Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2010

Οταν κι εγώ έχω δικαίωμα να ..συννεφιάζω...!

Αυτό το μήνα το τελευταίο του χρόνου σχεδόν δεν κατάλαβα πότε μπήκε.. έτσι ξαφνικά είδα στα σχόλια σας " καλό μήνα" και το ένοιωσα. Πάντοτε τον περίμενα με χαρά και σχέδια για τις γιορτές τις προετοιμασίες.. φέτος αισθάνομαι οτι κάτι άλλαξε .. δεν περιμένω κάτι .. 
Δύσκολος χρόνος αυτός που έφυγε για μένα και αμφίβολος ο επόμενος. Η ήρεμη επίφάνεια της... λίμνης μου ταράχτηκε απο πολλά βοτσαλάκια που πέταξε η μοίρα και τα κυμματάκια που έκαναν δεν μπόρεσαν να περάσουν χωρίς να αλλάξουν την άκρη της γης στα πόδια μου. 
Κι εγώ ακίνητη ..ξυπόλυτη να μου βρέχει τις άκρες των δαχτύλων μου μόνο... γιατί υπάρχει πίσω μου η αγκαλιά του Δημήτρη μου να με συγκρατεί για να μη παρασυρθώ.
Πέρσι μετρούσα τις μέρες για τη γέννηση του εγγονού μου και όταν ήρθε αμέσως μετά ήρθε και η αγωνία της πάλης του με το δικαίωμα του στη ζωή. Τώρα τον χαίρομαι γλυκούλη και αταχτούλη μαζί με τα άλλα μου εγγόνια μα η...αχάριστη δεν αισθάνομαι καλύτερα.
Αυτές τις τελευταίες μέρες κάνω προσπάθειες να είμαι όπως είμαι και όπως θέλω να είμαι για τους άλλους. Τελικά φαίνεται οτι η ασθένεια μου κάνει πάλι βήματα.. .Κάποιος γιατρός φέτος μου είπε οτι η Πάρκινσον πάει παρέα χέρι χέρι με τη κατάθλιψη μα .. δεν θέλω να το αποδεχθώ ούτε καν να το αφήσω να μπει στο μυαλό μου. Απλά δέχομαι τις αλλαγές στωικά..απλός παρατηρητής θαρρείς..! Η ζωγραφική δεν βγαίνει απο τα χέρια μου όπως πριν κι αυτό το καταλαβαίνω μόνον εγώ  τότε όμως παύει απο μέσα μου η λαχτάρα γι' αυτήν.
Κάποτε όταν επισκεπτόμουνα κάποια μπλοκ που περιέγραφαν την ασθένεια τους  μου προκαλούσε αμφίβολα συναισθήματα γιατί πάντα πίστευα οτι είναι κάτι προσωπικό εντελώς . Δεν θα πέσω λοιπόν σε αυτό που δεν ενέκρινα περιγράφοντας τα ..σκαλοπάτια. Όμως ..άρχισα να φοβάμαι.. να τρέμω θα πρέπει να πω καλύτερα για την επόμενη , την μεθεπόμενη και την μεθεμεθεπόμενη χρονιά....
Νομίζω οτι κι εκείνο που με επιρεάζει ακόμα περισσότερο είναι η γύρω μου κατάσταση. Δεν μπορώ να μείνω αδιάφορη απο την κατάσταση των διπλανών μου μα το χειρότερο για μένα είναι που δεν μπορώ να βοηθήσω. Σκέπτομαι ότι υπάρχουν άνθρωποι στη πόλη μου, ίσως δίπλα μου..που έχουν τόσες ανάγκες κι εγώ σαν συνάνθρωπος απλά το ακούω και μένω  θεατής. 
Ξέρετε για μένα το χρήμα ΠΟΤΕ δεν είχε θέση στις αξίες της ζωής μου. . Το θεωρούσα και το θεωρώ απλά μέσον συνδιαλλαγής υποχρεωτικό και γελούσα για τη θέση που το είχαν βάλει κάποιοι στο..βάθρο της ζωής τους. Τώρα θα ήθελα να το είχα για να δώσω χαρά στους γύρω μου.. ακούω τόσα, βλέπω τόσα..πάντα με θεωρούσαν καλό ακροατή στα προβλήματα τους οι γύρω μου με αποτέλεσμα να μη θέλω εγώ  να είμαι ο αφηγητής των δικών μου.
Έτσι λοιπόν ( δεν χάνω το χιούμορ μου ) την πληρώνετε εσείς  κάτι τέτοιες ώρες .. σας βάζω κάτω και σας τα λέω.. λίγο πριν κατέβω στο εργαστήρι μου...με το χαμόγελο πάντα γιατί αυτό δεν το χάνω ... με τα κουλουράκια που έφτιαξα στο χέρι για τη φίλη μου Ελένη που περιμένει για το καφέ.. 
Σε σας τους ανώνυμους μπορώ να τα λέω ..στους άλλους δεν μπορώ.. δεν έχω το δικαίωμα να δουν τίποτε άλλο εκτός απο το χαμόγελο μου.
Καλή σας μέρα φίλοι μου.. καλή και σε μένα ..Ευχαριστώ που με ανέχεστε και μου δίνετε το δικαίωμα να κάθομαι απέναντι σας και να σας ζαλίζω..εγώ ..η γνωστή ανώνυμη σας.

