Η καλή μου Γωγώ με ρώτησε χθες στο σχόλιο της πως αισθανόμουν σαν .. μοναχοπαίδι , φαίνεται ότι το σκέπτεται για ...δεύτερο η καλή μικρή μανούλα της διαδικτυακής γειτονιάς μας!
Κάπως έτσι λοιπόν κάθομαι τώρα μπροστά στον υπολογιστή μου για να πω αυτό που αισθανόμουν σαν παιδί, σαν νέα και σαν ... σιτεμένη τώρα για το βεβαιωμένο πλέον για μένα γεγονός ότι θα ήθελα πολύ να έχω μια αδελφή ή ένα αδελφό.
Όταν λοιπόν είσαι μικρή και μοναχοπαίδι... αισθάνεσαι ότι όλος ο κόσμος περιστρέφεται γύρω από σένα γιατί απλούστατα αυτό είσαι για την οικογένεια.. ο κόσμος όλος. Είσαι το παιχνίδι τους, ο αποδέκτης των δυνατών αισθημάτων τους , της υπερπροστασίας και της βεβαιότητας ότι .. θα είσαι πάντα δεμένη μαζί τους γιατί απλούστατα νοιώθουν ότι έχεις μόνον αυτούς..
Μπορεί να μου έσφιγγαν τα ... λουριά ώστε να μην γίνω κακομαθημένη στους τρόπους μου ,όμως στην ουσία με ...κακόμαθαν σε αισθήματα .
Σε ντύνουν σαν τη ..κουκλίτσα που δεν είχαν στα νιάτα τους να παίξουν, σου στρώνουν χαλί να πατήσεις καλύπτοντας τα .. πετραδάκια στο έδαφος, σε κοιτούν μέσα στα μάτια αν είσαι στεναχωρημένη ή αν θες κάτι και δεν το έχεις. Αδέλφια; λέξη άγνωστη για σένα..
Όταν αρχίζεις και μεγαλώνεις και τότε αρχίζεις να θέλεις ένα νεαρό άτομο δίπλα σου να του πεις όσα αισθάνεσαι, να μαλώσεις βρε παιδάκι μου, να παίξεις μονόπολυ και να μην είναι η ..γιαγιά σου.
Τότε ..ανακαλύπτεις ότι υπάρχει ένα υποκατάστατο .. οι φίλες... και οι γονείς σου ανακαλύπτουν ότι αρχίζεις να γλιστράς από τα δάχτυλα τους . Αντιδρώντας αρχίζουν τις συμβουλές και τις σπόντες.. " αυτή η φίλη σου δεν μου αρέσει...", " πρόσεχε" ..." σε ζηλεύουν και θέλουν το κακό σου" , " καμιά φίλη δεν είναι σαν τη μητέρα σου". Εσύ τότε ή κάνεις το δικό σου ( βλ. εμένα) γιατί η ανάγκη σου για νεανική παρέα είναι μεγάλη, ή υποτάσσεσαι και διαμορφώνεις ένα χαρακτήρα εσωστρεφή και κλειστό που κάποτε θα ξεσπάσει κάπου.
Αρχίζεις και καλομαθαίνεις στο να είσαι μόνη απολαμβάνοντας τα ...προνόμια! Τίποτε δεν ...διαιρείται.. όλα για σένα ... το κόκκινο χαλί στο δρόμο σου όλο δικό σου .Το θεωρείς κεκτημένο και απόλυτα φυσιολογικό.
Μπαίνει ο έρωτας στη ζωή σου και είσαι απόλυτη γιατί αν το σκεφτείς έτσι έμαθες και υποσυνείδητα ψάχνεις κάτι εκτός από τους γονείς σου να το κάνεις μέρος της καρδιάς σου. Τι να τα κάνω τα αδέλφια λες..έχω τον δικό μου άνθρωπο.. είσαι νέα και η ζωή κυλά δίπλα σου .Υπάρχει όμως και ο ...ομφάλιος λώρος που ...δεν κόβεται ποτέ.
Μπαίνει ο έρωτας στη ζωή σου και είσαι απόλυτη γιατί αν το σκεφτείς έτσι έμαθες και υποσυνείδητα ψάχνεις κάτι εκτός από τους γονείς σου να το κάνεις μέρος της καρδιάς σου. Τι να τα κάνω τα αδέλφια λες..έχω τον δικό μου άνθρωπο.. είσαι νέα και η ζωή κυλά δίπλα σου .Υπάρχει όμως και ο ...ομφάλιος λώρος που ...δεν κόβεται ποτέ.
Προσπάθησα να μη καταπιέζω ούτε να υπερπροστατεύσω ποτέ τα παιδιά μου γιατί εγώ η ίδια το έζησα στο ... πετσί μου αυτό.
Ήμουν παντρεμένη, με παιδιά και έπρεπε να πάρω 2 φορές υποχρεωτικά τους γονείς μου στο τηλέφωνο γιατί.. " είσαι το μοναχοπαίδι μας" , 2 φορές την ημέρα.. επί 35 χρόνια παντρεμένη...
