Σάββατο 28 Μαρτίου 2020

Ελαφρώς..λάλησα!

                      Does Late-Night Snacking Make You Gain Weight?Delish

Καλημέρα συγκρατούμενοι!!! Σήμερα έβγαλα την χθεσινή μοντελάκι νυχτικιά μου σε γκρενά απόχρωση με δαντελίτσα άσπρη και λουλουδάκια και μετά από ένα ζεστό και μυρωδάτο μπάνιο φόρεσα το...2ο μοντελάκι νυχτικιά σε λευκό φόντο τα βιολέ και βυσσινί μπουκετάκια της. Ασορτί ρομπίτσα με εξαίρεση το αρκουδάκι στις τσέπες και παντοφλίτσες που γλύτωσαν από τα δοντάκια της Κάντυ γιατί τις ακουμπάω επάνω στο..κομοδίνο!
Μετά αφού έβαλα τα σχετικά βλ. κρεμούλα, κολόνια και χτένισμα στο κομμωτήριο  Georgina είπα να κάνω μία βόλτα στο..κήπο ( μπαλκόνι), μετά έφαγα πρωινό στο ξενοδοχείο Dimitris στην εξαιρετικά διαμορφωμένη κουζίνα του. Ε! καιρός και για λίγη εργασία στο γραφείο μου ( εργαστήρι) να τελειώσω το στεφάνι δωράκι για την κολλητή μου Μαιρούλα( άγνωστο πότε θα την δω).
 Ο...Μαιτρ Dimitris μου διάβασε το..μενού.
-Κυρία τι θα λέγατε για παπουτσάκια με μπεσαμέλ και τυριά; Για ποτό θα σας συμβούλευα χυμό Χριστοδούλου που ξέρω πως είναι ο αγαπημένος σας!
-Εντάξει..παιδί μου!!!!! Μη ξεχάσεις την κονσέρβα της Κάντυ.
-Κυρία το απόγευμα θα έλεγα μετά το διάβασμα να παίρναμε το καφέ μας στο καθιστικό και να βλέπαμε την αγαπημένη μας συνέχεια στο netflix . Ο καφές θα συνοδεύεται με την αγαπημένη σας μπάρα με μαύρη σοκολάτα και ξηρούς καρπού!

Εντάξει φίλοι μου..σε λίγο με βλέπω να πιστεύω πως ταξιδεύω με ..διαστημόπλοιο στο διάστημα, ελαφρώς..χάζεψα. Τι θα γίνει βρε παιδιά; Άρχισε να με χαιρετάει ο απέναντι γείτονας και πιστεύω πως σε λίγο θα μας ζητήσει να του στέλνουμε σε καλαθάκι μερίδα από το μεσημεριανό αφού λόγω απόστασης μας βλέπει όταν τρώμε. Λέω να τον ρωτήσω αν θέλει..
Ο εγγονός μου Πασχάλης στο τηλέφωνο μου είπε κάτι το διασκεδαστικό και μάλλον φιλοσοφημένο.
-Γιαγιά μου δύσκολα σπίτι με τα 2 άλλα αγόρια όμως ευτυχώς μας κάνει μάθημα διαδικτυακά ένα καθηγητής μας και βλεπόμαστε όλοι οι φίλοι μου συγχρόνως .Σκέψου γιαγιά μου , όπως εσύ μας έλεγες για το πολυτεχνείο εγώ θα λέω στο παιδιά μου για την εποχή του..κορωνοιού!!!!!
Απίστευτη λογική φίλοι μου και συμπέρασμα του 15άχρονου εγγονού μου!
Την εγγονή μου την 20χρονη την φιλοξενώ στο μικρό στούντιο κάτω από το σπίτι μας και την βλέπω από την..μισάνοιχτη πόρτα όταν της βάζουμε φαγητό σε κλειστό δίσκο στο..πατάκι!!
Τι ζούμε φίλοι μου..τι ζούμε!!
Ελπίζω να σας έκανα λίγο να χαμογελάσετε, σήμερα ξύπνησα με λίγο περισσότερο αίσθηση του χιούμορ γιατί αυτό μας χρειάζεται για να επιβιώσουμε.
Φίλοι μου προσεύχομαι για όλο το κόσμο, ξέρω τις δυσκολίες , τις αναλογίζομαι κάθε πρωί όμως οφείλουμε να βλέπουμε το ποτήρι μισογεμάτο και να προσευχόμαστε για ένα αύριο καλύτερο. Ο Θεός κανένα δεν αφήνει να το θυμάστε, όταν κλείνει μία πόρτα ανοίγει κάπου ένα παράθυρο.  Εσείς απλά..Μείνετε σπίτι και σταθείτε όρθιοι.
                     Αχτιδένια φιλάκια

