελέγχετε αυτό. Ήμουν 5 χρονών όταν στο μικρό δωμάτιο μου είχα βουνό από μπλοκ, χαρτιά, χρώματα, πινέζες να βάζω τους.. "πίνακες" μου στη πόρτα της  ντουλάπας μου ( !!!!!) κι ας με κοίταζε η γιαγιά μου με απελπισία γι΄αυτό.

Αυτό το καιρό παλεύω με την κατάσταση μου που δυστυχώς ανεβαίνει κάθε φορά σκαλοπατάκι όμως δεν το βάζω κάτω και πιστέψτε με θα το πολεμώ κάθε μέρα, κάθε μου στιγμή . Εκείνο που με πειράζει περισσότερο είναι η δυσκολία μου στη βάδιση και το ότι ξεχνώ πλέον βασικά πράγματα, λέξεις  ( !!!) και πολλές φορές παλεύω με το  μυαλό μου ώρες ολόκληρες να θυμηθώ την λέξη ακριβώς όπως μου λέει ο γιατρός μου. Είναι για γέλια παιδιά.. δεν γκρινιάζω!!!!! Γράφω ανάρτηση και ..άπειρες φορές ξεχνώ την κατάλληλη λέξη  αν το πιστεύετε.  όμως.. το πολεμώ, ναι το πολεμώ και θα το πολεμώ μέχρι.. τελικής πτώσης!



Ένα παλιό ξύλινο πιάτο ξεχασμένο στη αποθήκη έργο του άνδρα μου στο σκάλισμα που το ζωγράφισα με μικτές τεχνικές . το κάνω δωράκι στην .. κολλητή μου Μαιρούλα που λατρεύει τη θάλασσα.


Και αυτά τα .. πλεκτά καπελάκια μου για τις λαμπάδες στο Χαμόγελο, δεν είμαι .. ειδική.. στο πλέξιμο, μπορώ να πω .. ερασιτέχνης ημιμαθής. 

Χθες παρέλαβα άλλο πακέτο με λαμπάδες από το Χαμόγελο και είμαι ευτυχισμένη με αυτό  που σε λίγο ,αφού πήγα την πρωινή βόλτα στη Κάντυ και θα τελειώσω την κουβεντούλα μου μαζί σας  ( μονόλογο θα έπρεπε να το πω) θα μπω μέσα στο εργαστήρι μου να κάνω αυτό που ξέρω.. να πολεμώ με κάθε τι ! Έχω και να φτιάξω στολίδια που θα τα προσθέσουν στις λαμπάδες οι εθελόντριες στο Χαμόγελο και βέβαια να σερφάρω στα μπλοκόσπιτα σας  όποτε θα μπορέσω στο καναπέ, στη ξεκούραση με το λατρεμένο μου τάμπλετ που κάποτε σνόμπαρα. Ευχαριστώ τον άνδρα μου , τον καλό μου Δημήτρη που με βοηθάει που στέκεται δίπλα μου, που.. μαγειρεύει όσο εγώ κάνω όλα αυτά αφήνοντας για μένα τα.. γλυκά για τους λίγους φίλους που έρχονται σπίτι σχεδόν καθημερινά .




Φίλοι μου σας αγαπώ, ευχαριστώ για την παρέα και το πέραμα σας από το μπλοκ μου με ή χωρίς σχόλιο ξέρω πως είστε .. εδώ... 

                                    Αχτιδένια φιλάκια 

 

9 σχόλια:

ANNA FLO είπε...

Ωωωω μου έχει τύχει και μένα και ο άντρας μου με μάλωσε που επενέβηκα ανάμεσα σε μαμά και κόρη αλλά δεν ήταν τόσο αγενής. Εκείνη μου δικαιολογήθηκε ότι η κορη της παθιάζεται με κάθε τι νέο αλλά τα παρατάει όλα και μετά εκείνη μαζεύει. Μάθημα θέλουμε πρώτα εμείς οι γονείς και μετά τα παιδιά. Σκέφτομαι το κοριτσάκι που σε κοιτούσε τι θα ένιωθε και τι έλεγε αυτό το βλέμμα του το καημένο!
Να το χαρεί η φίλη σου το ξύλινο πιάτο με τις γοργόνες. Πανέμορφο.
Καλά να είσαι να δημιουργείς και να σκορπάς χαρά.
Σκέφτομαι τη χαρά όποιου πάρει τη ζωγραφισμένη λαμπάδα σου. Δεν θα θέλει να την κάψει.
Και τα γλυκά σου πειρασμός!
Καλή Τσικνοπέμπτη Γεωργία μου

Giannis Pit. είπε...

Γεωργία μου, το ότι κάποιος αποκτά παιδιά αυτό δεν σημαίνει ότι γίνεται και γονιός! Γιατί ειδικά αυτό το τελευταίο είναι πάρα πολύ μεγάλο λειτούργημα για να το ασκήσει κάποιος.
Η εν λόγω "κυρία", προφανώς, έτυχε να γίνει μητέρα για καθαρά βιολογικούς λόγους. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Κρίμα πραγματικά. Δεν αξίζει να ασχολείσαι με τέτοια άτομα Γεωργία μου, πιθανά θα βρεις το μπελά σου. Όπως σού το λέω.

