Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2013

Ας κοιτάξουμε γύρω μας..ξανά..προσεκτικά...





Νέα εβδομάδα, νέα σχέδια..νέα ημέρα.. Εγώ όμως σήμερα δεν θα σας διηγηθώ το πως πέρασα , απλά θα κάνω μία κουβεντούλα μαζί σας με κάτι που μέσα από αυτό το χώρο με άγγιξε και με έκανε να σκεφτώ ότι πρέπει να κάνουμε τα blogs μας  πιο..ανθρώπινα, πιο δεμένα από ένα απλό σχόλιο.

Διάβασα μία ανάρτηση..δεν θέλω να την ονομάσω , ίσως αυτό την κάνει να αισθανθεί ακόμη πιο πιεσμένη. Όμως πιστεύω ότι η "εικόνα" που είδα μέσα από τις λέξεις αντιπροσωπεύει αυτό που ίσως πολλές αισθανόμαστε μα επειδή η κάθε μία το δέχεται διαφορετικά,  το εκδηλώνει και διαφορετικά.
Δύσκολοι καιροί φίλοι μου από κάθε άποψη και αυτό επιδρά στο ψυχικό μας κόσμο. 
Ξάφνου αισθάνεσαι ότι είσαι "μόνος", τα όνειρα τα βλέπεις άπιαστα και όλος ο κόσμος γύρω σου ξένος και ψεύτικος.
Το νοιώθω, το καταλαβαίνω, το βλέπω καθημερινά σε άπειρες μορφές γιατί έστω και αν σας φανεί ίσως ψευτιά δέχομαι ένα σωρό μέιλ από άγνωστες φίλες που μου μιλούν για το, πρόβλημα τους ή απλά..μου μιλούν..μου εξομολογούνται χωρίς να περιμένουν κάτι απλά και μόνο ότι τις..ακούω.
 Επειδή ο καθένας κουβαλάει ένα σταυρό μικρό ή μεγάλο, ψυχικό ή υλικό , υποτιθέμενος λόγω πίεσης ή πραγματικός , θέλω να δείτε τα πράγματα από μία αισιόδοξη μεριά όσο κι αν σας φαίνεται δύσκολο. Θέλω να γίνετε αυτό που ήσασταν πριν από αυτό το..πόλεμο, γιατί ..πόλεμο έχουμε φίλοι μου και δεν τον ονοματίσαμε!
Μου έχουν συμβεί στη ζωή μου πολλά καλά μα πιστέψτε με και άπειρα κακά , απλά να θυμάστε ότι έστω και μία στιγμή ευτυχίας "βαραίνει " στη ζυγαριά πιο πολύ από τη δυστυχία. Γι' αυτό ίσως ξεπερνώ πιο σύντομα τα άσχημα και "καβαλώ" το ροζ συννεφάκι γιατί θέλω να πιστεύω και το πιστεύω ότι από κάθε άσχημο ξεπηδάει κάτι το πανέμορφο έστω και στο..χρόνο.
Ας κοιτάξουμε λοιπόν γύρω μας με μάτια όχι τόσο αδιάφορα. Υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν κάτι περισσότερο από ένα απλό σχόλιο, που θέλουν να αισθανθούν ότι η αγάπη είναι αληθινή μαζί με τη φιλία. Πιστέψτε με ότι αν κάνετε προσπάθεια να "σηκώσετε" κάποια θα σας κάνει να ξεπεράσετε τα δικά σας δύσκολα.
Σκεφτείτε το και λίγο με ..τσατίλα.. Πέστε πεισματικά σε όλους αυτούς τους ανεγκέφαλους που μας οδήγησαν σε τόσα προβλήματα ότι εμάς..μέσα μας..η ελπίδα και η λάμψη της , η αγάπη και ο αγώνας δεν θα σβήσει ποτέ. Δείξτε με όποιο τρόπο θέλετε το..νιάξιμο σας για τους γύρω.. Μην αφήνετε να σας απαλλοτριώσει,να σας αλλάξει, να σας κάνει παθητικά γονατισμένα άτομα.
Σήμερα κάθισα σπίτι και αποφάσισα να αλλάξω κάτι που η όλη κατάσταση μου είχε κάνει να δεχθώ γιατί μη ξεχνάτε ότι η κακή διάθεση απλώνεται και στην ανάγκη μας να εκφραστούμε όπως παλιά.. 
Σκέφτηκα ότι μπορώ να δώσω χαρά χωρίς να σκέφτομαι τα ..γραμματόσημα και το κόπο  με μία κάρτα, με ένα μικρό δικό μου εργάκι σε ένα σωρό φίλες απλά και μόνο για να τους πω...είμαι εδώ , κοντά σας, σας σκέπτομαι ακόμα και αν δεν σας επισκέπτομαι συχνά στα μπλοκόσπιτα σας και δεν γράφω σε όλες σχόλια. 
Μπήκα στο εργαστήρι μου το πρωί με τον εγγονό μου παρέα όταν έφυγε ο άνδρας μου για το κτήμα και βγήκα μόλις...τώρα..με το πιάτο μπροστά στον υπολογιστή μου να τρώω μαζί σας το μεσημεριανό μου γεύμα γιατί όταν θέλω να πω κάτι, όταν έχω πράγματα μέσα μου θέλω να τα μεταφέρω στους γύρω μου . 
Αν ήταν ο Δημήτρης δίπλα μου θα έλεγε ότι είμαι σαν τις γαλιάντρες που δεν βάζουν γλώσσα μέσα τους.
Αρχίστε να γράφετε μηνύματα και κάρτες για τις γιορτές που έρχονται, φτιάξτε μικρά δωράκια για παιδάκια που ξέρετε έστω και από..μακριά. Μη ξεχνάτε ότι τα παιδιά χαίρονται με το παραμικρό!
Κάντε το ίδιο σε όποιο "μέγεθος" μπορείτε, σε όσες μπορείτε, όσο μπορείτε..μην αφήσετε τον εαυτό σας να αλλάξει..να χάσει το κυριότερο..την Ανθρωπιά του.
Σας κούρασα..το ξέρω..και ίσως μέσα σας στο τέλος αυτής της ανάρτησης με πείτε..γεροξεκουτιασμένη, όμως..δεν αναιρώ  οτιδήποτε και νοιώθω κι όλας ευτυχισμένη για ότι αποφάσισα να κάνω.
Αχτιδένια φιλάκια και ..είπαμε..κοιτάξτε γύρω σας..ίσως κάποιος σας χρειάζεται και δεν σας το λέει.

