Μια νέα εβδομάδα είναι μία νέα πρόκληση για κάτι νέο.

Καλημέρα, καλημέρα όλη..μέρα φίλοι μου..αρχή εβδομάδος, δεν θα πω τσαγκαροδευτέρα γιατί εδώ και ένα χρόνο για μένα μάλλον δεν υπάρχει αφού ξυπνόντας το πρωί δεν έχω ωράρειο μπροστά μου καλώς ή κακώς ..

Στο όμορφο Ρεντζίκι χθες περάσαμε ξεκούραστα την ημέρα του Ευαγγελισμού στους αγαπημένους μας φίλους σε ένα υπέροχο κήπο με θέα τις αυγδαλιές και όλη τη πόλη ..πιάτο μπροστά μας.

Το πρωί χθες πήγαμε με τον άνδρα μου στην Ευαγγελίστρια για το κεράκι και τη λαμπάδα μου και μας έκανε εντύπωση που για πρώτη φορά δεν είδα πολλή κόσμο σχεδόν ελάχιστοι. Η μέρα ηλιόλουστη και ανοιξιάτικη αντίθετα με τη σημερινή που κάτι μου προμηνύει ότι θα..βρέξει.

Εγώ πάντως άπλωσα τα ρούχα από το πρωινό πλυντήριο και έκανα βιαστικά τις δουλειές για να καλοδεχθώ σε λίγο τον εγγονό μου. Θα κατέβω και κάτω να βοηθήσω ο Δημήτρη μου με τα καπάκια από τα ντουλάπια( ξέρετε τώρα..βοηθός τσιράκι για τις βίδες)  , η κουζίνα εκεί φθάνει στο τέλος και θαυμάζω ακόμα μια φορά το χάρισμα του να φτιάχνει πράγματα όπως αυτό το εργαστήρι σε ένα μικρό στούντιο. 

Θα σας φυλλάξω έκπληξη όταν τελειώσει αυτό το μικρό δημιούργημα του ( ο χρυσούλης μου) η μάλλον ένα κάλεσμα με επιφύλαξη αν θα χωρέσετε όλες η γνωστή παρέα..

Σήμερα προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου να ..αποχωριστεί τα παλιά αγαπημένα του σπορτέξ  που με βολεύουν και τα αγαπάω..σας συμβαίνει να μη μπορείτε να πετάξετε κάτι παλιό και φθαρμένο πια σε σημείο να ..γίνεσαι και ρεζίλι όταν κάποιος τα παρατηρεί και να μη θέλετε να τα αποχωρισθείτε γιατί..

 Είναι τα αγαπημένα μου σπορτέξ και ας υπάρχουν  στο ντουλάπι κι όλας τα καινούργια που δεν λέω να βγάλω ούτε τις..ετικέτες. 

Παίρνω λοιπόν κάθε φορά τα παλιά τα βάζω στα σκουπιδια και σε μισή ώρα πάω και τα ξαναπαίρνω  λες και με φωνάζουν οτι κανένα σπορτέξ δεν θα με αγαπήσει σαν κι αυτά!!!!!

Καλή εβδομάδα λοιπόν και Αχτιδένια φιλάκια.