Ας μείνουμε στα υπέροχα έργα σου και στη διάθεση της καρδιάς σου που είναι ολοφάνερη μέσα από τις εικόνες σου.

Τα φιλιά μου καλή μου.

Ο κόσμος της Ράνιας είπε...

Δυστυχώς Αχτίδα μου οι περισσότερες μαμάδες φοβούνται μην τους λερώσουν τα παιδιά και όχι με τι θα ευχαριστηθούν αυτά να ασχοληθούν. Το βλέπω απ την κόρη μου στον παιδότοπο που τα περισσότερα θέλουν να ζωγραφίζουν, να παίζουν με τη άμμο, με πλαστελίνες..... ότι λερώνει είναι απαγορευμένο στο σπίτι........δυστυχώς
Κράτα γερά φίλη μου και εύγε για τις δημιουργίες σου και την προσφορά σου
Τα φιλιά μου !!!!!

Αννίκα είπε...

Θα σταθώ λίγο στο γονεϊκό πρότυπο, στην παιδεία που πρέπει να έχουν οι γονείς…κυρίως οι νεότερης ηλικίας καθώς αυτό αντικατοπτρίζεται στη συμπεριφορά του παιδιού. Η αγένεια, η έλλειψη σεβασμού, η επιθετική συμπεριφορά μόνο άσχημες επιπτώσεις θα έχουν μεγαλώνοντας με τέτοια πρότυπα. Η συναισθηματική κακοποίηση πληγώνει τα παιδιά, τα υποτιμά και οι αξίες στην ζωή των παιδιών είναι αντανάκλαση των δικών μας σαθρών αξιών.
Όταν σ’ ένα δημόσιο χώρο εκφράζεις τέτοιες συμπεριφορές, δεν θέλω να σκεφτώ τι γίνεται στο σπίτι.
Γεωργία μου όταν εστιάζεις σ’ αυτό που αγαπάς και στους ανθρώπους, είσαι δυνατότερη απ’ τις αρνητικές σκέψεις και το έχεις αποδείξει πολλές φορές. Όμορφα τα έργα σου και η προσφορά ακόμη πολυτιμότερη. Να είστε καλά! Καλή Τσικνοπέμπτη!

Ανώνυμος είπε...

Αχτίδα μου εδώ μαζί σας μέχρι τελικής πτώσεως επίσης!!!
Την αγάπη μου και τα φιλιά μου!
Μαρίνα

Ανώνυμος είπε...

Σας διαβάζω απο το 2007.Ειμαστε μαζί σας.Και μας αρέσουν αυτά που γράφετε.Οπως και η καλή σας η καρδιά και η αγάπη που έχετε για τον συνάνθρωπο.
ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΑΣ ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ.
ΕΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΤΕ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΣΑΣ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ.ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟΥ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΕ ΕΣΕΙΣ.

http://www.e-radio.gr/ERT-Kosmos-936-Athens-i113/live?preload=none

litsa t. είπε...

Γεωργια μου μας συγκλονισες για μια ακομη φορα.Κριμα πολυ κριμα ενα παιδι να ζηταει ενα μπλογκ.Ενα μπλογκ ρε γαμωτο στη σημερινη εποχη και μια μαμα ας την πουμε ετσι να το αρνειται.Ελεος πια.Αγανακτησα.Πολυ αγανακτησα και μονο που σκεφτομαι την απογοητευση στα ματια στην καρδουλα αυτου του παιδιου.Ηθελα να γραψω και αλλα αλλα δεν θελω να σε κουρασω.Προσεχε κουκλα μου την υγεια σου.Σιγα σιγα τις ετοιμασιες.

Μαρία είπε...

Καλησπέρα Γεωργία και από εμένα. Πόσο χάρηκα που ξαναβρήκα το ιστολόγιο σου! Σε παρακολουθούσα παλαιότερα, μα η ζωή πολλές φορές σε τραβά σε άλλα μονοπάτια και τα ενδιαφέροντα μας αλλάζουν...
Χαίρομαι που συνεχίζεις να είσαι μια δυναμική πολυάσχολη γυναίκα! Είσαι φωτεινό παράδειγμα για όλες μας!
Υ.Γ.
Σε έβαλα στα αγαπημένα να σε βρίσκω στα σίγουρα! Φιλιά πολλά! ❤️

Fanypap είπε...

Πόσο σ'αγαπώ για την ευαισθησία σου και το ενδιαφέρον σου για όλους!! Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου, κι εγώ θα αντιδρούσα κάπως έτσι ίσως... και θα έβρισκα τον "μπελά" μου!! Την πάτησα μερικές φορές κι εγώ... ώσπου πλέον το σκέφτομαι...πριν επέμβω... Σε θαυμάζω απεριόριστα για όλα όσα δημιουργείς και προσφέρεις, αλλά περισσότερο για την υπέροχη ψυχή σου, γεμάτη από φως και αγάπη!! Φιλάκια, να σε έχει ο θεός καλά πάντα!! <3