Κυριακή 1 Αυγούστου 2010

Τέτοιο καιρό 52 χρόνια πριν...καλοκαίρι στη Θεσσαλονίκη...


Ήτανε τότε που μικρή ..πολύ μικρή διασκέδαζα  τα καλοκαίρια μου με τη γιαγιά μου μέσα στη πόλη βέβαια μα με Κυριακάτικες  ημερήσιες  εξορμήσεις με το καραβάκι της γραμμής στην Αγ. Τριάδα ή στη Περαία. Τώρα οι αποστάσεις ακούγονται γελοίες στα αυτιά μου μα τότε .. τότε ήταν εκδρομές ολόκληρες.
Οι γονείς μου φοιτητές χρησιμοποιήσουν τις Κυριακές τους είτε για να διαβάσουν είτε για να ξεκουραστούν κι εγώ με τη γιαγιά μου, αρκετά νέα για γιαγιά , παρέα στη θάλασσα.
Όταν είσαι μοναχοπαίδι όπως εγώ μαθαίνεις να περνάς με μεγάλους και η μόνη σου ελπίδα ..κάποιο παιδάκι στην αμμουδιά να σου ζητήσει το κουβαδάκι ή το παιχνίδι σου για να το μοιραστείς μαζί του. Από αυτά είχα πολλά, ήμουν από τα τυχερά παιδιά σε παιχνίδια και σε αγάπη.
Η γιαγιά μου λοιπόν η Γεωργία μαζί με την αδελφή της τη Σμαρώ κάτι σαν την Λωξάνδρα να φανταστείτε,  από τη προηγούμενη μέρα φρόντιζαν να ετοιμάσουν το καλαθάκι με τα φαγητά. Ακόμα η μυρωδιά από τα κεφτεδάκια μου θυμίζουν εκείνες τις μέρες. Η θεία -γιαγιά μου λοιπόν Σμαρώ που στην οικογένεια μέσα την φώναζαν χαϊδευτικά ..Ντουντού..χανούμ ντουντού ,ήταν μια χονδρού λα αφράτη και πανέμορφη γυναίκα, πάντα περιποιημένη με τη μυρωδιά του σαπουνιού λεβάντα που το αγόραζε από το φαρμακείο της Καμέσας δίπλα στο σπίτι μας στη Τσιμισκή.
Ερχότανε αποβραδίς στο σπίτι μας στο πατρικό και περνούσε τη νύχτα ετοιμάζοντας μαζί με τη γιαγιά μου καλούδια.
Κεφτεδάκι, πατάτες τηγανητές ,πιπεριές, κολοκυθοκεφτεδάκια ,πίτα με μελιτζάνα και βέβαια γλυκά σορόπιασμα που τα έφερνε από το σπίτι της φτιαγμένα από τα χεράκια της.Κρυφό χαρτί για καλόπιασμα κρυμμένο στη τσάντα της ένα κουτί λουκούμια με άρωμα τριαντάφυλλο και μπισκότα !
Θα πείτε ..τα τρώγαμε όλα αυτά; Αδιανόητο για τις δυο γιαγιάδες μου να μη κεράσουν όποιον καθότανε δίπλα μας και όποιο παιδάκι έπαιζε μαζί μου.
Πρωί λοιπόν πηγαίναμε στη παραλία με τα πόδια γιατί το σπίτι μας στη Τσιμισκή ήταν πολύ κοντά.Εκεί λοιπόν στο Λευκό Πύργο υπήρχανε ουρές με σκοινιά για να περιμένει στη σειρά του ο κόσμος τα 3 καραβάκια που κάνανε τα δρομολόγια.
Η θεία μου η Ντουντού κουβαλούσε μαζί της και ένα πτυσσόμενο καρεκλάκι που το έβαζε στη σειρά και καθότανε χωρίς να βαριέται να το στήνει και να το ξεστήνει κάθε φορά που προχωρούσαν.Όταν μπαίναμε στο καραβάκι και προχωρούσαμε στο κόλπο η γιαγιά μου έβγαζε μια τρίχα από τα μαλλιά μου στα ξαφνικά όσο και αν τσίριζα και την έριχνε στη θάλασσα πίσω μας.
- Για το κακό το μάτι παιδάκι μου, έλεγε..για το κακό το μάτι να σκορπιστεί στα κύματα πίσω μας όσα μας γλωσσοτρώνε.