54 σχόλια:

...irida... είπε...

;)))....:))........
....!!!!!!!!!

Ανώνυμος είπε...

¨Εκανα κάτι εξετάσεις για την καρδιά μου πριν λίγους μήνες, και ανάμεσα τους ήταν και ψυχιατρικές. Με βρήκαν με βαριά μορφής κατάθλιψη και χρείζουσα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Η ερώτηση ᾱνάμεσα στις πολλές, αν έχω φίλες να μιλήσω. Όχι, απάντησα. Πράγματι δεν έχω. Διότι πόύ να φορτώσω τον άλλον με τα προβλήματά μου, όταν ξέρω πολύ καλά από πού πηγάζουν; Και μαζί με μένα, υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι;; Κουνάμε απλά το κεφάλι και προσπερνάμε σκυμένοι. Και δεν υπάρχει ελπίδα. Σοφία

Marie είπε...

Απαντώντας στη Σοφία (ανώνυμος)από πάνω, θα'θελα να της πω ότι πέρασα κατάθληψη και ότι ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ!!!!!! Ολα περνάνε με προσευχή, με αλλαγή τρόπου σκέψης και με καινούγια ενδιαφέροντα.. Ξέρω ότι τα λέω απλοικά αυτή τη στιγμή αλλά αν θέλει μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μου και να τα πούμε! Όσο για'σένα Αχτίδα μου συμφωνώ ΑΠΟΛΥΤΑ μαζί σου!!!!!!!!! Πολλά φιλιά με την αγάπη μου!

Ανώνυμος είπε...

