Νομίζω πως αυτή η εικόνα τα λέει ΟΛΑ.. Κατάρα πια κάθε χρονιά να δίνονται θησίες στο Μινώταυρο που ζητάει αίμα..
Εχω βρεθεί σε τέτοιο κακό θεατής τρεις φορές ...ο ήχος των δένδρων...κραυγές...κλάμα...
Δεν έχω λόγια πια..
Αχτιδένια ...δάκρυα μόνο να δώσω..
5 σχόλια:
Φρίκη. Ο πόνος για οποιαδήποτε απώλεια είναι ίδιος. Το ίδιο και η θέληση για ζωή.
Με την ευχή να σταματήσουμε να μετράμε πληγές...Καλό Δεκαπενταύγουστο Αχτίδα μου!
Τραγικό!!!
Καίγονται κομμάτια μας, χάνονται.
Όλο λέμε πως δεν θα ξανασυμβεί, τελικά έχει γίνει ένα απαράδεκτο μέρος της ζωής μας.
Καλό δεκαπενταύγουστο Αχτίδα μου
Θαρρώ Γεωργία μου, έχουμε τεράστιες προσωπικές αλλά και συλλογικές ευθύνες για αυτό το επαναλαμβανόμενο κολαστήριο. Αλλά, όταν συμβαίνει, κοιτάμε αδιάφορα ο ένας τον άλλον.
Καλησπέρα καλή μου φίλη.
Τραγικο και ανύποτο δεν υπαρχουν λόγια...ας μην ξαναζησουμε τετοιες καταστασεις ποτε πια..
Ας εχει η Παναγια μας υπο την σκεπη της τον κοσμο φιλη μου ..!!! την αγαπη μου ..
Καλημέρα και Χρόνια Πολλά Γεωργία μου,
Κάθε χρόνο τα ίδια αίσχη, ο ίδιος θάνατος.
Δεν ξέρω τι μπορεί να γινει για να δοθεί ένα τέλος.
Δημοσίευση σχολίου