Δευτέρα 6 Απριλίου 2020

Η καραντίνα μας ..μορφώνει;

                                  

Φίλοι μου δεν μετράω τις μέρες της..καραντίνας μας, το θεωρώ άχρηστο γιατί απλά ..δεν θυμάμαι! Δεν ξέρω αν σας συμβαίνει όμως ξυπνάω το πρωί και κάθομαι στο μαξιλάρι μου προσπαθώντας να σκεφτώ τι μέρα έχουμε. 
Μην στεναχωριέστε κρατώ γερά ακόμη όμως μερικές στιγμές θα ομολογήσω πως ίσως με βαρεθεί και ο Θεούλης αφού το:
-Αχ! Θεουλη μου,  το λέω συχνά με αναστεναγμό.
Ευχαριστώ για τα προσωπικά μηνύματα και τη έννοια που με έχετε , είναι μία δύσκολη περίοδος για μας όλους και κατανοώ πως για πολλούς περισσότερους ακόμη πιο σκληρή.
Μου λείπουν πολλά..δεν θα βάλω πρώτη την ελευθερία γιατί είναι θέμα λογικής να μείνω μέσα, θα πω για την διάθεση μου να ζωγραφίσω ..να δημιουργήσω που έχει κάνει φτερά και ίσως έχω την δικαιολογία.
Βλέπετε αγαπώ τον άνδρα μου , τον νοιάζομαι και έχω επίγνωση πόσο δυσκολότερο είναι για εκείνον να στερηθεί το κτήμα και τη μόνη του αγαπημένη ασχολία , τα δένδρα και τα φυτά του. Έτσι προσπαθώ να είμαι περισσότερο δίπλα του, να του κάνω παρέα παρά να κλειστώ στο εργαστήρι και να δώσω χαρά στη δική μου ανάγκη.
Και επειδή το χιούμορ είναι η δεύτερη φύση μου θα σας πω ..σιγά στο αυτί..πως έχω δει τόσα ντοκυμαντέρ που νομίζω πως είμαι έτοιμη για δίπλωμα Πανεπιστημίου! Αφήστε την Ιστορία από την Cosmote history έχω μάθει κάθε περίοδο της ιστορίας, έχω επισκεφτεί κάθε Αρχαίο φιλόσοφο, ο Σωκράτης έγινε σύντροφος, ο Πλάτων συγγενής. Μεταξύ μας όμως μερικά τα βλέπω με πολύ ενδιαφέρον ομολογώ κι ας μη το παραδέχομαι πεισματικά σε μένα την ίδια.
Η Κάντυ μας είναι η ενοχή μου γιατί θέλει το έρμο να βγει, να παίξει κι εγώ δεν έχω τέτοιες δυνατότητες παρά να την παίζω με την μπάλα που της έφτιαξα με το τσιγκελάκι και λωρίδες υφασμάτινες.
Ο Κανέλλος , η άλλη μας έννοια και ήμαστε τυχεροί αφού οι απέναντι γείτονες μας στο κτήμα καθημερινά τον φροντίζουνμε  τροφές που πάλι..ευτυχώς είχαμε αποθηκεύσει, κροκέτες και κονσέρβες. Όμως τον σκεπτόμαστε, θα αισθανθεί πως τον ξεχάσαμε και συγχρόνως σκεπτόμαστε και ένα αδέσποτο μόνιμο που είχαμε στη προστασία μας..θα νοιώθει πως το εγκαταλείψαμε.
Μου λείπει και η ..κολλητή μου η Μαιρούλα..έχουμε ανακαλύψει με τον άνδρα μου τις αρετές των τηλεφωνημάτων μέσω skype και μιλούμε με όσοι έχουν την δυνατότητα. Έχω πάρει σβάρνα το τηλέφωνο και δεν έχω αφήσει γνωστό και φίλο αν και θέλω να πάρω πολλές ακόμη από εσάς μα ...ντρέπομαι μη σας ενοχλήσω.
Με στεναχωρεί για τα αδέσποτα που πεινάνε, για τους ανθρώπους που η μοναξιά τους διαλύει, για τις ανθρώπινες σχέσεις που είμαι σίγουρη πως μελλοντικά θα αλλάξουν....
Η φυλακή φίλοι μου είναι χρυσή μας..δεν παύει να είναι φυλακή...όμως λέω ..κουράγιο Αχτιδούλα μου, όρθια, υπομονή και..άντε τώρα πάνε να μάθεις για τον..Δαρείο και το Λεωνίδα.
Σας ζάλισα πάλι..ούτε η καραντίνα δεν σας γλυτώνει από εμένα. Σας κάνω αγκαλίτσες και ...Αχτιδένια φιλάκια πάντα!

9 σχόλια:

litsa t. είπε...

Μα δεν θελουμε να γλυτωσουμε απο εσας.Ισα ισα που ρουφαμε την καθε αναρτηση.Να ειστε να ειμαστε καλα.και που θα παει?θα ηρεμησει.ως τοτε το νου μας.φιλια στην πατριδα μου.

