Παρασκευή 4 Μαΐου 2018

Οι πέτρες μου ( οι κοτρόνες μου)!!





Φίλοι μου δεν τα καταφέρνω με την google+ και ομολογώ πως μπήκα κατά λάθος και δεν τολμώ πια να πατάω ..κουμπιά! . 
Όμως γνώρισα την φίλη Μαρία Πλατάκη  που έχει κάνει υπέροχη δουλειά με συλλογές και συμμετοχή σε ταξίδια, βιβλία , λογοτεχνία, τηλεόραση και ένα σωρό "παράθυρα" που μπορεί κάποιος να συμμετάσχει, να διαβάσει, να πληροφορηθεί να μάθει. 
Μου ζητήθηκε να σας συστήσω τη σελίδα και προσπαθώ η έρμη εδώ και ώρα να δω πως τα τα καταφέρω!! 
Τελικά  σκέφτηκα να βάλω ένα λιγκ και ίσως εσείς βρείτε το τρόπο ( αυτό είναι σίγουρο) https://plus.google.com/u/0/communities/114744466235558224486?cfem=1. 
Μαρία μου ελπίζω να με συγχωρέσεις..μέχρις εδώ είναι οι..γνώσεις μου σε τέτοια, είμαι άχρηστη κοριτσάκι μου πια σε δυσνόητα για μένα  παρά μόνο σε ότι χειροπιαστά βλέπω και ξέρω!!

Να σας δείξω λοιπόν και τις πετρούλες μου..δηλαδή ..κοτρόνες είναι και όχι πετρούλες και θα τις χαρίσω στη γειτόνισσα μου στο κτήμα που μου τις έφερε και θέλει να στολίσει το κήπο της που είναι φανταστικός.
Λοιπόν ..μία με λουλουδάκια..



Ένα σπιτάκι με τον πετρώδη τοίχο του..



Είναι η...γειτόνισσα όταν μου φέρνει..αυγά!



Ε!! ε!!! και λίγη θάλασσα..εγώ είμαι καλέ όταν ήμουν..συλφίδα σε κιλά ( προ αμνημονεύτων χρόνων!) και χαζεύω τη θάλασσα!!!



Ένα ακόμη σπιτάκι με φωτεινά χρώματα..Σκεφτείτε τι όμορφα θα ήταν αν τα σπίτια ήταν βαμμένα με έντονα χρώματα..



Είναι  ένας τρόπος φίλοι μου να απασχολώ το μυαλό μου, να φτιάχνω τη διάθεση μου όσο μπορώ και η διαφυγή μου σε πολλά. Το άγχος των ημερών με "πείραξε" είναι η αλήθεια, μα εκείνο που με κάνει να έχω μία Πάρκινσον εντελώς διαφορετική όπως λέει η γιατρός μου είναι το πείσμα και η επιμονή μου να απασχολώ τα χέρια μου σαν μία μορφή εργασιοθεραπείας για το σώμα και τη ψυχή. 
Είμαι κατάλληλη να γράψω ..βιβλίο με το τίτλο" Πως να νικήσετε τα συμπτώματα"!!! Πολλές φορές καθώς ζωγραφίζω κρατώ το ίδιο μου το χέρι και προσαρμόζω το αντικείμενο σε στάση που με βολεύει. Είμαι και για ..γελάκια δηλαδή..όταν με δεις να κάνω κύκλους το αντικείμενο για να το ζωγραφίσω όπως με ..βολεύει όμως..το τέλος αξίζει η προσπάθεια και έστω αν δεν ζωγραφίζω όπως παλιά εγώ είμαι περήφανη για το αποτέλεσμα μου. Να σας δείξω και τα πατάκια που έφτιαξα και στόλισα τις καρέκλες στο κτήμα εκείνη τη μέρα που η Κλώντη μου έπαθε το εγκεφαλικό.