41 σχόλια:

πουαντερι είπε...

ΕΕΕΕΕ!!!! ψηλά το κεφαλι Αχτιδα!
Δεν ειναι για σενα αυτες οι σκεψεις, τιποτα δεν μας βαζει κατω, το παλεύουμε ΟΚ;

Christiana ✾ Χριστιάνα είπε...

Και ο πιο αισιόδοξος άνθρωπος δικαιούται να έχει τις στιγμές αδυναμίας του... (αλλιώς θα ήταν ψεύτικος) και επίσης δικαιούται να το εκφράζει!!!
Καλή σου μέρα :)

Άντυ είπε...

Καλημέρα όλη μέρα λοιπόν. Γι αυτό είμαστε εμείς εδώ για να τα γράφεις και να φεύγουν από μέσα σου. Όπως γράφεις ο εγγονός σου πάλεψε και βγήκε νικητής, έτσι πρέπει να κάνουμε όλοι. ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ να έχουμε και να βλέπουμε τα θετικά ακόμα και στα αρνητικά, αλλιώς θα μας πάρει από κάτω. Μην το αφήσουμε να μας παρασύρει σε άσχημα νερά, μην το αφήσεις. Όπως γράφει και η φίλη "πουαντερι" ψηλά το κεφάλι!

Maria είπε...

ΠΕΡΑΣΑ ΝΑ ΣΟΥ ΔΩΣΩ ΕΝΑ ΦΙΛΑΚΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΚΑΝΩ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΑΓΚΑΛΙΑ!

Penelope είπε...

Άμα έτσι αισθάνεσαι, να το πεις και να το γράψεις...βοηθά πολύ και απαλύνει τα συναισθήματα. Είναι άμυνα και ψυχοθεραπεία μαζί καλή μου Αχτίδα.
Καλημέρα σου εύχομαι.

( fortounata) είπε...

καλημέρα.στην ουσία αυτό είναι το καλό του να γράφεις στο μπλογκ σου.να μιλάς και να λές αυτά που δεν μπορείς να πεις στους κοντινούς σου ανθρώπους.φιλιά.

Ανώνυμος είπε...

Πολύ κλάψα και εγωκεντρισμός. Υπάρχουν χειρότερα. Ανθρωποι ολομόναχοι,πολύ άρρωστοι,πάμφτωχοι......Αντί να χαιδεύεσαι τόσο πολύ δώσε την ενεργειά σου εκεί.

Asteri (Maria) είπε...

Όχι μωρέ αχτίδα ... όχι .... δε θέλω να σε διαβάζω έτσι!!!
Ψηλά το κεφάλι μωρέ!!!!!
Μην μου στεναχωριέσε κοριτσάρα μου!!!!!!
Ό,τι θες πάντως να ξέρεις είμαι εδώ :)
Προς το παρόν σου δίνω μια σφιχτή αγκαλιά και ένα ζβουριχτό φιλί

ElenaG είπε...

