Τετάρτη 14 Οκτωβρίου 2020

Η διάθεση έρχεται όταν χαμογελάμε..

                                

Απογευματάκι φίλοι μου και σκέφτηκα να σας καλέσω για ..τσάι ..ναι.. τσάι.. στο καναπέ του μπλοκόσπιτου μου γιατί σκέφτηκα πόσο μπορεί να αλλάξει η διάθεση μας μέσα σε μία μέρα!

Το πρωί ξύπνησα με τόσο άσχημη διάθεση, σχεδόν μισόκλαιγα κρυφά μόνη μου γιατί.. επιθύμησα επιτέλους να αγκαλιάσω τα παιδιά μου και τα εγγόνια μου με εκείνη την ζεστή αγαπησιάρικια αγκαλιά που είχα πάντα γι' αυτούς.. Τα πολλά τους έστω τηλεφωνήματα δεν με κάνουν να αισθανθώ αυτό που θέλω, ούτε τα μηνύματα με βίντεο, θα δεχόμουν ακόμα και ..εντατική για μία αγκαλιά και ένα φιλί τους.. Η Ειρήνη μου δεν μπορεί να έρθει Θεσσαλονίκη λόγω.. ιού κι εμείς δεν μπορούμε να πάμε. Η εγγονή μου έρχεται με μάσκα και η αγκαλιά έγινε ..αγκώνας! 

Η Κάντυ με το λουράκι στο στόμα με κυνηγούσε από τις ..7 κι εγώ πονούσα τόσο πολύ που πήρα σαν πρώτο φάρμακό παυσίπονο για να σταθώ όρθια. Έτσι βγήκαμε βόλτα, συναντηθήκαμε με τους γνωστούς πλέον ζωόφιλους ανταλλάξαμε τα σχετικά πρωινά λογάκια, με δυσκολία μάζεψα τα ..κακάκια της Κάντυ και συνέχισα να περπατώ μουρμουρίζοντας μέσα μου στο γιατρό για εκείνο το :Να περπατάτε.. κάθε μέρα μισή ώρα!

Τελικά λοιπόν ο βηματομετρητής μου έγινε κάτι σαν ..μανία και όταν κάνω λιγότερα από τη χθεσινή ..ξαναβγαίνω απογευματινή βόλτα!

Η διάθεση μου είχε αρχίσει να αλλάζει , ο πόνος μειώθηκε και έγινε διαχειρίσημος και μπήκα στο εργαστήρι μου που από εχθές το ..καθαρίζω. Απίστευτο μα πέταξα μία ολόκληρη σακούλα με άχρηστα πράγματα . Κοίταξα τον άδειο μουσαμά.. δεν μπορώ να ζωγραφίσω πια, έχει φύγει η διάθεση και η δυνατότητα να δώσω ένα αποτέλεσμα που θέλω. Όμως άνοιξα το ραδιόφωνο, και βάλθηκα να βγάλω τα διάφορα Χριστουγεννιάτικα πήλινα στολιδάκια που έφτιαχνα και γέμιζα κουτιά με την ελπίδα για Χριστούγεννα όπως παλιά.. Η διάθεση μου ανέβηκε όσο δεν φαντάζεστε αν και κάηκα με την σιλικόνη..


Μετά ο καλός μου άρχισε να καθαρίζει τις κολοκύθες από το κτήμα και αποφασίσαμε να μπούμε μαζί στη κουζίνα όπως λέω και στο μπλοκ μας μαγειρική.  Εκείνος ήθελε αλμυρή κολοκυθόπιτα Μακεδονίτικη με πιπέρι, κι εγώ γλυκιά με καρύδια. Σκεφτήκαμε πως μπορούσαμε να κάνουμε και τις δύο και.. το κάναμε φίλοι μου και δεν ξέρετε πόσο όμορφα αισθανόμαστε μαζί στη κουζίνα ανάμεσα στη ζύμη, τις κατσαρόλες , την κουβεντούλα και τα αστεία μας .


Βέβαια έβαλα τη γλυκιά, όμως ομολογώ πως έγινε όπως ήθελε εκείνος, δηλαδή όχι η κλασική με σιρόπι σαν σαραγλί μα ..μία μπουγάτσα γλυκιά με κολοκύθα και καρύδια. υπέροχη φίλοι μου δείτε αν θέλετε τη συνταγή.

Μετά το μεσημεριανό πιάσαμε τους.. καναπέδες και τα παιχνίδια με την Κάντυ.



Αυτή είναι η πιο αγαπημένη μας παρέα, δίπλα μας, στα πόδια μας.. ούτε μάσκα ούτε ιός..

Με το καφέ δοκιμάσαμε και την μπουγάτσα μας και σκεφτήκαμε και την γειτόνισσα δίπλα που έχει παιδιά..  Φίλοι μου ..το πρωί έκλαιγα, το μεσημέρι χαμογελούσα και τώρα αργά απογευματάκι.. σκέφτομαι πως ..όλα θα πάνε καλά.

                            Αχτιδένια φιλάκια




                       


11 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αχτιδούλα μου αγαπημένη σε διαβάζω και δεν σε χορταίνω. Υπέροχο το στεφάνι σου, κούκλα η Κάντυ και για τους πόνους καταλαβαίνω γιατί τα ίδια μου λέει η μητέρα μου. Είναι ο καιρός Αχτιδούλα μου.

ANNA FLO είπε...

