Φωτογραφίες και.. λίγη.. λιγουλάκι γκρίνια!

 Όχι φίλοι μου.. δεν είναι χρώμα σε καμβά ή τυπωμένο χαρτί.. είναι το γαλάζιο του ουρανού όταν σήκωσα τα μάτια μου ψηλά σε μία επίσκεψη μου την Κυριακή στο κτήμα. Σκέφτηκα αμέσως τι χρώματα θα ένωνα για να φτιάξω αυτό το μαγευτικό γαλάζιο μα ότι και να ένωνα έβρισκα ψεγάδι.. Στο κτήμα πια πηγαίνουμε κάθε Κυριακή μέχρι η Άνοιξη να βγει με την Περσεφόνη χέρι χέρι από τα άδυτα και όλα να αλλάξουν. Με κούρασε φίλοι μου η σκοτεινιά του χειμώνα, με κούρασαν τα ..χάπια.. ο πόνος.. ο καναπές,  τα βιβλία, το πλέξιμο, ότι σκαρφίζομαι για να γεμίσω τις ώρες και να φωτίσω αυτό που.. πότε πότε με κάνει να αισθάνομαι την πραγματικότητα της κατάστασης μου.  Χθες σε μία κρίση .. αντίδρασης.. έκοψα τα χάπια για .. 3 μέρες μέχρι σήμερα.. περιμένοντας τι;.. ούτε κι εγώ ξέρω. 

Την Τετάρτη ήρθε η μικρή μου μαθήτρια..  μαθήτρια Λυκείου πια.. όσο και να προσπαθώ δεν μπορώ να την "ξεκολλήσω" από μένα , νοιώθω πως.. πρέπει.. μα πάλι μία λάμψη εγωιστική μέσα μου παίρνω αχτίδες από την αγάπη και την προσκόλληση της με όσα βρήκε σε μένα. Της είπα πόσο περήφανη είμαι για εκείνη, βλέπω τα έργα της και προσπαθώ να θυμηθώ το 8χρονο παιδάκι που μπήκε δειλά στο εργαστήρι μου πριν χρόνια...Τότε πήρα μια σανίδα που είχα βρει πριν καιρό στα.. σκουπίδια και είπα τον Δημήτρη : - Φέρε μου την αγάπη μου, κάτι θα την κάνω όποτε μπορέσω. Μέσα μου υπάρχει ακόμη η 20χρονη Αχτίδα.. μα έχει χαθεί μέσα στο περίβλημα της 70χρονης που θα γίνω σε λίγο. 

Ήρθε η ώρα της λοιπόν, η Μαγδούλα δίπλα μου ζωγράφιζε και κάθε τόσο με ρωτούσε αν το κάνει σωστά ή αν πρέπει να διορθώσει κάτι.. κι εγώ πήρα την σανίδα και σκέφτηκα πως ήρθε η ώρα της.. θα ζωγράφιζα με παρεούλα!   Μου έβαλε .. μου έδειξε πως να ακούω μουσική από το κινητό μου από μία εφαρμογή , υπέροχα..  και .. άρχισα να προσπαθώ να δώσω ζωή σε ότι φαντάστηκα επάνω στο παλιό ξύλο που ο άνδρας μου είχε καθαρίσει και λειάνει .. όπως μπορούσα, όπως η δυνατότητα μου πια μου δίνει .. σπρωξιά να το κάνω. 

Βρήκα το κιβώτιο με τα κοχύλια μου.. σας το έχω πει ξανά.. από υλικά μαζεύω σαν.. ρακοσυλλέκτρια και πάντα.. μα πάντα έχω ένα σωρό όνειρα γι΄αυτά. Αν έκανα λίστα με ότι θέλω.. επιθυμώ να κάνω , όσα ονειρεύομαι .. θα θέλαμε σελίδες φίλοι μου. 

Την επόμενη φορά θα σας δείξω τα  πλεκτά καπελάκια που κάνω για τις λαμπάδες που.. πάλι ονειρεύομαι να χαρίσω σε ιδρύματα και όποιον έχει ανάγκη . πάντως η ενορία μου με απογοήτευσε.. όταν ρώτησα για τα πακέτα του Πάσχα μου είπαν.. σιγά μη κάνουμε και λαμπάδες......

Τώρα και λίγες φωτογραφίες από το χειμωνιάτικο κτήμα όταν βαρέθηκα την ζεστασιά της μαντεμένιας σόμπας μας μέσα στο τροχόσπιτο, πήρα το μπαστούνι, το κινητό και άρχισα να φωτογραφίζω το.. τοπίο χωρίς χρώμα!!

Νεκρό τοπίο.. ίχνος φύλλου!

Αχ! Αμυγδαλίτσα μου εσύ πρώτη πρέπει να μας δώσεις λουλούδια..

Εκείνη η βουλίτσα με το κόκκινο.. είναι η Κάντυ!

Το θερμοκήπιο είναι η τωρινή του έννοια, έβγαλε τα λάστιχα, έβγαλε το δάπεδο με ειδικό πλέγμα για τα χόρτα.. έτοιμο για φρεζάρισμα και λίπανση ( σας λέω ότι.. ακούω να μου λέει!!!)

Εγώ πάντως βρήκα το πρώτο λουλουδάκι.. άγριο, απλό, μα τολμηρό αφού πρόβαλε την παρουσία του με πείσμα και θάρρος!

.

Κάτι βγάζουμε και από το κλάδεμα, όλα καίγονται στη σομπίτσα μας.  

Και η άλλη πλευρά άδεια...Στο εξωτερικό του μπαχτσέ θα βάλει πατάτες λέει!

Τα αγαπουλίνια μας, ο Κανέλλος του Δημήτρη και η Κάντυ η δική μου, ομολογείστε.. τολμηρή η δική μου.. μία ρόζ γλωσσίτσα βλέπω , τον καλοπιάνει τον αγαθιάρη και αυτός ακόμη ονειρεύεται ότι θα.. μεγαλώσει κάποια στιγμή. Πρέπει να δείτε όμως πως την χαίρεται όταν την βλέπει καθώς μπαίνουμε στο κτήμα. 

Ώρα μεσημεριανής σιέστας, της κόλλησαν αγκάθια στο μαλλί και μου ήρθε για να την σώσω.

    Φίλοι μου σήμερα μία ηλιόλουστη μέρα, δεν ήμουν πολύ καλά οπότε έμεινα σπίτι να φτιάξω κάτι για φίλους που .. ίσως έρθουν Πρώτα όμως έκανα κάτι που μου ζήτησε ο καλός μου.. βλέπε.. βλέπε το σήριαλ Γη της Ελιάς μου ζήτησε Γαλατόπιτα!! Ε! δεν του χαλώ χατίρι.

Ομολογώ.. υπέροχη και εξαφανίστηκε αφού εκείνη τη στιγμή ήρθαν φίλοι, χαρά μας. .

Και κάτι για τον καφέ.. 

Τα κλασικά αγαπημένα ρολάκια με καρύδια, κανέλλα, πορτοκάλι γλυκό!

 Σας εύχομαι ότι καλύτερο για τις επόμενες μέρες και βέβαια..

                                                      Αχτιδένια φιλάκια!