Τρίτη 4 Ιανουαρίου 2022

Πρώτα βήματα στη νέα χρονιά.

 


Δεν θα πω άλλες ευχές φίλοι μου κάπου νομίζω πως σας κούρασαν και απλά ελπίζετε.. ελπίζετε να πραγματοποιηθούν έστω οι ελάχιστες! Η χρονιά μου άρχισε χωρίς σαμπάνιες, σπέσιαλ γκουρμέ γεύματα, γλέντια και τραγούδια.. κύλησε απλά με μία.. σούπα (!!!!) και με το ξάφνιασμα από τους γείτονες που τράνταξαν την πολυκατοικία με τα βεγγαλικά τους. Ευτυχώς η Κάντυ δεν.. χαμπαριάζει από τέτοιους κρότους κι εμείς το μόνο που κάναμε ήταν να βγούμε στο μπαλκόνι να δούμε  και τον Δημήτρη να λέει στη Κάντυ πως ο .. Ερντογάν κάνει επίθεση!

Ο COVID τελικά μας περικύκλωσε και άλλαξε τη ζωή μας, μόνοι στο σπίτι , κρούσμα στην οικογένεια κι εμείς προστατευμένοι στη μοναξιά μας καλώς ή κακώς για πρώτη φορά συνειδητοποίησα πως το ίντερνετ θα γίνει φίλοι μου ο μόνος σύνδεσμος με όσους μας αγαπούν και όσοι μας νοιάζουν. Δεν θα σας δείξω τα δώρα που έλαβα.. νομίζω πως το ευχαριστώ μου φάνηκε μέσα στη φωνή μου στα τηλεφωνήματα. Απλά θα πω πως ήταν από.. γούρια, στολίδια, κάρτες, καλτσάκια πλεκτά , γλυκά σπιτικά , κουλουράκια μέχρι σοκολατάκια και.. λεμόνια!!!!! Μα πάνω από όλα φίλοι μου εκείνο που βαραίνει στο ζύγι είναι η Αγάπη, αυτό είναι το μεγαλύτερο μου δώρο. 

Για πρώτη φορά φέτος ένοιωσα την απομόνωση του covid στις ανθρώπινες σχέσεις, το έπαθαν συγγενείς , φίλοι, γείτονες.. και αρχίσαμε πλέον να νοιώθουμε μέσα μας αυτό το άσχημο συναίσθημα να αμφισβητούμε την ελευθερία που κάποτε είχαμε. Τρομακτικό για μένα.. εγώ που αγκάλιαζα τους πάντες παλιά, εγώ που το φιλί μαζί με το χαμόγελο το είχα στο.. τσεπάκι μου.. Σήμερα στη πρωινή μου βόλτα με την Κάντυ δεν είδα την Τερέζα , είχα να την δω από προχθές που της πήγα το δωράκι μου.. μία γειτόνισσα που ρώτησα μου είπε πως την πήγαν με φορείο σε νοσοκομείο λόγω covid.. μου είπε πως ειδοποίησαν την μία κόρη της.. Η εγγονή μου το ίδιο 2η φορά εμβολιασμένη .. Τελικό χτύπημα μία φίλη που εργάζεται στο Μασούτη που είναι απέναντι μας και μου έδινε τα τυριά.. 45 ετών.. πέθανε χθες 2η μέρα του χρόνου..  Γύρισα και κλείστηκα πάλι σπίτι, ο Δημήτρης ο μόνος μου κόσμος.. το τάμπλετ το.. δεξί μου χέρι.. το μαλλιαρό κορμάκι της Κάντυ στα γόνατα μου η ζεστασιά στη ψυχή μου, η Προσευχή μου κάθε πρωί και βράδυ η ελπίδα μου. . Θα με πιστέψετε αν σας πω πως.. ακούω καμμιά φορά τον Δημήτρη να βήχει και τρέχω με το.. θερμόμετρο; - Κορίτσι μουυυυυ..στραβοκατάπια!!!!!