Χιλιοαγαπημένη μου Αχτίδα
(Το ξέρεις πως μπορώ να σε καταλάβω
από τα δικά μου)Άνθρωποι είμαστε
και θα έχομε και τα πάνω και τα κάτω.
...και κάποτε κάποτε θα νιώσουμε και φόβο ...και θα μελαγχολησουμε...
ΜΑ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ!...
Η αγάπη που έχεις μέσα σου για όλους και για όλα...για τη ζωή...Το ξέρω θα σε κρατήσουν
ψηλά και όχι μονο!

...και γιατί παρακαλώ ανωνυμοι!!!!
1)Ονοματεπώνυμο-έχεις
2)Τηλέφωνο-έχεις
3)email-έχεις
4)Διεύθυση-έχεις...A! δεν έχεις; θα σου τη στείλω!
5)Φωτό...E δεν σου έστειλα για να μην φοβηθείς!!!:-)

Θα πάρω εγώ τηλέφωνο εκεί που ξέρεις!

Άντε πολλά είπαμε πρωί πρωί!!!
Φιλώ σε+

Mairaki είπε...

γλυκιά μου αχτίδα....μέσα στις σκέψεις σου...ανέφερες πάμπολλους λόγους που σε κάνουν ευτυχισμένη....
ο άντρας σου
τα παιδιά σου
τα εγγόνια σου
η ζωγραφική σου
το κέφι σου
.....δεν πειράζει που σήμερα/αύριο ή μεθαύριο μπορεί να ξυπνήσουμε μαυρισμένες....την επομένη θα ξέρουμε πως υπάρχουν λόγοι για να μην είμαστε.....όπως είπες το χρήμα δεν έχει αξία, αξία έχει να κάνεις μια μικρή κίνηση και να δώσεις το χαμόγελο στον συνάνθρωπο σου, γνωστό ή άγνωστο....κι αν κανείς μας δεν μπορεί να βοηθήσει χρηματικά γιατί οι εποχές είναι δύσκολες....(πράγμα που σκέπτομαι κι εγώ πολλές φορές)....κάνω το εξής...δίνω την αγάπη μου, όσο μπορώ και όπου μπορώ....με ανακουφίζει....είμαι εκεί κι αυτό μου αρκεί.....
καλή μου φίλη...μην ανησυχείς, αύριο θα είναι όλα καλύτερα....και του χρόνου και του παραχρόνου...σε φιλώ....Καλημέρααα

Ανώνυμος είπε...

Ολα τα καλα του Θεού έχεις. Ασε τη γκρίνια και τη μπεμπεδομουρμούρα και το νάζι γιατί δεν ταιριάζει ούτε και με την ηλικία σου. Ωριμότητα και ταπεινοφροσύνη χρειάζεσαι.

BUTTERFLY είπε...

Λες να φταιει που ειμαστε κι οι δυο διδυμοι των πρωτων ημερων;
Σαν να διαβαζω Αχτιδουλα μου τις σκεψεις και τα συναισθηματα μου στα λογια σου, ακριβως ομως!
Μη φοβασαι και δεν ειναι η Παρκινσον που σου τη ριχνει τη διαθεση, αλλα η καταντια του κοσμου γυρω μας. Κι οταν οπως λες, τα λεφτα για σενα ειναι το μεσον κι οχι ο αυτοσκοπος, αυτη η ελλειψη ανθρωπιας σε σοκαρει, ειναι ισως το μονο που μπορει ακομα να σε σοκαρει... Κι οταν εχεις παντα μια ανοιχτη αγκαλια, αλλα ξαφνικα βλεπεις πως τοσο μεγαλωσε ο αριθμος των ανθρωπων που χρειαζονται ζεστασια κι η αγκαλια σου δεν μπορει να τους χωρεσει ολους, ποναει...
Και ακομα, μην ξεχνας οτι προσφατα περασες το θανατο ενος αγαπημενου σου προσωπου...
Το οτι κρατας ολα αυτα τα ομορφα που εχεις στη ζωη σου ψηλα, δειχνει τη δυναμη και την ποιοτητα σου...Αλλα, ακομα και ο πιο δυνατος ανθρωπος, εχει δικαιωμα που και που να μιζεριασει...ετσι, για να ανασυγκροτηθει. Αλλωστε, μην ξεχνας, δυνατος δεν ειναι οποιος δεν φοβαται, αλλα οποιος αντιμετωπιζει τους φοβους του...
(ψυχοθεραπεια εκανα και στον εαυτο μου τελικα με αυτο το σχολιο, χεχε!)
Καλημερα!!!!

