Δευτέρα 16 Ιανουαρίου 2017

Γιαγιάδες και παππούδες....


Εμείς οι γιαγιάδες και παππούδες ήμαστε από την..ομάδα ανθρώπων που ξεχνάμε όλα όσα κάναμε όταν είχαμε τα δικά μας παιδιά .Ξεχνάμε τις φοβέρες, τις τιμωρίες ,εκείνο το βλοσυρό ύφος με τη..δολοφονική ματιά όταν έκαναν ή ζητούσαν κάτι το απαγορευμένο.
Οι κόρες μου ακόμα μου λένε με παράπονο ότι κάνω τα χατίρια των εγγονών ενώ σ' εκείνες ήμουν  αμετακίνητη!
Ο παππούς Δημήτρης που όταν περιμέναμε το πρώτο εγγόνι μας έλεγε με στόμφο ότι δεν πρόκειται να νταντέψει, να πάει βόλτα ή να κρατήσει νύχτες "έσβησε" με σφουγγάρι τις σοβαρές δηλώσεις και λιώνει σαν παγωτό όταν τα χεράκια σφίγγονται γύρω από το λαιμό τους.
Οφείλω να πω ότι εγώ κρατώ ακόμη κάποιες..επάλξεις μα πάλι..βρίσκουν πόρτες ανοιχτές και ..καταλαμβάνουν το φρούριο. Δίνω κρυφά από τη.."μαμά" χαρτζιλίκι στην εγγονή μου για το κινητό της κι εκείνη μου λέει με χαμόγελο : - Γιαγιά ..μου έδωσε ο παππούς πριν λίγο!!
Αφήστε εκείνες τις φωτογραφίες που έχουν γεμίσει τον υπολογιστή και το κινητό, εκείνες που έγιναν φόντο στον υπολογιστή και το κινητό!!!!
Τι σας λέω βρε παιδάκι μου..όποιες είστε γιαγιάδες το ίδιο θα παραδέχεστε και θα χαμογελάτε σε κάθε μου φράση.



Τέτοια αγοράζει ο..παππούς κι εγώ μαλώνω και η μαμά φωνάζει και ο μικρός που άρχισε να περπατάει τα ξετρυπώνει και τα μασουλάει!
Θυμάμαι τον εαυτό μου μικρή τότε που με μεγάλωνε η δική μου γιαγιά να σκαρφαλώνω στη κουζίνα και να φθάνω το ράφι επάνω της όπου η καλή μου γιαγιά που ήταν μοναδική μαγείρισσα έβαζε τα βάζα με τα γλυκά της.. Θυμάμαι το μελιτζανάκι της, το νεράντζι και το καϊσί με το αμύγδαλο, το τριαντάφυλλο από την εκατοντάφυλλη της, το σύκο και το περγαμόντο..
Ανέβαινα λοιπόν και στις μύτες των ποδιών έπαιρνα το νεραντζάκι που λάτρευα , έτρωγα τα νεραντζάκια και άφηνα το...ζουμί.
Μία μέρα ήρθαν οι φίλες της γιαγιάς μου κι εκείνη τους είπε με καμάρι ότι θα τους κερνούσε το ..περίφημο νερατζάκι της! 
Κρύφτηκα σε μία  ντουλάπα που υπήρχε εκεί για τις προμήθειες ( είχαμε στο πατρικό μου στη Τσιμισκή μία τεράστια κουζίνα)  ..την άκουσα να ανοίγει το βάζο και να βλέπει μόνο το..σιρόπι!
-Αχ! το τζαναμπέτικο γιαβρί μονολογούσε ..όλα τα έφαγε, όλα ..έμεινε μόνο το σιρόπι!
Μετά κατέβαζε ένα άλλο και παίρνοντας ανάσα και ..χαμόγελο φώναζε στις φιληνάδες της:
-Καλέ το άλλο θα σας κεράσω..το καϊσί που είναι και πιο νόστιμο..
Ο ασημένιος δίσκος, τα ασημένια της κουταλάκια από τη Πόλη, το κρυστάλλινο σκεύος που κρεμόντουσαν και το γέμιζε με το γλυκό της και πάντα οι λινές πετσετούλες με τη δαντελίτσα ολόγυρα...
Δεν με μάλωνε ποτέ για τη..κλοπή..ήταν απλά..γιαγιά!
Δεν ξέρω τι θα θυμούνται από μας..είμαι μία διαφορετική γιαγιά με τζιν και υπολογιστή, με κατασκευές και πινέλα.. Όμως πιστεύω ότι θα θυμούνται πάντα  την αγάπη που έχει η ματιά μας όταν τα κοιτούν και την "ανοιχτή" πόρτα  του σπιτιού μας καταφύγιο στις σκανδαλιές τους γι' αυτά.
Αχτιδένια φιλάκια

10 σχόλια:

Funky Monkey είπε...

