Μία Φθινοπωρινή απόδραση!

Κλείσαμε τη τηλεόραση αυτές τις δύο μέρες φίλοι μου  και απαρνηθήκαμε κάθε κακή σκέψη .. Το Σάββατο βραδάκι με τους φίλους μας στο πανέμορφο σπίτι τους  με τζάκι αναμμένο καλή παρέα και όμορφα εδέσματα από την Ολίνα. Κουβεντούλα, καλή παρέα η ώρα κύλησε και γυρίσαμε αργά σπίτι. Βλέπετε για μένα τη ..σιτεμένη το 11.30 είναι αργά .. άσε που από τις 11 αρχίζω και χασμουριέμαι.. και θέλω τις πιτζάμες και τις παντόφλες μου!

Κυριακή πρωί όμως..μπήκαμε στο αμάξι και πήραμε τους δρόμους..Για που; ούτε κι εμείς ξέραμε..γιατί ΕΤΣΙ μας αρέσει.. τις αποφάσεις να τις παίρνουμε καθ' οδόν. 

Ξέρετε είναι απλό να ξεκινάς μία εκδρομή χωρίς σχέδια.. παίρνεις το πρώτο δρόμο που βλέπεις μπροστά σου και λέει ο ένας στον άλλο: -Που θες να πάμε;.. και πέφτουν οι ιδέες η μία μετά την άλλη και το αμάξι κινείται εντομεταξύ και τότε βλέπεις τις ταμπέλες να διαδέχονται τα διάφορα χωριά...

Φθινοπωρινά τα χρώματα..όμως είχαν τη γοητεία τους..αποφασίσαμε να πάμε σε μία φίλη προς το Κιλκίς.. στη μέση της διαδρομής μας..έκοψε να την πάρουμε στο τηλέφωνο και ..ήταν  αλλού.. Δεν μας χάλασε η διάθεση..συνεχίσαμε για..Σέρρες..

Παλιοσουρτούκια μας λέει μια...ψυχή και έχει δίκιο! Βλέπετε καθώς πηγαίναμε εκεί και σταματήσαμε να χαζέψουμε κάπου τα τοπικά προϊόντα των Σερρών και να φάμε τη περίφημη μπουγάτσα τους.. ανακαλύψαμε ότι δεν είχε και πολύ ενδιαφέρον για μας...

 Δεν το πολυευχαριστηθήκαμε το μέρος και ...ξεκινήσαμε για...  τη Λίμνη της Δοϊράνης!

Αλήθεια ξέρετε ότι έχει 18 είδη ψαριών; έτσι μας είπε ένας ψαράς που του πιάσαμε παρέα..κερνόντας τον ένα καφεδάκι που μας ζήτησε! Είχαμε ξανάρθει σ' αυτό το μέρος μα πάντα αυτά τα μέρη  είναι σαν να τα  βλέπεις για πρώτη φορά..  

Συγκράτησα τον άνδρα μου από το να του πουλήσει κάποιος βουβαλίσιο κρέας ( την έπαθα την προηγούμενη φορά) και πήραμε το δρόμο για..Καστανούσα...όπου αγοράσαμε κάστανα..τι άλλο! 

Συνεχίσαμε για ..Άγκιστρο .. είναι ένα φανταστικό μέρος όπου μπορείς να κάνεις μπάνιο σε θεραπευτικά νερά σε πολύ όμορφα διαμορφωμένο περιβάλλον.

 Πανέμορφο έτσι; Πληρώνεις 15 ευρώ για 45 λεπτά της ώρας και είναι ζεστό !

Όμως..είχαμε μαζί μας τη Κλώντη και δεν μπορούσαμε να την βάλουμε στο ξενοδοχείο εκεί.. Έτσι...συνεχίσαμε για ..Προμαχώνα! Έχουμε έρθει πολλές φορές εδώ μα αυτή τη φορά ειλικρινά στεναχωρήθηκα από αυτό που είδα..Ήταν ένα  εμπορικό κέντρο με πολλούς υπαλλήλους που έδινε ζωή στη περιοχή και κυρίως ..εργασία. Άδειο φίλοι μου..άδειο..εκτός από ένα Φαρμακείο και 2 μαγαζιά με κοσμήματα και σουβενίρ..