σοφια μου σε καταλαβαινω απολυτα. δεν εχω το δικο σου προβλημα αλλα νιωθω την καρδια μου βαρια και αδεια και ειδικα σημερα για καποιο λογο καταλαβαινω οτι κι εγω δεν εχω φιλες. ειμαι μονη μου. αλλα βλεπω και τη δικη μου ευθυνη σε αυτο. η αχτιδα ειναι χαρουμενη και αισιοδοξη γιατι ειναι δοτικος ανθρωπος. και καποτε ειχα διαβασει κατι πολυ σωστο. οτι οι ανθρωποι που ασχολουνται με τη φιλανθρωπια δεν παθαινουν καταθλιψη. φοβερο ετσι? βλεπεις το να κανεις το καλο για τους αλλους γλυκαινει και ξυπναει και τη δικη σου ψυχη. θελω τοσο πολυ κι εγω να γινω ετσι. οταν βοηθας τοω αλλο κανεις 2 ανθρωπους ευτυχισμενους. σκεψου το ετσι. μακαρι και οι 2 να νιωσουμε καλυτερα μα πρεπει να το προσπαθησουμε.
μια συνονοματη σου

Rena Christodoulou είπε...

ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΙΟ ΑΧΤΙΔΑ ΜΟΥ!
ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΕΜΟ ΜΕ ΠΟΛΛΑ ΘΥΜΑΤΑ!!!!
ΑΛΛΑ ΔΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΒΑΛΟΥΜΕ ΚΑΤΩ!
ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΘΑ ΜΑΣ ΣΤΡΕΨΟΥΝ ΤΟΝ ΕΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΑΛΛΟΝ, ΑΥΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ!
ΣΕ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΗ.
ΣΕ ΧΟΡΤΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΝΗΣΤΙΚΟΥΣ, ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΧΡΩΣΤΑΝΕ ΚΑΙ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΔΕ ΧΡΩΣΤΑΝΕ!!
ΑΣ ΑΝΤΕΞΟΥΜΕ ΟΣΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΣ ΜΗ ΧΑΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΑ ΜΑΣ!!
ΓΙΑΤΙ Η ΑΝΘΡΩΠΙΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο,ΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΕΧΟΥΜΕ ΣΑΝ ΦΥΛΗ!
ΤΑ ΜΙΚΡΟΔΩΡΑΚΙΑ ΙΔΙΩΣ ΑΠΟ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΙΜΑ ΥΛΙΚΑ, ΔΕ ΚΟΣΤΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΔΙΝΟΥΝ ΛΙΓΗ ΧΑΡΑ!!!
ΕΜΠΡΟΣ ΛΟΙΠΟΝ , ΑΣ ΧΑΡΟΥΜΕ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΑΣ ΔΩΣΟΥΜΕ ΛΙΓΗ ΧΑΡΑ!!!!
ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΙΑ!!!!1

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ ...irida....ματς..μουτς...ματς..μουτς...φιλάκια!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Ανώνυμος Σοφία, πέρασα τη κατάθλιψη μέσα από τη μητέρα μου και είναι κάτι που δεν της το συγχώρησα ποτέ, δεν της συγχώρεσα το γεγονός ότι εγκατέλειψε τον εαυτό της στα ..νύχια του τέρατος χωρίς πόλεμο.Δεν είσαι μόνη παρά μόνον όταν ΕΣΥ το θελήσεις Σοφία μου.Αυτό λέω με τη σημερινή μου ανάρτηση, μη περιμένεις να σου απλώσουν πρώτοι το χέρι..δεν ξέρουν..Για να ανοίξει μία πόρτα πρέπει πρώτα να τη χτυπήσεις φίλη μου.Αν ήμουν κοντά σου θα σου ..τραβούσα το μαλλί τρίχα τρίχα μέχρι να..χαμογελάσεις και να μου πεις!σταμάτα..θα σου μιλήσω!Οι φίλοι είναι για τα δύσκολα έστω και με απλή κουβεντοούλα.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Marie μου κι εσένα θα σου ..τραβήξω το μαλλί..κατάθλιψη σε τέτοια γλυκά και μεταδοτικά πλάσματα σαν κι εσένα δεν τα συγχωρώ.Χαίρομαι που συνήλθες και συμφωνώ μαζί σου.Όπως είπα και επάνω η πόρτα δεν ανοίγει αν δεν την χτυπήσεις.Καλέ..το μπλοκοχωριό μας τι το έχουμε;εδώ τα λέμε όλα!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Ανώνυμος (Σοφία 2!!!)Δεν θέλω να ακούω τέτοια..μόνη;..μόνη;Κι εμείς γιατί ήμαστε εδώ;Κοίτα γύρω σου..ξανακοίτα..βρες κάποιον που σε χρειάζεται και κάνε το βήμα να τον πλησιάσεις.Αν ήμουν νεώτερη θα έκανα πολλά περισσότερα.Δεν χρειάζονται έξοδα μεγάλα για να προσφέρουμε κάτι όχι για χρήματα μα έστω και για ένα δικό μας πραγματάκι φτιαγμένο με αγάπη, μία παρέα ακόμα.Θα πάει το μήνυμα της αγάπης που λέγαμε.Ξέρεις ότι στα νοσοκομεία υπάρχουν παιδάκια που δεν τα έπαιξε κανείς και χρειάζονται επισκέπτες για παρέα;

