Παρασκευή 19 Αυγούστου 2011

Όταν το ..χρονοντούλαπο ανοίγει..

Αυτές τις μέρες ένα ξαφνικό πρόβλημα του άνδρα μου μας κράτησε μέσα και έτσι κάποια στιγμή ψάχνοντας τα συρτάρια και τα ντουλάπια για κάτι έπεσε στα χέρια μου ένα πακέτο με παλιές φωτογραφίες από τη πόλη μου, από μέρη που τώρα είναι αγνώριστα πραγματικά και σαν όνειρο ορθώθηκαν μπροστά μου μικρή πινελιά αναμνήσεων παλιάς ξεγνοιασιάς. 
Εγώ με το ..μαγιό σε στυλ..βρακάκι και τα μαλλιά πλεξούδα στο κεφάλι !!!!!!!!!!!!!!!!!! Η γιαγιά μου με τη θεία μου στην Αγία Τριάδα με το καραβάκι που πηγαίναμε για μπάνιο μέρα πάρα μέρα κουβαλώντας μαζί μας  το καλαθάκι με τα φαγητά μας αν και τις περισσότερες φορές τρώγαμε όπως σας είχα πει και μία άλλη φορά καβούρια ( τσαγανούς τα λέγαμε ..) που τα βράζανε στα μεγάλα καζάνια στη ξύλινη πρόχειρη προκυμαία..
 Αυτή είναι μία κάρτα που βρήκα από την..Αρετσού και μάλλον είναι πολύ πιο παλιά από τότε που γεννήθηκα.Το μέρος αυτό που μοιάζει με ..εγκαταλελειμμένο ψαροχώρι   σήμερα είναι μία περιοχή γεμάτη καφετέριες και ακριβές ταβέρνες.. 
Πίσω από τη κάρτα η γιαγιά μου έγραφε ευχές για τον αδελφό της που μάλλον δεν έστειλε ποτέ...



Να φανταστείτε ότι επειδή από 5 χρονών μπήκα σε ομάδα αθλητισμού κολύμβησης εδώ μας έφερναν και κάναμε ..προπόνηση... στη θάλασσα.. σε διαδρόμους με σχοινιά και βαρέλια για να τα κρατούν στην επιφάνεια..
Το καιρό εκείνο η Αρετσού για όσους την ξέρουν , η Αγία Τριάδα, η Περαία και οι Νέοι Επιβάτες ήταν η σημερινή..Χαλκιδική για μας τους Θεσσαλονικείς. Μη ξεχνάτε ότι τα αυτοκίνητα ήταν μετρημένα στα δάχτυλα των χεριών.
Η Περαία και οι Ν.Επιβάτες αρχικά λέγονταν Νέα Καλλίπολη και Μπαχτσέ Τσιφλίκ κι εγώ ακόμα έτσι το λέω..μπαχτσέ γιατί εκεί ήταν οι κήποι με τα λαχανικά .Αυτή τη βρήκα στο διαδίκτυο και είναι από τότε που ερχόντουσαν οι πρόσφυγες για να βρουν καταφύγιο από το ξεριζωμό τους από τις Πατρίδες..και λέω έτσι γιατί αν και οι παππούδες μου δεν ήρθαν στην Ελλάδα με το διωγμό μα λίγο πριν με τη θέληση τους παρόλο αυτά όταν η γιαγιά μου μιλούσε για τη Πόλη και το Ικόνιο έλεγε..Πατρίδες και δάκρυζε με λαχτάρα..


Βλέποντας αυτή τη προκυμαία σας διαβεβαιώ ότι είναι αυτή ακριβώς που μετά από αρκετά χρόνια σχεδόν 30 εγώ με τη γιαγιά μου κατεβαίναμε από το καραβάκι της γραμμής για να κάνουμε το μπάνιο μας τα καλοκαίρια.. Πέστε μου αν έχει καμία σχέση με αυτή τη σημερινή εικόνα της..