Δεν ξέρω αν γίνομαι κουραστική με όσα σας λέω.. μα.. εσείς μου μείνατε να τα λέω.. κλειδωθήκαμε στη μοναξιά της ασφάλειας.. Όμως πάλι .. όταν η "Αχτίδα" ξυπνάει αρχίζω να προσπαθώ να βρω κάτι να με κάνει να ξεχνιέμαι, να προσπαθώ να ξεφύγω από όσα με .. κυνηγούν χωρίς να τα θέλω. Και για λιγάκι γέλιο.. λατρεύω το χιούμορ φίλοι μου, μου δίνει ζωή.. ο άνδρας μου έχει κάνει τόσο γλυκό κολοκύθι  ( υπέροχο ομολογώ) που μπορώ να προμηθεύσω με βαζάκια ολόκληρο Μασούτη.!!!


 Δεν άφησε ίχνος κολοκύθας από το κτήμα, έχει ξοδέψει όλα τα πακέτα ζάχαρης, αμύγδαλα,  αρμπαρόριζα, βαζάκια....αέριο κουζίνας ( είναι και αυτό..) και δεν μπορεί να το χαρίσει και σε κάποιον!!!!!!!!! Μα δεν του λέω τίποτα γατί νοιώθω την ανάγκη του να κάνει κάτι αφού ..αφού.. χάλασε το μηχάνημα ραντισμού στο κτήμα μέχρι να φτιαχτεί, άκουσε την κατσάδα μου για τον .. λογαριασμό από τα φάρμακα ραντισμού, και ο καιρός είναι κατάλληλος για ράντισμα . Οπότε.. την πλήρωσε η κολοκύθα και όποια θέλει γλυκό έρχεται και παίρνει βαζάκι!!!!

Φίλοι μου προσπαθώ να συνέλθω από όλα αυτά που μου χαλούν την διάθεση, δεν δέχομαι να με γονατίζουν καταστάσεις.. δεν δέχομαι να μη μπορώ να σηκώνομαι όρθια ακόμα και με.. μπαστούνι!!!!

                                                           Αχτιδένια φιλάκια 

11 σχόλια:

Giannis Pit. είπε...

Καλησπέρα Γεωργία μου, καλή σου βδομάδα.
Ο νέος χρόνος μπήκε στ' αυλάκι αλλά μαζί του σέρνεται έντονα και η πανδημία. Με ψυχραιμία, με οργάνωση, με εμβόλιο και μέτρα ασφάλειας θα την αντιμετωπίσουμε.
Αλλά, το κυριότερο, καλή μου φίλη, αυτό που ανέφερες. Το ανθρώπινο δέσιμο, η συλλογικότητα, η έγνοια. Δεν έχει σημασία που είναι δικτυακή ή τηλεφωνική. Έχει την ίδια ιαματική επίδραση με τη φυσική που τώρα δεν μπορούμε να τη ζήσουμε.
Είσαι παρούσα, είσαι μέρος του κόσμου μας.
Στέλνω την αγάπη μου Γεωργία μου, να προσέχετε.

Νίκη είπε...

Αχτίδα μου, δενεται κομπος η ψυχή μας μ' αυτά που ακούμε γυρω μας...
Κουραγιο σας ευχομαι και πολλή προσοχή.
Μακαρι η νέα χρονια να μας απελευθερώσει απ' αυτό το βασανο!
Φιλια πολλά!!

Ρένα Χριστοδούλου είπε...

Δυστυχώς κάθε μέρα ακούμε κσι για κάποιον γνωστό μας.
Ποιον να πλησιάσεις και ποιον να αγκαλιάσεις;
Τρέμει η ψυχή μας μην αρρωστήσουν οι μικρές.
Να προσέχετε φίλοι μου.
Θα περάσω να πάρω αυτά που μου μάζεψες κι αν έχει μείνει κανένα βαζάκι νε γλυκό, θα το τιμήσω δεόντως.
Σε φιλώ διαδικτυακά.

Σοφία Τσιμάρη είπε...

ολα φυσικα
αρκει να περνουν......
καλη και ευλογημενη χρονια να εχουμεεεεεεεεεε

Ελένη Φλογερά είπε...

Αυτό που μου έλειψε περισσότερο απ' όλα φέτος τα Χριστούγεννα ήταν η αγκαλιά των παιδιών μου. Ας ελπίσουμε πως τα πράγματα να γίνουν καλλίτερα στο μέλλον.
Φιλάκια διαδικτυακά!

Αννίκα είπε...