Περπατήσαμε στους άδειους ρημαγμένους διαδρόμους μαζί με λίγους  που ερχότανε με λεωφορεία από τα ΚΑΠΗ  . -Που πάτε καλέ τους λέω.. κανείς δεν είναι...

Έτσι φύγαμε απογοητευμένοι από την εικόνα και συζητούσαμε τη κατάσταση και τον αντίκτυπο στη περιοχή αυτή. Τότε μου πετά ο καλός μου: - Πάμε Βουλγαρία;...- Πάμε του λέω...Μη νομίζετε ότι είναι μακριά..1 χλμ. ακριβώς, ταυτότητες, το διαβατήριο της Κλώντης το έχω πάντα το αμάξι..και  ..ούτε που μας σταμάτησαν φίλοι μου ..αφού αρχίσαμε να ..ανησυχούμε μήπως παίζουμε σε ταινία επιστημονικής φαντασίας και ..εξαφανίστηκαν όλοι από το τελωνείο! 

Προχωρήσαμε λίγο, σταματήσαμε σε ένα μεγάλο πολυκατάστημα με ηλεκτρικές συσκευές και χαζεύαμε τις τιμές..1 ευρώ 2 λέβα..αγόρασα μία ψηφιακή ζυγαριά φαγητών στη κόρη μου την Ιωάννα και συνεχίσαμε για το πρώτο χωριό...Σαντίσκυ..

Τίποτε το εξαιρετικό..χαζεύαμε όμως μια παρέα κοριτσιών που κάνανε ..διαδήλωση και ..κάτι ..δεν ξέρω να διαβάζω τα βουλγαρικά τους σήματα μα..κάτι για Ειρήνη λέγανε τα ..μικρά που έπεσαν επάνω στη Κλώντη..

Πεινάγαμε και.. ψάχναμε μέρος να φάμε..από έξω κούκλα και από μέσα..πανούκλα! Ο Δημήτρης κοίταξε με ..φρίκη το πιάτο με το κοκκινιστό  ( έτσι πίστευαν) που του έφεραν.. μετά παρήγγειλε μια ..φασολάδα...μετά..κοτόπουλο...τα τσιμπούσε και τα ...άφηνε..πω! πω! μουρμούρα λέω...εγώ η έξυπνη..σταθερή..ντοματοσαλάτα ( να ξέρω τι τρώω) .Ούτε χαρτοπετσέτα..ούτε τραπεζομάντιλο καινούργιο..Ευτυχώς που δεν είπε κάτι στο Βούλγαρο και θα τρώγαμε ξύλο!

Πήραμε το δρόμο της επιστροφής αμέσως αφού γεμίσαμε αέριο που ήταν πολύ φθηνό κι εγώ αγόρασα φθηνά καρύδια καθαρισμένα για μένα και τη κόρη μου ( 7 ευρώ) και βότκα για το ποτό ρόδι που φτιάχνω.

 Είναι 6 παρά και όμως..ο ήλιος δύει..

Ολοταχώς για Θεσσαλονίκη ..έτρεχε με 160 και έδινε όρκους ότι δεν θα ..ξαναπατήσει...( μεταξύ μας ήταν νηστικός).. 

Μας υποδέχθηκαν τα 3 μας εγγόνια, γλυκιά καρυδόπιτα, καφές και.. έπιασα δουλειά...Σιδέρωσα 3 πανέρια..Έφυγα ολίγον τι ..πτώμα για να πάω σπίτι να κα΄νω μπάνιο, να ετοιμάσω το βραδινό του παππού μας , να μαγειρέψω κολοκυθάκια γεμιστά και..να γράψω και σε σας..( αρρώστια και ..ξεκούραση μαζί..) Αύριο έχω μπέιμπι σίτιγκ..το Δημητράκη..

Είπατε τίποτα;..καλέ εγώ πια ..συνταξιούχα..ξεκουράζομαι!!!!