Δευτέρα 27 Ιουνίου 2011

Λένε οτι όταν γίνεσαι μάνα...γίνεσαι για μια ζωή...


Από το σπίτι πλέον..και μόλις μπήκα αφού τρέχω από το πρωί.. Θα πείτε καλά μόλις μπήκες σπίτι σου εσύ το έριξες στις αναρτήσεις; Μάλλον το πιο σωστό θα ήταν να πω ... τώρα κάθισα! Που τρέχει μια γιαγιά πρώτα ;.. 
Έπρεπε να βλέπατε το μικρό Δημητράκη με το γύψο στο χεράκι να λέει στο παππού του τα παράπονα του.. Εγώ πονώ όμως και για το δικό μου παιδί , το κορίτσι μου που κουράζεται, στεναχωριέται... 
Αφού γύρισα λοιπόν από τη κόρη μου και είδα τα τρία γλυκά μου εγγόνια να μ' αγκαλιάζουν και να μου λέει το καθένα το πρόβλημα του και αφού ..και αφού..μετά από αρκετή ώρα τους αποχαιρέτησα , πήγα στο σπίτι με  σάκους άπλυτα(!!!!!!!!) γιατί φεύγοντας δεν άφησα πίσω μου ούτε σεντόνι ούτε πετσέτα..
Έδωσα ..άδεια στον άνδρα μου ακόμα από το αυτοκίνητο να  πάει στους φίλους του και μπήκα σπίτι με σκοπό να σιάξω λιγάκι αν και όταν έφυγα το άφησα καθαρό. Σοκ φίλοι μου, ο αέρας που σάρωσε τη Θεσσαλονίκη χθες μπήκε από τα παράθυρα που άφησε ο άνδρας μου ανακλινόμενα ( εμ! δεν θα γυρίσει; με τον πλάστη θα τον περιμένω!!!) και βρήκα μέσα ότι μπορείτε να φανταστείτε. 
Αρχίζω τα πλυντήρια, απλώνω το ένα και βάζω 2ο όταν...η ΔΕΗ..αχ! που να τους πάρει και να τους αφήσει μου κάνει διακοπή.... 
Ο ασύρματος δεν λειτουργεί κι εγώ αρχίζω να ψάχνω στα ντουλάπια ένα παλιό τηλέφωνο με καλώδιο, το βρίσκω,  το βάζω και ...παίρνω τη φιλενάδα μου το Δρομάκι να βρω παρηγοριά. Είναι φοβερό να βλέπεις πόσο εξαρτιζόμαστε από τον ηλεκτρισμό φίλοι μου.
Βλέπω γύρω μου το χάος από φύλλα και να το αποκορύφωμα.....ΒΛΕΠΩ ένα πλάσμα μακρόστενο να σέρνεται στα πλακάκια μου...φορώ τα γυαλιά μου να δω καλά τι είναι.... μία κάμπια...μάλιστα ...μία κάμπια τεραστίων διαστάσεων , τουλάχιστον 15 εκ....Ευτυχώς δεν τις φοβάμαι μα και δεν τις λατρεύω..με το φαράσι και το σκουπάκι την παίρνω και την πετώ στο κήπο της πολυκατοικίας στη πρασιά.. 
Αυτό ήταν λέω... μέχρις εδώ...τηλέφωνο στη κοπέλα που με βοηθά και που δυστυχώς ήταν αλλού αφού δεν ήταν η μέρα μου. Όμως εμένα κανείς δεν μου χαλά χατίρι ειδικά όταν σαν την Εύα ξέρει τη σχέση μου με τις δουλειές του σπιτιού!!!( μη δω καμία να γελάσει; θα το καταλάβω και θα σας κόψω τις αναρτήσεις!).
Της σκάρωσα και μια σπέσιαλ στραπατσάδα με καπνιστό κρέας, κρεμμύδια, κόκκινη πιπεριά ,ντομάτα  σβησμένα με μουστάρδα που ήταν πεντανόστιμη πιστέψτε με! 
Ήθελε να με διώξει για να κάνει δουλειές μα την παρακάλεσα να με αφήσει να κάτσω στο μπαλκόνι και δεν θα την ενοχλούσα! Έτσι τώρα είμαι σε ...περιορισμό στο μπαλκόνι του σπιτιού μου κάτω από την κληματαριά..και σας λέω το καημό μου..
Το πότε θα γυρίσω στα Φλογητά ..δεν ξέρω..είπα στη κόρη μου να πάει να ξεκουραστεί..μα και εκεί αυτό το μικρό θέλει στενή παρακολούθηση...
Τι πράγμα αυτά τα αγόρια βρε παιδάκι μου...εγώ πάντως δηλώνω κοριτσομάνα αν και ο μεσαίο ο Πασχάλης μου  με έχει κατακτήσει τώρα τελευταία.. 
Λένε ότι όταν γίνεσαι μάνα...γίνεσαι για μια ζωή... και ξέρετε κάτι με αυτό το τίτλο γνωρίζεις περισσότερους πόνους παρά χαρές.. Όμως...Όμως... μια στιγμιαία χαρά τους , ένα γέλιο τους, μια καλή τους κουβέντα σε κάνει να τα ξεχνάς όλα και να θυμάσαι πάντα ΜΌΝΟ αυτές τις στιγμές..
Σας εύχομαι καλή εβδομάδα φίλοι μου με πολύ αγάπη..