Γεμάτος αγάπη και συμπόνια είναι ο λόγος σου Αχτίδα. Η μοναξιά δημιουργεί μια ανασφάλεια όταν είναι μακριά από αγαπημένους. Στην εποχή της παγκόσμιας επικοινωνίας να υπάρχει τέτοια απομόνωση. Ομπρέλα προστασίας η ασφάλεια του σπιτιού. Ψυχική φθορά ο φόβος μπροστά σε αδιέξοδα, σε θεωρίες, αναλύσεις κάθε λογής. Αναγκαία η ελπίδα. Όταν έχεις κάποιον να μοιράζεσαι τη μοναξιά σου, το μαζί είναι υπέροχο.
Να είστε καλά Γεωργία!

Πίπη είπε...

Καλή χρονιά, με υγεία, και μην απογοητεύεσαι! Χωρίς υπερβολή, ο τρόπος που αντιμετωπίζεις τη ζωή, μέχρι και στα δύσκολά της, αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση! Όσοι σε παρακολουθούν, δεν μπορούν παρά να σε θαυμάζουν. Γι'αυτό, ακόμα και στη μοναξιά σου, μέσω διαδικτύου, είσαι είδωλο, να το ξέρεις!
Καλή χρονιά, με υγεία και αισιοδοξία, και - εννοείται - καλοφάγωτο το γλυκό!

Marina Tsardakli είπε...

Πράγματι Αχτίδα μου, η πανδημία έχει επηρεάσει πολύ τις ανθρώπινες σκέψεις.
Όσο μπορούμε, να κρατάμε δεσμούς, για να μην γίνει η μοναξιά η νέα μας πραγματικότητα.
Φέτος νομίζω ότι παντού έπεσαν πολλά βαγγελικά.
Ας είναι για καλό όλα και το 2022 να είναι καλύτερο.
Πολλά φιλιά :)

Σμαραγδάκι- Ρούλα είπε...

Ναι τα πράγματα είναι ακόμα δύσκολα για όλους μας, αλλά εκεί στο βάθος αχνοφαίνεται μια μικρή αχτίδα ελπίδας φιλενάδα...ας κρατηθούμε από αυτή, υπομονή και κουράγιο σε όσους έχουν ανθρώπινες απώλειες...
Καλή και ευλογημένη χρονιά με υγεία πάνω από όλα φιλενάδα ας ελπίσουμε να είναι αυτή που θα μας δώσει ξανά τις ζωές μας πίσω ας μην χάνουμε το κουράγιο μας και την ελπίδα πως όλα θα πάνε καλύτερα...χρόνια πολλά και καλά αχτίδα μου με τους αγαπημένους σου μαζί αγκαλιά!!
φιλιαααα 🤗

akrat είπε...

Καλησπέρα και καλή χρονιά. Υπομονή και αυτό θα περάσει... Οι θάνατοι από την ασθένεια θα είναι μια μακρινή ανάμνηση

Χαρά Θεοδωρίτση είπε...

Αχτιδα μου ΕΥΧΟΜΑΙ ΜΙΑ ΚΑΛΛΙΤΕΡΗ ΧΡΟΝΙΑ κατ αρχάς, ΜΕ ΥΓΕΙΑ...ολα τ αλλα μπορούν να περιμένουν και να μην έλθουν ποτέ,αρκεί νάρθει το μόνο ζητουμενο!τα ιδια συναισθήματα διακατέχουν όλους μας, δυστυχώς. Ολοι βιώσαμε τη μοναξιά, τον εγκλεισμό,τα κρουσματα των οικείων κι ανατριχιάσαμε στα άσχημα μαντάτα γνωστών κι αγνώστων και χαρήκαμε που εμείς νοσούμε μεν ,ελαφρά δε. ΑΥτό μας έμεινε σαν χαρά κι ας είμαστε ευγνώμονες έστω και γι αυτό.Λυπάμαι γαι την κοπέλα απο του ΜΑΣΟΥΤΗ όπως και για κάθε άλλο που έχασε τη μάχη υπαίτια ή αναίτια,κάθε ζωή που χάνεται ειναι ζημιά.
Ασε λοιπόν και τον Δημητρη τον καημένο να εκτονώνεται όπως του ξεκουράζει το μέσα του,οταν θα βγουμε,αν κάποια στιγμή βγουμε,μάλλον δε θα μας χωράνε οι πόρτες!χαχαχαχα θα μαστε τουλάχιστον γλυκαμένοι με τόσες πίκρες!