Τα πρώτα μου γούρια

Σας..ξεγέλασα..περιμένατε πάλι ανακοινωθέν νοσοκομείου μα ..όχι..είπαμε δεν το βάζω κάτω..Βέβαια έχω πολεμικές καταστάσεις  με τον πόλεμο μαζί του για το τσιγάρο , πήγε να με πάρει..φαλάγγι κάποια στιγμή μα  επικράτησα με σύστημα καθαρά Αχτιδένιο κατεβάζοντας τα στόρια στο χαμόγελο και κάνοντας την ..σιωπηλή αγέλαστη μούμια του Φαραώ και απεργία ακόμα και την καλημέρα! Δεν άντεξε ούτε μία ώρα και παραδόθηκε αμαχητί ( προς το παρόν!!). 
Βέβαια έχω τα μάτια 14 , ελέγχω και τον αέρα που περνάει αόρατα όμως και διακριτικά. 
Όμως όπως καταλαβαίνετε έπρεπε κι εγώ να βρω διέξοδο σε κάτι για να μη πάρω τα...βουνά αφού είμαι κολλημένη σπίτι. 
Τα πρώτα μου γούρια λοιπόν..δεν είναι απλά και συνηθισμένα γιατί είναι κεντημένα με άπειρη αγάπη  ένα ένα το καλοκαίρι στο κτήμα τότε που ονειρευόμουν να κάνω ένα σωρό πράγματα για τα Χριστούγεννα μέχρι που όλα άλλαξαν επιβεβαιώνοντας το γνωμικό: " όταν ο άνθρωπος σχεδιάζει ο Θεός γελάει!"

Τελικά μου φάνηκε πιο μπελαλίδικο να τα ράψω και να τα γεμίσω παρά να τα κεντήσω φίλοι μου..

Ο Άγιος Βασίλης απαραίτητος!

Ο Χιονάνθρωπος είναι δυνατόν να λείπει;

Κρύφτηκε ο ατιμούλης πίσω από το δένδρο!

Σπιτάκια μπόλικα..δενδράκια και ευχές, πολλές ευχές!

Δενδράκι, παράθυρο στη νύχτα των Χριστουγέννων..

Πάλι χιονάνθρωποι και σπίτια..Θα έβαζα φουντάκια κόκκινα μα δεν είχα τα υλικά και η ...παρακολούθηση δεν μου επέτρεπε να φύγω. Κρεμαστούρια λοιπόν με όσα υλικά είχα!

Ε! ..ένα κεράκι απαραίτητο και Χριστουγεννιάτικο!

Σπιτάκια στο χιόνι και τα έλατα ..μπόλικα!

Θα ομολογήσω με λύπη πως κέντησα και λίγα ακόμη μα...ξέχασα που τα έβαλα φίλοι μου! Μέχρι τα Χριστούγεννα πιστεύω ότι...θα τα βρω όταν η μνήμη μου πάψει τις εκνευριστικές διαλείψεις ΄πως χθες που έψαχνα όλο το πρωί για ένα κουβάρι βελούδινη κόκκινη κορδέλα και όταν την ..παρέλειψα στις κατασκευές μου την βρήκα σήμερα μπροστά μου και κόντεψα να την..καταπιώ από το κακό μου!
Όλα αυτά τα κάνω μεταφέροντας όλα μου τα σύνεργα στο καθιστικό μόνο και μόνο για να του κάνω παρέα και να..παρακολουθώ βεβαίως ..βεβαίως!!!! Αυτό όμως για μένα έχει το μειονέκτημα πρώτα του χώρου της συνήθειας μου και το φωτισμό που είναι το κυριότερο.
Βέβαια έχω πολλά άλλα να κάνω μα αυτά προσεχώς..αύριο επιστρέφουμε στο Νοσοκομείο για έλεγχο και έχω την ελπίδα να έχει βγει το αποτέλεσμα της βιοψίας, ελπίδα..άγχος..μία σαλάτα όλα αυτά..μα  εγώ πρέπει να έχω καλή διάθεση να πιστεύω για το καλύτερό.
Αχτιδένια φιλάκια!