Ένα ευχαριστώ για σας!

Με πολύ δισταγμό σας γράφω , αισθάνομαι ότι σας κουράζω, ότι ίσως για πολλούς είναι αναρτήσεις που λένε συνέχεια δικές μου συναισθηματικές καταστάσεις..
Όμως εσείς που ξέρετε το μπλοκόσπιτο μου από τότε που το άρχισα ξέρετε με σιγουριά ότι είναι διαφορετικό..είναι ένα άνοιγμα ψυχής..είναι ένα είδος φιλικής κουβεντούλας με φίλες. Ο περίφημος καναπές μου , το γεμάτο μικρό τραπεζάκι με κέικ και κουλουράκια, μερικές φορές τα όσα ζωγραφίζω..η εκάστοτε γκρίνια μου, οι ενθουσιασμοί μου, οι χαρές, οι λύπες, οι θυμοί και τα δάκρυα μου .
Πριν λίγο γύρισα από τη Κλώντη μου, πηγαίνουμε 2 φορές την ημέρα, την χαϊδεύουμε, την πάμε βολτίτσα , την κανακεύουμε και πονάμε με την εμφάνιση της και τις φλέβες που της αλλάζουν κάθε τόσο σχεδόν σε όλα τα ποδαράκια της. Έφτιαξα ένα μεγάλο κέικ, το τύλιξα με σοκολάτα, το στόλισα με πορτοκάλι γλυκό και στο κέντρο του έβαλα μία θήκη γεμάτη με το γλυκό πορτοκάλι του Δημήτρη. Ένα δωράκι για τα νέα γιατρουδάκια που εφημερεύουν από το πρωί μέχρι το απόγευμα της επόμενης μέρας..Νέα παιδιά που παρατήρησα πόσο αγαπούν τα ζώα. Είδα να κάνουν ώρες βήματα σε σκύλο που έμεινε παράλυτο από τη μέση και πίσω για να μη ατροφήσουν τα μπροστινά πόδια. 
Η Κλώντη μου είναι λένε η ..μασκώτ τους, την ονομάζουν "το σκυλάκι με το φιόγκο"!!! Έτσι σαν τα ακριδάκια μαζεύτηκαν όλοι επάνω από το ζεστό ακόμη κέικ και το ευχαριστήθηκαν όσο δεν λέγεται. -Ποιος το έφτιαξε αυτό;..( ρωτούσαν)
-Η...μαμά της Κλώντης..( απαντούσαν) 
Σήμερα πήγαμε οργανωμένοι με τον άνδρα μου για να την κάνουμε ένα ..μίνι μπανάκι όσο μπορούσαμε με το κρύο νερό της βρύσης στο μπάνιο. Την στεγνώσαμε με μία πετσέτα και στο..σεσουάρ για τα χέρια που υπήρχε στο τοίχο και της βάλαμε κολόνια για να νοιώσει όμορφα. 
Οι εξετάσεις έγιναν όλες πλέον, το αποτέλεσμα ..άγνωστο..ακούτε; ένα μάτσο γιατροί ,καθηγητές, λέκτορες, γιατροί,  1200 ευρώ μέχρι τώρα , αποστολή αίματος στην Αγγλία και δεν βρήκαν τι έχει ούτε μπορούν να βεβαιώσουν καρκίνο. 
Τη Πέμπτη την παίρνω σπίτι, η μόνη εξέταση που έμεινε είναι η ενδοσκόπηση για καρκίνο στο στομάχι όμως ο δικός μας γιατρός έφερε αντίρρηση γιατί το σκυλάκι είναι εξουθενωμένο και δεν θα άντεχε τη βιοψία και συμφωνήσαμε κι εμείς.
Σήμερα καθώς την πηγαίναμε βόλτα στο χώρο του νοσοκομείου πήγαινε στο αμάξι μας και το κοιτούσε. Την έβαλα μέσα και την κάθισα στο " μέρος της", το ποδαράκι της με τον ορό της έκανε ερεθισμό παντού, όλο το δέρμα της είναι κόκκινο και με αμυχές και τρυπήματα..δεν το αντέχω τη Πέμπτη θα έρθει σπίτι, θα την έπαιρνα αύριο όμως ο γιατρός μου ήθελε ακόμη μια μέρα για κάποιους λόγους ιατρικούς.
Φεύγοντας λοιπόν της ψιθύρισα ότι θα γυρίσει σπίτι σύντομα  και εκεί θα της κάνω το πιο όμορφο μπάνιο και την περιμένει το κρεβατάκι της μαλακό και μυρωδάτο και μόνον η προσευχή μας να πάνε όλα καλά και αν πάλι δεν υπάρχει ελπίδα να "φύγει" ήρεμα στην αγκαλιά μας  με γαλήνη και χωρίς πόνους. 
Φίλοι μου θέλω να σας ευχαριστήσω που είστε δίπλα μου, να σας ζητήσω συγνώμη που δεν απαντώ στα σχόλια , που δεν "λάμπω" πια, που δεν έχω κέφια και που όλα όσα πρέσβευα έγιναν απλά λόγια αέρος. Σας ευχαριστώ ..
Αχτιδένια φιλάκια