Hfaistiwnas είπε...

Προσπαθώ να σε καταλάβω και ως ένα μέρος μπορώ, δεν γίνεται να μην σκέφτεσαι, εννοείται σκέφτεσαι, όλες τις παραμέτρους.. απλά η στάση ζωής σου θα σε οδηγήσει.. και αυτή εξαρτάται από σένα! :)

meril είπε...

Μεγαλώνουμε καλή μου και τίποτα δεν είναι εύκολο...
Εννοείται πως δεν το βάζουμε κάτω
Τώρα μάλιστα που ξέρουμε πόσο σημαντικό είναι το δώρο της ζωής που μας χαρίστηκε
μπορούμε να χαιρόμαστε καλύτερα τα όσα έχουμε
και δεν είναι και λίγα....

αλλά αν κάποτε μας πιάνουν οι μαύρες μας
ε, δεν θα χουμε και τύψεις!

eleni είπε...

Αχτίδα,όταν μοιράζεσαι κάτι που σε βαραίνει,νοιώθεις ελαφρύτερο το βάρος!
Δε θα το βάλεις κάτω,εσύ είσαι πάντα με μια νότα αισιοδοξίας στην καρδιά.
Έχεις δίκιο,όλο και αυξάνονται γύρω μας οι άνθρωποι,που χρειάζονται μια βοήθεια-μακάρι να μπορούσαμε να τους απαλύνουμε τη ζωή.
Φιλιά!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΘΑ ΑΠΑΝΤΉΣΩ ΜΟΝΟΝ ΣΤΗΝ ΑΝΩΝΥΜΗ...ΑΝ ΕΙΧΑ ΚΑΚΙΑ ΘΑ ΣΟΥ ΕΥΧΌΜΟΥΝΑ ΤΑ ΙΔΙΑ..ΑΝ ΕΙΧΑ ΓΚΡΙΝΙΑ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙς ΜΕΡΕΣ ΝΑ ΚΛΕΙΣΤΩ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΚΛΑΙΩ..ΑΝ ΕΙΧΑ ΕΓΩΚΕΝΤΡΙΣΜΟ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΕΧΩ ΤΗ ΓΗ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΟΥ ΑΝ ΤΗΝ ΖΗΤΟΥΣΑ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ..ΓΙΑΤΙ ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΙΟ ΣΕ ΚΑΤΙ ..ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΤΥΧΕΡΗ ..ΕΧΩ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ ΠΟΛΥ ΑΓΑΠΗ ΌΜΩΣ ..ΕΠΕΙΔΗ Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΝΟΙΩΘΩ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΓΙ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΩ ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΙΡΩΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΓΙΑ ΤΙΠΟΤΕ ΣΤΟ ΚΟΣΜΟ ΔΕΝ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΜΑΤΩΣΩ. ΔΕΝ ΗΤΑΝ Η ΖΩΗ ΠΑΝΤΑ ..ΒΕΛΟΥΔΙΝΗ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΛΑΘΟΣ ΟΤΑΝ ΣΤΑ 19 ΣΟΥ ΠΕΡΝΑΣ ΑΠΟ ΕΓΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΑ 27 ΣΟΥ ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΜΗΤΡΑΣ ΥΠΟ ΤΗ ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΠΙΘΑΝΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ..ΟΤΑΝ 11ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΟΙΤΑΣ ΕΝΑ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΟ ΑΤΟΜΟ ΣΧΕΔΟΝ ΚΑΤΑΚΟΙΤΟ...ΟΧΙ ..ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΜΕ ΦΟΒΙΖΕΙ ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ..ΟΥΤΕ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ..ΜΕ ΦΟΒΙΖΕΙ ΜΗΠΩς ΠΛΗΓΩΣΩ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΜΟΥ, ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΟΥΝ ΧΑΛΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΗΣΥΧΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΗΡΕΜΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΦΡΟΝΤΙΔΑ.ΕΙΜΑΙ ΤΟΣΟ ΠΛΗΡΗΣ ΑΠΟ ΟΛΑ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΕΥΓΝΩΜΩΝ ΣΤΟ ΘΕΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΩ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΑΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΑΩ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥ. ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ..ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΖΩΗ ΟΣΟ ΚΑΝΕΙΣ ..ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΗΝ ΤΥΡΑΝΙΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΑΠΟ ΜΕΝΑ.
ΜΠΗΚΕΣ ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΣΤΟ ΜΠΛΟΚ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗ.. ΠΟΙΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΛΟΙΠΟΝ ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΖΗΤΑ ΝΑ ΠΛΗΓΩΣΕΙ ΤΟΝ ΑΛΛΟ; ΣΕ ΛΥΠΑΜΑΙ..ΕΓΩ ΚΟΙΤΩ ΓΥΡΩ ΜΟΥ ΚΑΙ ΒΡΙΣΚΩ ΧΑΡΙΑ ΑΠΛΩΜΕΝΑ ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΩ..ΕΣΥ ;ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΙΖΩ ΑΡΚΕΤΑ ΣΚΛΗΡΗ Η ΖΩΗ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΣΚΛΗΡΑΙΝΟΥΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΜΕ ΚΑΚΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΘΕΣΗ .ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ, ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΣΥΝΤΟΜΑ ΤΗ ΛΥΣΗ ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΣΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΓΙΑΤΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΕΧΕΙΣ. ΟΣΟ ΓΙΑ ΜΕΝΑ..ΑΣΕ ΜΕ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΑΠΛΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΠΕΡΝΩ.......