Κι εγώ έχω τέτοιες μνήμες από τα κρυμμένα γλυκά στα ντουλάπια!
Από τη γιαγιά μου θυμάμαι με ιδιαίτερη γλύκα όσα "απαγορευμένα" έκανε για μένα όταν ήμουν παιδί: το κρυφό χαρτζιλίκι που μου έδινε, τα Μίκυ-Μάους που μου αγόραζε κάθε φορά που ήμουν άρρωστη και κρεβατωμένη... και χίλια δυο άλλα.
Αδυναμίες, και από τις δύο πλευρές, Αχτίδα μου.
Καλό σου απόγευμα!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Funky Monkey, έτσι είναι οι γιαγιάδες φίλη μου, η γλυκιά ανάμνηση των παιδικών μας χρόνων που θα μας κάνει στα χρόνια τους να λέμε:..έτσι έλεγε η γιαγιά μου!

Ανώνυμος είπε...

Για αυτό σας αγαπάμε!!! Άλλωστε δεν λένε ότι του παιδιού μου το παιδί είναι δυο φορες παιδί μου; ❤💕❤💕❤
Ανθή

ANNA FLO είπε...

Παιδί που δεν έχει όμορφες αναμνήσεις απο τη γιαγιά και τον παππού δεν μεγαλώνει σωστά, λένε.
Εξάλλου η διαπαιδαγώγηση είναι θέμα των γονιών. Οι γιαγιάδες και παππούδες είναι για να κακομαθαίνουν.χαχαχχα
Να τα χαίρεσαι Αχτίδα μου Αυτά γεμίζουν τη ζωή μας
Να ειστε καλά

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Καλημέρα σε όλες σας!Αγκαλίτσες και πρωινά φιλάκια!

ποιώ - ελένη είπε...

Αχ αυτή η απλοχεριά των γιαγιάδων
μας ανέβαζε στα ανθρώπινα μέτρα!!!!

Σε φιλώ πολύ Αχτίδα μου ♥

Αμαλία είπε...

Καλημέρα καλή μου,
Η γιαγιά ότι και να φοράει, μακριά δανδελωτά φουστάνια με κότσο μαλλιά ή τζην, αθλητικά παπούτσια και laptop στα χέρια, είναι πάντα γιαγιά. Προσφέρει και συγχωρεί. Στην δική σας περίπτωση έχετε τον ανταγωνισμό του παππού, ο οποίος μάλιστα είναι και κρυφός :))))
Να είστε καλά να κοντράρετε στις προσφορές σας στα εγγονάκια σας.
Ο μικρός που μασουλάει γλυκούλια που νά΄μοιασε άραγε ;
Φιλιά σε όλους σας και στη μυτούλα της.

Μαρία Έλενα είπε...

Οι γιαγιαδες και οι παππούδες κακομαθαίνουν τα παιδιά.
Φιλάκια ...

Εφη Αδαμιδου Πασοπούλου είπε...

Χα Χα Αχτίδα έγραψες με απόλυτη ακρίβεια όλα όσα θα έγραφα κι εγώ!!! Οταν πήγαινα στην Δράμα έκανα ότι ήθελα όπως το ήθελα δίχως καμία παρατήρηση.. Κάποιο καλοκαίρι για 2 μήνες την έβαζα και μαγείρευε καθημερινά πατατες σε όλες τις βερσιόν το έφτιαχνε αδιαμαρτύρητα μόνον αναρωτιόταν πώς το άντέχω το ιδιο φαγητό!!! Ημουν κι εγώ πάρα πολύ αυστηρή με τις κόρες και τώρα απορώ κι εγώ η ίδια πως γίνομαι χαλί για τις μικρές και τις σκανδαλιές τους!! Φιλάκια πολλά

Ποδηλάτισσα είπε...

Οι γιαγιάδες και οι παππούδες όπως και αν είναι, θα είναι πάντα τα πιο τρυφερά πλάσματα του κόσμου.... οι πιο γλυκές αγκαλιές.... η παρηγοριά του κάθε μικρού παιδιού!!!! Μπορεί σήμερα να φοράνε τζην και να κρατούν laptop όμως όπως το είπες η ματιά τους ακτινοβολεί αγάπη!!!! Φιλιά πολλά!!!!