...irida... είπε...

εχω χασει πια μερες ..
βδομαδες...
ειμαι μεσα απο τον φεβρουαριο....
....ζωη...σε παυση......

Σοφία Τσιμάρη είπε...

έτσι γλυκια μου με χιουμορ με δυναμη ψυχης....
και γω αυτο το διαστημα προσπαθω να μαι διπλα στα παιδια
και τον συζυγο.. που θα ξαναβρουμε τετοια ευκαιρια να τους έχουμε prive!!!

Κική Κωνσταντίνου είπε...

αχτιδουλα μου γλυκια
ετσι
να βρισκεις τροπους να περνατε καλα
σε φιλω πολυ

ANNA FLO είπε...

....Οπότε με τόση εκπαίδευση είσαι έτοιμη ξανά για πανελλήνιες! Ετοιμάσου!!! Και παίρνεις καραντινάτο πτυχίο...
Όλοι μας μια από τα ίδια, άλλος λίγο άλλος πολύ. Μόνο που εγώ έχω και μια ελευθερία κινήσεων γιατί όσο δείχνει η τηλεόραση ειδήσεις για τον ιο ο άντρας μου είναι καθηλωμένος και παρακολουθεί κάτι που εμένα δεν μ'αρέσει.
Να περνάτε καλά όσο και αν κρατήσει η καραντίνα. Το χρυσό κλουβί δεν παύει να είναι κλουβί αλλά δες το και αλλιώς. Πώς θα ήταν αν δεν ήταν χρυσό;;
Φιλιά πολλά

Αμαλία είπε...

Φιλιά σε όλους σας και την αγάπη μου σε δίποδους και τετράποδους.
Κι αυτό το ρημάδι θα περάσει. Θα αφήσει πίσω του πολλά, αλλά θα περάσει.
Συμπόνια και αγάπη στους αρρώστους και σε αυτούς που έχασαν αγαπημένους τους και κουράγιο σε εμάς τους υπόλοιπους "υποψηφίους" που τη βγάζουμε ακόμα καθαρή.
Πάντως, αγαπημένοι μου μπλογκόβιοι, φοβάμαι ότι όσοι τη γλυτώσουμε από παθολόγους και πνευμονολόγους, θα χρειαστούμε στο τέλος ψυχίατρο :))))
Να μας έχει ο Θεός όλους καλά.

Ανώνυμος είπε...

Κα Γεωργία, σας διαβάζω πάντα, δεν σχολιάζω συχνά, όμως δεν παύει να σας σκέφτομαι. Δεν έχει δοθεί η ευκαιρία να γνωριστουμε, μένω Αθήνα, όμως έχουμε μιλήσει στο τηλ. 2-3 φορές. Μπόρα είναι θα περάσει, υπομονή θέλει. Δεν πειράζει που δεν έχουμε απόλυτη ελευθερία, εχουμε όμως την ζωή μας και αυτό μετράει. Προβλέπω όταν αρθουν τα μέτρα να στέλνουν αστυνόμους να μας τραβολογανε έξω και εμεις να μην βγαίνουμε. Ούτε το δακτυλακι. Να προσέχετε πολύ και οι δύο σας, σας φιλώ γλυκά, με αγάπη. ΡΙΤΑ.

Μαρία Κανελλάκη είπε...

Όταν έχεις ανθρώπους ν' αγαπάς κι όταν, μέσα στην αντάρα, νοιάζεσαι για τα αδέσποτα, σημαίνει πως έχεις ισχυρά αντισώματα μέσα σου και θέληση για ζωή. Αυτό είναι το πιο δυνατό όπλο του ανθρώπου, Γεωργία μου, να μείνει σ' επαφή με τα συναισθήματά του και να μη γίνει θηρίο. Δεν σε φοβάμαι εσένα, ίσα-ίσα που παίρνω κουράγιο απ' την κάθε σου λέξη.
Φιλί αγάπης...

Giannis Pit. είπε...

Τα καλά των ημερών είναι η στροφή σε γνώσεις κάθε είδους Γεωργία μου. Αν βέβαια κάποιος ακολουθήσει τη δική σου επιλογή. Αν ακολουθήσει να καρφωθεί σε ένα δέκτη τηλεόρασης, κακή ώρα ο διπλανός μας, και όλη μέρα να ψέλνουν οι υστερικοί αναλυτάδες της πανδημίας, να το βράσω!
Επίσης αυτές τις μέρες πρέπει και χρειάζεται να δυναμώσουμε τα συναισθήματα της αγάπης μας.
Προσωπικά βγαίνω έξω από το σπίτι, δύο φορές τη μέρα. Δεν μπορώ να πω ότι νιώθω αυτήν την απόλυτη έλλειψη αίσθησης χρόνου. Σίγουρα έχουμε θέμα.
Στέλνω τα φιλιά μου και τις ευχές μου. Βαστάμε.