Το Πάσχα που είναι..διαφορετικό!

                                

Φίλοι μου Καλή Μ. Εβδομάδα να έχουμε από σήμερα και ακόμα μια φορά θα πω πως πιστεύω πως η ζωή του Χριστού μας είναι σημαδιακά ένα δείγμα της δικής μας ζωή , του δικού μας περάσματος από αυτό το γήινο κόσμο.
 Όλοι μας έχουμε τη γέννηση μας, ένα κατατρεγμό, ένα τρόπο προσωπικό σε σκέψη που μας φέρνει φίλους και εχθρούς μπροστά μας. Πολλούς από εμάς θα μας "σηκώσουν" στα χέρια και θα μας ζητωκραυγάσουν, οι ίδιοι ίσως θα μας διώξουν, θα μας προδώσουν για συμφέρον και θα μας οδηγήσουν  με ένα φιλί σε Σταυρό. 
Τότε κάποιοι από εμάς θα πουν την ανθρώπινη φράση του Χριστού μας : -Κύριε..απελθέτω απ΄εμού το ποτήριον τούτο..Όπως τώρα φίλοι μου που περνάμε σε ένα τόσο δύσκολο δρόμο , σε ένα άγνωστο γολγοθά.. Μη ξεχνάτε φίλοι μου ..  στο τέλος θα υπάρχει η Ανάσταση που ίσως πάλι πολλοί απογοητευμένοι, χτυπημένοι δεν θα την πιστέψουν  μα οι περισσότεροι θα την προσκυνήσουν,  θα την αποδεχθούν σαν την λύτρωση ψυχής και σώματος. Κουράγιο όλοι μας, η Ανάσταση υπάρχει στο τέλος του δρόμου μας..
Ας σας πάω κι εγώ για..κους κους στο δικό μου χώρο "κράτησης", για να σκάσετε χαμόγελο, είναι δύσκολο ..πολλές φορές λυγίζω , βαριέμαι, αναστενάζω αχ! βαχ! μα..ελάχιστο χρόνο γιατί σκέπτομαι ότι γύρω μου πίσω από κάποια πόρτα ίσως έχουν πραγματικό λόγο να γονατίζουν.
Είστε και εσείς..οι άγνωστοι φίλοι που με παίρνετε τηλέφωνο απλά για να ρωτήσετε πως είμαι..ευχαριστώ άγνωστη μου Ρίτα..
Λοιπόν φίλοι μου..η Άνοιξη ήρθε στο μπαλκόνι και στη κληματαριά μας!
   

Η Κάντυ μαζί μας, έχει κατασπαράξει όλα τα λούτρινα παιχνίδια της, έκανε με τα δόντια της  μία τρύπα στο πλαστικό μας τραπεζομάντηλο, σκόρπισε τις κροκέτες της στο πάτωμα, κυνηγάει τις δεκοχτούρες στο μπαλκόνι μα..μαζί μας..δίπλα μας σκεφτόμαστε τον Κανέλλο μας στη μοναξιά του στο κτήμα έστω και αν ο γείτονας καθημερινά του βάζει το φαγητό του..

                                                   

Ο Δημήτρης μου κι αυτός προσπαθεί να μη του λείπει το κτήμα και τα φυτά του έτσι του έχω παραχωρήσει την..κουζίνα..

                                 

Και το μπαλκόνι για να κάνει το μικρό του φυτώριο που δεν πρόλαβε να κάνει στο θερμοκήπιο...φίλοι μου κάντε την προσευχή σας να δοθεί άδεια να πάμε μετά τις 27 στο κτήμα γιατί διαφορετικά πρέπει να βρω τρόπο να σας στέλνω τις πίτες και τα πιτάκια!

Όσο  για μένα..η όλη κατάσταση με έχει επηρεάσει , δεν μπορώ να ζωγραφίσω και χθες είπα να κάνω κάτι με τον λίγο πηλό που μου έμεινε αφού τα υλικά μου πια χτυπούν καμπανάκι!!!!

Όταν το τελειώσω βέβαια θα σας το δείξω μαζί με κάποια αυγά που λέω..λέω..να ζωγραφίσω έτσι για το καλό.

Προχθές σε ..κρίση απαισιοδοξίας έβαλα σε κουτί όλα τα Πασχαλινά μου, όσα έφτιαξα από νωρίς (όταν ο άνθρωπος σχεδιάζει ο Θεός γελάει..)για τις λαμπάδες των ιδρυμάτων που είμαι εθελόντρια..

ΟΛΑ θα πάνε καλά φίλοι μου αγαπημένοι, ας κάνουμε υπομονή , ας προσευχηθούμε να τελειώσει ο Γολγοθάς αυτός και να έρθει η..Ανάσταση!

          Αχτιδένια φιλάκια