Ελάτε παρεούλα..

        Απίστευτο θα σας φανεί μα έκανα μία ώρα να αρχίσω αυτή την..ανάρτηση (αν μπορώ να την λέω έτσι) γιατί ..γιατί..ή εγώ ξέχασα πως γίνεται ή αυτή η google παίζει μαζί μου και μου έβγαζε τα περίεργα σαν γραφή σχηματάκια.  Όμως το πάλεψα και κατάφερα να έρθω στα..ίσα μου !!!

Σπίτι όμως καταλάβατε, χθες είχα τις δουλειές της επιστροφής εκείνο το βαρετό πλυντήριο, μετά το τηλεφώνημα στην κολλητή μου Μαιρούλας να δηλώσω παρουσία και άνοιγμα της τηλεόρασης που με την γεννήτρια στο κτήμα την κάνουμε..οικονομία! 

 Έπειτα χώθηκα στο εργαστήρι μου, προσπάθησα να ζωγραφίσω μα δεν τα κατάφερα..ιδιαίτερα το αριστερό μου χέρι δεν με βοηθάει πια. Όμως..τι είπαμε; δεν το βάζουμε κάτω και βάλθηκα να τελειώσω τα δύο στεφάνια μου με τα λουλούδια από πηλό που δεν σταματώ να φτιάχνω κάτι σαν..εργασιοθεραπεία. Έχω γίνει αποθήκη με στεφάνια τέτοια χώρια τα όσα δωρίζω εδώ κι εκεί.

Γυρίσαμε σπίτι και ο Δημήτρης που σαν κι εμένα δεν έχει..καθιμό παλεύει με τις σάλτσες του ( μοναδικές φίλοι μου..απίστευτα μοναδικές) . Μου έχει γεμίσει κάθε ντουλάπι, κάθε περιστρεφόμενο με αμέτρητα βάζακι εγώ καλούμαι απλά να βάλω ετικέτες με το είδος. 

Πχ..Σάλτσα απλή, σάλτσα για πίτσα, σάλτσα πλήρης λαχανικών, σάλτσα με ..κιμά, σάλτσα πικάντικη , σάλτσα για κοκκινιστό με..μελιτζάνες και πιπεριές, με μανιτάρια , κρεμμύδια και ότι του έρχεται έμπνευση !!

Μη μου τρώτε το δίκιο..η πίτσα εκτέλεση δική μου η σάλτσα δική του!!

Που να σας βάλω και τις μακαρονάδες  που είναι η αδυναμία του .

Πολλοί από εσάς είμαι σίγουρη πως θα λέτε:

 -Την τυχερούλα..την τεμπέλα..γιατί δεν μαγειρεύει αυτή;Γιατί απλούστατα η μαγειρική όπως το έχω πει η καημενούλα άπειρες φορές είναι το..χόμπυ του, το..βίτσιο του, το μέσον που τον κάνει να δημιουργεί φαγητά και να ευχαριστεί φίλους. Δεν τολμάει φίλοι μου να μας επισκεφτεί κάποιος μεσημέρι ή απόγευμα ιδιαίτερα στο κτήμα και να φύγει χωρίς να φάει και να του απαντήσει αν του αρέσει ή όχι.( άντε τολμήστε να πείτε το όχι!) 

Όχι..δεν τρώω τέτοιες τεράστιες μερίδες..δεν τρώω ψωμί και ας το ζυμώνω

              

δεν τρώω το βράδυ, δεν τρώω παγωτά , δεν τα αγαπώ,  ούτε έφαγα τα ..υπέροχα σοκολατάκια του με τα φουντούκια και τα αμύγδαλα που μάζεψε από τα δένδρα μας ( εδώ..ομολογώ ..πονάω!!!) που τον βοήθησα να τα φτιάξει μάλιστα γιατί μου σπατάλησε όσες κουβερτούρες είχε στο ντουλάπι.

                         

Σας ζάλισα; τι να πείτε τώρα..που τολμάτε να μου ομολογήσετε αφού είστε όλοι σας ευγενικά πλάσματα. Άνοιξα τον υπολογιστή μετά από..δεν θυμάμαι πότε..αυτό το  τάμπλετ μου έγινε εξάρτηση!!

Έχω αρχίσει τους περιπάτους στα μπλοκόσπιτα σας, διαβάζω και θαυμάζω, μπαίνω στο πειρασμό να συμμετέχω σε παιχνίδια σας μα..δεν είμαι πάντα σε καλή κατάσταση και προτιμώ να χαζεύω και εννοείται να κάνω σχόλια.

Τελικά η ζέστη υποχώρησε, στο κτήμα τα βράδια βάζαμε κουβέρτες (!!!!), εδώ τον θέλουμε τον ανεμιστήρα μας οροφής να μας δροσίζει ακόμα   και αρχίζω να ..αγαπώ το Φθινόπωρο!!!

                        Αχτιδένια φιλάκια