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Rena Christodoulou, Προεδρίνα μου εμείς οι δύο ήμαστε για επιτροπή ψυχικής αναστύλωσης.Ξέρω ότι συμφωνείς και ξέρω πόσα κάνεις για τους γύρω σου.

Ανώνυμος είπε...

Βαλσαμο τα λογια σου φιλεναδα!!!
Περιεργο δεν ειναι;δεν σε γνωριζω μα σε νιωθω δικο μου ανθρωπο!!!!:)
ΜΙΝΑ

Marie είπε...

Αχτίδα μου φυσικά και μπορείς να τα φτιάξεις, χαρά μου!!! Θα σου στείλω μέιλ σε λίγο..

nasia είπε...

Όλα αυτά που βλέπω γύρω μου, στη δουλειά μου, στο φιλικό μου περιβάλλον με κάνουν να συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου. Τελικά με μια καλή κουβέντα και ένα χαμόγελο, μπορείς να δώσεις και να πάρεις χαρά. Και ενώ είναι τόσο πολύτιμα δεν κοστίζουν τίποτε.....

Marina είπε...

Ας απλώσουμε ώμους οι πιο δυνατές για εκείνες που περνάνε πιο δύσκολα αυτή την εποχή!!! Ας γίνουμε φίλες της άγνωστης που είναι δίπλα μας!!! Σε κάποιον άγνωστο λες πράγματα πιο εύκολα...Παλεύουμε όλοι καθημερινά για τη ζωή!!! Ξυπνάω, χαμογελάω, κάνω το σταυρό μου και προχωράω!!! Και όταν η μέρα είναι πιο δύσκολη ρίχνω και καμία μπουνιά στο...τραπέζι και τραβάω μπροστά ρίχνοντας οτι με στεναχωρεί στην...πλάτη! Δεν είναι ανάγκη να τα παίρνουμε και όλα της μετρητής!!!!
Χαμόγελο και δύναμη...και όλα τα θα πάνε καλά!!!!

Hfaistiwnas είπε...

Μακάρι να μπορούσαν όλοι να το σκεφτούν έτσι!

ΔΕΛΦΙΝΑΚΙ είπε...

Καλή μου/μας αχτίδα...με συγκίνησε πολύ όλη σου η ανάρτηση..όλα όσα γράφεις..αλλά και η σκέψη σου να δώσεις χαρά στη καθεμια με ένα όμορφο έργο σου..μια κάρτα σου...
δε μας κούρασες καθόλου...
να είσαι πάντα καλά..

το στεκι της σοφιας είπε...

ενω ειναι απο την φυση μου ατομο που σκεφτεται θετικα την συγκεκριμενη περιοδο δεν μπορω να ειμαι ετσι.πως να ειμαι καλα οταν κοντεψα να χασω το κοριτσακι μου απο τον ειλεο τα ξερης τα ειπαμε...πως να ειμαι καλα οταν βλεπω τον αντρα μου να δουλευη οσο μπορει οταν τα περισσοτερα χρηματα πανε σε χαρατσια και αλλες υποχρεοσεις και δεν μας μενει τιποτα....πως να ειμαι καλα οταν κανω αιτησεις σε διαφορες δουλειες και υπηρεσιες και περνουν ολους τους αλλους(αλβανους και ρωσους)και εγω τιποτε!!! πως να ειμαι καλα?????????

Ξανθή είπε...