Όταν φθάσαμε λοιπόν εκεί έπιανα γερά το χέρι της θείας μου για να πάει πρώτη η γιαγιά μου να πιάσει θέση.Ήταν πολύ διαφορετικά τότε, υπήρχαν ακόμα και δενδράκια σκόρπια και μερικά καφενεδάκια  και βέβαια οι σκόρπιες ομπρέλες( ξύλινες) που νοίκιαζες από εκείνους που πουλούσαν διάφορα. Ας μη ξεχάσω βέβαια και τα μεγάλα καζάνια στην άκρη της ξύλινης προκυμαίας όπου ντόπιοι ψαράδες βράζανε μεγάλα καβούρια και τα πουλούσαν σε χάρτινα χωνιά που έφτιαχναν εκεί μπροστά σου με εφημερίδες. Όταν αντί για κεφτεδάκια η γιαγιά μου τηγάνιζε ψαράκια ( συνήθως σαρδέλες ή μικρά μπαρμουνάκια ) τότε αγοράζαμε και καβούρια για συμπλήρωμα και μεζέ.
Το όμορφο τραπεζομάντιλο απλωμένο στην αμμουδιά  δίπλα σχεδόν με αυτό της ..γειτόνισας , η σαλάτα στη μέση.. και η θεία μου που έβαζε σε ένα πιάτο λίγα από τα δικά μας και της τα έδινε.
- Πάρτε ένα μεζεδάκι καλέ...έτσι για τη μυρωδιά.
Όταν δε έβλεπε ένα παιδάκι να παίζει μαζί μου μας φώναζε και τους δυο:
- Έλα γιαβρί μου, έλα..έλα να σου δώσω κάτι να φάτε...
- Άστο το παιδί, έλεγε η γιαγιά μου, άστο να παίξει που βρήκε παρέα!
- Γιατί αδελφή; να μη φάνε και κάτι; ένα κεφτεδάκι στο χέρι καθώς τρέχουνε...
Το κουβαδάκι μου και τα φιαράκια τενεκεδένιο και χρωματιστό ( δεν υπήρχε ακόμα το πλαστικό) , κάναμε σπιτάκια στην άμμο και μαλώναμε με τα αγοράκια συνήθως που μας τα χαλούσαν όλως τυχαίως.
Στις 6 παίρναμε το καραβάκι του γυρισμού, εγώ σχεδόν κοιμόμουνα στη μαλακή αγκαλιά της θείας μου, βούλιαζα στην αγκαλιά της .Νανούρισμα γλυκό το κούνημα του καραβιού και η κούραση από το κολύμπι.Δεν χρειάστηκα ποτέ σχεδόν σωσίβιο, κολύμπησα από πολύ μικρή ,θαρρείς μαζί με το περπάτημα μου..δάσκαλος μου ο μπαμπάς μου νησιώτης από την Ίμβρο , λάτρευα το νερό. 
Η γιαγιά μου καθισμένη στα ξύλινα καθίσματα τακτοποιούσε όλα όσα κουβαλούσαμε για να μη πιάνουν χώρο.Σέρνοντας με πήγαιναν στο σπίτι... άναβαν το θερμοσίφωνο ( τεράστιο μα πολύ σπάνιο για σπίτια τότε) και με μπουγάδιαζαν κοιμισμένη σχεδόν.
- Δεν κουράζεσαι βρε μαμά ; έλεγε η δική μου μαμά στη γιαγιά μου..
- Γιατί γιαβρί μου, θύμωνε η θεία Ντουντού, εγώ δεν έκαμα τίποτα... έκανε τη θυμωμένη μέχρι να νοιώσει τα χέρια της μαμάς μου να τυλίγονται γύρω της τρυφερά.
Το πρωί μάζευε τα πράγματα της και έφευγε για το σπίτι της στον Αγ. Δημήτριο κοντά μέχρι την επόμενη φορά που θα της τηλεφωνούσε η γιαγιά μου για την επόμενη εκδρομή μας στη θάλασσα.
Όταν πια τώρα με τον άνδρα μου κάνουμε τη βόλτα μας στη παραλία της Θεσσαλονίκης δεν μπορώ να μη δω σαν ..παλιά ταινία του σινεμά τις σειρές που περίμεναν το καραβάκι, τους καυγάδες για τη σειρά, και τα παιχνίδια μου στην άμμο με τα παιδάκια που τα πλησίαζα πάντα πρώτη λέγοντας τα:
- Θέλεις να παίξουμε ; έχω και κουβαδάκι.....

38 σχόλια:

Γιαγιά Αντιγόνη είπε...