Το blog της Θεσσαλονικιας. είπε...

Ο/Η Ανώνυμος..Xρειαζεσαι ψυχιατρο ..Μα τοση ζηλεια εχεις μεσα σου για την Αχτιδα μας ..Κανε περα γιατι αν ησουνα σωστη δεν θα εγραφες αυτα που γραφεις...Εισαι πολυ μικροψυχη ...

Το blog της Θεσσαλονικιας. είπε...

Καλημερα Αχτιδα μου .Ολοικαποιες στιγμες περναμε απο διαφορα σταδια..Ποτε χαρουμενη ποτε λυπημενη ..σΟΥ ΣΤΕΛΝΩ ΤΗΝ ΣΥΜΠΑΘΕΙΑ ΜΟΥ ..

Βάσσια είπε...

Αχτίδα περιγράφεις τα αισθήματα των περισσότερων ανθρώπων γύρω μας, κι εμάς των ίδιων.

Πρέπει να μην αφεθούμε αλλά σηκώσουμε το κεφάλι, όσο δύσκολο κι αν φαντάζει τούτες τις ώρες.

Καλό μήνα να έχετε!

el.mar είπε...

'Μέρα με τη μέρα κερδίζουμε τη ζωή' άκουσα απο ένα γιατρό προχθές κ θα συμπληρώσω 'βδομάδα με τη βδομάδα, μήνα με το μήνα, χρόνο με το χρόνο'. Κ εγώ θα είμαι εδώ (όπως κ πολοί άλλοι) να διαβάζω τις σκέψεις σου τα άγχη σου τα προβλήματά σου αλλά κ τις χαρές σου που είμαι σίγουρη θα έρχονται όλο κ πιο πολλές γιατί έχεις γύρω σου ανθρώπους που σε λατρεύουν κ που ένα σου χαμόγελο είναι για αυτούς μια γλυκιά αχτίδα που μπαίνει στη ζωή τους κάθε μέρα κ την ομορφαίνει. Σε φιλώ Αχτιδούλα!