32 σχόλια:

foufoula89 είπε...

ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΣΤΟΝ ΜΙΚΡΟ...ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΓΡΗΓ ΚΑΛΑ....ΚΑΛΑ ΛΕΩ ΕΓΩ ΤΑ ΠΡΩΤΑ 50 ΧΡΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΑ (ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΙ ΜΑΜΑ)...ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΛΛΑ ΓΙΝΟΝΤ ...ΑΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΡΕΥΜΑ!!!!ΚΑΙ ΕΓΩ ΑΥΤΟ ΣΚΕΦ ΠΟΣΟ ΠΟΛΥ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΘΕΩΡ ΜΕΡΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΤΟΣΟ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΙΝ 2 ΩΡΕς ΕΙΧΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΔΙΑΚΟΠ...ΚΑΙ ΤΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟΣΟ ΑΝΑΓΚ ΚΑΙ ΤΑ ΕΚΤ ΜΟΝΟ ΟΤΩΝ ΤΑ ΧΑΝΟΥΜΕ....ΦΙΛΑΚΙΑ

Marie είπε...

Πόσο δίκιο έχεις!!! Αχτιδάκι μου πολύ εκτίμησα (εκτός από πολλά άλλα) το γεγονός ότι έβγαλες την κάμπια (15εκ. είπες???) με το φαράσι στην πρασιά, έτσι κάνω κι εγώ (και όλοι με κοροιδεύουν αλλά δεν ακούω κανένα, τα πλασματάκια χρειάζονται κι αυτά στον πλανήτη!!!)Να'σαι καλά και υπομονή ... όλα στο πρόγραμμα.. Φιλιά πολλά!!!

Ερμιόνη είπε...

Δεν ξέρω τι να πρωτοσχολιάσω... ξεκινώ με το σημαντικότερο, περαστικούλια στον μικρούλη σας! Εύχομαι να πάνε όλα καλά! Επίσης με αυτή τη στραπατσάδα κι εγώ ερχόμουν να βοηθήσω!
Αν έβλεπα τέτοια κάμπια να σέρνεται στα πλακάκια μου πιθανολογώ ότι θα ακουγόμουν μέχρι τα μέρη σου -αν βέβαια δεν είχα πάθει καρδιακό πρώτα!
Τέλος, αφού έχεις που έχεις τον πλάστη, μήπως να ανοίξεις φύλλο και να φτιάξεις καμιά πιτούλα να γλιτώσει και ο αντρούλης σου;;; τι να κάνεις; η αλήθεια είναι ότι έχουν κάτι φαεινές ιδέες ώρες ώρες και αυτοί! Καλή συνέχεια!

Rena είπε...