Αν ήθελα να γράψω βιβλίο από διασκεδαστικά επεισόδια μαζί τους θα ήταν..μπεστ Σέλερ. Ήμουν σε κρουαζιέρα με τον άνδρα μου και μου έκαναν το 1980 τηλέφωνο μέσω ασυρμάτου και ...δορυφόρου που τους κόστισε εκείνο το καιρό 10.000 δρχ ...για να με ρωτήσουν στη καμπίνα του πλοιάρχου που μας φώναξαν ...αν περνάω καλά!!! Ο πλοίαρχος έπαθε σοκ..πάλι καλά που δεν μας αποβίβασε στη μέση της θάλασσας !
Ο πατέρας μου κάποτε έστειλε κενό ναυλωμένο πούλμαν να με φέρει απο την Αθήνα ( χωρίς να μου το πει βέβαια) γιατί ..δεν έβρισκα εισιτήριο να έρθω την επόμενη μέρα!!!
Αυτό σημαίνει...μοναχοπαίδι!
Ο πατέρας μου κάποτε έστειλε κενό ναυλωμένο πούλμαν να με φέρει απο την Αθήνα ( χωρίς να μου το πει βέβαια) γιατί ..δεν έβρισκα εισιτήριο να έρθω την επόμενη μέρα!!!
Αυτό σημαίνει...μοναχοπαίδι!
Οι κόρες μου μεγαλώνοντας αργότερα με μάλωναν που είμαι τόσο δεμένη μαζί τους και δεν αντιδρώ ..μα εκείνες είχαν η μια την άλλη , εγώ είχα αυτούς και τον Οσιομάρτυρα άνδρα μου που του οφείλω Όσκαρ υπομονής!
Όταν μεγάλωσα και έγινα .. γιαγιά και εκείνοι κατάλαβαν ότι ..ήμουν μεγάλη πια... πάλι εξακολουθούσα να παίρνω τηλέφωνο 2 φορές την ημέρα.. για να μη μου παραπονιούνται ..
Όταν μεγάλωσα και έγινα .. γιαγιά και εκείνοι κατάλαβαν ότι ..ήμουν μεγάλη πια... πάλι εξακολουθούσα να παίρνω τηλέφωνο 2 φορές την ημέρα.. για να μη μου παραπονιούνται ..
Τότε λοιπόν κατάλαβα γιατί έχω τόσες φίλες, γιατί δένομαι τόσο μαζί τους εύκολα, γιατί έχω τόση ανάγκη από αυτές.. Επειδή έχω ανάγκη και μου αρέσει να μοιράζομαι τα πάντα, τις σκέψεις μου , τα παράπονα μου, τις πίκρες και τις χαρές μου..
Η Μαίρη που σίγουρα θα διαβάσει αυτά που γράφω είναι φίλη μου από το σχολείο... 44 χρόνια Μαίρη μου;
Η Μαίρη που σίγουρα θα διαβάσει αυτά που γράφω είναι φίλη μου από το σχολείο... 44 χρόνια Μαίρη μου;
Αν είχα μια αδελφή.. σίγουρα θα ήθελα να ήταν αυτή!
Αν είχα λοιπόν μια αδελφή ή ένα αδελφό θα μπορούσα να μοιραστώ αυτή την ανάγκη των γονιών μου να με κρατούν δίπλα τους .
Αν είχα λοιπόν μια αδελφή ή ένα αδελφό θα μπορούσα να μοιραστώ αυτή την ανάγκη των γονιών μου να με κρατούν δίπλα τους .
Πολύ ψυχολογία έπεσε απόψε..σας κούρασα; Αυτό σίγουρα δικαιολογεί και το δέσιμο μου με τον άνδρα μου.. είναι όλα όσα είχα .. μαζί με όλα όσα δεν είχα..
Γι' αυτό καλή μου Γωγώ ..για να ρωτάς θα το σκέπτεσαι.. και για να μη ... σκέπτεσαι θα σου πω :
Κάνε γρήγορα ένα αδελφάκι στο παιδάκι σου , θα είναι καλύτερο και για σας σαν ανδρόγυνο και γι' αυτό στο μέλλον σαν άτομο.
Κάνε γρήγορα ένα αδελφάκι στο παιδάκι σου , θα είναι καλύτερο και για σας σαν ανδρόγυνο και γι' αυτό στο μέλλον σαν άτομο.
Ναι ..θα ήθελα απελπισμένα να έχω κατά προτίμηση μια αδελφή.. όμως ο Θεός τίποτε δεν αφήνει στη τύχη... και φρόντισε να με πλάσει τέτοια που όπως λέει ο άνδρας μου γελώντας : " όπου και να καθίσει ..πιάνει φίλες!"
51 σχόλια:
Γωγώ στο λέω κ εγώ κάνε ένα αδερφάκι στη μικρή σου Μαριλού.Μπορεί να είναι δύσκολο για σένα κ να το σκέφτεσαι(κ είναι απόλυτα λογικό στην εποχή πο ζούμε)αλλά θα είναι το καλύτερο δώρο!
Όχι για τώρα αλλά σίγουρα για όταν μεγαλώσει..
Κ εγώ μοναχοπαίδι,αν κ ζητούσα,ζητούσα μέχρι τα 15 να έχω μια αδερφή ή έναν αδερφό μα δεν έγινε.
