Ξαναχειμώνιασε ή είναι ιδέα μου;

Μ. Δευτέρα σήμερα και ο καιρός χειμωνιάτικος..έβαλα ξανά τα μποτάκια μου γιατί η υγρασία μου προκαλεί πόνους στην αρθρίτιδα μου!
  Πέρασα το πρωινό μου στο πρώην μαγαζί μας με πολύ δουλειά μια που το πήρα απόφαση να παραδεχθώ και να επιβάλω  στον εαυτό μου ότι τουλάχιστον για το Πάσχα αυτό εγώ έτσι κι αλλιώς δεν πήρα σύνταξη λόγω ηλικίας  και δεν πήρα σύνταξη κυρίως γιατί όποιος ζωγραφίζει πεθαίνει μαζί με αυτό που οι άλλοι λένε επάγγελμα και εγώ ..πάθος.
Τα αυγά μου είχαν την πρέπουσα επιτυχία και αλήθεια δεν προλαβαίνω, ο Νυμφίος που ζωγραφίζω σιγά σιγά ..παίρνει μορφή.
Πριν λίγα λεπτά φανταστείτε ενώ έγραφα σε σας με κατέβασαν με την πιζάμα και τη ρομπίτσα μου νυχτιάτικα να τους αμπαλάρω καλαθάκια με αυγά για ταξίδι .. Ο Δημήτρης το έχει πάρει απόφαση αν και πιστεύει ότι μετά το Πάσχα θα το πάρω κι εγώ..απόφαση.. είναι και η εγχείρηση του ...
Αύριο περιμένουμε και τα αποτελέσματα και έχω τη σχετική αγωνία , μας είπαν να πάρουμε πρώτα τηλέφωνο... ακόμα και σε ιδιωτικά κέντρα  το έχουν σκάσει οι γιατροί..
Τσατίζομαι και μαζί του γιατί κάνει λέει νηστεία και τρώει ακόμα περισσότερο από πριν ενώ πρέπει να κάνει δίαιτα.. δεν καταλαβαίνει ότι το κάνω για καλό του που φωνάζω, που γκρινιάζω σε κάθε γόπα κρυφή που βλέπω στα πιο απίθανα μέρη.. Είναι φοβερό που με κάνει να γκρινιάζω .. είναι κάτι που δεν μου αρέσει...
Το σκάει στις κόρες του όταν του φωνάζω για το τσιγάρο και το φαγητό τα βράδια και μετά γυρνά με ένα λουλούδι για να με καλοπιάσει. Αυτό είναι το σημερινό... ποιος ξέρει πιο πάρκο το κλαίει... Μετά όμως γεμίζει η καρδιά μου τρυφερότητα γιατί είναι μια γλυκιά συνήθεια που μπόρεσε να κρατήσει .

Στην εκκλησία αρκετός κόσμος σήμερα.. το κρύο βέβαια μαζί με την υγρασία της πόλης μας σε κάνει να μελανχολείς για την Άνοιξη που σε άγγιξε και .. κρύφτηκε κάπου  σαν το κοριτσάκι που παίζει κρυφτό μέσα στο σπίτι... Σας το έχω ξαναπεί..δεν την μπορώ την υγρασία και τη συννεφιά...είμαι παιδί της Άνοιξης. ( παιδί έγραψα;...χάζεψα..γιαγιά θα έπρεπε να πω... μα δεν το παίρνω απόφαση ) .
Καληνύχτα φίλοι μου, τώρα τελευταία έγινε βραδινή η κουβεντούλα  μας στο ...καναπέ μου και αντί για καφέ κρατώ στο χέρι  γιαούρτι με λεμόνι που μου αρέσει.
Ξέρω ..θα πείτε το γιαούρτι δεν είναι νηστίσιμο..ε! εντάξει..δεν τρώω κρέας..