Λίγο πριν την Μ. Εβδομάδα.

 

Από το κτήμα μας αυτή η ανάρτηση φίλοι μου που είχα να έρθω.. αφήστε..δεν αξίζει να μετρώ τα πότε και τα πόσα.. Με υποδέχθηκε η ανθισμένη μας Πασχαλιά, ένα δένδρο που αγαπώ και που πάντα το φυτεύω εγώ. Από την προηγούμενη ανάρτηση ( τι .. ανάρτηση.. κουβεντούλα καλύτερα ) μέχρι σήμερα και τι δεν μου συνεύει.. είπαμε δεν θέλω να μετρώ.. Κάθε πρωί κάνω απλά τον σταυρό μου , λέω ευχαριστώ και ζητώ να έχω την δύναμη να κάνω όλα όσα για μένα είναι στην ψυχή μου σημαντικά. Πέρασα ένα.. μπουρίνι με τον Δημήτρη μου από ίλιγγο και ζάλη σε μεγάλο βαθμό που δεν μπορούσε να σταθή καν όρθιος. 

Ναι.. πέρασα λαχτάρα μεγάλη κι εκείνο που με κράτησε όρθια είναι .. εκείνη η δύναμη .. που ζητώ κάθε πρωί από την Παναγιά. Είδατε πως είναι τα πράγματα.. αλλάζουν οι θέσεις από στγμή σε στιγμή φίλοι μου. Πήρα την θέση του να τον φροντίζω όπως κάνει τόσο καιρό εκείνος. Τα κατάφερα.. λίγο με δυσκόλεψε όπως όλοι οι .. άνδρες με τον γιατρό που του έφερα και τα φάρμακα που έπρεπε να πάρει και δεν ήθελε. Τότε η .. πονήρω Αχτίδα έβαζε τα μεγάλα μέσα..μη το πείτε πουθενά.. ένα δάκρυ.. ένα.. θα πεθάνω..αχ..με πίκρανες και δεν αισθάνομαι καλά ( χα..χα ) το χάπι στην ώρα του δύο παραστάσεις την ημέρα για 1 εβδομάδα !  Ομολογώ πως πέθανα στην κούραση την εβδομάδα εκείνη και εκτίμησα ακόμα περισσότερο τα όσα έκαμνε για μένα. Αφήστε το μαγείρεμα.. έκαψα και 1 φαγητό η αφιλότιμη, και όλα αυτά συγχρόνως ζωγραφίζοντας λαμπάδες δίπλα του. 

Έφυγα από το εργαστήρι μου και μετακόμισα δίπλα του με ένα τρίπατο φορητό  και... το τι γαλλικά τραγούδια που του αρέσουν βρε παιδιά άκουσα...αχ αυτό το youtube ! Θυμήθηκε τα νεανικά του χρόνια στο Βέλγιο άκουσα τόσο.. Ανταμό και Κριστοφ ,Ανσναβούρ και Δαλιδά....που ,  ξέχασα κάθε τι Ελληνικό. Τώρα ο καλός μου έγινε καλά και...χα χα..σειρά μου, χθες έκλεισα ραντεβού με γαστρεντερολόγο για τα.. σοβαρά , φοβάμαι λίγο ομολογώ όμως .. ε! τι περιμένεις λέω στον εαυτό μου στα 72 . Το Πάσχα έφθασε κι εγώ έκανα όλα όσα μπορούσα να κάνω. Λαμπάδες αμέτρητες πια, στεφάνια , δίσκους ζωγραφιστούς για τις γειτόνισσες στο κτήμα μαζί με τις λαμπάδες τους ( νονά με φωνάζουν γελώντας ). Δωράκια πασχαλινά για τα κορίτσια του Φαρμακείου ,τα παιδιά στο λογιστικό που με βοήθησαν να τακτοποιήσω όσα πρέπει , τα παιδιά, τις φίλες και όσους μου ζήτησαν κάτι που μπορούσα να δώσω. 

Εύχομαι Καλή Ανάσταση σε όλους , όχι άλλη βία, όχι άλλα θύματα , ΕΙΡΗΝΗ, ΥΓΕΙΑ  ΑΓΑΠΗ. Μακάρι να είμαι και το επόμενο Πάσχα έστω και όπως είμαι τώρα και να σας... ζαλίζω όπως κάνω. Μακάρι όλα γύρω μας να έχουν μόνον ΑΝΑΣΤΑΣΗ. 

                                Αχτιδέδένια φιλάκια