Γερή να είμαι να κάνω εγώ με τον άνδρα μου.
Όσο μεγαλώνω η απώλεια είναι πιο μεγάλη..
κι εγώ θα ήθελα να είχα έναν αδερφό λίγο μεγαλύτερο. ας πούμε αυτόν που έχω τώρα, 2 χρόνια πιο μεγάλο από μένα κι όχι 13.
βέβαια έχει τις χαρές του κ αυτό, δεν έχω κανένα παράπονο..
κ ναι πιστεύω πως 2 παιδιά μεγαλώνουν πιο "καλά" (ότι περιέχει αυτή η λέξη) από ένα μόνο του...
Πολύ κατατοπιστικά όσα γράφεις! Μέχρι που γέννησα την δεύτερη κόρη μου, έτσι πίστευα κι εγώ...είχα βλέπεις πρότυπο τη σχέση μου με τον αδελφό μου που ήταν ανάκαθεν άριστη.
Είναι όμως τώρα λίγος καιρός που με τρόμο έχω συνειδητοποιήσει ότι το χειρότερο δεν είναι να είσαι μοναχοπαίδι, το χειρότερο είναι να νιώθεις τόσο ανταγωνιστικά με τον /την αδελφό/ή σου που το αίσθημα αυτό να σου δηλητηριάζει μέρα με τη μέρα τη ζωή... Εύχομαι κανένα παιδί να μην το νιώθει αυτό και οι γονείς να αξιώνονται να μην το καλλιεργούν οι ίδιοι στα παιδιά τους.
Αχτιδουλα μου εβαλα το παιδακι μου για υπνο , πηρα δυο ντεπον γιατι ειμαι χαλια και τωρα διαβασα την αναρτηση σου...Με εκανες και εκλαψα βραδιατικα...Θα ηθελα να κανω ενα παιδακι ακομα αργοτερα μα φοβαμαι να το κανω !!!
Συμμερίζομαι όλα όσα γράφεις Αχτίδα μου... μοναχοπαίδι κι εγώ βλέπεις :)
Με τον αδερφό μου έχουμε 1,5 χρόνο διαφορά. Όταν είμασταν μικρά παιδιά όλη την ώρα πλακωνόμασταν στο ξύλο και μέχρι και τα 15 μας έτσι γινόταν. Δεν έχουμε πει ποτέ με τον αδερφό μου τα προβλήματά μας, παρά μόνο συζητάμε όσα αφορούν την οικογένεια.
Ωστόσο μέσα από την αδερφική σχέση έμαθα να μοιράζομαι. Ακόμα και τη μπουκιά από το στόμα μου έμαθα να μοιράζω όποτε χρειάζεται. Και τώρα όσο μεγαλώνω καταλαβαίνω ότι υπάρχει ένας άνθρωπος που ό,τι και να γίνει, όσο είμαστε γεροί, θα μπορώ να κρατηθώ από το χέρι του 100% γιατί όποτε στέκεται δίπλα μου το κάνει με απεριόριστη φροντίδα.
Αυτό είναι τα αδέρφια έτσι όπως το βλέπω εγώ και όχι τόσο η παρέα που κάνουν μεταξύ τους. Η αδερφική αγάπη είναι ένα δεδομένο που μπορεί να είναι και ακλόνητο, ανάλογα με τους χαρακτήρες που θα διαμορφώσουν.
Τα είπες όλα, μπράβο, οι περισσότεροι λένε τα συν στο να είσαι μοναχοπαίδι..
Τα ίδια θα έλεγα και εγώ, από την μεριά των πολυτέκνων.. αν και ώρες ώρες είναι ανυπόφορο!!! αχαχαχα!
Η ευχή μου στα παιδιά μου είναι να είναι πάντα αγαπημένα τα δυο τους χωρίς να επηρεάζονται από τους συντρόφους που θα αποκτήσουν στη ζωή τους γιατί τα αδέλφια είναι αδέλφια!!
Καλημέρα!!
Καλημέρα! Έχω μία αδερφή και έχουμε 3 χρόνια διαφορά. Όταν ήμασταν μικρές για να είμαι ειλικρινής η γέννησή της ήταν σαν "εισβολή" στα κεκτημένα μου. Δεν κάναμε παρέα. Αρχίσαμε να επικοινωνούμε στην εφηβεία και πραγματικά τώρα ξέρω πως ότι κι αν συμβεί η αδερφή μου είναι ο άνθρωπος που θα μιλήσω πρώτα..Ο δικός μου άνθρωπος που δεν θα με κρίνει, θα με ακούσει,δεν θα θέλει να "πάρει" από εμένα.
@ neni μου ..και είσαι ακόμα πολύ μικρή..θα δεις οτι θα νοιώσεις την έλλειψη αυτή πολύ μεγάλη όταν θα φθάσεις στη δική μου ηλικία.Καλημέραααα!
@ maria μου ...άσχετο..σε επιθύμησα καλέεε! πότε θα έρθεις να φάμε μαζί; την ξέχασες τη θετή μανούλα.
Καλημέρα Αχτιδουλα μου!