Yπέροχες αναμνήσεις...
Η αγκαλιά της θείας, τα μπισκότα με το λουκούμι, τα κουβαδάκια...
Πόσο φαίνεται η αγάπη που πήρες!
Είναι αυτή που βγαίνει αυθόρμητα από την καρδιά σου για όλους..
Να είσαι καλά!
Καλό μήνα!

Rena είπε...

Καλό μήνα Αχτίδα με συγχωρείς που δεν στο έγραψα το πρωί είμαι πολύ ξεχασιάρα ίσως επειδή δεν θέλω να τελειώσει το καλοκαίρι μιας και ο Αύγουστος είναι ο τελευταίος μήνας του καλοκαιριού και ο ομορφότερος!
Εχω κι εγώ παρόμοιες εικόνες με τις δικές σου όταν πήγαινα με τη γιαγιά μου κοντινά ή μακρινά ταξίδια!

anthivolon είπε...

Όμορφες αναμνήσεις Αχτιδούλα μου, μου θύμισες και τα δικά μου παιδικά χρόνια, που παραθερίζαμε στη Περαία, τα καραβάκια που έφερναν τον κόσμο, τα καβουράκια στα χωνάκια, τη βόλτα τα βράδια στη προβλήτα, τα κοχύλια που μαζεύαμε στην άμμο, τα αμμόλουτρα των γιαγιάδων και τόσα άλλα!!!
Όμορφες οι αναμνήσεις σου, όμορφα και τα χρόνια εκείνα, που δεν είχαμε απαιτήσεις και ζούσαμε και χαιρόμασταν με όλα αυτά τα απλά πράγματα!!
Φιλάκια

Guardian Angel είπε...

Όμορφες αναμνήσεις από όμορφους ανθρώπους!!!
Καλό μήνα Αχτίδα

jf είπε...

Πόσο όμορφα τα διηγείσαι!!!

Καλό μήνα νάχουμε...

Δημιουργία είπε...

Ομορφες αναμνησεις Αχτιδα.Οσο για το κολυμπι και εμας ο μπαμπας μου ηταν αυτος που μας εμαθε να κολυμπαμε χωρις καν να καταλαβουμε.Καλο μηνα να εχεις.

Πόπη είπε...

Καλό μήνα !!!
Πόσο τυχερή είσαι Αχτίδα μου που πέρασες τόσο όμορφα παιδικά χρόνια.

Έτσι εξηγείται η αγάπη που εχεις για τον καθένα και η αγκαλιά που είναι ανοιχτή ανά πάσα στιγμή και διαθέσιμη.
Δίνεις ... γιατί ... πήρες.
Να είσαι πάντα καλά εσύ και οι αγαπημένοι σου.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Γιαγιά Αντιγόνη , ξέρεις οτι αυτοί είναι καιροί που πέρασαν , βέβαια κάθε εποχή 'έχεις τις ομορφιές της μα..τις θυμάμαι πάντα με αγάπη.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ rena μου καλό μήνα, να τον περάσουμε όμορφα..να πω την αλήθεια θέλω να περάσει.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ anthivolon, πατριώτισα εσύυυυ!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Guardian Angel, να ξέριες πόσο όμορφοι άνθρωποι, έμαθα απο αυτούς πολλά, μου έδειξαν το δρόμο ...

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ JamanFou , καλό μήνα φίλη μου να έχουμε!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Δημιουργία , ήμουνα για χρόνια σε εθνική ομάδα κολύμβησης ξέρεις, μου έμαθε να αγαπώ τη θάλασσα και γενικά το νερό.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Πόπη μου δεν σε πήρα καθόλου τηλέφωνο, έχω πολύ πόνους απο την αθρίτιδα απο το γοφό μέχρι όλο το πόδι, κάθε βράδυ παίρνω χάπια για τους πόνους.Αστα φιληνάδα , έγινα ραμολιμέντο...

Dee Dee είπε...

Σαν να εβλεπα ταινια ηταν :):):)

Πανεμορφες εικονες μας κερασες!!

Καλημερα, καλο μηνα και καλη εβδομαδα αχτιδα μου!

mia maria είπε...

Πολύ όμορφες αναμνήσεις! Καλό μήνα!

Μάγια είπε...

Αχ τι όμορφο ήταν αυτό. Σα να διάβαζα βιβλίο. Ένα βιβλίο με αναμνήσεις.Καλό μήνα και καλό 15Αυγουστο.
Φιλιά

stella είπε...

