Παρασκευή 13 Οκτωβρίου 2017

Μια βόλτα στη πόλη μου.


Σήμερα Παρασκευή είναι η ημέρα που εγώ κι ο Δημήτρης μου κάνουμε τη...βολτίτσα στο κέντρο , πότε σε μαγαζιά για κάποιες αγορές, πότε με τη Κλώντη σε κάποιο μέρος για περίπατο ή ένα πέρασμα απλό στη παραλία για να χαρούμε έστω και από το αυτοκίνητο τη παραλία και τη θάλασσα .
Πριν 2 χρόνια κατεβαίναμε  με το αυτοκίνητο μεχρι το τέλος της Μαρτίου και μετά με τα πόδια κάναμε το περίπατο μας μέχρι την άκρη του λιμανιού!!!
Τώρα δεν μπορώ να περπατήσω τόσο ,το ίδιο και το σκυλάκι μου ,οπότε ανακαλύψαμε ότι και από μέσα από το αυτοκίνητο μπορείς να θαυμάσεις , να χαρείς το κόσμο που περπατάει που κάνει περίπατο, που...φιλιέται, που ψαρεύει!


Υπέροχο πρωινό, υπέροχη Θεσσαλονίκη μου, η πόλις που γεννήθηκα και μεγάλωσα.


Εδώ κάποτε σπάνια έβλεπες αυτοκίνητα, με έφερνε η γιαγιά μου να παίξω στη πλατεία Αριστοτέλους με την χοντρή τεράστια αλυσσίδα που υπήρχε στην άκρη της από τα μαρμάρινα κολονάκια της.  Μετά το κέρασμα μου με λουκουμάδες στο μαγαζί της γωνίας και έπειτα γυρισμός βήμα βήμα, γιατί εγώ ανέβαινα σε όλες τις καρέκλες που είχαν τα μαγαζάκια στη παραλία!
Τώρα τελευταία μαζεύω στο Pinterest φωτογραφίες από τη πόλη μου σε διάφορες ημερομηνίες, πολλές είναι πριν ακόμη οι παππούδες μου έρθουν  από τη Κωνσταντινούπολη εδώ.


Γεννήθηκα το 1952 και θυμάμαι σε ηλικία 4- 5 ετών που ερχόμουν εδώ ακριβώς με το σκυλάκι μου το Ποσειδώνα και τη γιαγιά μου, κατέβαινα τα σκαλάκια και με το λουράκι στα χέρια μου τον έβλεπα να πηδάει μέσα στο νερό και να κολυμπάει!


Το ίδιο γαλάζιο χρώμα παντού..η θάλασσα μας με τον γαλάζιο ουρανό παλεύουν για την απόχρωση..


Και βέβαια το σύμβολο μας, ο Λευκός Πύργος που βέβαια μόνο Λευκός δεν είναι όμως όταν τον κοιτάς θυμάσαι τις σχολικές εκδρομές μέσα από τα αυτοκίνητα που γυρνώντας μας περνούσαν από εδώ κι εμείς νοιώθαμε ένα σφίξιμο στη καρδιά και μία περηφάνια..η Θεσσαλονίκη μας, η πόλη μας...
Τότε τραγουδούσαμε το "Θεσσαλονίκη μου μεγάλη φτωχομάνα... είσαι η πατρίδα μου  το λέω και καυχιέμαι..." . 
Το ίδιο σφίξιμο νοιώθουμε για τη Γαλανόλευκη φίλοι μου ακόμη και όποιοι κάνουν τους..μοντέρνους και απόμακρους ..το ίδιο νοιώθουν μέσα τους .


Εδώ φίλοι μου ήταν πολύ διαφορετικά και γεμάτο με...παγωτατζήδες, κουλουρτζήδες,φωτογράφους πλανόδιους.
Φωτογραφία 1906...ο παππούς μου ήταν τότε ..6 ετών!!!


Ο Λευκός Πύργος το 1906

Η παραλία 1916...

Αριθμός Τεκμηρίου:T015/003, Βόλτα μπροστά στον Λευκό πύργο

Η μεγάλη Πυρκαγιά 1917 κατέστρεψε τη πόλη...


Great Thessaloniki Fire in Greece September 4, 1917 Vincennes. War museum - Stock Image
Εδώ είναι το χαμάμ που με έφερνε η γιαγιά μου, σήμερα έγινε προς..κατασκευή κάτι σαν μουσείο.

Bey hamam bath historic building at Thessaloniki city in Greece

Τον θυμάμαι ακόμη , όλο λευκό καθαρό μάρμαρο, νερά ζεστά παντού , συντριβάνια από νερό ζεστό. γυμνές γυναίκες με λευκές πετσέτες, ξύλινες γαλότσες και δωματιάκια για ξεκούραση . Από τον ζεστό ατμό δεν έβλεπες τον άλλο δίπλα σου ,  οι γεροδεμένες γυναίκες με τη πετσέτα γύρω από τη περιφέρεια τους που σου έκαναν μασάζ και ...αποτρίχωση με το ξύλινο βαρελάκι στο μπράτσο τους με τα σύνεργα σου..Ήταν μορφές που στα παιδικά μου μάτια φάνταζαν τρομερές καθώς με κοιτούσαν και μία μου πετούσε νερό με το μεταλλικό τάσι που υπήρχε σε κάθε μαρμαρένια πηγή.
Αυτή ήταν η είσοδος του τότε..


