Τρίτη 22 Οκτωβρίου 2019

Ένας ώμος να ακουμπήσω;

Όταν άρχισα αυτό το ..μπλοκόσπιτο είχα την εντύπωση ότι ...βρε αδελφέ..ποιος θα το διαβάζει! Έτσι ακούμπησα σε αυτό τις σκέψεις, τις χαρές και τις στεναχώριες μου αφού από την φύση μου ξεπηδούν και θέλουν να ακουμπήσουν σε ώμους. Φαντάστηκα λοιπόν ένα καναπέ..εγώ και οι ανώνυμοι άγνωστοι που ίσως ..ίσως σκέφτηκα ανοίξουν την πόρτα και μπουν. 
Είχα πάντα κεράσματα στο τραπέζι, ευχάριστη διάθεση και αγκαλιά για όποιον έμπαινε κι εγώ αυτό τον..ώμο που σας είπα να ακουμπήσω αφού τότε για 8 χρόνια και περισσότερο είχα την μητέρα μου κατάκοιτη στο σπίτι κι εγώ κλεισμένη κατά κάποιο τρόπο . 
Ξαφνικά το δωμάτιο μέρα με την μέρα γέμισε κόσμο κι εγώ άνοιξα θέσεις σε αυτό και στην καρδιά μου και το μπλοκόσπιτο σαν φανταστικό μαγεμένο δωμάτιο έγινε τεράστιο και σας χώρεσε όλους.

                                            Τα πιο όμορφα πράγματα δεν είναι τέλεια...Είναι ξεχωριστα!

 Θα μου πείτε που τα σκέφτηκες τώρα όλα αυτά..έχω 4 μέρες να ανοίξω υπολογιστή και ας είναι καλά το τάμπλετ που μου επιτρέπει να σερφάρω στα μπλοκόσπιτα σας το βραδάκι για να πάρω μία...τζούρα..από το τσιγάρο που δεν έβαλα ποτέ στο στόμα μου και από την πείρα μου από τον παλιό Δημήτρη που τα κάπνιζε είστε κάτι τέτοιο.
Λοιπόν κατάλαβα πως όταν θέλω να ανοίξω τη ψυχή μου, να ακουμπήσω όσα με κουράζουν , να μοιραστώ όσα με πλημμυρίζουν τότε..ανοίγω την πόρτα στο μπλοκόσπιτο και μπαίνω μέσα.
Κουρασμένη φίλοι μου, 4 μέρες βάφουμε το σπίτι, τρώμε στο..πόδι, πετάω άχρηστα που κάποτε θεωρούσα χρήσιμα θέλοντας να ξεφύγω από την...γεροντίστικη συνήθεια να μαζεύω και να συσσωρεύω  αντικείμενα.
Δεν είμαι για τέτοια ..ταβατούρια φίλοι μου, προτιμώ να έχω χάος μόνο μέσα στο εργαστήρι μου και τώρα υπήρχε παντού!
Βγήκα στο μπαλκόνι και φώναξα την νεαρή γειτόνισσα από το διπλανό σπίτι:
 -Θέλεις σπιτικά ποτά;..θέλεις θήκη έπιπλο για CD ; θέλεις μπιμπελό και κανδράκια; θέση κάθισμα για ..μασάζ;
Έτσι έφυγαν δύο κιβώτια από το..μπαζάρ του σπιτιού μου. Βέβαια η αλήθεια είναι πως με έπιανε κάποιες στιγμές το..γεροντίστικο. Αυτό το μπιμπελό είναι από το πρωτο μας ταξίδι, άπειρες κορνιζούλες με φωτογραφίες, αυτό το κανδράκι μου το έφτιαξε όταν δίδασκα μία μαθήτρια, αυτό είναι το..βραβείο αιμοδοσίας , το δίπλωμα μου από τον προσκοπισμό, αυτό το κεραμικό στολίδι η κόρη μιας φίλης μας, τα σημειώματα που μου βάζατε μέσα στα δωράκια που κατά καιρούς μου στέλνατε.
Τώρα κατάλαβα γιατί έχω πάθος με τα..κουτιά! Γιατί τα γεμίζω με τέτοιες αναμνήσεις και αντικείμενα μικρά. Σας διαβεβαιώ πως ακόμα έχω κούτα με μικροαντικείμενα που πρέπει να πάρω την απόφαση να αποχωριστώ .
Η Κάντυ χαρούμενη νότα μέσα στα πόδια μας έπαιρνε ότι ακουμπούσαμε κάτω από ..πινέλο μέχρι βιτέξ μέχρι που βαρέθηκε τις φωνές που της βάζαμε και πήγε στο κρεβατάκι της ψάχνοντας το μέσα στο σπίτι.
Μόλις κρέμασα και την τελευταία κουρτίνα και είπα στον άνδρα μου: -Ανοίγω υπολογιστή , κάνε πως δεν υπάρχω γιατί θα είμαι σε..άλλο σπίτι!
Ξέχασα να σας πω πως...τραβώντας όλες τις μπρίζες ο άνδρας μου είχε αποσυντονίσει τα..πάντα. Δεν είχαμε τηλέφωνο συαθερό , TV , Cocmote, Netflix, ίντερνετ, Smart tv και όλα ήθελαν κωδικούς μετά για να επανέλθουν και ...δεν είναι πια το δυνατό μου σημείο φίλοι μου. Ευτυχώς που ο καλός μου Χρήστος ο μόνιμος βοηθός που φροντίζει τα προβλήματα στον υπολογιστή μου έχει φροντίσει να μου κάνει σελίδα με τους κωδικούς και να μου τις περάσει στο κινητό μου!!!
Το βράδυ πιάσαμε τις μεριές μας στο καναπέ και κοιταχτήκαμε, έπιασε ο ένας το χέρι του άλλου και είπαμε με ανακούφιση: -Πάει και αυτό.. τι λες; πίνουμε ένα ουζάκι με μεζεδάκι;
-Δεν το κάνουμε καλύτερα ..τσαγάκι με τα κουλουράκια που έμειναν από τη φίλη Γεωργία που μας τα έφερε; δεν έχω κουράγιο να ετοιμάσω τίποτα 
Ξέρω πως σας ζάλισα πάλι μα όπως σας είπα στην αρχή..είστε ο ώμος που ακουμπώ όταν τον χρειάζομαι. Σήμερα είναι μία νέα μέρα, χαμογελάμε!
                              Αχτιδένια φιλάκια 