Ανεράιδα είπε...

Εννοείται πως έχεις δικαίωμα στη θλίψη...όλοι έχουμε άλλωστε....Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί έχουμε θεοποιήσει το ατέρμονο (και αδικαιολόγητο) κέφι, λες και είμαστε ρομποτάκια προγραμματισμένα μόνο να γελάνε....Είμαι σίγουρη ότι σύντομα θα νιώσεις καλύτερα και στο εύχομαι με όλη μου την ψυχή!!

ElenaG είπε...

Είδες για να απευθύνεσαι σε ανώνυμους
τι παθαίνεις!!!ΧΑ!ΧΑ!
Καλε τι σε έπιασε και απαντάς κιόλας
ΜΗΝ ΑΣΧΟΛΕΙΣΑΙ!
Ελπίζω να είσαι καλύτερα Γεωργία μου+

Ανώνυμος είπε...

Δε μπορώ να καταλάβω γιατί όταν κάποιος μας πει κάτι που δεν μας ακουγεται καλό για εμάς, αμέσως έχουμε την αυτόματη τάση να τον κατακρίνουμε άσχημα είτε άμεσα, είτε με το γάντι πλην σαφώς, όπως συνέβη με την περίπτωση την άνωθεν ανώνυμης!!

Μα υπάρχει κι άλλη γη για τα πόδια!;; Ή μήπως άλλοι δεν έχουν ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ, τα οποία θα μπορούσαν να τα αντεύχονται, όχι από κακία, αλλά προς κατανόηση και προσγείωση!;;

Απλώς διερωτώμαι εγώ μια άλλη κακιά, ηλίθια, αρρωστημένη Ανώνυμη...

Christiana ✾ Χριστιάνα είπε...

Ζήτω!

Unknown είπε...

Εγώ πάλι θα πρότεινα Αχτίδα μου, ΝΑ ΜΑΣ ΒΑΛΕΙΣ ΌΛΟΥΣ ΚΑΤΩ, και να μας πεις τα "σκαλοπάτια" που περνάς.
Γι'αυτό είμαστε εδώ άλλωστε ή μάλλον και γι'αυτό.
Ο καθένας άλλωστε έχει τα δικά του "σκαλοπάτια". Όσοι δεν μπορούν να διαβάζουν των αλλωνών, ας κοιτάξουν τα δικά τους μόνο τότε ή ας συνδράμουν όσους τα "σκαλοπάτια" τους φαίνονται άξια συνδρομής. Η επιλογή είναι ελεύθερη νομίζω.

Σε φιλώ Αχτίδα μου

Dee Dee είπε...

αχ αχτιδουλα μου

αν απαντας ετσι στους ανωνυμους, θα κανουν παρτυ εδω μεσα :)
Δεν χρειαζεται βρε να αναλυεις το ιατρικο ιστορικο σου για να πεισεις καποιον για οτιδηποτε.
Περισσοτερο στενοχωριεμαι που ανταποκρινεσαι σε αυτα τα καλεσματα παρα που υπαρχουν "ανωνυμοι". Παντα θα υπαρχουν. Προσπερνα τους εμπρακτα, δεν σου ταιριαζουν!

Κι εγω πιστευω οτι χαιδευεσαι λιγακι. Το κανω κι εγω κατα καιρους. Δεν ειναι κακο αυτο. Κακο ειναι η εμπαθεια κι αν ενοχλει καποιους ο χαρακτηρας σου, ας μην ξαναμπουν βρε φιλεναδα!

Ουφ , τα ειπα κι ας μου θυμωσεις :):)

xxxxxx

Margo είπε...

Αχτίδα μου γι αυτό είναι οι άνθρωποι για να σταθούν δίπλα, να ανοίξουν τα αυτιά, να απλώσουν το χέρι, να πουν μια κουβέντα για να φέρουν πάλι την αισιοδοξία σε όποιον την έχει χάσει προσωρινά!

