Σάββατο 26 Μαΐου 2018

Κατασκευάζοντας..σκέπτεσαι..ξεπερνάς..


Καλημέρα κυριολεκτικά πρωινή αφού είμαι ξύπνια από τις 5 (!!!). Αυτές τις 3 τελευταίες μέρες είμαι συναισθηματικά φορτισμένη αφού έπρεπε να αποφασίσω για ένα ηλικιωμένο άτομο να μπει σε ειδικό ιδιωτικό ίδρυμα επειδή  ήμουν η μόνη που μπορούσε να πάρει νομικά αποφάσεις λόγω άνοιας έστω και αν ήταν συγγενής εξ αγχιστείας. Φρόντισα απλά να είναι κοντά μας ώστε να κάνω επισκέψεις σχεδόν καθημερινές για να ελέγχω.
Χωρίς βέβαια να έχω ουσιαστική ενοχή παρόλο αυτό μέσα μου αισθάνομαι πολύ άσχημα, λύπη, οίκτο , έννοια που με χαρακτηρίζει και σκέψεις για το αύριο αφού κι εμείς κάποτε θα καταλήξουμε κάπως έτσι γιατί δεν θα θέλαμε με τίποτα να επιβαρύνουμε τα παιδιά μας. 
Τι παράξενο φίλοι μου..δεν φοβάμαι καθόλου το θάνατο..φοβάμαι τη μοναξιά των γηρατειών .
Όπως ήταν φυσικό έπεσα με τα "μούτρα" στο μόνο χώρο που τρέμω να μην αποχωριστώ, κι εκεί..μέσα στο λατρεμένο μου χάος ξέχασα τα πάντα και βρήκα το κόσμο της ψυχής μου.
Ένα παλιό πιάτο από μία μεγάλη γλάστρα και τα ατελείωτα διάφορα υλικά που έχω πήραν θέση στο..περίπου όπως το φανταζόμουν.


Πηλός, ξύλο, πλαστικά ζωάκια ( τα δάκτυλα μου πια δεν μου επιτρέπουν να τα φτιάξω από πηλό) ,χόρτο από βρύα που αποξηραίνω , πετρούλες και ξυλάκια από φλοιούς.
Το σπιτάκι το έφτιαξα από πηλό , μου βγήκε λιγάκι μικρό μα..ας το υπολογίσουμε σαν..καλύβα!!! Μία πηγή που σχηματίζει ένα μικρό ρυάκι ..


Ένα πηγάδι μου αρέσει, θα ήθελα να είχα στο δικό μας κτήμα έστω και αν έχουμε άφθονο νερό εκεί.


Ένας σκύλος απαραίτητος φίλοι μου , ε! να του φτιάξω και ένα σπιτάκι. "Τζίνα" γράφει..είναι κοριτσάκι!


Νερό χωρίς παπίτσες;. Ε! δεν γίνεται..Θα ήθελα να έχω πάπιες, τις αγαπώ!


Πως θα έχουμε και γάλα;..χρειάζεται και  το κατάλληλο μέσον παραγωγής!( λυπάμαι...κατσίκες δεν βρήκα!!!)


Είναι δυνατόν να ξεχάσω τις κοτούλες; Χρειαζόμαστε αυγουλάκια και..κοτόπουλο ψητό!!!


Το γεφυράκι μικρό και στις δυνατότητες των χεριών μου.


Να σας δείξω και λίγο από το..χάος όταν το έφτιαχνα.. Το..βασίλειο μου..εδώ κατασκευάζω, ζωγραφίζω, σκέπτομαι, γελάω μόνη μου, ακούω μουσική και..κλαίω πολλές φορές ενώ τα χέρια μου δουλεύουν. Εδώ είμαι ..ευτυχισμένη..αυτό δεν μπορώ να αποχωριστώ......


Σήμερα .. σε λίγο φεύγω για το κτήμα , θα το πάρω μαζί μου να το χαρίσω σε κάποια από τις γειτόνισσες μου. Έτσι θα νοιώθω ότι θα με σκέπτονται με..χαμόγελο όταν θα το βλέπουν.
Καλό ΣΚ φίλοι μου και..
                                                           Αχτιδένια φιλάκια!

12 σχόλια:

Ο κόσμος της Ράνιας είπε...