Έτσι είναι η διάθεσή μας. Ειδικά με τον ιο έχουμε στερηθεί τα αυτονόητα. Α ξέρεις, εγώ δεν έπαψα να πηγαίνω στα παιδιά μου. Προσέχουν και αυτά και εμείς αλλά δεν μπορώ να τα στερηθώ.
Πάω να δω τη συνταγή. Σας φαντάζομαι να μαγειρεύετε παρέα και να γελάτε με τα αστεία σας και σίγουρα η Κάντυ θα τριγυρνά μέσα στα πόδια σας
Να είστε καλά και να έχεις πάντα καλή διάθεση

Κική Κωνσταντίνου είπε...

ετσι ακριβως γλυκια μου
παντα να βρισκουμε λογους να χαμογελαμε και να κανουμε την καθε μας μερα ομορφοτερη

σε φιλω πολυ

Χαρά Θ. είπε...

Δυστυχώς Αχτίδα μου έτσι είναι η διάθεση όλων μας.Ολοι έχουμε απεθυμήσει την αγκαλιά των παιδιών μας! Εγω τρεμω στην ιδέα οτι δε θα δω ουτε τα Χριστουγεννα το κορίτσι μου και απελπίζομαι απο τωρα,αλλά προσπαθώ ....προσπαθώ να ελπίζω...προσπαθώ να μη με πάρει απο κάτω και συνεχίζω να φτιάχνω χριστουγεννιάτικα αν και δνε θα κάνουμε Χριστουγεννα φέτος όπως άλλοτε Δεν υπάρχει άλλη διέξοδος απο τη δημιουργία και ευτυχώς που έχουμε κι αυτή.Εσυ εχει ςκαι τη συντροφικότητα σ ό,τι κάνεις κι αυτό ειναι ένα όπλο πολύτιμο! Απόλαυσε ό,τι σ ευχαριστεί και εμείς αναθαρρευουμε μαζί σου καλή μου.Φιλιά άπειρα
Χαρά Θ.

Ανώνυμος είπε...

Τάνια. Θέλεις να σου δώσω το τι μας δίνεις καθημερινά με αυτές τις κουβεντούλες που νομίζεις ότι είναι βαρετές; Είμαι παράλητη και μου κάνεις στο τάμπλετ μου καθημερινά παρέα. Σάγαπώ και ας μη σε γνωρίζω

Αρτίστα του βωβού είπε...

Είναι για όλους δύσκολα τα πράγματα, αλλά ευτυχώς έχουμε καλή παρέα στη βλογογειτονιά και αλληλοστηριζόμαστε κι εμείς οι δυο έχουμε και τα σκυλάκια μας και μας κάνουν και ξεχνιόμαστε λιγάκι! Μόνο να είμαστε καλά και θα έλθουν καλύτερες μέρες!
Φιλί μεγάλο σου στέλνω!

Άιναφετς είπε...

Ήρθε και η αφεντιά μου, να προσθέσει λίγα ακόμα χαμόγελα και να σε βεβαιώσει πως όλα θα πάνε καλά και αυτό πολύ πιο σύντομα απ΄ότι νομίζουμε! (δε με φωνάζουν τζάμπα μαγισσούλα!)

ΑΦιλάκια πολύ πολύ χαμογελαστά! :) :) :)

Ρένα Χριστοδούλου είπε...

Έτσι είναι Γεωργία μου, μια πάνω μια κάτω, ιδίως αυτό το διάστημα που δεν μπορούμε να κάνουμε όνειρα και σχέδια.
Η γλυκιά κολοκυθόπιτα είναι η αγαπημένη μου.
Κρίμα που δεν την πέτυχα καμία από τις φορές που πέρασα.
Να είστε καλά και να χαίρεστε ο ένας τον άλλον.

Rena είπε...

Πάντα περνώ μια δόση αισιοδοξίας όταν σε επισκέπτομαι!!!
Φιλάκια πολλά Αχτίδα μου και να προσέχεις πολύ!!!!! 😘

Αννίκα είπε...

Μας ανοίγεις την ψυχή μ' αυτή σου την αισιοδοξία. Γλυκαίνει το μέσα μας και δεν είναι απ' την κολοκυθόπιττα. Να είσαι καλά Γεωργία μου! Πάντα με αισιοδοξία και χαμόγελα!
Καλή Κυριακή!

Σμαραγδάκι- Ρούλα είπε...

Πόσο μας έχουν λείψει τα χαδια και οι αγκαλιες φιλεναδα από τα παιδια και τα εγγονια δεν λεγεται και το ξέρουμε όμως ας εχουμε υπομονή και αισιοδοξία πως θα περάσει όλο αυτό και θα ξαναβρούμε την κανονική ζωή μας..
Ευτυχως που έχουμε τις δημιουργίες και ασχολούμαστε να περνάει ο καιρός..
Τι ωραία που ασχολείστε και οι δύο με την κουζίνα..ζήλεψα τις πίτες σας!!!
Το στεφανι σου φιλεναδα υπέροχο όπως όλα όσα κάνεις άλλωστε...όσο τα τρσβα που βλέπεις στον δρόμο ασε κορίτσι μου θέλει πολυ στο μυαλό για να βγαζει κάποιος το σκυλακι του βόλτα και να αφήνει μετα τον δρόμο καθαρό...!!!!
Να περνας καλά με ότι κάνεις και θα περάσει και αυτό αχτίδα μου την αγαπη ❤μου καλό σου ξημερωμα🌙 φιλιάααα!!