Σε ότι είπες ειμαι μαζι σου! είναι δύσκολο για ένα μοναχοπαίδι και ειδικά στις μέρες μας!
μεγαλώνοντας ο άνθρωπος έχει ανάγκη τις ρίζες του
και ρίζες είναι η οικογένεια!
Το ξέρω γιατί και εγώ ένα μονο γιο έχω και πάντα λυπάμαι όταν σκεφτώ πως εμείς θα φύγουμε και αυτός θα είναι μονος του...μπορεί να κάνει οικογένεια να έχει ξαδέλφια... φίλους...αλλα τα αδέλφια είναι αλλιώς! (εγώ έχω 3)
Από πάντα είχα ένα φόβο να ταξιδεύω με τον άντρα μου(οι δυο μας)...αν συμβεί κάτι ...και μεινη μονος τού...
Ακόμα και τώρα πιστεψεμε έτσι νιώθω!
Γι αυτό Γωγω μου μην το σκέφτεσαι και μην σε φοβίζει
Τα παιδιά είναι ευλογια...και θα το δης και στην πράξη...δεν είναι τόσο δύσκολο!
@ Ανεράιδα , φίλη μου ..ξέρω οτι υπάρχει ΚΑΙ αυτή η μεριά..όμως νομίζω οτι φταίνε λιγάκι οι..γονείς γι' αυτό.Αν προσέξουν όπως πρέπει η ζήλια δεν θα εμφανιστεί ποτέ ούτε η κόντρα.Πρέπει οι γονείς να καταλάβουν και να περάσου στα παιδιά τους οτι το καθένα έχει μια μοναδικότητα και ένα ιδιαίτερο χάρισμα.Οι κόρες μου πχ είναι εντελώς διαφορετικές εκ διαμέτρου όπως ακριβώς ήταν η μητέρα μου με την αδελφή της.όμως η κάθε μια ξεχωριστά συμπληρώνει την άλλη και γι' αυτό είναι αγαπημένες και ακόμα μέσα στις διαφορές τους όταν χρειαστεί τρέχει η μια δ΄πλα στην άλλη.
@ ΓΩΓΩ μου έχεις δίκιο , τα είπαμε στο μέιλ, σ' ευχαριστώ κι εγώ μα το μέλλον ..άδηλον που έλεγαν οι Αρχαίοι...( δείχνω και την ..ηλικία μου!)
@ ruth_less τότε καταλαβαίνεις πλήρως την κατάσταση.
@ lena_zip, μα αυτό ακριβώς είπα..αδελφική αγάπη..την ώρα που την χρειαζεσαι κοντά σου.
@ Hfaistiwnas , το βράδυ της κηδείας της μητέρας μου.. την ξενύχτησα ..μόνη ..μόνη στο σπίτι..εκείνη τη στιγμή σκέφτηκα..αν είχα μια αδελφή;
@ Ξανθή μου ποιά μάνα δεν το λέει; ο Δημήτρης δηλώνει οτι αν μαλλώσουν ποτέ την άλλη μέρα θα με πάρει και θα φύγει προς ..άγνωστη κατεύθυνση λέει!
@ Andie "AnGl" έτσι είναι γλυκιά μου..αδελφική παρουσία..τι χαζό ..μιλώ για κάτι που δεν έζησα.
Μεγάλωσα με 2 αδερφές. Μια μικρότερη και μια μεγαλύτερη. Σίγουρα δε θα άλλαζα τίποτα. Και τώρα που κοντεύω να γεννήσω το δεύτερο παιδάκι μου σκέφτομαι ήδη για τρίτο. Είναι όμορφες οι μεγάλες οικογένειες.
Δεν χρειάζομαι την αδελφή μου! Κανέναν δεν χρειάζομαι. Κατ' επιλογή τους φίλους, τους άνδρες φίλους που έχω απο τα νιάτα μου.
και έναν σύντροφο κατά καιρούς, με εναλλαγές γιατί βαριέμαι κιόλας!!
Δεν έκανα παιδιά, να μην έχω προεκτάσεις.
Ελεύθερη με έκανε η μάνα μου και ποτέ φίλη της. Αυτό πρέπει, για μένα φίλοι είναι τριγύρω. Η μάνα είναι μάνα.
Και ο πατέρας, χαρήρι δεν μου χάλασε, ως τώρα, αλλά δεν είναι κολλημένοι πάνω μου.
Θεωρώ πως περνώ και μόνη μου καλά! Με τις επιλογές να έχω κοντά όποιον θέλω όποτε θέλω.
Βλέπεις, υπάρχει και η άλλη πλευρά!
*** δηλαδή τι περίμενες ν' ακούσεις απο μένα!
Σε φιλώ!
Καλημερα!
Παρολο που εχουμε μεγαλη διαφορα με την αδερφη μου και που για χρονια ειχαμε και πολλους καβγαδες, οταν εγω ημουν εφηβη κι εκεινη υπερπροστατευτικη σαν μαμα παρα σαν αδερφη, δεν θα αλλαζα με τιποτα την σχεση μου μαζι της και την αγαπη που μοιραζομαστε! Η σχεση με τα αδελφια προσφερει απιστευτα μαθηματα ζωης.
