Συννεφιασμένες μέρες και διάθεση..

                   

Αυτές οι συννεφιασμένες μέρες μας έφεραν πραγματικά "σύννεφα" φίλοι μου και δεν ξέρω από που να αρχίσω . Έπεσε αυτό που μία σκοτεινή σκιά επάνω σε ανθρώπους που αγαπώ, σε φίλους γείτονες.
Από το πρωί σε δύο νοσοκομεία με το..μπαστουνάκι μου να επισκεφτούμε γείτονες από το κτήμα που έχουμε δεθεί μαζί τους αφού ήμαστε μία παρέα πια.
Ο ένα ο Νίκος  πριν λίγες μερες με έμφραγμα που εξελίχθηκε και είναι στην εντατική φυτό όπως μου είπε η γυναίκα του. Καλός φίλος , μηχανικός με ένα υπέροχο σπίτι στο ύψωμα ανταλλάσσαμε σπόρους , πίναμε το ..τσάι που αγαπούσε και τους ζωγράφισα τον τοίχο που τόσο ήθελε. Αυτό το σπίτι ήταν το όνειρο του και ελπίζω να το χαρεί. Δυστυχώς η κατάσταση του επιβαρύνεται από ένα ιστορικό ιατρικό που έχει από μεταμόσχευση ύπατος.
Ο άλλος ο Σωκράτης, καλός μας φίλος με την γυναίκα του που κάθε μας συνάντηση ήταν γεμάτη ανέκδοτα και πειράγματα με κακή εξέλιξη σε μία εγχείρηση πριν λίγες μέρες.
Είμαι στεναχωρημένη φίλοι μου, τους επισκέφτηκα και ένοιωσα πόσο ασταθής είναι η ζωή μας από στιγμή σε στιγμή. Με τους άλλους γείτονες σπεύσαμε όλοι κοντά τους, ήμαστε φίλοι μου μία αγαπημένη παρέα γειτόνων στα κτήματα μας τεσσάρων  ζευγαριών και τώρα αυτό..ξαφνικά έγινε αυτό..δύο κρίκοι ράγισαν κι εμείς φοβόμαστε μήπως σπάσουν.
Γυρίζοντας μαθαίνω πως πέθανε η μητέρα φίλης της κόρης μας Ειρήνης που γνωριζόμασταν γιατί σε ιδιωτικά σχολεία οι γονείς δένονται αυτά τα 12 χρόνια της φοίτησης Δημοτικό μέχρι Λύκειο. Καλό Παράδεισο φίλη μου.. η κόρη σου θα είναι κόρη μου.. 
Όπως καταλάβατε η μέρα μου συννεφιασμένη κι εγώ με παυσίπονα και δεν τολμώ να κάνω όσα μου λέει ο γιατρός να πάω για έλεγχο γιατί ..δεν θέλω..δεν μπλέκομαι..δεν υποφέρω να ανοίγω άλλες πόρτες. Κάνω το σταυρό μου και εύχομαι να είναι οι γύρω μου καλά, όσοι αγαπώ, εγώ ..εγώ φίλοι μου δεν φοβάμαι τον θάνατο..έζησα δόξα το θεό ..! 
Άλλωστε έχω να κάνω πολλά πράγματα μπροστά μου για..προσεχή μπαζάρ που θα με έχουν ανάγκη , που το πάτε αυτό!!!
Το μόνο που κάπως μου άλλαξε τη διάθεση ήταν μία έκθεση ζωγραφικής που υπήρχε στην είσοδο του νοσοκομείου Παπαγεωργίου .Έβγαλα λοιπόν το κινητό μου και άρχισα να φωτογραφίζω όμως..σας το έχω ξαναπεί..10 τραβάω 2 είναι σωστές και όχι κουνημένες!

Πολλή όμορφη δουλειά φίλοι μου και θα σας "έσπρωχνα" να πάτε να την δείτε από κοντά.
Φίλοι μου σας εύχομαι να χαίρεστε κάθε στιγμή, να μη χάνετε το χρόνο σας σε περιττές και άσχετες στιγμές, χαρείτε το χρόνο όπως σας έγραψα στην αρχή.
Αχτιδένια φιλάκια