7 σχόλια:

...irida... είπε...

καλημερα γλυκια μου!!υπομονη!!και κουραγιο !οι ευχες και οι προσευχες μας για ολους!!!

Ariadni St. είπε...

Καλησπέρα τι ωραία που περνάτε!!!!
Φιλια

Giannis Pit. είπε...

Αναγκαίο το χιούμορ στις περιστάσεις Γεωργία μου και πολύ ζωτικό. Με όλα τούτα στο κεφάλι μας το έχουμε ανάγκη για να επιβιώσουμε. Δεν γίνεται αλλιώς.
Στέλνω φιλιά και ευχές σε όλους σας.

Χαρά Θεοδωρίτση είπε...

Νάσαι καλά βρε Αχτίδα μου λαλημένη -ξελαλημένη είσαι μπαξές!Ολοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε.Εγω λίγο καλλίτερα βεβαια μια που ζω σ εξοχή.Κάτι ειναι κι αυτό στις μέρες μας,ή μάλλον όχι κάτι,ΕΥΛΟΓΙΑ!Σας σκέφτομαι,ειλικρινά στο λέω μέσα απο την ψυχή μου,συναισθάνομαι τις δυσκολίες,όσο για τις μισάνοιχτες πόρτες,μου θυμίζει τότε που ήμουν σε καραντίνα στο ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ οταν πήρα το ραδιενεργό ιώδιο... Μ έπαιρναν τηλέφωνο οτι έρχονται,αφηναν το δίσκο έξω απο τη μολυβένια πόρτα,έπαιρναν τηλέφωνο οτι το έφεραν και να μην ανοιξω αν δεν περνούσαν 5' μέχρι να προλάβουν να φύγουν και άντε μετά να έχεις όρεξη να φας,βλέποντας ενα κομμάτι έξω ζωής (πόδια βασικά)απο το ημιυπόγειο παραθυράκι της απομόνωσης!
Καλή λευτεριά Γιωργία μου σύντομα πριν γεμίσουν μετά τον ιό τα ψυχιατρεία

Mia είπε...

Γεωργία μου, το πόσο γέλιο έριξα δε λέγεται! Τα ίδια περνάω κι εγώ στη δική μου καθημερινότητα με τον δικό μου μετρ Δημήτρη. Λίγη τηλεόραση (Τσιόδρας και ο,τιδήποτε χαρούμενο) και χειροποιήματα βοηθούν να περάσει ευχάριστα ο εγκλεισμός. Λατρεύω το σκεπτικό του εγγονού σου! Εμπρός για ένα δεύτερο κορωνο-πολυτεχνείο! Χα, χα. Να δω πότε θα... ξεσηκωθούμε! Πολλά φιλιά, φίλη μου.

Maria είπε...

Μέσα σε όλο αυτό που ζούμε μας χρειάζεται και λίγο χιούμορ να μας εμψυχώνει και εσύ γλυκιά μου το περιγράφεις τέλεια,ο εγγονός σου πολύ ορθά σκέπτεται διότι δεν υπάρχει σκληρότερος πόλεμος από την απομόνωση με τους αγαπημένους μας,που δεν γνωρίζουμε και τι εξέλιξη θα έχει όλη αυτή η περιπέτεια.Ας μην χάνουμε την ελπίδα μας,ο Θεός μαζί μας!!! Σου στέλνω την αγάπη μου!!! Φιλάκια!!!

Κική Κωνσταντίνου είπε...

καλημερα γλυκουλα μου
να εισαι καλα και να περνας ομορφα