Οσο για την υπερπροστασια, αστα Αχτιδουλα, γιατι αυτο ειναι στο γονιο. Η μητερα μου ακομα και 10 χρονια μετα που η αδερφη μου εζησε μονη της, δεν κοιμοταν τα βραδια αν δεν την επαιρνε να της πει οτι γυρισε κι ας ηταν 5 το πρωι! Εμενα με εχουν παρει τηλεφωνο στη Χαλκιδικη ενα καλοκαιρι, επειδη ακουσαν για καταιγιδες, να μην κανω λεει ντους για να μην περασει κεραυνος μεσα απο το θερμοσιφωνο και παθω ηλεκτροπληξια! Τωρα δε με την εγκυμοσυνη, αν μπορουσαν να με βαλουν σε γυαλα και να μη βγαινω απο το σπιτι, θα ηταν πανευτυχεις!Απιστευτο;;; Ασε που φοβαμαι μη γινω κι εγω ετσι υπερπροστατευτικη!
Γωγω μου, αν και δεν σε ξερω, θα σου ελεγα αν πραγματι το θες το δευτερο παιδακι να μην φοβασαι τιποτα!...
Αχ ακτιδούλα μου πόσο σε καταλαβαίνω!! Και εγώ μοναχοπαίδι, και το χειρότερο, χωρίς παιδιά. Δεν κατάφερε η μητέρα μου να κρατήσει όσα μωρά έμεινε έγκυος, και έμεινα μόνη. Κι εγώ, παρά τις προσπάθειες, δεν κατάφερα να κάνω παιδί. Κάθε φορά που η μητέρα μου παθαίνει κάτι, είμαι σαν τρελλή. Γίνομαι κουρέλι σωματικά και ψυχικά. Καλά το ότι είμαστε πολύ δεμένες, αυτό με το τηλέφωνο το έχω κι εγώ 30 χρόνια παντρεμένη, αμα φύγω απ' το σπίτι, πρέπει να πάρω τηλέφωνο να την ενημερώσω. Διαφορετικά τρελλαίνεται!! Τώρα τελευταια που την έτρεχα στο νοσοκομείο λόγω προβλήματος των χεριών της απ' την αρθρίτιδα, για μια ακόμη φορά κατάλαβα ότι ό,τι και να της συμβεί στο μέλλον, είμαι μόνη. Και δεν το κρύβω ότι φοβάμαι. Τι θα γίνω κι εγώ άμα εκείνη φύγει; Τι θα γίνω αν φύγει και ο άντρας μου;; Όταν είσαι νέα τα βλέπεις αλλιώς. Μεγαλώνοντας όμως, θέλεις οικογένεια δίπλα σου. Κι εγώ δεν έχω. Μη μου μιλάς για συγγενείς. Ποτέ κανένας δεν με πλησίασε. Εδώ ο άντρας μου ήταν 3 εβδομάδες νοσοκομείο από εγκαύματα, και δεν πάτησε κανείς συγγενείς μου να τον δει, να ρωτήσει αν θέλω ένα πιάτο φαγητό, έναν καφέ. Φίλες; Τίποτα. Περαστικές. Όσο κι αν προσπάθησα να κάνω φιλίες (και έχουν να το λένε ότι είμαι άτομο που δίνεται) δεν κόλλησε καμία. Άσε, μεγάλη μοναξιά. Αλλά τον βρήκα τον τρόπο! Όταν έρθει η ώρα, ξέρω τι θα κάνω και που θα πάω. Γι'αυτό να πω στη φίλη σου, κάνε και άλλο παιδάκι. Σίγουρα θα είναι δύσκολα, αλλά δεν θα είναι μόνο του. Μη φοβάσαι!!! Σοφία
Από την δική μου πάντως εμπειρία, μπορώ να πω, ότι δεν σημαίνει πως αν είχες μιαν αδελφή ή έναν αδελφό, θα μπορούσες και να μοιραστείς τα γεγονότα που θα είχαν να κάνουν με την υγεία, την εξέλιξη και την ανάγκη των γονιών σου καλή μου Αχτίδα.
Προσωπικά τα πέρασα όλα μόνη μου. Και στο τέλος βγήκαν κι' άλλα που απλώς οι γύρω μου δεν τα περίμεναν, αλλά εγώ είχα αρχίσει να τα βλέπω καιρό πριν.
Όλα τα πράγματα έχουν πάντα δύο όψεις γλυκειά μου.
Έχεις δίκιο σε όσα λες φιλενάδα μου και είναι σοφό οι γονείς να κάνουν τουλάχιστον δυο παιδιά - αν μπορούν βέβαια. Θυμάσαι παλιά που έλεγαν: ένα ίσον κανένα; Εγώ δυστυχώς χώρισα νωρίς και άφησα την κόρη μου μόνη της, αλλά ευτυχώς ο πατέρας της έκανε άλλο ένα κοριτσάκι κι έτσι δεν αισθάνεται μοναχοπαίδι! Όμως είναι παραχαϊδεμένη από μένα, κακά τα ψέμματα...