Τι τέλειο που το έφτιαξες !!!
Θα το κατα ευχαριστηθούν οι γείτονες είναι σίγουρο. Το εργαστήρι σου είναι τρέλα ... μ αρέσει πάααααρα πολύ και ειδικά όταν είναι ανακατεμένο που δείχνει πάθος για δημιουργία !!!! Καλά να περάσεις και πολλά φιλιά !!!!

Giannis Pit. είπε...

Χαίρομαι τις δημιουργίες σου Γεωργία μου. Είναι γεμάτες απ την αγάπη της καρδιάς σου και κουβαλάνε τη σφραγίδα σου. Εξαιρετικές.
Καταλαβαίνω επίσης τη φόρτισή σου. Και συμφωνώ με τους φόβους σου που είναι και δικοί μου.
Όμορφο τριήμερο καλή μου φίλη απ την καρδιά μου.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Στο κτήμα φίλοι μου είχαμε δυστυχώς ενα ατύχημα στον Δημητρη μου που εκοψε άσχημα το δάκτυλο του στο τροχό και τρεχαμε στο κεντρο υγείας. Μυαλό δεν βάζει κι εγώ μόνο στωικα πάω με τα νερά του.

Α. Παπαγιάννης είπε...

Ας μη θεωρηθεί... ιατρκό αστείο (πάνω σε ένα τόσο σοβαρό θέμα), αλλά να του πεις ότι μερικές φορές στην κυριολεξία η πολλή δουλειά "τρώει" τον αφέντη... Περαστικά του, και με προσοχή! Και χρόνια πολλά για τη μεγάλη γιορτή αύριο (σήμερα).

Rena είπε...

Παραμυθενιο το δημιουργημα σου ειμαι σιγουρι πως θα περασες ομορφα φτιαχνοντας το και ακομα πιο ομορφα χαρζοντας το!!!
Καλημερα φιλακια πολλα!!!

ANNA FLO είπε...

Περαστικά του!! Να προσέχετε...Με τα μηχανήματα προσοχή. Τι να λέμε όμως; Πάντα υπάρχουν κακές στιγμές.
Φιλιά πολλά

Αμαλία είπε...

Καλημέρα καλή μου, καλή εβδομάδα.
Τι έφτιαξες πάλι, αυτό που θαυμάζω σε σένα είναι ότι αυτή καθαυτή η κατασκευή, αλλά η έμπνευσή σου. Να είσαι καλά να δημιουργείς. Περαστικά στον απρόσεκτο αγρότη.
Φιλιά στο κοριτσάκι μου.

Αμαλία είπε...

Ήθελα να πω, ΟΧΙ αυτή καθαυτή η κατασκευή.

Σμαραγδάκι- Ρούλα είπε...

Αχ...φιλεναδα..περαστικα στον Δημητρη σου..ειναι η κακη στιγμή θα πω και εγω.. ευχωμαι να ειναι γρηγορα καλα.. και ναι δεν εχουμε αλλη επιλογη απο το να παμε με τα νερα τους και οροπαντως στα ατυχηματα μονο περστικα να ειναι. και σε χαιρομαι αχτιδα μου γιατί οι δημιουργιες σου παντα είναι γεματες απο την αγαπη σου.. υπέροχο εγινε το εργο σου σιγουρα θα χαρουν εκεινοι που θα τους το χαρισεις.. η απασχολιση ειναι οτι καλητερο για να ξεπερναμε τα δυσκολα... ευχομαι να εχει καλη έκβαση το θεμα με τον παππου..όντως ολα αυτα περναν πια απο το μυαλο μας.. μακαρι να μην.....καλο σου βραδυ αχτιδα μου.. φιλακιααα!!

Νικολέτα Κριαρά είπε...

Άμα κάθε φορά που ήμουν στις μαύρες μου έκανα ότι κι εσύ, θα είχα γεμίσει ολόκληρο σπίτι από δημιουργίες!
Σε ζηλεύω Γεωργία μου και σε θαυμάζω απεριόριστα.
Φαίνεται τόσο η έγνοια και η σκέψεις σου, η κατανόηση που έχεις ως άνθρωπος, που δίνουν ζωή σε όλα. Ακόμα και σε ένα απλό πιάτο!

Μπράβο σου, εύχομαι η ψυχή σου να μην γεράσει ποτέ <3

Κική Κωνσταντίνου είπε...

κα;λημερα και καλη εβδομαδα χρυσοχερα μου

Ανώνυμος είπε...

αχτιδα μου πολυ λυπηθηκα για το σκυλακι σου,κουραγιο...