Ελάτε να σας..ζαλίσω!

                                  

Μία υπέροχη Ανοιξιάτικη μέρα η σημερινή με απέραντη ηρεμία μετά από το 2ήμερο του Πασχαλινού ...τυφώνα στο σπιτικό μας ! Τελικά αχάριστοι οι άνθρωποι θέλουμε τα πάντα όπως τα..θέλουμε ανάλογα με τις στιγμές μας και τη διάθεση που έχουμε όμως κουραστήκαμε πολύ φίλοι μου μα πάρα πολύ. 
Το αρνί ψήθηκε επιτυχώς στο μπαλκόνι και μεταφέρθηκε από τον ανδρούλη μου στη κουζίνα για..επιδρομή όλων.

 Με τα 4 εγγόνια να πανηγυρίζουν και να αλαλάζουν σαν ...ινδιάνοι και τους υπόλοιπους να χαίρονται την ημέρα , τους μεζέδες , το μάζωμα αυτό όπως τότε..λες και δεν πέρασαν τα χρόνια , λες και από κάπου θα ξεφύτρωναν οι γονείς μου , οι θείοι , οι νονοί... Γιόρταζε και ο εγγονός μου ο Πασχάλης και τον χαρήκαμε γιατί είναι ένα τόσο τρυφερό , ευαίσθητο παιδί  για αγόρι που με εκπλήσσει μιας και η αδυναμία μου για τα κορίτσια είναι δηλωμένη..
Απίστευτο φίλοι μου μα δεν κάθισα καν να  τσιμπήσω ..βλέπετε όταν μαγειρεύεις χορταίνεις από τις δοκιμές για το..αλάτι και τις μυρωδιές. Η κόρη μας η Ιωάννα μου έφερε τόσα γλυκά που δεν ήξερα που να τα βάλω, η Ειρήνη μας χαιρόταν αγκαλιάζοντας μας συνέχεια, οι γαμπροί μας αστειευόντουσαν , ο θείος παππούς μας δεν χόρταινε τα γλυκά .
Η Κλώντη έπαθε..μπλακ άουτ από το σαματά και έπιασε θέση σε ένα από τα κρεβατάκια της αφού πρώτα έφαγε απαγορευμένο κρεατάκι από τον άνδρα μου.

Απογευματάκι  λοιπόν  αποχαιρέτησα τα παιδιά μου που πετούσαν για Αθήνα και έστειλα στο αεροδρόμιο τον άνδρα μου για καφεδάκια και ...αποχαιρετισμούς .
Έκλεισα τη πόρτα πίσω τους και...αντίκρισα το Χάος που υπήρχε μπροστά μου και δεν ήξερα από που να αρχίσω πιστέψτε με. 
Έφυγαν λοιπόν, ευχαρίστησα το Θεό για όσα μου χάρισε και μετά ..μετά παρακαλούσα να ήμουν η παλιά "μαμά" που δεν με τρόμαζε τίποτα. Όμως όχι φίλοι μου δεν τα χάνω εύκολα , πήρα ανάσα , βούτηξα κουβά με ζεματιστό νερό για να "σβήσω" τα ίχνη από το αρνί του άνδρα μου διάσπαρτες οι τυχόν λαδιές στο πάτωμα, ανακάλυψα σε όλο το σπίτι από τα παιδιά "τα πάντα" που μπορείτε να φανταστείτε και όταν επιτέλους τελείωσα έπεσα στο καναπέ καταπίνοντας τα χάπια μου για να ..στανιάρω όπως λένε!!!
Σήμερα όμως ζήτησα την ημέρα.."δικιά μου" ,έστειλα τον άνδρα μου και τον φιλοξενούμενο μας από το Βέλγιο στο κτήμα και είπα ότι θα αράξω και δεν θα κάνω τίποτα αφού τα είχα κάνει λαμπίκος όλα χθες. 
 Μα τελικά το νοικοκυριό είναι κόλλημα φίλοι μου και βάλθηκα να να μαγειρεύω κάνοντας ανακύκλωση το αρνί με χόρτα φρικασέ και μετά η όμορφη ανοιξιάτικη μέρα με έκανε να πλύνω ότι βρήκα μπροστά μου και μου θύμιζε χειμώνα!!!
 Ελπίζω να μη ξαναχρειαστούμε χοντρά μπουφάν γιατί..έγιναν παρελθόν πλέον ολοκάθαρα στις θήκες τους.
Έπειτα έπιασα το εργαστήρι μου και το έκανα ..κουκλί αφού μάζεψα πρώτα όλα όσα θυμίζουν..Πάσχα στο κουτί τους με την υπόσχεση να τα δω ...του χρόνου!
Μα κάτι με ..γαργαλούσε..κάτι έπρεπε να κάνω..η αλήθεια είναι ότι μου ζήτησε ο φιλοξενούμενος μας ένα δωράκι για τη γυναίκα του σε..πηλό ... σε κόσμημα ( τι του ήρθε;) και...ψυχρός πηλός, κόψιμο, στέγνωμα στο φούρνο, φόντο , ζωγραφική και...Γρήγορη και πρόχειρη βέβαια δουλειά μα ..τέτοια ώρα ,τέτοια έργα.

Βρήκα και ένα κουτάκι..τα στόλισα και..ελπίζω να τους αρέσουν.

Στο μπαλκόνι μας η κληματαριά άρχισε να βγάζει τα πρώτα φυλλαράκια και αυτό σημαίνει για μένα..Άνοιξη, μέσα στις πολυκατοικίες αυτή η κληματαριά κάνει τη διαφορά στο σπίτι και στη διάθεση μας.
Πάλι φλύαρη βρε παιδάκι μου...δεν βάζω γλώσσα μέσα η αφιλότιμη.. Είμαι χαρούμενη φίλοι μου, έχω καλή διάθεση και ας έκλεισα πίσω μου τη σελίδα Πάσχα, κάθε τέλος μία άλλη αρχή δεν λένε; Κάτι θα βρω να κάνω πάλι μα πάνω από όλα παρακαλώ να είναι καλά όσοι αγαπώ και δυνατοί όσοι νοιάζομαι. Σας εύχομαι μία καλή και εύκολη εβδομάδα φίλοι μου.
Αχτιδένια φιλάκια