Αν αναρωτιέστε είναι φτιαγμένα από υφάσματα που μου δίνει η φίλη μου η Ελένη που είναι μοδίστρα  , από μακό μπλούζες που είναι για ..πέταμα και τα κόβω λωρίδες , τα κάνω κουβάρια και τα πλέκω με τσιγκελάκι . 
Όμως έχω πρόβλημα μετά με το χέρι μου , κουράζεται οπότε κάνω λίγα και σταματάω.
Η Κλώντη μου είναι σε στάσιμη κατάσταση , καλύτερα μα..στάσιμα..Δεν περπατάει ακόμη παρά στέκεται ελάχιστα, εκείνο που με στεναχωρεί είναι πως δεν τρώει και δεν πίνει νερό μόνη της παρά μόνο με τη βοήθεια μου όμως την αγαπώ και θα την φροντίζω όσο μπορώ και ίσως να γίνει καλύτερα.
Φίλοι μου εσείς που τα καταφέρνετε και έχετε καταλάβει την google+ να πάτε να δείτε αυτές τις συλλογές της φίλης Μαρίας και σίγουρα θα το χαρείτε και θα σουλατσάρετε σε κάθε συλλογή αν μπείτε ( όπως κατάλαβα ) στη google της!!!
                                Αχτιδένια φιλάκια.

15 σχόλια:

Αμαλία είπε...

Καλημέρα στα δύο αγαπημένα μου κοριτσάκια.
Σιγά μη σε βάλει εσένα κάτω η Πάρκινσον."Έγραψες" πάλι με τις πετρούλες σου.
Δώστης ένα φιλί στη μυτούλα της και παράγγειλέ της να σηκωθεί στα πόδια της διότι το καλοκαίρι θα ανέβω επάνω να της φιλήσω τη μύτη αυτοπροσώπως.
Την αγάπη μου,

Lefki είπε...

Καλημέρα όλη μέρα!
Οι δημιουργίες σας, όπως πάντα, εκπληκτικές.
Πολλά φιλιά και στις δυο σας.

Λένα είπε...

Πόσο μα πόσο πολύ αγωνιώ για την γλυκιά μας Κλωντούλα!!!Μακάρι να βοηθήσει η Παναγίτσα να ξεπεράσει το προβλημα κι ας μην γινει τελειως καλά όπως ήταν αλλα να γινει καλύτερα να μπορει να τρωεει και να πίνει νεράκι και να περπατα έστω σιγα-σιγα.Φιλάκια πολλαααααααααααα

Unknown είπε...

ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!!!Υπέροχη αγωνίστρια κυρία Γεωργία.Δεν σουλατσάρω πιά καθημερινά στο διαδίκτυο γιατί κρατώ το αγοράκι της κορούλας μου που επέστρεψε στην δουλειά της, με την πρώτη όμως ευκαιρία θα μάθω τα νέα σας και σήμερα με ανταμείψατε με τις τόσο όμορφες ζωγραφιές σας. ' Αχ..τι δημιουργικά που περνάτε τον χρόνο σας και τί ωραία που μπορείτε να αποτυπώνετε ότι σκέφτεστε με χρώματα. Να είστε καλά εσείς, ο κύριος Δημήτρης και η υπέροχη οικογένεια σας. Λυπάμαι για την Κλώντη που περνάει δύσκολα, όσο για εσάς συνεχίστε να παλεύετε σαν να μην καταλαβαίνετε τίποτε, να είστε καλά...

AgapameAnDolmas είπε...

αχτιδα μου γλυκια οτι πιανεις ειναι αριστουρημα!! σε ζηλευω - με την καλη εννοια- που εχεις μαγικο χερι και ζωγραφιζεις τετοια !!! χαιρομαι για την κλωντη ! ειναι δυνατη 8α τα καταφερει ;)

BUTTERFLY είπε...

Αχτίδα μου χαίρομαι πολύ για την Κλώντη σου!
Ξέρω ότι δεν είσαι σε μουντ, αλλά αν θες πέρνα για βραβειάκι!