Σου εύχομαι να έχεις ένα καλό σαβ/κο και να μου φιλήσεις άπαντες στο σπίτι! Μεγάλο φιλί και σε σένα βέβαια!
@ ElenaG, εσύ ..παλιοτεμπέλα.. γιατί δεν έκανες άλλο;
@ Μάγια μου πότε γεννάς, δεν μου είπες.Για να σε σκέπτομαι γλυκιά μου.
@ Γλυκό - Κερασο - Ζουζούνα, εμένα καλέ δεν με ξεγελάς με τίποτε..δεν πας να δηλώνεις ελεύθερη και χωρίς αναστολές ..βρε..πιο ευαίσθητο πλασματάκι απο σένα δεν υπάρχει.Μη ξεχνάς οτι στη σχολή κάναμε και ψυχολογία σχεδίου και ο τρόπος που γράφουμε και απαντούμε είναι χαρακτηριστικός.Ταμπορώνεσαι Ζουζουνίτσα μου πίσω απο άμυνα.Είσαι πολύ τρυφερό και ευαίσθητο πλάσμα γι' αυτό ...σε αγαπώ.. έχουμε χημεία οι δυό μας.
@ BUTTERFLY , έλεος ..μη κάνεις τα ίδια στα παιδιά σου..βλέπεις τι γράφω..παιδιά σου..μετά το γιο βάλε μπρος για δεύτερο.Μεγαλώνουν μαζί , περνάς μια φορά το ζόρι και μετά τα έχεις και τα δυό απο το χέρι και ..καμαρώνεις.
@ Σοφία μου με συγκίνησε η απάντηση σου. Γιατί δεν πήρες ένα παιδάκι;εγώ θα έπαιρνα και ξέρεις γιατί; μάνα και πατέρας είναι αυτός που μεγαλώνει και ξενυχτά δίπλα σε ένα παιδί. Είναι σαν να βλέπω το τελευταίο καιρό της ζωής μου.Η μητέρα μου ήθελε μόνον εμένα, με όλες τις κοπέλες που έφερνα μάλλωνε .. μα με αγαπούσε παθολογικά κι εγω πιεζόμουνα απο αυτή την αγάπη. Ελπίζω ο άνδρας σου να είναι καλύτερα..τρέμω τα εγκαύματα.. είναι κάτι που φοβάμαι τρομερά ..Στείλε μου μέιλ αν θες να μιλήσουμε.
@ Penelope μου το ξέρω και το καταλαβαίνω αυτό πουλες, υπάρχει και η άλλη όψη πάντα όμως νομίζω οτι αν είχα μια αδελφή θα μοιραζόμουνα μαζί της πολλά , αυτά που λες πολλές φορές στον εαυτό σου.Τώρα ..τα λέω στο Δημητρη μου .. τι να κάνει ο άνθρωπος..το αυτοκολητάκι μου ..
@ Maria Tzirita προχθές με το τσιζ κέικ λεμόνι που είχα σε θυμήθηκα κορίτσι μου..πότε θα έρθεις πάλι;
Ναι Αχτιδα μου, ταμπουρώνομαι, για να μπορώ να επιβιώσω. Σε όποια συνθήκη.
Τι σχέση έχει η ευαισθησία - όλοι έχουμε σε κάποιο βαθμό - με την λογική.
Αυτήν βάζω μπροστά. Για να μην χρειάζομαι κανέναν να επιβιωσω. αυτό μ' έμαθε η μάνα! Να στέκομαι στα πόδια μου. Να μην "κρέμομαι" απο πουθενά.
Είναι και θέμα χαρακτήρα.
Και που έχω μιαν αδελφή τι? Οπως έγραψε και άλλη φίλη παραπάνω-παρακάτω, δεν έπεται ότι θα μπορείς να συνεννοηθείς. Η δική μου έχει την οικογένειά της.
Μακριά κι αγαπημένοι. Αυτά τα αυτοκόλλητα... δεν με πάνε.. με τίποτα και με κανέναν!
Δεν θέλω να στηρίζονται πάνω μου. Ανεξάρτητη, μοναχική και ιδεαλίστρια, λέει το ζώδιό μου χα χ α χα!!! και δεν στηρίζεται κανείς πάνω μου, γιατί δεν τον αφήνω, προφανώς.
Και τρυφερή είμαι, όταν χρειάζεται, δεν αντιλέγω ούτε εδώ. Μα δεν φιλάω την μαμά μου παρά μόνο στις γιορτές, το ίδιο κι εκείνη και δεν της τηλεφωνώ όλη μέρα. Αν ειδωθούμε το πρωί που φεύγω, έχει καλώς, με την τσίμπλα, λέμε καλημέρα. Μετά το βράδυ ενα "γειά" την ώρα που μπαίνω.
Κι εκείνη το ίδιο ! Αν κάποια στιγμή οι δρόμοι μας συναντηθούνε το σάβατο το πρωι, λέμε καμμια κουέντα παραπάνω.. Αν χρειαστεί κάτι, πάλι μου το αναφέρει και όταν έχω ώρα και κέφια θα το συζητήσουμε.
και ποτέ δεν ρωτά που πάω...!!! ή πως πέρασα. Αν έχω κέφι θα της πω... Αυτό που το πας!!!
