Μία αλλαγή σχεδίων , ένα βήμα μπρος απο τη στασιμότητα...

Είδατε ποτέ κάτι προγραμματισμένο να γίνεται πραγματικό; εγώ πάντως όποτε κάνω σχέδια κάτι τα ανατρέπει ίσως είναι το αντιγύρισμα της ζωής που θέλει να μας πει οτι ουσιαστικά περπατούμε σε ρευστό έδαφος που αναπάσα στιγμή μπορεί να μας κάνει να χάσουμε τη γραμμή που χαράξαμε ..

Έτοιμη για Φλογητά, ετοίμασα τη Κλώντη , τα ...μπαγκαζ απο φάρμακα, πετσέτες, πάνες, φαγητά κτλ..όταν ένα τηλεφώνημα μας έφερε αντιμέτωπους με ..κοινωνική υποχρέωση.

Ο θάνατος της μητέρας μια οικογενιακής μας φίλης ..μία πολύ καλή γυναίκα που προσέφερε τόσα ..Κοιταχτήκαμε με το Δημήτρη ..ζυγίσαμε τα θέλω και τα πρέπει και.. το παντελόνι και το ροζ μπλουζάκι έδωσαν τη θέση τους σε ένα ασπρόμαυρο φουστάνι, οι τσάντες άδειασαν και φύγαμε να προλάβουμε τη κηδεία στη Περαία της Θεσσαλονίκης...

Το γεγονός έφερε την ανάμνηση του θανάτου της δικής μου μητέρας και έτσι μετά πηγαμε στο δικό μας οικογενιακό τάφο που αυτό το καιρό το φτιάχνουμε ξανά γιατί στις 12 Οκτώβρη συμπληρώνται ένας χρόνος.. ένας χρόνος..και νοιώθω πάντα τη παρουσία της σε κάθε δύσκολη στιγμή μου..

Θα αναρωτιεστε που αφήσαμε τη Κλώντη; .. Μαζί μας...  στη τσαντούλα της .. ένα μαλακό μαξιλαράκι, ένα υπνοσέντονο αδιάβροχο και είναι φανερό οτι της αρέσει.. γιατί σηκώνει το κεφάλι της και χαζεύει απο το παράθυρο..όπως παλιά..

Μετά μεσημέρι βρεθήκαμε στο λιμάνι.. ο καιρός καλός και ο Δημήτρης μου λυμπίστηκε στη κλασική παλιά γωνιά του λιμανιού ...μπακαλιάρο στη λαδόκολα...!!!!!!!!!!!!!!!!!

Απο πίσω μέχρι ψηλά τα λαδάδικα.. περιοχή που κάποτε ήταν γραφικά στέκια για ...τύπους.. τώρα έγινε πια μοδάτο στέκι με ακριβά τσιπουράδικα και μπυραρίες.. Που να το φανταζότανε κανείς..ο παππούς μου είχε κάποτε εκεί μαγαζί εμπορικό με εμπορεύματα που έφερνε απο τη Μικρά Ασία. .. χουρμάδες, βούτυρα, λάδια .. το πούλησε στη κατοχή..

Με φάτσα μπροστά μας ένα μεγάλο κρουαζιερόπλοιο μας προκαλούσε σε όνειρα...Εκεί ήπιαμε τη μπύρα μας ( εγώ πάντα τον αφρό!!), τσιμπήσαμε τις τηγανιτες πατάτες , τα κολοκυθάκια με το τζατζίκι και βέβαια  ...σε λαδόκολα ( οι ξύπνιοι γλυτώνουνε τη λάντσα) ο μπακαλιάρος με τη σκορδαλιά !

Προσωπικά ..μου άρεσαν τα κολοκυθάκια.. ο μπακαλιάρος πολύ λιπαρός για τα γούστα μου μα δεν πήγε χαμένος ..εξαφανίστηκε απο το Δημήτρη μου! 

Είπατε κάτι για ..δίαιτα ;... δεν άκουσα καλά... τώρα έχει δικαιολογία οτι είναι στεναχωρημένος για τη Κλωντούλα μας....

Είχαμε αφήσει το αμάξι μας στο πάρκιν του λιμανιού, πηγαίνοντας να το πάρουμε χαζέψαμε το κορυαζιερόπλοιο...

- Πάμε μου λέει..θα το χάσουμε...εμάς περιμένει...

- Άστο να φύγει..θα το πάρουμε στην επόμενη στάση του , συμπλήρωσα το αστειάκι του.. Προς το παρόν πάμε για γλυκάκι στο Χατζή.. ένα μπακλαβαδάκι θα το έτρωγα ευχαρίστως...

Γυρίσαμε σπίτι, μπανάκι τοπικό στη μικρή μας άρρωστη που λερώθηκε όσο προσεκτικά μπορούσα γιατί ο γιατρός της μου έβαλε τη φωνη όταν τον ρώτησα αν μπορώ να τη λούσω.. μόνο που δεν με κόλλησε στο τοίχο !!!

Καλύτερα δεν την βλέπετε;..λίγο μελανγχολική.. με το δίκιο της,  μα .. ένα σκαλοπάτι προς το καλύτερο..

Απο εβδομάδα λένε αλλάζει  ο καιρός..το βαρομετρικό των αρθριτικών μου δεν μου χτύπησε καμπανάκι μα ..την πτώση της θερμοκρασίας τη θέλω είναι αλήθεια..

Αχτιδένια φιλάκια φίλοι μου.. σας το είπα..θα το βρω το δρόμο για το ξέφωτο...