Μαύρισες βλέπω και σου πάει πολύ!!!
Μη λες για τ' αγόρια γιατί η κόρη μου συνέχεια σε νάρθηκα ήταν, όλο κάτι έσπαγε όπου και αν πηγαίναμε πάντα στο παίδων καταλήγαμε.
Φιλάκια!!!

Κωνσταντίνα είπε...

Τα ίδια λέει και η μαμά μου...ότι δεν τελειώνουν οι έννοιες για μια μάνα, όσο κι αν μεγαλώσουν τα παιδιά της.
Περαστικά στον μικρούλη και καλή ξεκούραση σε σας...

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ foufoula89, ευχαριστώ φίλη μου, τώρα ελπίζω να μην έχουμε άλλη διακοπή για σήμερα και έχω να δω..ταινία!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Marie, γλυκιά μου..δεν σκοτώνω ούτε αράχνη..ούτε σαλιγγαράκι που βρίσκω στη σαλάτα μερικές φορές.όλα τα πλάσματα που δεν μπορώ να δημιουργήσω είναι πολύτιμα και ντρέπομαι που τρώω κρέας.

Ανώνυμος είπε...

@αχτίδα,καλησπέρα μανούλα μου!!μακάρι όλες οι μαμάδες του κόσμου να είχαν λίγο απο τον οίστρο σου!!φυσικά συμφωνείς ότι και η βιολογική μου μαμά ...είναι ένας άγγελος!!!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Ερμιόνη μου αν ήταν ..κατσαρίδα θα είχα μετακομίσει στη γειτόνισα.Τις τρέμω..του θανατά φεύγω αν δω κατσαρίδα..όσδο για το πλάστη..εγώ κάνω κάτι καλύτερο..του δίνω το πλάστη και φτιάχνει πίτα μόνος του!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ rena μου εμένα αν με δει ήλιος γίνομαι ..κατσιβέλα, είμαι πολύ μελαχρινή στο δέρμα.Ξέρεις οτι ο προπάππους μου απο τη μητέρα μου ήταν Άραβας.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Κωνσταντίνα , φίλη μου έτσι ακριβώς είναι ..όταν θα γίνεις μάνα θα με θυμηθείς όπως θυμήθηκα κι εγώ τη δική μου.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Νεφέλη μου η μανούλα σου είναι μία και μοναδική..εγώ είμαι και θα είμαι για σένα η β΄

Ανώνυμος είπε...

@αχτίδα,η μανούλα β αλλά με πολλά θαυμαστικά!!!!!!!!!!!!!Σ ΑΓΑΠΩ ΠΟΛΥ

χρυσάνθη είπε...

Περαστικά στον μικρούλη Δημητράκη.Καλή συνέχεια στις διακοπές σας!!!Να περνάτε όμορφα!!!Φιλάκια!!!
Υ.Γ Και γω δεν είμαι του παγωτού αλλά το αρμενοβίλ το τσακίζω!!!!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ χρυσάνθη μου δεν μπορείς να φανταστείς τι όμορφο παγωτό κάνει..και να φανταστείς οτι δεν το αγαπώ.

Ανώνυμος είπε...

Γλυκια μου αχτιδα,ποσο πολυ συμφωνω με αυτο που γραφεις, μανα για μια ζωη........Η μανουλα μου που την εχασα πριν 5 χρονια, μου ελεγε παντα, οτι μανα σταματας να εισαι μονο οταν κλεισεις τα ματια σου για παντα !!!! Ποσο δικιο ειχε...
Να εισαι παντα γερη και δυνατη γιατι εισαι πολυ χρησιμη στους γυρω σου..Να ειναι ολη η οικογενεια σου καλα κι ευτυχισμενη.

Σε παρακολουθω απο περυσι, αλλα σημερα σου εγραψα για πρωτη φορα.Ελπιζω να με βαλεις μεσα σ'αυτη την τοσο μεγαλη παρεα σου. Εχουμε αναγκη απο τετοιους θετικους και δυνατους ανθρωπους σαν κι εσενα.
Φιλια πολλα.
ΣΟΦΙΑ Μ.

ElenaG είπε...

Κοριτσάρα μου!!!μαύρισες και σου πάει!!!

