Μία ταινία..πολλοί συλλογισμοί..ερωτήσεις...

Πάλι θα σας ζαλίσω φίλοι μου με αμπελοφιλοσοφίες όπως λέω βραδινές , σκέψεις , συναισθήματα  ανάκατα που με έκαναν μάλιστα να πάρω το μαξιλάρι μου και να πάω στο..καναπέ  για να μην ανησυχήσω τον άνδρα μου που κοιμόταν το...πουλάκι μου!
Μία ταινία...ναι φίλοι μου μία ταινία ήταν η αιτία που ίσως κάποιοι από εσάς την είδαν βέβαια. Συνήθως κοιμάμαι με τις..κότες, πάω στο κρεβάτι μου στις 10 και μέχρι να με πάρει ο ύπνος ( τον έχω στο..τσεπάκι μου) βλέπω λίγο τηλεόραση, το καλύτερο υπνωτικό χάπι!!!
Κάπου στις 12 με ξύπνησε η Κλώντη και άρχισα να την φροντίζω, άνοιξα την τηλεόραση για ένα λεπτό ασυναίσθητα.. και να..η αιτία που έμεινα μέχρι τις 1.30 μάλλον βλέποντας τη ταινία" Τα 99 σπίτια.."που την πέτυχα στα πρώτα της μάλλον λεπτά.
Το θέμα ήταν κάτι επίκαιρο, οι πλειστηριασμοί σπιτιών που τόσο συζητιέται αυτό το καιρό μα που εξελίχθηκε σε ένα κοινωνικό και ίσως φιλοσοφικό θέμα αφού με έκανε να αναλογίζομαι αν οι περιστάσεις στη ζωή ενός ανθρώπου, ενός καλού ανθρώπου μπορούν να αλλοιώσουν τόσο το χαρακτήρα του ώστε να γίνει ότι απεχθανόταν και μισούσε..
Όλοι μας ακούμε για τους πλειστηριασμούς φίλοι μου, όμως ο κεραυνός καίει εκεί που πέφτει..
Ο ήρωας της ταινίας ένας νεαρός πατέρας χήρος που ζούσε με τη μητέρα του αναγκαστικά λόγω οικονομικών και το 11 χρονο αγοράκι του ,  τεχνίτης που έχασε τη δουλειά του. Από ότι κατάλαβα οι πλειστηριασμοί στην Αμερική δίνονται από τις τράπεζες σε "μεσίτες " μεγαλοκαρχαρίες που κάνουν τις εξώσεις. Μία τέτοια έξωση έζησε ο ήρωας μας με άλλες τις φοβερές στιγμές που βλέπουμε στη τηλεόραση, κουνάμε το κεφάλι μας με λύπη και..γυρνάμε κανάλι. Δεν μας αφορά..δόξα λέμε το Θεό εμείς δεν χάνουμε το σπίτι μας...
Τα τρία άτομα πηγαίνουν σε μοτέλ που είναι γεμάτο από ίδιες περιπτώσεις.το αγοράκι πρέπει να προσαρμοστεί σε τέτοια κατάσταση και ο νεαρός πατέρας να χτυπάει πόρτες για οποιαδήποτε δουλειά.
 Απελπισμένος βρίσκει δουλειά εντελώς τυχαία στο μεσίτη που του έκανε την έξωση και ζητούσε από το μοτέλ αυτό ανθρώπους για τεχνικές υπηρεσίες στα σπίτια που αποκτούσε. Απελπισμένος στη κυριολεξία και ποιος θα πίστευε κάτι άλλο, κάνει τα πάντα για λίγα δολάρια μεροκάματο και η ευσυνειδησία του στη δουλειά δεν μένει απαρατήρητη στο..γεράκι μεσίτη.
Έτσι μπλέκεται σε καταστάσεις μόνο και μόνο για να βγάλει χρήματα για την οικογένεια του χωρίς να τους πει που εργάζεται .Συμμετέχει λοιπόν σε..κατασχέσεις , σε εξώσεις, κάνει σε άλλους ότι του έκαναν απλά σαν ..εκτελεστικό όργανο παίρνοντας προμήθεια σε κάθε έξωση. Η μανία του να πάρει πίσω το σπίτι του τον κάνει να ξεχνάει τα πάντα, ο καλός άνθρωπος γίνεται θηρίο, η συνείδηση πάει..περίπατο. Φθάνοντας στο..τελευταίο σκαλοπάτι ξυπνάει ο άνθρωπος ..όταν όμως έχει χάσει ότι αγάπησε και για ότι πάλευε..την οικογένεια του .
Ρωτάω αν μπορούμε να προσπεράσουμε τη συνείδηση μας και τις αρχές μας , τα πιστεύω και τους ηθικούς φραγμούς μας να πράττουμε το σωστό, το δίκαιο, το ηθικό, αυτό με το οποίο μεγαλώσαμε και γαλουχηθήκαμε μέσα στο μεγάλωμα μας απλά για το..χρήμα και την καταξίωση, για να επανακατακτήσουμε πάλι τη θέση που είχαμε και ακόμη περισσότερα..
Χθες βράδυ μπήκα στη ζωή αυτών των ανθρώπων που τους χτυπάει τη πόρτα η έξωση..η ταινία έδειχνε πολλές διαφορετικές αντιδράσεις δυστυχώς..Με συγκλόνισε..
Φίλοι μου εδώ λέμε το "απελθέτω απ εμού το ποτήριον τούτο..μα είναι τραγική εικόνα της εποχής μας και η αντίδραση αυτού του νεαρού κάτι που το στέλνω στο..πυρ το εξώτερο..
Αχτιδενια φιλάκια.