Η καραντίνα μας ..μορφώνει;

                                  

Φίλοι μου δεν μετράω τις μέρες της..καραντίνας μας, το θεωρώ άχρηστο γιατί απλά ..δεν θυμάμαι! Δεν ξέρω αν σας συμβαίνει όμως ξυπνάω το πρωί και κάθομαι στο μαξιλάρι μου προσπαθώντας να σκεφτώ τι μέρα έχουμε. 
Μην στεναχωριέστε κρατώ γερά ακόμη όμως μερικές στιγμές θα ομολογήσω πως ίσως με βαρεθεί και ο Θεούλης αφού το:
-Αχ! Θεουλη μου,  το λέω συχνά με αναστεναγμό.
Ευχαριστώ για τα προσωπικά μηνύματα και τη έννοια που με έχετε , είναι μία δύσκολη περίοδος για μας όλους και κατανοώ πως για πολλούς περισσότερους ακόμη πιο σκληρή.
Μου λείπουν πολλά..δεν θα βάλω πρώτη την ελευθερία γιατί είναι θέμα λογικής να μείνω μέσα, θα πω για την διάθεση μου να ζωγραφίσω ..να δημιουργήσω που έχει κάνει φτερά και ίσως έχω την δικαιολογία.
Βλέπετε αγαπώ τον άνδρα μου , τον νοιάζομαι και έχω επίγνωση πόσο δυσκολότερο είναι για εκείνον να στερηθεί το κτήμα και τη μόνη του αγαπημένη ασχολία , τα δένδρα και τα φυτά του. Έτσι προσπαθώ να είμαι περισσότερο δίπλα του, να του κάνω παρέα παρά να κλειστώ στο εργαστήρι και να δώσω χαρά στη δική μου ανάγκη.
Και επειδή το χιούμορ είναι η δεύτερη φύση μου θα σας πω ..σιγά στο αυτί..πως έχω δει τόσα ντοκυμαντέρ που νομίζω πως είμαι έτοιμη για δίπλωμα Πανεπιστημίου! Αφήστε την Ιστορία από την Cosmote history έχω μάθει κάθε περίοδο της ιστορίας, έχω επισκεφτεί κάθε Αρχαίο φιλόσοφο, ο Σωκράτης έγινε σύντροφος, ο Πλάτων συγγενής. Μεταξύ μας όμως μερικά τα βλέπω με πολύ ενδιαφέρον ομολογώ κι ας μη το παραδέχομαι πεισματικά σε μένα την ίδια.
Η Κάντυ μας είναι η ενοχή μου γιατί θέλει το έρμο να βγει, να παίξει κι εγώ δεν έχω τέτοιες δυνατότητες παρά να την παίζω με την μπάλα που της έφτιαξα με το τσιγκελάκι και λωρίδες υφασμάτινες.
Ο Κανέλλος , η άλλη μας έννοια και ήμαστε τυχεροί αφού οι απέναντι γείτονες μας στο κτήμα καθημερινά τον φροντίζουνμε  τροφές που πάλι..ευτυχώς είχαμε αποθηκεύσει, κροκέτες και κονσέρβες. Όμως τον σκεπτόμαστε, θα αισθανθεί πως τον ξεχάσαμε και συγχρόνως σκεπτόμαστε και ένα αδέσποτο μόνιμο που είχαμε στη προστασία μας..θα νοιώθει πως το εγκαταλείψαμε.
Μου λείπει και η ..κολλητή μου η Μαιρούλα..έχουμε ανακαλύψει με τον άνδρα μου τις αρετές των τηλεφωνημάτων μέσω skype και μιλούμε με όσοι έχουν την δυνατότητα. Έχω πάρει σβάρνα το τηλέφωνο και δεν έχω αφήσει γνωστό και φίλο αν και θέλω να πάρω πολλές ακόμη από εσάς μα ...ντρέπομαι μη σας ενοχλήσω.
Με στεναχωρεί για τα αδέσποτα που πεινάνε, για τους ανθρώπους που η μοναξιά τους διαλύει, για τις ανθρώπινες σχέσεις που είμαι σίγουρη πως μελλοντικά θα αλλάξουν....
Η φυλακή φίλοι μου είναι χρυσή μας..δεν παύει να είναι φυλακή...όμως λέω ..κουράγιο Αχτιδούλα μου, όρθια, υπομονή και..άντε τώρα πάνε να μάθεις για τον..Δαρείο και το Λεωνίδα.
Σας ζάλισα πάλι..ούτε η καραντίνα δεν σας γλυτώνει από εμένα. Σας κάνω αγκαλίτσες και ...Αχτιδένια φιλάκια πάντα!