Μου λείψατε παλιόπαιδα..μου λείψατε!!

                            

Καλημέρα, καλημέρα φίλοι μου αγαπημένοι!!! Δεν σας ξέχασα..απλά χουζούρευα στο κτήμα μας απολαμβάνοντας τα όσα χρειάζεται πια η ηλικία μας.  Ηρεμία, κουβεντούλα, φίλους γείτονες με ίδια ενδιαφέροντα, πολύ διάβασμα, λίγο πλάσιμο με πηλό, κέντημα και ..λίγο εξορκισμό στα σιχαμερά κουνούπια που φέτος με έχουν βάλει στο μάτι χωρίς λόγο!!!!
Η ζέστη μεγάλη τα πρωινά μα το βραδάκι χρειαζόμαστε κουβερτούλα αν το πιστεύετε. Όπως καταλαβαίνετε ο άνδρας μου δεν δούλευε και ξαφνικά ανακάλυψε τη φωτογραφική μηχανή στο τάμπλετ μου οπότε με έκανε..μοντέλο του!!!!
-Βρε αγόρι μου..το μαύρο μου το χάλι έχω..μη...μη σου λέω..
-Χαμογέλα..κοίτα τα λουλούδια..κοίτα τον ουρανό...
-Την αράχνη στο δοκάρι βλέπω...Αααααααααα!!!!!!!!

                

Μετά άρχισα να διαβάζω ένα βιβλίο που μου είχε φέρει δωράκι η φίλη μου η Ποδηλάτισσα, αρκετά μεγάλο..μόλις το είδε ο Δημήτρης άρχισε τη γκρίνια!

                             

-Όλο αυτό θα το διαβάσεις;
-Διαβάζω γρήγορα το ξέρεις..
-Και τι είναι αυτό με το λάστιχο;
-Αυτός είναι σελιδοδείκτης και μου το έστειλε δώρο σε κάποια γιορτή η φίλη μου η Μπαμπούσκα! Τότε δεν κατάλαβα τι χρήση έχει..την ρώτησα και έμαθα: σελιδοδείκτης και τώρα νάτος!.
-Ναι μα πάλι είναι μεγάλο..πολύ μεγάλο... δεν θα μου μιλάς..είναι πολύ μεγάλο...
- Βρες κάτι να κάνεις εκτός...κήπου..εδώ  στη σκιά..
Τι ήταν να το πω..άρπαξε τα νέα κίτρινα ντοματάκια αχλαδάκια, τη ζάχαρη, την αρμπαρόριζα και..

                                    

Ομολογώ..ήταν θαυμάσιο, βγήκε ένα βαζάκι και ...μισό και το δοκίμασε όλη η γειτονιά στο καφέ το απόγευμα. ( του έλειπαν τα αμύγδαλα ..σουτ να μην το ακούσει!!)
Ένα βραδάκι ήρθαν τα παιδιά μας με τα εγγόνια και με φίλους , γέμισε το κτήμα από φωνές έστω και αν ήρθαν αργά ( όπως παραπονέθηκε ο καλός μου!!!) . 
Ο παππούς γέμισε τελάρα για όλους με μελιτζάνες, πιπεριές, λίγα ροδάκινα και πολλά αχλάδια που δεν τα προλαβαίνουμε. 
Ανοίξαμε και ένα αφρώδες κρασί που είχα στο ψυγείο ..λίγη μουσικούλα από το τραντζιστοράκι μου , τα ηλιακά φωτάκια ανάψανε, το φεγγαράκι μισό και...τα κεφτεδάκια του Δημήτρη εξαφανίστηκαν στη στιγμή. 
Έφυγαν και αντίκρισα ένα τροχόσπιτο σε ... ντιζάιν "σεισμού", έψαχνα μία ώρα το τηλεκοντρόλ, τα ποτήρια αμέτρητα έξω μα...αυτή είναι η χαρά με τα εγγόνια..ο υπέροχος σεισμός που αφήνουν πίσω τους.
Χθες γυρίσαμε για κάποιες ιατρικές εξετάσεις και για να πάρουμε την.."τζούρα" μας όπως λέω συχνά από τη πόλη και τα καλά της τεχνολογίας αφού εδώ υπάρχει ο υπολογιστής μου και οι..μπρίζες με ηλεκτρικό  ρεύμα που μου λείπουν στο κτήμα μα ..συμβιβάζομαι με ηλιακή βοήθεια και τάμπλετ!
Μεθαύριο ξαναφεύγω και πάλι γυρίζω για να υποδεχθώ τη φίλη που θα φιλοξενήσω και..πάλι θα φύγω...και πάλι θα γυρίσω..μα μία είναι η αλήθεια: << Μου λείψατε παλιόπαιδα..μου λείψατε!!!>>
Αχτιδένια φιλάκια ( Σας πληροφορώ πως το βιβλίο το διάβασα και μου άρεσε!!)