καλο μηνα αχτιδα μου,τα φιλια μου σε ολους σας

Ανώνυμος είπε...

Καλό μήνα και καλή εβδομάδα Αχτίδα μου,
Πολύ όμορφη η ανάρτησή σου, γεμάτη χρώματα, αρώματα και κυρίως γεμάτη από αγάπη.
Πολλά χαμόγελα και φιλιά σε όλους
Χριστίνα από Κατερίνη

ZouZouna είπε...

Καλημέρα, καλό μας μήνα!!!
πως γυρίζουν οι αναμνήσεις στο μυαλό

τα φιλια μου σ' ολους
υ.γ. εγώ είχα μπρίκι, θα με παίξετε?

BUTTERFLY είπε...

Τι ομορφη νοσταλγικη αναρτηση! Τι τυχερη που εχεις τετοιες αναμνησεις!
Καλο μηνα Αχτιδουλα!

..αγγελόσκονη.. είπε...

πολύ όμορφες εικόνες ζωντανεύει η ιστορία σου αχτιδούλα μου!!τώρα πια στην επόμενη βόλτα μου θα βλέπω να ζωντανεύουν όσα έζησες!! φιλάκια!!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Dee Dee, παλιές εικόνες απο τη Πόλη μας είναι αυτές κοριτσάκι μου.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ big mama, καλό μας μήνα όλα να πάνε καλά φίλη μου.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Μάγια μου πράγματι οι αναμνήσεις της ηλικίας μου είναι σαν ένα βιβλίο γιατί ...χάθηκαν πια , αυτή η ζωή χάθηκε τω΄ρα ζήτε άλλες εικόνες.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ stella μου καλό σου μήαν, τι κάνει ο Οθωνάκος σου;

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Χριστίνα από Κατερίνη, φίλη μου να είσαι καλά , καλό σου μήνα.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Γλυκό - Κερασο - Ζουζούνα, εμείς έχουμε και ...μπισκοτολούκουμο εσείς έχετε;

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ BUTTERFLY, είπαμε είναι οι αναμνήσεις της ηλικίας και της εποχής εκείνης.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ ..αγγελoσκονη., έψαξα να βρω παλιές φωτογραφίες μα δεν τις βρήκα τελικά, κάπου τις έβαλα φαίνεται..

γαστεροπληξ είπε...

έχω και κότερο πάμε μια βόλτα!!!!!
θα μου πάρεις και καβουράκι; να ρουφήξω;
φιλάκια, ματς μουτς!!!!

ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ είπε...

Είναι όμορφο να νοσταλγείς,
χαρούμενες στιγμές ζωής !
ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ !

blackbedlam είπε...

Ε,όχι και καλησπέρα τέτοια ώρα Καλό σου ξημέρωμα λοιπόν και να είσαι καλά για την όμορφη βόλτα που με πήγες.
Και κείνο το γιαβρί μου,πόση τρυφεράδα,τι μου θυμίζεις.
Να είσαι καλά και καλό μήνα έστω και λίγο καθηστερημένα.

anemona είπε...

Τελευταία επισκέπτομαι την blog παρέα χωρίς να αφήνω σχόλια (μου είστε όλοι τόσο απαραίτητη…)
Εσύ ξέρεις γιατί το κάνω!!!! Περνώ δύσκολα αχτίδα μου πολύ δύσκολα…
Μέσα σε αυτή την καταχνιά έρχεσαι εσύ αχτίδα αισιοδοξίας.. γεμίζεις τόσο μα τόσο όμορφα τις μέρες μου….
Η τελευταία ανάρτηση σου με ενθουσίασε… με ταξίδευσε… με γέμισε αναμνήσεις..
Με άφησε γεύση καλοκαιριού…
Καλημέρα
Καλό μήνα να περνάς καλά….

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ γαστεροπληξ , κότεροοοο! Α! εσύ είσαι πλούσια...δεν σε κάνω παρέα!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ όταν φθάνεις κάπου και νοιώθεις οτι ..αράζεις είναι τύχει να έχεις πράγματα να θυμάσαι...αυτό σε κάνει ευτυχισμένο.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@Black Bedlam, αυτές είναι λέξεις που τις κληρονόμησα και τις μετέφερα και στις κόρες μου σχεδόν υποσυνείδητα..

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ α ν ε μ ω ν α μου κουράγιο, ξέρεις καλά οτο περνάμε μερικές όμοιες καταστάσεις, εσύ χειρότερα γιατί τις περνάς μόνη σου.Όλα θα πάνε καλά...