ναι ναι υπάρχουν και τέτοιες μάνες!
που δεν ξέρουν το κινητό του παιδιού τους!
ορίστε, τροφή για νέες αναρτήσεις!!!η παραξενο-ζουζουνα!!!
την καλησπέρα μου
Διάβασα κάτι και ξαναγράφω (απο σεντόνια καλά πάμε!)
Ρομαντική σε βρίσκω βρε Αχτίδα! να πάρει ενα παιδάκι συμβουλεύεις την φίλη που αισθάνεται μοναξιά!
Λες κι είναι το ευκολότερο! Και ποιός λέει, πως το παιδί σου θα σε "κοιτάξει" αργότερα, θα σε κάνει παρέα... θα , θα θα!!!
μα υπάρχουν τόσα πράγματα να ασχοληθει κανείς, ακόμη και να "δίνεται" σε -δεν ξέρω τι έχετε στην θεσσαλονικη- Χωριά ΣΟΣ και εστίες που χρειάζονται γυναίκες με αγάπη για τα παιδιά.
Υπάρχουν πράγματα αγαπητή Σοφία να κάνεις και να μην απελπίζεσαι. Αρκεί να ψάξεις, αφού έχεις το χάρισμα να "δίνεσα" υπάρχουν, πίστεψέ με.
Εγώ πάλι, γιατί είμαι περήφανη, που δεν έχω παιδιά, βρε κορίτσια. Γιατί το θέλησα? Μια χαρά αισθάνομαι. "δεν μου χάρησε ο Θεός", ακούω "δεν αξιώθηκα" βλέπω.
Δεν, δεν! κλείνεις το κεφάλαιο και προχωράς μπροστά. Αλλού για άλλα!!!
καλό σας απόγευμα !
αχτιδουλα μου ειμαστε 3 αδερφες
ολες κοριτσια και εγω... το μεσαιο.
ξερεις τι ειναι αυτο??? δεν εισαι τιποτα.
η μεγαλη... ειναι παντα μεγαλη και εχει αναγκες
η μικρη ειναι παντα μικρη και πρεπει να την προσεχουμε
εγω??? τι ημουν εγω????
παντα με πονουσε και παντα θα το θυμαμε
αλλα... οταν εφυγε η μαμα μας, εγω ημουν μολις 15, η μικρη 13 και η μεγαλη 19 φοιτητρια σε αλλη πολη
επεσε σε μενα ολο το σπιτι, πιο σπιτι, ο ουρανος στο κεφαλι μου επεσε, αλλα... δεν ημου μονη
ειχα τις αδερφες μου
μπορει να μαλλιοτραβιομασταν πολλες φορες σαν παιδια, αλλα στην αναγκη εχω παντα δυο ωμους να κλαψω
οταν εκανα την κορη μου ειπα θελω κι αλλο παιδι,αν παθουμε κατι, να μην μεινει μονο του.
ισως αν ηταν αλλιως τα πραγματα... να εκανα και 3ο μπορει και 4ο
βλεπεις τα παιδια ειναι... ευτυχια και τα λατρευω
γωγω μου δεν σε ξερω αλλα....
καποτε μια γιαγια μου ειχε πει οτι η οικογενεια πρεπει να χωραει να την κλεισεις στη χουφτα σου,να ειναι δυο γονεις και... τρια παιδια, αλλιως κατι λειπει ;)
@ Γλυκό - Κερασο - Ζουζούνα μου, όταν θα συναντηθούμε .. θα σου δώσω ένα φιλάκι Αχτιδένιο και είμαι σίγουρη οτι όταν θα χωρίσουμε ..θα το ρίξεις το άτιμο το δάκρυ που με χάνεις πουλάκι μου! Όσο για το παιδί..χρειάζεται διπλή αγάπη για να μεγαλώσεις ένα ξένο παιδί και πάνω απ' όλα ..να βγάλεις τη λέξη " ξένο" που έγραψα πριν λίγο.Να σε κοιτάξει; Μα νομίζεις οτι περιμένω κάτι τέτοιο απο τα παιδιά μου; όχι γιατί δεν θέλουν αλλά γιατί εγώ δεν θα θέλω.Το έχω συζητήσει με τον άνδρα μου.. και έχουμε κάνει τα σχέδια μας.Είμαι τόσο διακριτική όταν πρόκειται να μπω κάπου ..έστω και ας είναι η οικογένεια των παιδιών μου. Σέβομαι την επιλογή σου και κάνεις πολύ σωστά αν νομίζεις οτι δεν μπορείς να δωσεις τόσα όσα χρειάζεται η ψυχή ενός παιδιού .. το μεγάλωμα είναι το δυσκολώτερο απο θέμα φθοράς ψυχής.
Λόγοι υγείας Aχτιδουλα μου.
Αχτίδα μου είσαι πραγματικά ανεκτήμητη στις συμβουλές σου!!!
@ Ελευθερία μου ζηλεύω αυτό που έζησες αλήθεια σου λέω.Εγώ μεγάλωσα με μεγάλους, μου διάβαζαν Όμηρο, Γαλλικά, Ναστρα.Χότζα το πολύ πολύ! Είναι ωραίο να υπάρχουν παιδιά.