Όλοι μας έχουμε τέτοιες στιγμές για διάφορους λόγους. Αυτό που σου είπε ο γιατρός ότι το Πάρκισον πάει μαζί με τη κατάθλιψη, να με συγχωρεί ο γιατρός αλλά είναι δυνατόν να περνά κάποιος άνθρωπος μια δοκιμασία και να μην μελαγχολεί, να μη φοβάται;;;;;

Και κάτι άλλο πολύ σημαντικό σε ασθένειες αυτοάνοσες, η πίστη, η δύναμη ψυχής μπορούν να αναστρέψουν το αναμενόμενο. Μη πάψεις να πιστεύεις στην αχτίδα κάνε τα αδύνατα δυνατά.. γίνεται!!!!!

Σε φιλώ και να προσέχεις τον εαυτό σου όπως πάντα!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Ανθρωπος εισαι αχτιδακι μου!
δεν εισαι πετρα...
και θα λυγισεις και θα γονατισεις και θα πεσεις και θα κλαψεις...
το θεμα ειναι να ξανασηκωνεσαι...
μακαρι ολων μας η ζωη να ηταν μονο χαρες...
αληθεια το ευχομαι...κι ας λεν πως δεν θα εκτιμουσαμε τοτε την ευτυχια...
δυστηχως δεν ειναι ετσι...
το ξερεις και το ξερω...

ξερω ομως πως θα σηκωνεσαι παντα...
γιατι εχεις ψυχη!
ομως να μην ξεχνας να αφηνεις τον εαυτο σου να πεφτει κιολας...
ειναι απαραιτητο κοριτσακι μου...
και τα ματια θελουν ξεπλυμα καμια φορα...

σε φιλω με πολυ αγαπη!!!

Ηλίας είπε...

Προβληματάκια πολυτελείας έχεις Αχτίδα και εσείς "φιλεναδίτσες" της. Κι εκεί είναι το θέμα σας όλο. Γι αυτό καλό είναι αντί να προσπερνάτε την άλλη άποψη ή να βρίζετε ή να χαρακτηρίζεται επιπόλαια απο εγωισμό ανείπωτο να επισκεφθείτε αυτές τις Αγιες Μέρες κάποιο νοσοκομείο με παιδάκια με καρκίνο μήπως και κατανοήσετε και έρθετε στα ίσα σας. Ηλίας

Christiana ✾ Χριστιάνα είπε...

Όταν έγραφα το ΖΗΤΩ πιο πάνω... ήταν ακριβώς μετά την ανάρτηση της αχτίδας μας και προς εκείνη πήγαινε, φυσικά!!! και σε καμιά περίπτωση προς οποιονδήποτε που δεν έχει το θάρρος της "διαφορετικής" του γνώμης και κυκλοφορεί ως Ανώνυμος!!! όπου ο δαίμων του blogger το έμφάνισε!!!
Φιλάκια αχτιδένια!

para-kelsoscooks είπε...

Αχτίδα,
άστους να λένε, άστους να πουν, αυτοί δεν ξέρουν ν΄αγαπούν.

Ηλίας είπε...

Maria Tweety και Lydia-tigria.blogspot.com είναι τα μπλόγκς δύο μικρών κοριτσιών, ενός 25 και του άλλου 6 που πάσχουν το ένα απο σπάνια ασθένεια στο τελευταίο στάδιο και το άλλο απο μορφή καρκίνου του εγκεφάλου, για όσες άμεσα θέλουν να δούν κάποια πραγματικά ΣΟΒΑΡΑ προβλήματα. Οσο για την ανωνυμία και την επωνυμία είναι ανόητο που ασχολείσαι Χριστιάνα ή Μαρία ή Κατίνα ή κα Οποιαδήποτε, τι σημαίνει αυτό δηλαδή?. Ηλίας

cook είπε...

αχτιδούλα μου
να σκεφτεσαι το τωρα και αυτο που έχεις....το μέλλον ποτε δεν είναι όπως το φανταζόμαστε...όσο για τη δυστυχία γύρω σε κατανοω απολυτως...να είσαι βεβαιη πως στο μέτρο που μπορείς,πάντα κάτι κάνεις εσύ....κι ας μη το καταλαβαινεις...σε φιλω γλυκα

ElenaG είπε...