Μαρία Πλατάκη είπε...

Κυρία Γεωργία συγγνώμη για την ταλαιπωρία. Ευχαριστώ για όλα. Σας αγαπάμε πολύ. Τι υπέροχα πράγματα που κάνετε !!!! Τα λατρεύουμε. Ελπίζω η Κλώντη να είναι καλύτερα. ΦΙΛΙΑ

ANNA FLO είπε...

Τι κοτρόνες είναι αυτές; Έργα τέχνης λέγονται. Υπέροχες έγιναν και ο κήπος της γειτόνισσας θα γίνει τέλειος.
Αγωνίστρια και συ αγωνίστρια και η Κλωντούλα Τι καλά που πάει καλύτερα. Εύχομαι να γίνει καλά και να αρχίσει να τρώει.
Καλό δημιουργικό Σ/Κο να περάσετε και τα μαξιλαράκια σου πανέμορφα και λειτουργικά

Mia είπε...

Αχτίδα μου, οι πετρούλες σου (κοτρώνες, έστω) είναι υπέροχες! Μα όλες στη γειτόνισσα θα τις δώσεις? Ε, λοιπόν, κι εγώ μπλογκο-γειτόνισσα είμαι και θέλω κι εγώ!!! Χα, χα. Υπέροχες είναι, φίλη μου. Όπως υπέροχα είναι και τα διακοσμητικά "χαλάκια" για τις καρέκλες σου. Μπορούν άνετα να χρησιμοποιηθούν και ως χαλάκια, αλλά και ως διακοσμητικά σε σκαμπώ. Πολλά φιλιά, Αχτίδα μου. Χαίρομαι που η Κλώντη σου είναι καλύτερα και εύχομαι το "στάσιμα" να γίνει σύντομα "ακόμη καλύτερα".

Κική Κωνσταντίνου είπε...

πανεμορφα ειναι αγαπημενη μου

Giannis Pit. είπε...

Λατρεμένες όλες Γεωργία μου....! μια προς μια.
Λάμπουν από χρώμα και ομορφιά.
Μένω ιδιαίτερα στην κοπέλα με τη γυρισμένη πλάτη που δεν ξέρω, μου άρεσε πάρα πολύ.
Καλά κάνεις και βγάζεις την έντασή σου στη δημιουργία. Καλό σου κάνει.
Να έχεις ένα όμορφο βράδυ.

Ο κόσμος της Ράνιας είπε...

Εσένα γλυκιά μου σε έχει φοβηθεί το Πάρκινσον .... είσαι μαχήτρια και του έχεις πάρει τον αέρα. Φαντάζομαι τι ωραίος θα γίνει ο κήπος της γειτόνισσας με τόσο όμορφες πέτρες που της έφτιαξες !!! Τα χαλάκια για τις καρέκλες τέλεια.... κι εμένα μου έχει φτιάξει η μητέρα μου αρκετά, με τον ίδιο τρόπο από παλιά υφάσματα. Μι χαρά κατάφερες και το θέμα της φίλης Μαρίας, μπορείς πατώντας πάνω στο όνομα να μπεις κατ ευθείαν....ήδη την επισκέφτηκα. Εύχομαι η αγαπημένη μας Κλώντη να τα καταφέρει και σου στέλνω τα φιλιά μου !!!!

Μαρία Κανελλάκη είπε...

Σε θαυμάζω απεριόριστα!
Για όλα αυτά τα αριστουργήματα που φτιάχνεις και για τα άλλα, τα κορυφαία μαθήματα ζωής που μας δίνεις.
Με όλη μου την εκτίμηση...

Μαρία Έλενα είπε...

Πολύ όμορφες.
Φιλάκια ...

Ariadni St. είπε...

Όμορφες, πολύχρωμες διαφορετικές και αισιόδοξες!