Δυστυχώς οι περισσότεροι δεν έχουν έχουν - έχουμε δει τι συμβαίνει μέσα μας πως να δούμε τι συμβαίνει γύρω μας. Η προσφορά έχει παρεξηγηθεί από πολλούς λες κι εκείνοι που προσφέρουν πάντα είναι οι πιο "δυνατοί".
Δεν θα αφήσω κανέναν να με κάνει να σταματήσω να βλέπω τι γίνεται γύρω μου κι ας με χαρακτηρίζουν όπως νάναι, το άκουσα κι αυτό.
Ο καθένας έχει μια μεγάλη δύναμη μέσα του ας τη βρούμε!! Χρειάζεται πρώτα για μας και μετά για όλους μαζί.

Unknown είπε...

κάλω βράδυ ...Αχτιδα !!!!

nikol είπε...

Αχτίδα μου είσαι πάντα εκείνη που μας δίνει πολύτιμες συμβουλές καθα συμφωνήσω απόλυτα με τα απλά στοχαστικά σου λόγια ! Ακράδαντα πιστεύω ότι όταν με αγάπη δωρίζουμε κάτι , είναι μεγαλύτερη η δική μας χαρά.
Στη Σοφία θέλω να απευθύνω ένα μήνυμα ! Καλή μου όσο δύσκολα και αν περνάς , ανοιξε την ψυχή σου , μίλησε , γιατί νομίζεις ότι δεν μπορούν οι άλλοι να σε ακούσουν !
Δεν θ σου λύσουν τα προβλήματα , αλλά θα σε βοηθήσουν να δεις τα πράγματα με άλλο μάτι !
Κάντο , κάνε την αρχή διλέγοντας μια φίλη από εδώ!
Καλό βράδυ!





kerina poiimata είπε...

AΧΤΙΔΟΎΛΑ μου, συμφωνώ με όσα λες και γράφεις! Όμως μεσα απο εδώ θέλω ναπω οτι παντα υπαρχει ΕΛΠΙΔΑ! και επίσης οτι πιστεύω πως όλες μας εδω, είμαστε στη διαθεση όλων, φυσικά μεσω μειλ, Γιατι τα σοβαρα δεν λέγονται στα σχόλια!και ισως είναι πολυ δυσκολο σε καποιον να εκφραστεί έτσι!δηλώνω παρούσα στην επικοινωνία! δίοτι τί είναι η καταθλιψη? μια μορφη έλλειψης επικοινωνίας και να τα βλεπεις όλα μαυρα μεσα στην ομορφιά τους! γιατι υπαρχει ομορφιά!ΕΊΝΑΙ ΕΝΑ ΔΩΡΟ Η ΖΩΗ που συχνα το ξεχναμε.. τραγουδα ο ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ!φιλια πολλά!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ MINA, φίλη μου δεν χρειάζονται χρόνια για να αισθανθούμε φίλες, πολλές φορές οι αποστάσεις δένουν τους ανθρώπους περισσότερο.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ nasia μου κάποτε δεν έλεγε κανείς αν είχε κάποιο πρόβλημα, τώρα ανοίγονται σε όλα, νοιώθουν την ανάγκη να μοιραστούν με τον διπλανό τους το πρόβλημα τους χωρίς το φόβο να τον κοροϊδέψουν γιατί απλούστατα έχει κι εκείνος.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Marina, είπαμε..εμείς μοιάζουμε σε πολλά.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Hfaistiwnas, αγόρι μου έτσι πρέπει να κάνουμε πια, για το καλό όλων μας.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ ΔΕΛΦΙΝΑΚΙ μου το δικό σου ταξιδεύει αύριο πρώτα ο Θεός.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Σοφια Αρσενιου, κορίτσι μου τα έχουμε πει, σε ξέρω, ξέρω τι τράβηξες και τι περνάς και έχεις δίκιο όμως τι θα κάνεις;θα τα βάψεις μαύρα και θα σκύψεις το κεφάλι;Όχι ,δεν σου αρμόζει.Όποτε θες κάποιον να σε σηκώνει..εγώ είμαι εδώ.Με ξέρεις, σε ξέρω, ξες το σπίτι μου έλα όποτε θες παρεούλα.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Ξανθή μου νοιώθω ότι έχεις θυμό για τη σκέψη των άλλων..τι σε νοιάζει; εσύ να είσαι καλά με τον εαυτό σου και αδιαφόρησε για το τι θα σου σούρουν Κι εγώ τα έχω ακούσει απλά λυπάμαι το κενό που έχουν μέσα τους.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ nieneke nia, καληνύχτα γλυκιά μου Όλλανδέζα.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Κέρινα Ποιήματα, έτσι ακριβώς Βαρβάρα μου, χαμόγελο στα δύσκολα, υπομονή και αγάπη σε όλους γύρω μας.Ε! και λίγη γκρίνια..επιτρέπεται..κατάθλιψη...ποτέ!Δεν είναι για μας..τη μπλοκογειτονιά μας.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ..ΑΥΡΙΟ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ..ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.ΑΡΧΙΣΤΕ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΟΓΟ ΜΕ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΠΟΥ ΘΑ ΣΤΕΙΛΕΤΕ ΚΑΡΤΑ!!!!