Θα αναρωτιέστε γιατί δεν έβαλα δικές μου παλιές φωτογραφίες..το άλμπουμ ήταν παλιό χειροποίητο, οι φωτογραφίες κόλλησαν επάνω του και αν δοκίμαζα ( όπως τόλμησα στην αρχή..) να τις βγάλω θα τις κομμάτιαζα.
Τις άφησα λοιπόν στο ..χρονοντούλαπο τους , έκλεισα το άλμπουμ, το έβαλα στη θέση του και σκέφτηκα ότι τουλάχιστον έχω ακόμα να θυμάμαι εικόνες που τα σημερινά παιδιά δεν θα δούνε ποτέ παρά μόνο σε κάτι τέτοιες καρτ ποστάλ κιτρινιασμένες από το πέρασμα του χρόνου..

32 σχόλια:

gitsanas είπε...

Γλυκύτατη ανάρτηση!!!
Πρέπει κάπου και που να ανοίγουμε τα χρονοντούλαπα κι ας αρνούνται οι αναμνήσεις να ξεκολλήσουν από τα άλμπουμ. Ίσως έχουν το λόγο τους.

Την καληνύχτα μου!!!

Marina είπε...

Κάπως έτσι την φαντάστηκα και εγώ τη Σαλονίκη όταν ήρθα να ζήσω για ένα χρόνο! Και παρόλο που η εικόνα ήταν διαφορετική, οι άνθρωποι με χάραξαν βαθιά, πρώτα εκείνοι και μετά η πόλη!!!
Μη σταματήσεις ποτέ να γράφεις!!! Οι παρέα μας δεν δέχεται αποχωρήσεις!!! Εδώ είμαστε ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ!!!

Rena είπε...

Απίστευτη αλλαγή!!!

Tante Kiki είπε...

Υπέροχη ανάρτηση, όμορφες αναμνήσεις που ευτυχώς υπάρχουν! Καλό βράδυ!

ChristinaGeorgiadou είπε...

Με συγκίνησε ιδιαίτερα αυτή η ανάρτησή σου γιατί έζησα και εγώ τη Θεσσαλονίκη εκείνης της εποχής (είμαι και μεγαλύτερή σου για να λέμε την αλήθεια!!!!), αλλά κυρίως γιατί οι παππούδες μου ήρθαν από το Ικόνιο το 23, αφού πρώτα έζησαν ένα χρόνο στην Πόλη.Πάντα έλεγαν πατρίδα τους το Ικόνιο γι'αυτό και όταν συναντώ κάποιον απ'αυτή την πόλη τον αισθάνομαι σαν συγγενή.

Ανώνυμος είπε...

@αχτιδα,μανούλα μου τι όμορφη ανάρτηση!τι ωραίες εποχές !!παρόλο που δεν τις έζησα μου τις διηγείτε ο μπαμπάς μου..αλλά μέσα από αυτά που μου έχει πει,έχω καταλάβει ότι ηταν γεμάτες αγάπη ,ανθρωπία παρόλα τα πολλά προβλήματα!σ"αγαπώ πολύ ..και μου λείπεις και εμένα από τωρα!!γράψε μου αυριο τα νέα!καληνύχτα μανούλα

Thalassenia είπε...

Σε αυτούς τους πρόσφυγες που αναφέρεις ήταν και η οικογένειά μου.
Ν.Καλλίπολη, Ποτίδαια, Πόρτες, Tούμπα, Αρετσού, είναι τα μέρη που άκουγα από μικρή, όταν αναφέρονταν στην περίοδο που βρέθηκαν στην Χαλκιδική.
Κάπου εκεί στις παράγκες της παραλίας μπορεί να βρίσκονταν οι παππούδες μου.

Με συγκίνησες!!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Αγρίνιο...γλυκές μνήμες, καλημέρα , είμαι απο τις πιο παλιές στο χώρο αυτό και έχω άπειρες φορές αναφέρει τέτοιες παλιές εικόνες, έτσι τις θυμάμαι μέσα απο τις διηγήσεις των παππούδων και τις δικές μου θύμησες..

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Marina μου δεν μου έστειλες το σταθερό σου για να σε πάρω τηλέφωνο..αυτές τις μέρες σε είχα στο μυαλό μου..

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ rena μου αν σου δείξω εικόνες απο το κέντρο της πόλης μου θα ..μείνεις..εγώ και αναρωτιέμαι για κάθε σημείο της πια..

