Δευτέρα 20 Ιανουαρίου 2020

Χειμωνιάτικο κτήμα.

                             

Κάπως έτσι νοιώθω όταν πηγαίνουμε στο κτήμα μας..ακόμη και όταν ο χειμώνας το αγκαλιάζει και του στερεί την ομορφιά που του δίνει ο ήλιος , το πράσινο και το περπάτημα σου στα δένδρα και τα αγριολούλουδα.
Όσο ο άνδρας μου κλάδευε τα τελευταία δένδρα του ( τα ..ρήμαξε..) φρόντισε εγώ να έχω τη ζεστασιά .


Απίστευτο μα με ανάγκασε να είμαι με κοντομάνικο καθώς αραγμένη στο καναπέ κεντούσα. δίπλα μου βέβαια η παρείτσα μου με το ειδικό κόκαλο για τα δοντάκια της όποτε την μάζευα από έξω για να μπορέσει και ο έρμος ο Κανέλλος να ξεκουραστεί από το κυνήγι που του κάνει στα 4 στρέμματα.


Οι γείτονες ήρθαν για καφεδάκι και κουβεντούλα, μας σκιάζει η ασθένεια του άλλου ζευγαριού και προσεύχομαι η Άνοιξη να μας βρει διαφορετικά, όλους μαζί έξω να γελάμε με τα πειράγματα μας . 
Η ζωή είναι ..στιγμές φίλοι μου όπως ζωγράφισα και στο  τοίχο μου.. και προσπαθώ να το έχω μέσα μου για να δίνω αξία σε αυτές.


Φύγαμε την επόμενη μέρα απόγευμα Κυριακής, ο ήλιος δύει και γυμνά κλαδιά παίρνουν μία άλλη όψη στο φακό μου.
Λίγο πριν ανοίξω τη εξώπορτα για να βγει το αμάξι είπα στην αγαπημένη μου Κλώντυ που "κοιμάται εκεί δίπλα στη τριανταφυλλιά πως δεν την ξεχνώ ποτέ, πως θέλω να με περιμένει όταν θα πάω κι εγώ εκεί που πιστεύω .
 Η τριανταφυλλιά θα ανθίσει την Άνοιξη της λέω, εγώ θα σε αγαπώ πάντα.....και αν μπορεί ας πει καμία καλή συμβουλή στην Κάντυ που ..ΈΦΑΓΕ..προχθές την άκρη από το χαλί μας!!!!!!
                        Αχτιδένια φιλάκια

6 σχόλια:

Σοφία Τσιμάρη είπε...

ψυχούλα μου.... λες να της ψιθυρισει τιποτα στ αυτι???
δεν αποκλειται παντως πρεπει να το παρετε αποφαση οτι ακομα ειναι ενα μωρακι
και θελει παιχνιδια κ κανει καμωματα.... θα μεγαλωσει υπομονη.... απολαυστε το οσο κραταει η τρελα της!!!!φιλια

Giannis Pit. είπε...

Αχ βρε Γεωργία μου, έχεις μια τόσο γλυκιά αλλά συνάμα και εκφραστική ψυχή που με συγκινείς. Τι να πω. Δεν ξέρω. Μερικές φορές σκέφτομαι πόσα όμορφα συναισθήματα έχεις στην καρδιά σου.
Χάζεψα τη σόμπα με τα ξύλα. Πόσο τις αγαπώ. Πόσο όμορφη η εικόνα του δειλινού στο κτήμα με τα χρώματα του ουρανού αλλά και τη συντροφιά των γειτόνων.
Να είστε καλά καλή μου φίλη. Πάντα ομορφιά να βασιλεύει στην καρδιά σου.

Σμαραγδάκι- Ρούλα είπε...

Ετσι να είναι η ζωή σας με απλα πραγματα καθημερινά.. ακομα και η ρουτινα..που δεν πιστευω ότι μπορεί να υπαρξει ποτε... γινεται ομορφη όταν έχουμε την υγεια μας.. και την μικρη σας..κουκλί ειναι...επισης πιστευω και εγω οτι θελει χρονο να μεγαλωσει λιγο να ακουει...
Να περνατε όμορφα κοριτσι μου οτι και να κανετε... φιλιααα!!!😊

ANNA FLO είπε...

Όμορφα είναι να είσαι με κοντομάνικο και έξω να κάνει κρύο και τα δέντρα γυμνά μέσα στο χειμώνα. Παρέα σου η Κάντ...τι όμορφη εικόνα. ΄Σίγουρα ο Κανέλος θα ζήλευε που ήσασταν μέσα στα ζεστά.
Καλά να περνάτε Γεωργία μου και τα άσχημα να γίνουν μακρινή ανάμνηση
Καλό βράδυ

Mary είπε...

Όμορφες εικόνες, ζεστές, γεμάτες αγάπη!

Καλά να περνάτε πάντα, φιλάκια!!!

Χαρά Θεοδωρίτση είπε...

Αχ βρε Αχτίδα!!!Πόσο φωτίζεις και γλυκαίνεις τη ζωή μας,πόσα μαθήματα ζωής δίνεις με τη στάση σου με τα λόγια σου,με τις πράξεις σου!
Ετσι ειναι οπως τα λες και μπορώ να σ ε καταλάβω καλλίτερα απο τον καθένα γιατί χρονια τωρα δοκιμάζομαι,ομως η ζωή ειναι ωραία και χαίρομαι που την απολαμβάνω κι έτσι και ευχομαι να μην υπαρχουν άνθρωποι γύρω μου που ταλαιπωρούνται .ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΗΡΧΑΝ,ομως υπάρχουν για κάνουν εμάς με τα λιγότερα να αισθανόμαστε ευγνωμοσύνη και να κοιτάμε την κάθε μέρα που ξημερώνει με ευλάβεια γιατί μας χαρίστηκε και πρέπει να την αξιοποιήσουμε με τον καλλίτερο τρόπο.
ΜΗΝ ΑΛΛΑΞΕΙΣ ΠΟΤΕ<ΕΙΣΑΙ Η ΑΧΤΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΧΝΙΑ ΓΥΡΩ
Την αγάπη μου πάντα