Tante Kiki είπε...

Πόσο δίκιο έχεις Αχτίδα μου!! Κι εγώ που είμαι τόσο αισιόδοξη τον τελευταίο καιρό όλο στις μαύρες μου είμαι... άσε που όλα χαλάνε (πρώτα η φωτογραφική μου, μετά το μίξερ!!!!). Κουράγιο, πόλεμο έχουμε και θα περάσει πρέπει όμως να βρούμε τη δύναμη να σταθούμε όρθιοι και να κρατηθούμε ο ένας από τον άλλο!!! Ας κρατηθούμε έστω κι από τη μπλογκογειτονιά μας κι ας δώσουμε χαρά όπου και όπως μπορούμε!!!
Φιλιά και καλή εβδομάδα να έχουμε!!!

Ανώνυμος είπε...

αχ αχτιδα μας πόσο ευλογημένη είσαι! έχεις άπειρα καλά και μ[πορείς να δώσεις, εμείς με τόση στενοχώρια τί να κάνουμε;

το στεκι της σοφιας είπε...

καλημερα γλυκεια μου και αγαπημενη αχτιδα!!!το ξερης πως ποτε εν σκυβω το κεφαλι παρολο που μου εχουν συμβει και συμβαινουν διαφοραχτες απλα ξεσπασα και ζητω συγνωμη που το εκανα μεσα απο το δικο σου σπιτακι αλλα πιστευω οτι πρεπει να ειμαστε ειλικρινης!!!ευχαριστω ολες και πρωτα εσενα για την μεγαλη αγκαλια που μου δωσατε!!!

Κική Κωνσταντίνου είπε...

καλημερα! καλη εβδομαδα να εχεις φιλη μου!
φιλακια πολλα!

Unknown είπε...

Καλημέρα και καλή βδομάδα!!!
Υπέροχη ανάρτηση και συμφωνώ απόλυτα μαζί σου!!!
Θ'ακολουθήσω τη συμβουλή σου και θα καταπιαστώ να κάνω λίστα για το που θα στείλω τα μικροδωράκια μου και τα μεγάλα μου χαμόγελα!!!
Πολλά φιλιά!!!

Ανώνυμος είπε...

@Nikol - ευχαριστώ θερμά για τα λόγια σου. Απλά τα λόγια δεν μου έρχονται, δεν βγαίνουν έξω, και έτσι αποτραβιέμαι μέσα μου. Το μόνο ευχάριστο είναι ότι τουλάχιστον δεν έχω τάσεις αυτοκτονίας, το πρώτο πράγμα που έψαξαν οι γιατροί. Και είναι περίεργο, διότι παλιά με θεωρούσαν πάρα πολύ δυνατό άνθρωπο. Ίσως το γεγονός της ασθένειάς μου συν τα οικονομικά προβλήματα (άμα θες κοντά 200 ευρώ για φάρμακα, συν τα έξοδα ενοικίου κλπ κάθε μήνα) με έχουν καταβάλει τόσο πολύ, το πώς θα βγούμε πέρα, που δεν βγαίνουμε. Κι εμείς ανάμεσα σε τόσους άλλους. Οπότε, τι και πώς και φορτώσω σε άλλους τα προβλήματά μου; Να, τα είπα κάπου, επιτέλους. Η κυρία Γεωργία ξέρει, πέρυσι τέτοια εποχή με είχε βοηθήσει. Η αχτίδα της ζωής μου, την λέω, διότι με βοήθησε να ξεπεράσω ένα σκόπελο τότε. Και πολλές άλλες φίλες, φυσικά. Δεν ξεχνώ. Να είναι όλες καλά. Σοφία

el.mar είπε...