Φιλε Ηλία να είσαι σίγουρος
πως η Αχτίδα δεν περίμενε από εμάς
να της πούμε για τη Maria Tweety και Lydia-tigria.blogspot.com
Να εισαι καλα.

Rena είπε...

Εσύ που μας έχεις δώσει κουράγιο τόσες φορές θα το βάλεις τώρα κάτω,όχι ποτέ δεν θα σε αφήσουμε!
Μια βόλτα αύριο με πολλές φωτογραφίες για να μας δείξεις θα σου φτιάξει τη διάθεση άντε λοιπόν...

Ανώνυμος είπε...

Κυρία Αχτίδα, δε σας φοβάμαι, έχετε μία έμφυτη σοφία στην αντιμετώπιση των προκλήσεων της ζωής. Δεν κουράζει καθόλου η εκ βαθέων καταγραφή σας, σας συμμερίζομαι και σας εύχομαι καλή δύναμη και πάντα με πολλή αγάπη γύρω σας! Βγάλτε τη γλώσσα στην ασθένεια την άτιμη! Με πολύ σεβασμό και εκτίμηση, START2

Ανώνυμος είπε...

ευχόμαστε και προσευχόμαστε για το καλύτερο! εγώ ευχαριστώ για την ... χαλάρωση και την σκέψη που παίρνω όταν διαβάζω αυτά που γράφεις. και τα καλά .. και τα κακά. σίγουρα θα υπάρχουν και αντίθετες απόψεις για αυτό που κάνεις. όλοι ίδιοι είναι οι άνθρωποι?

Teteel είπε...

Axτίδα μου, μην φοβάσαι οτι θα γίνεις ποτέ βάρος στους δικούς σου.
Σε αγαπάνε καλή μου, και είναι εκεί και για τα χαρούμενα και για τα δύσκολα.Όπως είσαι κι εσύ για εκείνους.
Να μιλάς, να λες τι νιώθεις, τι φοβάσαι, τι θέλεις.
Όλα όταν τα μοιραζόμαστε αλαφρώνουν, τα βλέπουμε αλλοιώς.
Σου στέλνω σκέψεις αγάπης και μια μεγάλη αγκαλιά.

Ανώνυμος είπε...

Καλέ εσύ να λες τέτοια πράγματα!!??? Εσύ που είσαι η αχτίδα μας στις συννεφιές?? Ξέρω τι φταίει!! φταίει η υγρασία, ο Νοτιάς και η σκόνη της Σαχάρας!! Αλλά έχω έγκυρες πληροφορίες ότι ο καιρός αλλάζει και οι Αχτίδα λάμπει πάλι!! Φιλάκια πολλά πολλά φιληνάδα μου γλυκειά και ελπίζω να τα πούμε σύντομα από κοντά. ΦΙΛΑΚΙΑ Αγλαία.

Γιαγιά Αντιγόνη είπε...

Εχεις κάθε δικαίωμα να εκφράζεσαι όπως θέλεις.. να λες τις αλήθειες σου..αυτό που σε κάνει χαρούμενη και αυτό που σε προβληματίζει!
Δεν αφορά κανένα.. όποιος θέλει ακούει...
Εδώ έχεις μοιραστεί κομμάτια από την ψυχή σου...
Ακόμα θυμάμαι την αγωνία σου για τον μικρό Δημήτρη.. για τη φίλη σου...
Να είσαι καλά και να προσέχεις!!!!!

Ρεβεκκα είπε...

Βρε γλυκεια μου Αχτιδουλα γιατι απαντας στον καθε ανωνυμο που θελει να σε πικρανει?Εγω χαιρομαι που το μοιραζεσαι μαζι μας,που ξαλαφρωνεις και μακαρι να μπορουσαμε να απαλυνουμε τον πονο σου.Ομως αυτο που μπορουμε ειναι να σε ακουμε ,χωρις να κρινουμε και να σε κανουμε να νιωσεις καλυτερα.Σου στελνω μια μεγαλη αγκαλια κ ενα φιλι.Καλη σου νυχτα και καλο ΣΚ.