Φεύγω..το χρειάζομαι..

Σας το είπα..είναι να μην κάνω την αρχή και πάρω τους δρόμους!!! Μετά από δύο μέρες και..έπεται τρίτη να περιπλανιέμαι στα πατώματα του ΙΚΑ για τη διακοπή της σύνταξης του νονού μου και δεχόμενη στο τέλος το:
-Κυρία μου Δευτέρα και Τετάρτη το τμήμα συντάξεων είναι..κλειστό!
-Μα όλος ο όροφος είναι..κλειστός..
-Α! απεργούν σήμερα!!!!Ελάτε αύριο..
Κατέβηκα που λέτε σε..κατάσταση σοκ και είπα στον άνδρα μου:
-Πάρε με και πάνε με όπου θες αρκεί να είναι μακριά..στη θάλασσα... σε φίλους..σε όμορφα πράγματα..

Χατήρι δεν μου χαλάει το αγόρι μου ( των...72!!!) και πήραμε τους δρόμους!

Πρώτα στα Νέα Φλογητά..κάποτε παραθερίσαμε εδώ για ένα καλοκαίρι..

Μετά στην ακτή Διονύσου λίγο πιο πέρα στους φίλους μας.
Ο λύκος κι αν εγέρασε το..χούι δεν το κόβει..το καθημερινό λουλουδάκι μου!

Την ρήμαξε πάλι την τριανταφυλλιά..

Στο πανέμορφο εξοχικό τους που είναι για μας γεμάτο αγάπη κάθε φορά που με ένα τηλεφώνημα τους λέμε: -Ερχόμαστε!
Φάγαμε την μακαρονάδα που ζήτησε ο ..μακαρονάς άνδρας μου πριν ακόμα φθάσει και μετά για τον απογευματινό καφέ αποχαιρετήσαμε και φύγαμε για τη Νέα Καλλικράτεια στον κουνιάδο και τη συννυφάδα μου. Σας είπα..μας άνοιξε η όρεξη για ..ξεπορτίσματα.
Φίλοι μου ..είναι ένας τρόπος να συνέλθω..χρειάζομαι χρόνο να ξεπεράσω όλα όσα αυτό ο καιρό με κλόνισαν, ο θάνατος της Κλώντης μου, ο τραυματισμός στο χέρι του άνδρα μου και τέλος ο η περιπέτεια και ο θάνατος του νονού μου που με κούρασαν και σωματικά.
Αύριο η τελευταία προσπάθεια μου με την ατελείωτη γραφειοκρατία ( λέμε..ελπίζουμε τώρα..), μετά το τελευταίο μάθημα με τη μικρή μου μαθήτρια, η παράδοση ενός πίνακα σε ένα πελάτη και..αποχαιρετώ..
Φεύγω προς το παρόν για μία εβδομάδα στο κτήμα μας γιατί την Δευτέρα πρέπει να κάνω τα 9μερα και..πάλι φεύγω..δεν ξέρω που..μα φεύγω..
Πάντως, μην επαναπαύεστε ..τάμπλετ μαζί μου ..έτσι για να παρακολουθώ τι κάνετε ατιμούλια!
                                  Αχτιδένια φιλάκια!