...να κάνουμε τα blogs μας πιο..ανθρώπινα, πιο δεμένα από ένα απλό σχόλιο...
απλά αυτό...σε φιλώ...

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΜΟΛΙΣ ΓΥΡΙΣΑ ΤΟ ΠΑΛΙΟΣΟΥΡΤΟΥΚΙ, ΜΕ ..ΑΠΗΓΑΓΕ Ο ΑΝΔΡΑΣ ΜΟΥ ΣΕ..ΤΑΞΙΔΑΚΙ.ΝΑ ΞΕΚΟΥΡΑΣΤΩ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ.

follow me ... σκέψεις, απόψεις είπε...

Τι όμορφα που τα γράφεις αχτιδένια μου! Σωστά και με γλυκό τρόπο!
Να είσαι καλά και πάντα με όμορφες συμβουλές!!! Φιλιά πολλά με αγκαλιά:)

Μαρία Έλενα είπε...

Δεν είναι πολύ εύκολο να πολεμήσεις κάτι που δε ξέρεις τι είναι.
Οι φίλοι είναι κοντά σου όταν τους έχεις ανάγκη αλλά πρέπει να τους ενημερώσεις εσύ πως δεν είσαι καλά.
Πόσο δίκιο έχεις Αχτιδούλα.
Φιλάκια ...

Ανώνυμος είπε...

Καίτη Χαλκιδική

Αχτίδα μου,τι ανάρτιση,τιόμορφα καί γαλήνια τα λόγια και η σκέψη σου!!!

Τι τυχερή που έτυχε να περάσω απο το blog σου και να μείνω.Το καθημερινό μου βάλσαμο.Επικοινωνιακή και χρήσιμη
έτσι να μείνεις και να γράφεις τις σκέψεις σου που είναι και σκέψεις μας.
Διαβάζω τον εαυτό μου πάνω σου.

ΝΑΣΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΧΕΙΣ ΟΛΟΥΣ ΚΑΛΑ!!!!!!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Tante Kiki, όλοι το περνάμε φίλη μου, όσο για τις μηχανές..ο καταψύκτης μου λέει τα..λοίσθια, η φωτογραφική μου τα..έπαιξε..το πλυντήριο μου κάνει..κολπάκια..Σε άλλες εποχές θα είχα πάρει κι όλας καινούργια!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Ανώνυμος φίλη μου δεν έχω περισσότερα από εσάς.Φτιάχνω πράγματα από ..ανακύκλωση, απλά μπορώ να φτιάχνω πράγματα.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Σοφια Αρσενιου ξέρεις πόσο σε εκτιμώ..το μπλοκόσπιτο μου δικό σου.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ ΕΚΦΡΑΣΟΥ, καληνύχτα πια φίλη μου.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ sofia sofaki, φίλη μου ας το κάνουμε σαν μία μικρή ανταλλαγή δώρων.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Ανώνυμος ( Σοφία)φίλη μου πάντα σε σκέπτομαι. Μακάρι να μπορούσα να σε βοηθήσω, δεν έκανα παρά ελάχιστα. Ξέρω ότι είναι δύσκολα φίλη μου μα ..βοήθησε τον εαυτό σου και στάσου στα πόδια σου.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ el.mar, αυτό θέλω κουνελάκι μου!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ katerina koko, σ' ευχαριστώ φίλη μου, απλά λόγια της ψυχής.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Μαρία Έλενα, πρέπει να ανοίγουμε τις πόρτες φίλη μου ,να ζητάμε βοήθεια όταν νοιώθουμε ψυχικά μόνοι.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Καίτη Χαλκιδική, φίλη μου καλοδεχούμενη στο καναπέ μου, έχει θέσεις μόνο για φίλους.Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.

Maria Naka είπε...

Αχ πόσο δίκιο έχεις!Αλλά καμιά φορά είμαστε θολωμένοι από τα καθημερινά μας τρεξίματα και δε μας περνάει καν από το μυαλό το τι μπορεί να περνάει ο διπλανός μας.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Maria Naka φίλη μου ξέρω ότι δεν μπορούμε πια να βοηθήσουμε χρηματικά όσους μας ζητούν γιατί θα ήμασταν ..εκκατομυριούχοι, όμως μπορούμε να τους σταθούμε ψυχικά και με ένα μικρό δωράκι σαν απόδειξη ότι τους νοιαζόμαστε.