Θα ήθελα να ήμουν από καμια μεριά να άκουγα τον JR να λέει τα παθήματα του!!!!! ο μικρούλης μου!!! Περαστικά του!

sstamoul είπε...

Αχ, πολύτιμες οι γιαγιάδες... Και όταν οι "κόρες" γινόμαστε "μαμάδες" το καταλαβαίνουμε, είναι η δική μας ευκαιρία να νιώσουμε δυνατά ότι μας αγαπούν και μας νοιάζονται!

Marina είπε...

Ευτυχώς η ΔΕΗ δεν έχει κάνει τις εξαγγελίες της πραγματικότητα στο νησί μου! Έτσι και φάγαμε σήμερα και σιδέρωσα ένα τόνο ρούχα της αδερφής μου που φεύγει μεθαύριο για διακοπές! Περαστικά στο μωρό σας! Έχει και η αδερφή μου τρία και δεν προλαβαίνει!!! Μόνο που είναι κορίτσια και καθόλου ζωηρά!!!

Ανώνυμος είπε...

κουκλα εγινες αχτιδουλλα μου σου παει πολυ το μαυρισμα.Περαστικα στο Δημητρακη.Γελαω ακομα με την καλη σου σχεση με τις δουλειες του σπιτιου.Καλε εχουμε ακριβως την ιδια αγαπη χαχα.Φιλουθκια πολλα.ΕΙΡΗΝΗ Κ

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ ΣΟΦΙΑ Μ.. φίλη μου.. ο καναπές μου είναι μαγικός ..χωράει απεριόριστο αριθμό ανθρώπων..θα έλειπες εσυ;Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια γύλιά μου και ακόμα για το γεγονός οτι ξοδεύεις χρόνο απο την ημέρα σου για μένα..εδώ θα είμαι ..όσο μπορώ βέβαια..στο ίδο μπλοκόσπιτο, στο ίδιο καναπέ με καφεδάκι, γλυκά και ..γκρίνια.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ ElenaG μου θα σε πάρω τηλέφωνο πριν φύγω ξανά, ελπίζω να σε βρω σπίτι σου

Ρένα είπε...

Αχτίδα μου συμπάσχω μαζί σου!!!Περαστικά στο μικρούλη αλλά να ξέρεις δεν έχει καμία σημασία που είναι αγόρι !!!Όσο για τα υπόλοιπα τι να σου πώ υπομονή κι όλα θα φτιαξουν!!!Πολλά φιλιά!!!

ZouZouna είπε...

Παιδιά κάνουν όλες, μα πόσες μπορούν να τα μεγαλώσουν σωστά, λέει η μάνα η δική μου.

Δεν ξέρω αν γίνεσαι μάνα ή γεννιέσαι. Μάλλον το δεύτερο μοιάζει καλύτερο!!!

Mary Ka είπε...

Ψέμματα είναι? Παύουμε να είμαστε μάνες μέχρι να πεθάνουμε?
Περαστικά στο Δημητράκη.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ sstamoul,ακριβώς όπως τα λες..ένα κύκλος αγάπη μου η ζωή της γυναίκας..

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Marina μου σήμερα τις ώρες της διακοπής πήγα στα εγγόνια μου.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ ΕΙΡΗΝΗ Κ, φιλουθκια..πολύ μου άρεσε..θα μάθω Κυπριακά σε λίγο.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Ρένα μου όλο το πρωί ήμουν μαζί τους..χαμός..όμως ..γλυκός χαμός.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Sweet cherry - Zouzouna, φίλη μου νομίζω οτι έρχεται απο τη φύση μας και ξεχειλίζει αυθόρμητα σαν νερό πηγής.όσο και αν σκάνε πολλές φορές όταν σου χαμογελουν..είναι ένα μικρό θαύμα..

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Mary Ka φίλη μου σ' ευχαριστώ.

elvira είπε...

Αχ, Αχτίδα μου, εύχομαι περαστικά στον μικρούλη Δημητράκι...! Είσαι πολύ γλυκια μανούλα και γιαγια!!!! Φιλάκια