12 σχόλια:

...irida... είπε...

καλη σου μερα!χαμογελο και φιλι....

Mia είπε...

Αχτιδένια μου, κάπως έτσι ένιωθα κι εγώ όταν άνοιγα το μπλογκοσπιτάκι μου. Έλεγα: ποιός θα με επισκέπτεται? Ποιός θα με διαβάζει? Και όμως, όλη η μπλογκογειτονιά, ελληνική και όχι μόνο, έρχονται για ...καφεδάκι! Ας είναι καλά οι διαδικτυακοί (και όχι μόνο) φίλοι και φίλες μας. Όσο για τα συσσωρευμένα πράγματα, ειλικρινά σε καταλαβαίνω απόλυτα. Κι εγώ αυτή τη χρονική περίοδο αυτό κάνω: τακτοποιώ, δημιουργώ και ξεφορτώνομαι! Πολλά φιλιά, φίλη μου.

ANNA FLO είπε...

Κι ο δικός μου ώμος εδώ είναι. Καλορίζικο το βαμμένο σπίτι σας. Κοίτα ξέρω,εβαψα και εγώ ΄φέτος αλλά μετά είναι υπέροχο, έτσι δεν είναι;
Θα περάσει κι αυτή η κούραση. Και ξεκαθάρισες πράγματα και είναι καθαρό πλέον.
Λοιπόν να ευχαριστηθείς το σπίτι σου, να παίξεις με την Κάντυ και να απολαύσεις με τον καλό σου ταινίες και μεζεδάκια. Και πού είσαι; Φίλες πάλι θα σου χτυπήσουν το κουδούνι
Να περνάτε καλά
Τα φιλιά μου

Ανώνυμος είπε...

Λατρεμένη μου Αχτιδούλα, είσαι η παρέα μου κάθε φορά που γράφεις κάτι και στεναχωριέμαι όταν δεν είσαι στο μπλοκόσπιτο σου.Είμαι η Σμαρώ που σου έστειλα πριν καιρό μήνυμα και μετά σε πήρα τηλέφωνο.Θέλω να μη σε ενοχλώ διαφορετικά θα σου μιλούσα κάθε μέρα.Εύχομαι να χαρείς το σπίτι σου.

Maria είπε...

Να χαιρόσαστε το ανανεωμένο σπιτάκι σας και να είσαστε πάντα καλά και να περνάτε όμορφα!!!
Σιγά σιγά ξαναγυρναμε στο σπιτάκι μας, μίας και τον τελευταίο καιρό λόγω φόρτου εργασίας το έχω παραμελήσει κι όχι μόνο, αφού δεν είχα χρόνο ούτε τον υπολογιστή να ανοίξω,να σας κάνω την επίσκεψη μου, πίνοντας το καφεδάκι μας!!!
Καλό απόγευμα, γλυκιά μου αχτιδουλα και καλή συνέχεια!!!