@ ElenaG, βρε άστα αυτά..κάποια μέρα θα γνωρίσω τον άνδρα σου και θα τον ρωτήσω φιληνάδα μου.
@ rena μου τι περιμένεις ... γιαγιά είμαι!
αχ εγς θα ηθελα να ειμαι μοναχοπαιδι!
και που εχω αδερφο λες και τον βλεπω ποτε....
και να σου πω ουτε οι γονεις μου λειπουν ποτε,ισως γιατι με μεγαλωσε η γιαγια ποιο πολυ,εκεινη μου λειπει πολυ.
@ stella μου είσαι κι εσύ απο τις εξαιρέσεις... δυστυχώς.Έχεις εμας βρε κορίτσι μου ..α! και τον Όθωνα!
Πιστέυω επίσης ότι δύο και παιδιά είναι πολύ καλύτερα (όσο δύσκολο κι αν είναι σήμερα).
Έχω ένα παιδί, δεν είμαι μοναχοπαίδι, και γνωρίζω ότι είναι καλύτερο, από το πως ένιωσε ο γιος μου όταν απέκτησε ετεροθαλή αδέλφια.
Όχι ότι είναι τραγικό να είσαι μοναχοπαίδι, απλά είναι ομορφότερο όταν έχεις αδέλφια.
Καλημέρα :-)
καλό σ/κ
Δεν έχω πρόβλημα που δεν έχω παιδιά, προσπαθήσαμε αλλά δεν τα καταφέραμε. Άγνωσται αι βουλαί του Κυρίου. Όσο για να πάρω παιδί, ούτε εκεί με αφήσανε, λόγω ηλικίας του συζύγου. Έχουμε και κάποια διαφορά. Δεν αισθάνομαι μοναξιά, τουλάχιστον όχι τώρα ακόμα. Με ξενίζει το γεγονός των συγγενών, απλά. Ίσως γιατί μεγάλωσα μακριά τους και δεν τους έζησα. Και δεν ήμαστε μικρό συγγενολόι. Να σου στείλω το μαιλ μου, θα χαρώ να τα πούμε. alkdanos@yahoo.gr. Nα είσαστε πάντα καλά, όλη η οικογένεια. Φιλιά. Σοφία
Αχ κυρία Αχτίδα πόσο δίκιο έχετε!!!
Εγώ το ζω καθημερινά, όχι από μένα, εγώ έχω 2 αδέρφια και 3 παιδιά... Αλλά είναι ο άντρας μου μοναχοπαίδι και βλέπω τι τραβάει...
Παλιότερα, πολλές φορές δεν τον καταλάβαινα και τσακωνόμουν μάλιστα μαζί του. Δεν μπορούσα να καταλάβω αυτό το δέσιμο με τους γονείς του και αυτά τα τηλέφωνα (2 φορές τη μέρα όπως λέτε) Αισθανόμουν ότι δίναμε "αναφορά", αφού εγώ, 10 χρόνια μικρότερή του και μόλις 19 χρονών όταν παντρεύτηκα, "θυμόμουν" να πάρω τηλέφωνο τους δικούς μου 1 φορά στις 2 μέρες...
χαχα διαφορά ε??? Η μαμά μου ακόμα γαιδούρα με λέει, και γελάει!!!
Γι' αυτό Γωγούλα μου, θα συμφωνήσω απόλυτα με την κυρία Αχτίδα...
Ένα αδερφάκι για τη Μαριλού μας και γρήγορα!!!
Φιλάκια πολλά και στις δυο σας!
Πολύ με συγκίνησε η σημερινή ανάρτηση, λέει πολλές αλήθειες...
Καλό Σαββατοκύριακο!!!
Αχτίδα, συμφωνώ απόλυτα για το ρόλο των γονιών! Μακάρι κι εγώ, όπως και εσύ, να σφυρηλατήσω ουσιαστικό δέσιμο ανάμεσα στις κόρες μου...
παιδιά συμφονώ απόλυτα έχω 2 παιδιά και είμαι πολύ ευτιχισμένη…έχω άλλα 2 αδέλφια γιατί είμαστε 3δυμα και περνάμε καταπλικτικά με τις παρέες μας και μαζί...άκου τις συμβουλές όλων μας και μεγάλωσε την οικογένειά σου!
Telika oloi mas kapoia stigmi tha to fame to agkour8. Otan eisai paidi h neos kalutera einai na mhnnexeis aderfia alla otan megalwseis mporei na ta xreiasteis, egw eimai sth fash poy eyxomai na moun monaxopaidi.
Telika oloi mas kapoia stigmi tha to fame to agkour8. Otan eisai paidi h neos kalutera einai na mhnnexeis aderfia alla otan megalwseis mporei na ta xreiasteis, egw eimai sth fash poy eyxomai na moun monaxopaidi.
osoi skefteste na kanetevakoma ena paidaki rwthste ayta pou hdh exete wn theloun na fane sth mapa ki allo aderfi. Mporei na mh theloun. egw gamw th katadikh mou pote den hthela
Δημοσίευση σχολίου