Βρέχει..βρέχει..βρέχει..μου αρέσει!

Οι μπόρες σαν κι αυτή που ξέσπασε πριν λόγο στη πόλη μου με ξετρελαίνουν! Είναι πάντα γοητευτικές ... σαν τη ζωή.. απρόβλεπτα δυνατές.. σε φοβίζουν..σε μελαγχολούν .. σε γεμίζουν χαρά.. σε κάνουν να θες μια αγκαλιά μα συγχρόνως να σταθείς μπροστά στους κεραυνούς και το φως από τις αστραπές να τα κοιτάξεις κατάματα .. προκλητικά και σαν κάλεσμα να πεις:

- μου αρέσεις..

Πριν ένα- δύο χρόνια θα έβγαινα στους βρεγμένους δρόμους με την ομπρέλα μου να περιδιαβώ τα δρομάκια , να νιώσω τις σταγόνες και ν' ακούσω το θόρυβο που κάνουν γύρω μου οι περαστικοί καθώς τρέχουν να προφυλαχθούν.. το έκανα παλιά και μου άρεζε.. μου αρέσει ακόμα. Μα ο κάθε χρόνος που περνά επάνω μου με κάνει διαφορετική , ανασταλτική και τώρα τη χαίρομαι απλά να την βλέπω από το μπαλκόνι μας.. λίγο πεζά θα μου πείτε μα όμορφα αλήθεια. 

Βγήκαμε με τον άνδρα μου να την απολαύσουμε σκύβοντας από τα κάγκελα να δούμε τα μικρά ποταμάκια που σχηματίζονται όσο ο ουρανός της νύχτας φωτιζόταν από τις αστραπές σαν ένα φλας. . Καθίσαμε προφυλαγμένοι λοιπόν από τη δυνατή μπόρα κάτω από τη κληματαριά που άρχισε πλέον να ξεφτά.. φύλλο ..φύλλο..μα ακόμα υπάρχει ..αντιστέκεται στο Φθινόπωρο που της χτυπά τη πόρτα.. Εκείνος τότε μπήκε στη κουζίνα και ...μου έφερε σε ένα πιάτο μια φέτα καρπούζι καθαρισμένο από τα κουκούτσια όπως με καλόμαθε και κομμένη  μπουκίτσες...κι εγώ του είπα γελώντας ότι ..οι πρίγκιπες κάτι τέτοιες στιγμές φέρνουν στην αγαπημένη τους ...ένα ..ποτήρι κρασί βρε παιδάκι μου , μία αφρίζουσα σαμπάνια με συνοδεία σαντιγί και φράουλες.. όπως τα έργα!!!!!!!!!!!!! 

-Το είδα στη διαφήμιση μου είπε..το κοριτσάκι που τρώει καρπούζι και σε σκέφτηκα.. 

-Που το είδες το κοριτσάκι και με σκέφτηκες του λέω γελώντας;

Μετά καθίσαμε να το μοιραστούμε σχολιάζοντας σαν τους γέρους απο το Μάπετ σόου ( το θυμάστε;)  και ακούγοντας το θόρυβο της βροχής με  την ..αναίσθητη από το θόρυβο των κεραυνών Κλώντη στα γόνατα μου..

Το βράδυ λέτε να είναι δροσερό;.. μπα..δεν το πιστεύω.. Μα ότι και να κάνει.. το Φθινόπωρο φάνηκε από μακριά, μας κάνει νόημα με τη χρυσοκόκκινη φορεσιά του και όπου περνά αφήνει πίσω του τα πρώτα φύλλα. Να πω ψέμματα; το επιθύμησα.. 

Δεν φύγαμε τελικά στα Φλογητά..η περιπέτεια του εγγονού μας άλλαξε τη διάθεση. 

Αύριο θα πάω να του πάρω το δώρο που μου ζήτησε.. ένα φορητό dvd για να βλέπει τον..Περσέα..τον Ηρακλή και τον Οδυσσέα.. αγαπημένοι του ήρωες.. κι εμείς οι παππούδες δεν χαλνούμε χατίρι.. άλλωστε γι αυτό υπάρχουμε ... για να κακομαθαίνουμε..

Ακόμα ακούγονται οι κεραυνοί..πόσο μου αρέσει το ξέσπασμα της Φύσης και ξέρετε γιατί ακόμα; επειδή μετά τη καταιγίδα πάντα να θυμάστε έρχεται η γαλήνη..αυτή είναι η γοητεία που σας έλεγα!

Αχτιδένια φιλάκια φίλοι μου.. το ροζ συννεφάκι μου παρκαρισμένο στο μπαλκονάκι ( άφαντο το ..καρπούζι) με φωνάζει με τσατίλα ο ..καλός μου να κλείσω τον υπολογιστή και να πάω κοντά του!