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Tante Kiki φίλη μου δεν μπορεί κανείς όταν έχει ζήσει 59 χρόνια στον ίδιο χώρο να μη βλέπει και να αναλογίζεται αλλαγές..

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ ChristinaGeorgiadou , υπάρχει μεγαλύτερη απο εμένα στα μπλογκ;..αυτό πρέπει να γιορταστεί!!!καλημέρα γλυκιά μου..

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Νεφέλη μου εσένα δεν σε χόρτασα..είπαμε..την άλλη φορά θύμησε του οτι υπάρχει και η..μαμά του για να πάει διακοπές!!!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Thalassenia μου γι' αυτό ήμαστε όλο γλύκα καλέεε! γιατί έχουμε πίσω μας τόσες αναμνήσεις απο διηγήσεις και χαμένες πατρίδες..

Marina είπε...

Αχτιδούλα μου είμαι ακόμα στην Ελλάδα και δεν έχω σταθερό τηλέφωνο! Μόλις πάω Βέλγιο θα σου στείλω μέιλ με το νούμερο για να μιλήσουμε!!!

mia είπε...

Όταν τα παιδάκια μας φθάσουν εδώ που είμαστε....θα έχουν τις δικές τους εικόνες και αναμνήσεις μην μελαγχολείς....

Ανώνυμος είπε...

ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΑΧΤΙΔΟΥΛΛΑ ΜΟΥ.ΝΑΣΑΙ ΚΑΛΑ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΜΑΣ ΤΑΞΙΔΕΨΕΣ ΠΙΣΩ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ........ΦΙΛΙΑ Κ ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ.ΧΘΕΣ ΞΕΧΑΣΑ ΝΑ ΒΑΛΩ ΟΝΟΜΑ.ΕΙΡΗΝΗ Κ

Unknown είπε...

οι παλιές φωτό σε γυρίζουν πίσω στην ζωή που πέρασε καλή η κακή...για τον καθένα μας......
το σίγουρο είναι τότε υπήρχε κατι αγνό κάτι το γνήσιο που σήμερα μάλλον δεν υπάρχει..πάντως πριν πολλά χρόνια με είχαν πάει στην περαία για διακοπές....τι χαλκιδική μόνο....μαγεία αισθανόμουν αλλά και έβλεπα τους μεγάλους να απολαμβάνουν το τοπίο..νασαι καλά πολύ ωραία ανάρτηση και φωτό...χαίρε

Ερωφίλη είπε...

Αλλαγές έγιναν σε όλα τα μέρη που ξέραμε όταν είμαστε μικρά. Ειδικά στα παραθαλάσσια. Εκεί είναι πια αγνώριστα .. Ψαχνω την παραλία που πήγαινα μικρή στο Τραχήλι (Ελούντα) και δεν μπορώ ούτε κατά προσέγγιση να την βρώ, από τα μεγαθήρια ξενοδοχεία που κτίστηκαν και δεν υπάρχει πρόσβαση παρά μόνο σαν πελάτης!!!΄Ομως οι αναμνήσεις είναι γλυκές...
Νάσαι καλά για την ανάρτησή σου
Καλό Σαββατοκύριακο!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ nancy μου δεν μελανγχολώ,,απλά ξέρω δυστυχώς οτι τα εγγόνια μου δεν θα γνωρίσουν κάποια πράγματα που δεν μετανοιώνω που τα έζησα..λες τα εγγόνια μου να παίξανε με ..λάσπες, να τρέχανε στους δρόμους για κυνηγητό ή κρυφτό; αδύνατον ..δεν θα τα άφηνα ούτε εγώ..θα έχουν τις δικές τους αναμνήσεις απο..υπολογιστές και ίσως τις γιαγιάδες πο διηγούνται..

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ ΕΙΡΗΝΗ Κ, ακόμα μουρμουράει που τον έδωσε ο γιατρός φάρμακα..ευτυχώς ο ίλλιγγος σταμάτησε με αυτά..που και πως τον κρατάς μέσα..