Giannis Pit. είπε...

Είμαστε όλοι εδώ κοντά σας, οι δικτυακοί σου φίλοι Γεωργία μου. Είδες τελικά; Ανοίγεις το δικτυακό σου σπιτικό και αναρωτιέσαι για την ύπαρξη συνοδοιπόρων. Και να τώρα η απόδειξη αυτής της ακολουθίας.
Είναι όμορφο να ανακαινίζεις το σπιτάκι σου. Το ξέρεις δα καλύτερα ως καλλιτέχνης που είσαι. Βέβαια θέλει μεγάλο κουράγιο και υπομονή στη διαχείριση του ...χάους. Αλλά, ψυχραιμία! Θα το βλέπεις μετά πόσο όμορφο και καινούργιο. Έτοιμο για τα καινούργια σου σχέδια.
Καλησπέρα και καλή επιτυχία.

Ελένη Φλογερά είπε...

Να χαρείτε την ανανέωση του σπιτιού.
Καλό βράδυ!

Αννίκα είπε...

Κάπως έτσι μπήκαμε στον ιστοχώρο ή όπως αλλιώς λέγεται με ένα ας πούμε προσωπικό ημερολόγιο, με ενεργή συμμετοχή φίλων ή όχι.
Αυτό έχει τα θετικά του όσο και τα αρνητικά του, όταν αποφασίζεις πόσο προσωπικό θέλεις να είναι, όταν παθιάζεσαι, ή προβληματίζεσαι. Απ’ την άλλη, δεν ξέρω για ώμο, αλλά σίγουρα έχεις ένα διαθέσιμο αυτί να σ’ ακούσει όταν θα αισθάνεσαι την ανάγκη ενός φίλου.
Και στην πορεία κάποιες φιλίες εξελίχθηκαν σε πολύ δυνατές.
Καλορίζικο και με υγεία το βάψιμο. Καινούργια εποχή με ανανεωμένο σπίτι, τέλεια ιδέα.
Να το χαρείτε! και καλή ξεκούραση!

Ο κόσμος της Ράνιας είπε...

Καλολέρωτο το σπίτι σας και βέβαια είναι απαραίτητες οι εκκαθαρίσεις, αλλιώς δεν γίνεται..καλή συνέχεια και έχεις πολλούς ώμους για να ακουμπάς... μη διστάζεις ... Τα φιλιά μου !!!!

Αμαλία είπε...

Καλημέρα καλή μου.
Με γεια το σπίτι, χαλάλι ο κόπος και το χάος. Να το ευχαριστηθείτε και να το ξαναλερώσετε.
Όπως μάλιστα θα σου πούνε όλοι, πάρε ώμους νά΄χεις.
Φιλιά πολλά και στις δυό σας.

Σοφία Τσιμάρη είπε...

ποσο με συγκινησες!!!!!!!!!!
ετσι ακριβως νιωθουμε ολες
εδω εχουμε καποιον να καταλαβει τον πονο μας
και τον κοπο μα για ο,τι φτιαχνουμε με τα χερακια μας
φιλιες αξιας!!!!

Χαρά Θεοδωρίτση είπε...

Εχεις δίκιο αγαπημένη Αχτίδα,έτσι λίγο πολύ νοιώθουμε όλοι τα "σπιτάκια¨μας,σαν μια φιλόξενη γωνιά που καθόμαστε με φίλους να τα πούμε.Να μοιράοσυμε τα αχ και τα βαχ μας,για να αλαφρώσουν λίγο οι πλάτες μας ,να μοιραστουμε τις χαρές μας,να νοιωσουμε λίγο την ανθρώπινη συνύπαρξη οπως παλιά,που έβγαιναν οι γειτόνισσες στα πεζοδρομια των σπιτιών τους,με τα καρεκλάκια τους και μεταξύ καφέ και πλεξίματος αντάλλασαν τα νέα της ημέρας.
Καταλαβαίνω και την αναστάτωση του βαψίματος,αφου το πέρασα κι εγω κατακαλόκαιρο...μ ένα δωμάτιο κι έγινε της τρελλής και φυσικά εκτός απο κουραση που περίσσευε,περίσσευαν και πολλά χωμένα σε κούτες που ουτε θυμόμουν την υπαρξή τους και ξεφορτώθηκα...σημάδι οτι δεν γερνάω ακόμα,εεεε;;;;χαχαχχαα
Απόλαυσε λοιπόν τωρα στη χαλαρή σου ατμόσφαιρα τη συντροφιά του αγαπημένου σου και τη δική μας,είμαστε πάντα εδώ μία για όλες και ολες για μία!!!! Φιλιά πολλά