Η ζεστασιά της ψυχής με..φωτογραφίες!

                             

Μία κρύα παγωμένη μέρα φίλοι μου, όμως τι τα θες..άλλα φέρνουν τη ζεστασιά σε ένα σπίτι και σε μία καρδιά.
 Ένα ξαφνικό δωράκι από Χίο της φίλης μου της Ευτυχίας με έκανε να χοροπηδώ γιατί ήταν  δύο υπέροχες φιγούρες από κολοκύθες με τα..ονόματα μας και τα ανάλογα στολίδια εφόδια για την κάθε μία. Θα πω και για το γούρι, την κάρτα, τα μαστιχάτα και τις τσίχλες! 
Όμως οι κολοκύθες φίλοι μου ήταν από μόνες τους οι...πρωταγωνιστές του πακέτου και βέβαια πήραν μία προεδρική θέση στο καθιστικό μας! Ευτυχία μου ευχαριστώ!

Μετά θα σας..ταξιδέψω στο σπίτι της φίλης μου της Μαιρούλα που μας είχε κάλεσμα τις...φιλενάδες και όπου είδα ένα..υποκατάστημα των Χριστουγέννων αφού δεν υπήρχε γωνιά χωρίς στολίδι και δένδρα ..ναι...δένδρΑ. Αυτό το κολάζ από τα στολίδια της που σας δείχνω είναι το..1 εκατοστό από το όλο στολισμένο σπίτι και σε ένα μόνο χώρο !!!
Εγώ η τεμπέλα μόνο που σκέφτηκα το μάζεμα έπαθα κρίση άγχους!!!!

Στο εργαστήρι μου πακεταρίστηκαν τα σπιτάκια και αύριο θα ταξιδέψουν στους τυχερούς και εύχομαι Θεούλη μου να σταθώ κι εγώ τυχερή στις..7.30 που θα πάω στο ταχυδρομείο να τα στείλω!!!
Το ημερολόγιο που έδωσα στη φίλη μου το ζωγράφισα με κάποιο τρόπο που μου αρέσει γιατί ξυπνάει μέσα μου το ..παιδί που κρύβουμε μέσα μας . Ζωγραφική με δάκτυλα...θυμάστε; παλιά ζωγράφιζα αρκετά με αυτό το τρόπο...

Και τώρα πάμε στα υλικά που μου έβαλαν μέσα στο πακέτο ανταλλαγής κι εγώ έπρεπε να φτιάξω κάτι με αυτά και να της τα δείξω! Η αλήθεια είναι ότι με το κόσμημα δεν τα πάω καλά...ήταν βάσεις για σκουλαρίκια.. τα γέμισα με πηλό , τα ζωγράφισα και ..νάτα! Ελπίζω να τα άρεσε.

Επίσης μου έστειλε μία ξύλινη καρδιά που χωρίζεται στα δύο.Θυμήθηκα το χρυσό μενταγιόν καρδιά που μου χάρισε ο Δημήτρης μου στο Βέλγιο μόλις αντικρίσαμε ο ένας τον άλλο στο αεροδρόμιο. Το χώρισε και μου πέρασε στο λαιμό το μισό κι εκείνος έβαλε στα κλειδιά του το άλλο..Αχ! με πήραν τα ...ζουμιά. Νιάτα παιδάκια μου, νιάτα  τσαχπινούλικα!
Εγώ την έφτιαξα την ξύλινη πιο..τολμηρή, ε! ένα φιλάκι σβουριχτό.

Μετά σκέφτηκα την γειτόνισσα δίπλα που δεν της έφτιαξα δωράκι..ένα χιονισμένο χωριό νομίζω ότι θα το χαρεί.

Να σας δείξω και το κεντηματάκι μου που είναι όμως αποτυχία ως προς το χρυσό τριγύρω γιατί φίλοι μου έδωσα χρήματα σε μία μοδίστρα γειτόνισσα να μου το αγοράσει και να μου το βάλει με ..αυτό το αποτέλεσμα. Το χάρισα κι αυτό σε φίλη και ελπίζω να το αλλάξει με κάτι της αρεσκείας της.

Πάντως νομίζω ότι βάζω για φέτος τέλος στα όσα έστειλα γιατί..δεν αντέχω άλλο ταχυδρομείο και θέλω και ένα καθάρισμα γενικό  στο εργαστήρι μου που θα αρχίσει από...ΤΩΡΑ γιατί δεν υπάρχει χώρος να σταθείς και να ακουμπήσεις αντικείμενο.
Βέβαια..κάτι θα βρω να κάνω..κάτι που να κινεί το μυαλό και τα χέρια μου, βλέπετε σήμερα ξύπνησα στις μαύρες μου γιατί χθες ανακάλυψα ακόμη μια φορά πως ξεχνάω τόσο άσχημα που μπερδεύω πρόσωπα και πράγματα.. Με σοκάρει το γεγονός ότι μπορεί να μη σκέπτομαι πια σωστά ή να μη μπορώ του χρόνου να θυμάμαι τα ονόματα φίλων που στέλνω ή μου στέλνουν πράγματα και να ευχαριστώ άλλους αντ' άλλων...( το έπαθα χθες!!!..μη λέτε λέξη και μάλιστα..δύο φορές...)
Το κράτησα για τον εαυτό μου, η Πάρκινσον ίσως προχωράει σε άλλα στάδια που το πείσμα μου δεν θα μπορεί να τα καλύψει. Λέτε του χρόνου να σας ρωτώ :- Μπλοκ;..τι είναι αυτό; τρώγεται;
Θα μου περάσει η μαυρίλα..μη σκάτε..
Ευχαριστώ για τις ευχές, τις κάρτες που γέμισαν δύο ράφια, συγνώμη που δεν έστειλα σε πολλούς όπως παλιά γιατί  ( βρήκα δικαιολογία το ατιμούλι) γιατί...ξέχασα.  Ε! υπάρχει και το Πάσχα!
Αχτιδένια φιλάκια φίλοι μου.