Θα σας ζαλίσω ..το ξέρω..μα..

  Σας αρέσει ο ..Αγ. Βασίλης μου; Μου την έστειλε η φίλη Άντυ με τη καρτούλα της ( καρφίτσα είναι ) , την χάρηκα και την έβαλα στη μπλουζα μου για την εορταστική περίοδο..

Γεμάτη η μέρα μου σήμερα..  Πρωί καφεδάκι ξαφνικό με την Ολίνα και τον άνδρα της στο ..γιαπί του μαγαζιού μας..και μετά συνόδεψα το Δημήτρη μου στη βιοτεχνία που φτιάχνουν το ..ασανσέρ ( μίνι ) για τον επάνω όροφο..

Δεν πιάνεται ο δικός μου..εγώ απλά θεατής τον αφήνω να φτιάχνει ότι επιθυμεί σε αυτό που σχεδιάζει. Τελικά το έκανε ένα στούντιο σπιτάκι  με υπνοδωμάτιο - μπάνιο επάνω και σαλονοκουζίνα και μπάνιο μικρό κάτω. Λέει οτι θα μου φτιάξει και γραφείο μα...δεν το βλέπω να βολεύομαι εγώ σε μία γωνιά ..εγώ θέλω αλάνα με τοσα υλικά..που άρχισα πάλι να συσωρεύω και να αγοράζω.

Δεν το έχω πάρει απόφαση φίλοι μου να σταματήσω..το είπα ..σας το ξαναείπα το ξέρω σε στιγμές μελαγχολίας , κυκλοθυμείας  και αδυναμίας μα.. κάτι μέσα μου με κάνει να θέλω να δημιουργώ όσο μπορώ ακόμα να δουλεύω τα δάχτυλα μου.. 

Πάντως αποφάσισα να φτιάξω το δωμάτιο που έχω για ξένους σε ένα χώρο δικό μου...ένα εργαστήρι γραφείο..γιατί αυτά τα κουτιά αποθήκευσης μου στέκονται στο..λαιμό..θέλω γραφείο..θέλω πάγκο δικό μου, συρτάρια, ράφια... Άρχισα λοιπόν απο χθες να διαμορφώνω το χώρο, ο διάδρομος γυμναστικής θα πάει ..περίπατο σε μία φίλη και θα αγοράσω ένα γραφείο πάγκο εργασίας που έβαλα στο μάτι στο ΙΚΕΑ. 

Βέβαια ο καναπές που γίνεται κρεβάτι θα παραμείνει να κάνει την δουλειά του σε έκτακτη περίπτωση αν και το σπίτι μας έχει 4 υπνοδωμάτια με αυτό δηλαδή ώστε και να έρθει κάποιος έχω χώρο να τον κοιμήσω.

Είδατε φίλοι μου τι περίεργο πράγμα είναι η ψυχή;..αθάνατη ..ακούραστη..μέσα μου αισθάνομαι τόσο νέα ..θέλω τόσα να κάνω μα..μα...δεν θέλω να σφραγίσω τα όνειρα και τις επιθυμίες μου απο τις αδυναμίες της σάρκας. Τι περίεργο πάντως..τα δάχτυλα μου δεν μπορούν πια να βγάλουν με ευκολία ένα χάπι απο τη συσκευασία του μα μπορούν ακόμα να φτιάχνουν κάτι που η ψυχή μου επιθυμεί..Τέλος πάντων..δεν το βάζω κάτω βρε παιδιά..Βαστώ γερά το συννεφάκι μου ( ροζ είπαμε!).. και συνεχίζω όπου πάει..μέχρις όπου με βγάλει..

Κι εκεί λοιπόν το απόγευμα που ξαπόστειλα τον άνδρα μου στη κόρη μας και είπα να αρχίσω αυτό που σας έλεγα..νάσου πάλι τα γούρια..άντε πάλι απο την αρχή.. 
Για διάλλειμα είπα να κάνω το γλυκό πορτοκάλι με τις φλούδες κομματιασμένες σε κυβάκια για να τα μεταχειριστώ σε ένα είδος παστάκι που θέλω να κάνω. Όμως σκέφτηκα να κάνω και μία λαγάνα γιατί μας τελείωσε το ψωμί και τι θα έτρωγε ο Δημήτρης μου το βράδυ;  Όσο που το είχα στο μίξερ και ζυμωνότανε σκέφτηκα να βάλω μπρος και ένα κέικ για τα πρωινά...Έβαλα τη ζύμη στο ταψί μέχρι να φουσκώσει η λαγάνα θα έψηνα το κέικ..( ελπίζω να μη σας νευρίασα..)  κι επειδή δεν μου έφθαναν αυτά έβαλα στο μούλτι μία πιπεριά καυτερή και τυρί για τυροσαλάτα..
Εκεί λοιπόν που άλλαζα τα νερά στο πορτοκάλι...φούσκωνε η λαγάνα - ψωμί...  χτυπούσα το κέικ στο μίξερ και ...έλιωνα τη πιπεριά στο μούλτι... σκότος.. η ΔΕΗ βύθισε σε σκοτάδι όλη τη Χαριλάου.. Ευτυχώς η λάμψη της φλόγας απο τη κουζίνα μου φώτιζε ελαφρά το χώρο. Δια της...αφής και την όσης μνήμης έχω βρήκα ένα κερί Χριστουγενιάτικο και το άναψα...

Το φως επέστρεψε μετά 3/4 της ώρας..τα έργα μου άλλαξαν σειρά.. Η τυροσαλάτα έγινε πρώτη και μπήκε σε τάπερ στο  ψυγείο ... η λαγάνα μπήκε στο φούρνο και βγήκε σε 3/4

...το πορτοκάλι έγινε συγχρόνως και πρόσθεσα μέσα του αποξηραμένα φρούτα τροπικά  για μία τελευταία βράση...

 Το τι θα το κάνω θα σας πω την επόμενη φορά..γιατί θα γίνει ένα δεύτερο κέρασμα υπέροχο φίλοι μου με κουβερτούρα..
Το κέικ μπήκε και βγήκε στο τέλος.. 

και τα γούρια έμειναν μισά για αύριο...
 Ευτυχώς θα έχω απο το πρωί γυναίκα να με βοηθήσει και λέω να το..σκάσω..θα παρκάρω τη Κλώντη στο κομμωτήριο για λούσιμο και ..ρεκτιφιέ..ο Δημήτρης μου με το..ασανσέρ του στο μαγαζί, κι εγώ...βλέπουμε.. Τον εγγονό το προσέχει η άλλη γιαγιά και έχω πάρει άδεια! 

Αχτιδένια φιλάκια φίλοι μου...αύριο θα ξυπνήσω απο τις 6..