Λίγη παρεούλα..

                   

Καθίστε στο καναπέ μου για λίγο ..παρεούλα θέλω..θα σας ζαλίσω πάλι για ότι σκέψεις μου έρχονται στο μυαλουδάκι όταν κάτι μου κάνει εντύπωση.
Το πρωί σε μία έξοδο μας με τον άνδρα μου σε κάποιο φανάρι δίπλα μας ένας νεαρός ( για μένα τα..25 - 30 άρια ακόμη νεαροί είναι) με το αμάξι του κι εγώ βλέπω τα δύο μικρά κοριτσάκι περίπου 6 και 8 ετών στο μπροστινό κάθισμα χωρίς καν ζώνη να χοροπηδούν σχεδόν καθισμένα βέβαια στο ίδιο κάθισμα.
Ο..οδηγός με το κινητό στο χέρι μιλούσε και χασκογελούσε.. Τα παράθυρα ανοιχτά βέβαια λόγω εποχής και το αυτοκίνητο του σχεδόν κολλητό δίπλα μας.
Ο άνδρας μου δεν κρατήθηκε και του μίλησε:
-Αφού πίσω είναι άδειο το αμάξι σου γιατί δεν βάζεις τα παιδιά, φόρα τα και ζώνη. Ένα φρενάρισμα να κάνεις αφού μιλάς και στο κινητό θα πέσουν στο παρμπρίζ..
Η ευγενική απάντηση..σχεδόν αφοπλιστική για ανθρώπους σαν κι εμάς σε ηλικία και ήθος..
-Αι τράβα κωλόγερε ( συγνώμη ) που θες και παρατηρήσεις μη κατέβω και σου κάνω τη μούρη κρέας..Τράβα και τσακίσου μαλ..α.
Το φανάρι άναψε στη Βούλγαρη, ο ..ευγενικός νεαρός έφυγε δίνοντας στα κοριτσάκια που ίσως κάποια αδελφή του εμπιστεύτηκε ένα υπέροχο μάθημα αγωγής.
Ο άνδρας μου έγινε ..βαπόρι που ξεφυσούσε κι εγώ ένοιωσα την πίκρα του πως υπάρχουν άνθρωποι με τέτοιες εκφράσεις και έλλειψη παιδείας.
Για πολλά μπορώ να κατηγορήσω εμάς τους δύο σαν ανθρώπους μα ποτέ σε εκφράσεις και διαπληκτισμούς. Εγώ από τη φύση μου είμαι το ξέρω λίγο..ή μάλλον υπερβολικά ευγενική ίσως και μέχρι βλακείας , όσο για τον άνδρα μου ποτέ..μα ποτέ δεν τον έχω ακούσει να βρίζει αυτά τα 43 χρόνια που ήμαστε μαζί.
Το συζητούσαμε στο δρόμο με λύπη σκεπτόμενοι πιο πολύ το τι θα μπορούσαν να πάθουν τα παιδάκια  σε ένα τυχόν δυνατό φρενάρισμα ή σε ένα λάθος στην οδήγηση.
Όμως όλα έχουν και την άλλη μεριά φίλοι μου . Στο γυρισμό κατεβάζοντας τα ψώνια μας την ώρα που άνοιγα την εξώπορτα και ο άνδρας μου παρκάριζε μία φωνή πίσω μου έδειξε την άλλη πλευρά.
-Κυρία να σας βοηθήσω;
Δύο χεράκια μου πήραν τις δύο σακούλες και ένα χαμόγελο σε ένα πανέμορφο κοριτσίστικο πρόσωπο μου φώτισε την υπόλοιπη μέρα. Το κοριτσάκι είναι η 16άχρονη περίπου κόρη των νέων ενοικιαστών στο ισόγειο που δεν τους ξέρω καν αφού δεν ..κυκλοφορώ πολύ.
-Ευχαριστώ κοριτσάκι μου, να είσαι καλά , είσαι μία κούκλα της χαμογέλασα.
Η ομορφιά φίλοι μου δεν είναι στην εμφάνιση , στο ντύσιμο και στο μαλλί..η ομορφιά είναι στους τρόπους, στην ευγένεια, στο χαμόγελο που οφείλουμε να σκορπίζουμε ολόγυρα. 
Δεν έχω μετανοιώσει ποτέ για τις" καλημέρες" που λέω πολλές φορές χωρίς ανταπάντηση, για κανένα "ευχαριστώ "στους πωλητές στη λαϊκή που με κοιτάζουν παραξενεμένοι, για τα" συγνώμη" μου όταν σπρώξω κατά λάθος κάποιον σε ουρές , για το σκύψιμο όταν μαζεύω κάτι που έπεσε από κάποιον πιο μεγάλο από μένα.
Αντίθετα έχω κερδίσει πολλές φορές σε υπηρεσίες "δύσκολους " ανθρώπους με το τρόπο αυτό , έχω κάνει μουτρωμένα πρόσωπα να ..μαλακώσουν και "αγρίμια" να γίνουν φίλοι μου.
 Σκέπτομαι όμως ότι όλα πρέπει να ξεκινούν από την οικογένεια και επιμένω γι' αυτό και θα σας αφήσω ..ήσυχους για σήμερα απλά με μία μαμαδίστικη συμβουλή για το τι παρακαταθήκες θα δώσετε στα παιδιά σας με το τρόπο που θα σας βλέπουν να φέρεστε ΕΣΕΙΣ.
                     Αχτιδένια φιλάκια..