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ homemade, φίλε μου με τον άνδρα μου και τα παιδιά μου έζησα μοναδικές εμπειρίες σε κάμπιγκ..φοβερά χρόνια, αναμνήσεις τόσες που θα μπορούσα να γράφω για..χρόνια!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Marina μου θα περιμένω, ακόμα σουλατσάρεις στην Ελλάδα πουλάκι μου;

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Ερωφίλη μου θα σου πω κάτι..όταν αγόρασα το σπίτι μου εδώ το 1974 μου έλεγαν οτι θα με φάνε οι..λύκοι εδώ..τώρα δεν υπάρχει πιο γεμάτο και όμορφο μέρος..

Ανώνυμος είπε...

Kαλησπέρα Αχτίδα!
Σε διαβάζω εδώ και πολύ καιρό και σε χαίρομαι. Σήμερα με συγκίνησες,γιατί μου θύμησες την Αρετσού, τον Μπαχτσέ και τους τσαγανούς από τη μιά, και την γιαγια μου από την Καππαδοκία από την άλλη. Να είσαι καλά!
Μια παλαιά Θεσσαλονικιά (...λίγο μεγαλύτερή σου κι εγώ!)
Αλεξάνδρα

Effie's Sweet Home Designs είπε...

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ! ΕΙΜΑΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ ΣΟΥ. Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΣΟΥ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΠΟΛΥ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ. ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΟΛΕΣ ΜΑΣ ΝΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΥΜΕ ΠΑΛΙΕΣ ΦΩΤΟΓ. ΚΑΙ ΝΑ ΓΡΑΦΟΥΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΔΙΗΓΗΘΗΚΑΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΑΣ.ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ. ΑΝ ΜΟΥ ΦΕΡΕΙ Η ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΦΩΤΟΓ. ΑΠΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΕΖΗΣΕ ΜΕΧΡΙ 10 ΧΡΟΝΩΝ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΩ. Ο ΘΕΙΟΣ ΤΗΣ ΗΤΑΝ ΦΩΤΟΓ. ΣΤΟΝ ΛΕΥΚΟ ΠΥΡΓΟ. ΑΧΤΙΔΑ ΜΟΥ ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΑΚΙΑ.

Το blog της Θεσσαλονικιας. είπε...

Effie's Sweet Home DesiyΣυγνώμη για την παρέμβαση .Τον θείο της μαμας σου μηπως τον λεγανε Γιωργο και είχε μια κορη ?

Το blog της Θεσσαλονικιας. είπε...

Καλησπερα Αχτίδα μου .Περαστικα στον ανδρα σου .Χρόνια εχω ιλλιγγο αλλα δόξατονΘεό εδω και χρόνια μια φοράτον χρόνο αν με πιάσει .Τον συνήθισα .Κλείνω τα μάτια για να ελατώνεται η ΄ζαλη .Δεν θέλει στεναχώρια .Αν δεν είναι παθολογικης αιτίας ειναι του νευρικού συστήματος .Καλέ ούτε γιατρός να ήμουνα ..Καλο σας απόγευμα.

Effie's Sweet Home Designs είπε...

ΑΧΤΙΔΑ ΜΟΥ ΣΟΡΥ , ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΩ.ΟΧΙ ΗΤΑΝ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΙΣΜΟΠΟΥΛΟΣ ΑΔΕΛΦΟΣ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ ΜΟΥ. ΕΧΩ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΠΟΛΛΕΣ ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ.ΦΙΛΑΚΙΑ.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Effie's Sweet Home Designs είπε...σ' ευχαριστώ καλή μου νέα φίλη, με βάζεις σε ιδέες να ψάξω τις φωτογραφίες μου και να βάλω τέτοια θέματα..Σηγνώμη που απαντώ αργά μα σήμερα..ήμουν βολτίτσες!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Το blog της Θεσσαλονικια, ευτυχώς τα φάρμακα υπάρχουν και λύνουν τέτοια μικροπράγματα..

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Αλεξάνδαμου , χαίρομαι που σου άρεσε η ανάρτηση και σου θύμησε κάτι, θα δούμε..έχω στο ..μπαουλάκι μου χιλιάδες αναμνήσεις και ..έχουμε χειμώνα μπροστά...κάτι θα κάνουμε..