● (Bei Hamam in Thessaloniki, Greece) ● Θεσσαλονίκη Μπέη Χαμάμ   <3

Σας κούρασα φίλοι μου, μα σήμερα ..όταν γύρισα χώθηκα σε ένα πισωγύρισμα και κάποια στιγμή έχω σκοπό να ψάξω μέσα στις ατελείωτες κούτες με φωτογραφίες παλιές όπου φαίνεται η πόλη μου στα ...δικά μου χρόνια!!!
Αχτιδένια φιλάκια!

9 σχόλια:

Ποδηλάτισσα είπε...

Ωραία βόλτα μας πήγες φιλενάδα... και μας γέμισες και με τρυφερές αναμνήσεις των παιδικών μας χρόνων!!!!! Καλή είναι όμως η βολτούλα και τώρα.... έστω και μέσα από το αυτοκίνητο, πρέπει να αισθανόμαστε τυχερές που μπορέσαμε και ζήσαμε τόσο όμορφα!!!! Πολλές ευχές για ένα όμορφο Σαββατοκύριακο, μαζί με πολλά φιλιά για σένα και τον καλό σου!!!!!

syros2js είπε...

Δεν ξέρω αν ταξίδεψα περισσότερο με τις αναμνήσεις σου ή με τις φωτογραφίες...
Μάλλον με τον συνδυασμό τους!!!
;-)
Αχτιδούλα μου, την αγαπώ την πόλη σου! Πάρα πολύ την αγαπώ!
Δεν έχω καταγωγή από εκεί, δεν την έχω ζήσει, αλλά την αγαπώ! Δεν μπορώ να το εξηγήσω!
ΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά! Καλό βραδάκι!
**Και χαδάκια φυσικά για την κοριτσάρα μας!

Mia είπε...

Αγαπημένη Θεσσαλονίκη! Όμορφη ανάρτηση συνοδευόμενη από υπέροχες φωτογραφίες. Για την μεγάλη πυρκαγιά δεν ήξερα. Θα ψάξω στο διαδίκτυο να μάθω περισσότερα. Πολλά φιλιά, φίλη μου.

ποιώ - ελένη είπε...

Μεγάλη αγάπη η Θεσσαλονίκη
Πολύ όμορφο το φωτογραφικό σου υλικό
καθώς και οι περιγραφές!!!

Καλημέρα αχτίδα μου ♥

Σμαραγδάκι- Ρούλα είπε...

Τι τυχερή που είσαι που ζεις σ αυτήν την πανεμορφη πόλη φιλεναδα..!!! να την βλέπεις καθε μερα να σε τυλιγουν οι μυρωδιες της.. και να ανασενεις τον αερα της.. !!
πόση νοσταλγία με γεμισες Γιωργία μου για την πολυ αυτήν που κι αν εχουν γραφτει τραγουδια για την ομορφια της.. !!να μου την φιλησεις και να της πεις πως δεν ξεχνιεται..αχ!....
Μου θυμισες και εμενα τις λιγοστες αναμνησεις μου απο την αγαπημενη μου πατριδα .. να είσαι καλα και να περνας ακομα καλύτερα... σε αφήνω.. με την αγαπη μου σε σένα και σε εκεινη!! φιλακιααα!!

ANNA FLO είπε...

Τι όμορφη ξενάγηση! Και μ'αρέσει πολύ η πόλη σου. Θα ήθελα να ζω Θεσσαλονίκη ξέρεις...
Όμορφες φωτογραφίες αλλά οι ασπρόμαυρες έχουν άλλη ομορφιά
Καλή Κυριακή να περάσεις

Maria είπε...

Η κόρη μου,με το σχολείο της είχαν πάει εκδρομή στην Θεσσαλονίκη,ειλικρινά την λάτρεψε τόσο πολύ,που συχνά μου έλεγε: μία μέρα μαμά,πρώτα ο Θεός θα ξαναπάω......σ'ευχαριστούμε που μοιράστηκες μαζί μας κι ένα μέρος από την ιστορία της.Να περνάς πάντα όμορφα γλυκιά μου!!! Φιλάκια!!!

LitsArt είπε...

δεν την χορταινω τη Θεσ/νικη οσες φορες και να παω...μαλλον γιατι παντα ειναι συντομες οι βολτες μου....

Penelope είπε...

Έχω έρθει αρκετές φορές στην πόλη σας Γιωργία μου, ειδικά κατά το επαγγελματικό μου παρελθόν. Πάντα απολάμβανα τις ποδαράτες βόλτες μου, ακόμη και με το άγχος της δουλειάς, μέσα στο κέντρο της αλλά και στις πιο έξω περιοχές της. Είτε στην θάλασσα, είτα στα Κάστρα της και στην πάνω πόλη.
Είναι η ιστορία που σηματοδοτεί κάθε σου βήμα σ' αυτήν!
Χαιρετισμούς σε στέλνω και φιλιά.