Δευτέρα 29 Ιανουαρίου 2018

Η θάλασσα στη ζωή μου.


Πάντα αγαπούσα τη θάλασσα, μικρή σχεδόν πριν ακόμα περπατήσω ο πατέρας μου με έχωσε στο νερό και με άφησε στη"μοίρα μου" γιατί πίστευε ( νησιώτης) ότι τα μωρά κολυμπούν από τη..φύση τους όπως μεγαλώνουν μέσα στη μάνα τους. Έτσι..την αγάπησα, κολύμπησα, αθλήθηκα, έλαβα μέρος σε αγώνες, έκανα υποβρύχιο, έμαθα ναυαγοσωστική..και "πέρασα" στα κορίτσια μου το ίδιο έρωτα..

Μετά ..την ζωγράφισα όσο περισσότερο μπορούσα, την έβαλα σε μουσαμά, σε ξύλο σε χαρτί, είναι το πρώτο μάθημα σαν θέμα που κάνω σε κάθε μου μαθήτρια και ...την διάβασα σε στίχους και κείμενα γιατί η φαντασία μου μέσα από αυτά την ζωντάνευε μπροστά μου.Σκέφτηκα ότι στη Βεργίνα όπου βρίσκεται η Πρωτοβουλία για το Παιδί ( FROND) δεν υπάρχει θάλασσα..λοιπόν..θα την πάω εγώ.

Σε φλοιό από δένδρο ένα νησάκι..με ταξιδεύει..


Σε μουσαμά ένα καδράκι με ηρεμεί.. 


Στη παλέτα με κάνει και χαμογελώ για τη διαφορετικότητα..


Αν αναρωτιέστε πιο βιβλίο διάβαζα αμέτρητες φορές σαν παιδί..μα τι άλλο από Καρκαβίτσα , μέχρι τώρα ξέρω από έξω ολόκληρα αποσπάσματα..
Ναι· την αγαπούσα τη θάλασσα! Την έβλεπα ν' απλώνεται απ' τ' ακρωτήρι ώς πέρα, πέρα μακριά, να χάνεται στα ουρανοθέμελα σαν ζαφειρένια πλάκα στρωτή, βουβή και πάσχιζα να μάθω το μυστικό της. Την έβλεπα, οργισμένη άλλοτε, να δέρνει με αφρούς τ' ακρογιάλι, να καβαλικεύει τα χάλαρα, να σκαλώνει στις σπηλιές, να βροντά και να ηχάει, λες και ζητούσε να φτάσει στην καρδιά της Γης για να σβήσει τις φωτιές της. Κι έτρεχα μεθυσμένος να παίξω μαζί της, να τη θυμώσω, να την αναγκάσω να με κυνηγήσει, να νιώσω τον αφρό της απάνω μου, όπως πειράζουμε αλυσοδεμένα τ' αγρίμια.( Καρκαβίτσας)
Σαν φοιτήτρια..μα..Καβαδία..τι άλλο..
Θα μείνω πάντα ιδανικός και ανάξιος εραστής
των μακρυσμένων  ταξιδιών και των γαλάζιων πόντων
και θα πεθάνω μια βραδιά σαν όλες τις βραδιές 
χωρίς να σχίσω τη θολή γραμμή  των οριζόντων..

Πέρσι μπήκα μόνο μία φορά στη θάλασσα..φέτος καμία..η αστάθεια μου λόγω της Πάρκινσον και η..ντροπή μου να με βοηθούν να μπω με κάνει να απομακρύνομαι πια . Και τι παράξενο, όταν μπω..μέσα της γίνομαι ψάρι που κολυμπάει στα νερά του..σαν τα Αλμπατρός στον αέρα..
Όμως φίλοι μου η ζωγραφική σε κάνει να βρίσκεσαι όπου και το μυαλό σου..ναι λοιπόν..έφερα στη Βεργίνα τη θάλασσα και ας ελπίσω να βρεθεί κάποιος να τα αγοράσει για το καλό των παιδιών εκεί.!!!
Αχτιδένια φιλάκια!


8 σχόλια:

ΔΕΛΦΙΝΑΚΙ είπε...

Μα τι όμορφη και συγκινητική παρουσίαση κυρία Γεωργία μου
χαίρομαι την αγάπη σου για τη θάλασσα
και μένα μου αρέσει πολύ
όμως εγώ δυστυχώς δεν ξέρω κολύμπι , αλλά μπαίνω μέσα βαθιά ως εκεί που πατώ εννοώ και πλατσουρίζω ,την απολαμβάνω
τελοσπάντων δεν είμαι εγώ το θέμα χεχε
πολύ όμορφες και οι τρεις σου οι ζωγραφικές ως θέμα,ως ζωγραφιά αλλά και στο υλικό το οποίο έκανες την ζωγραφιά σου
μου αρεσαν και οι τρεις,πιο πολύ η παλέτα

να σαι καλά και καλή επιτυχία στην εκδήλωση

ANNA FLO είπε...

Σίγουρα θα βρεθούν όχι ένας αλλά πολλοί αγοραστές Τα έργα σου είναι πανέμορφα
Κι εγώ αγαπώ τη θάλασσα Χειμώνα Καλοκαίρι Όχι μόνο όταν κολυμπώ αλλά και να την κοιτάζω σαν ερωτευμένοι που κοιτάζονται στα μάτια.
Και βέβαια θα ξαναπώ ότι κακώς κάνεις και ντρέπεσαι. Ανάγκη κανέναν δεν έχεις. Και ξέρεις πόσοι μπαίνουν με βοήθεια στη θάλασσα; Ξεπέρασέ το και θα απολαμβάνεις αυτήν την αγάπη σου
Καλή σου εβδομάδα

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ ΔΕΛΦΙΝΑΚΙ μου..ΔΕΝ ξέρεις να κολυμπάς και είσαι από τη Κύπρο;;;;;;; Θα πάθω σοκ που το σκέπτομαι!!!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ ANNA Flo δυστυχώς δεν μπορώ να αποβάλω αυτό που νοιώθω πια, όσο και να την αγαπώ μου είναι δύσκολο πια να..μπω , να διασχίσω την άμμο και ακόμα χειρότερο αν έχει βότσαλα χωρίς κάποιον να με κρατάει το χέρι..

Giannis Pit. είπε...

Αγαπητή Γεωργία μου,
τα έργα σου, ότι θέμα και να έχουν τα έργα σου είναι υπέροχα. Πραγματικά απο την καλύτερη ζωγραφική που έχω συναντήσει. Στο λέω ξανά νομίζω, μεγάλωσα με μητέρα ζωγράφο και μπορώ να αξιολογήσω.
Η Ιδιαίτερη αγάπη σου για τη Θάλασσα συναντιέται επίσης με τη δική μου. Εκεί πραγματικά οι αγάπες μας αυτές γίνονται "ένα" καθώς τα ίδια συναισθήματα νιώθω και εγώ.
Τέλος, στο θέμα της κολύμβησης. Επέτρεψέ μου μια γνώμη κα από μένα. Μην διστάζεις να σε βοηθήσει κάποιος να μπεις στην αγκαλιά της. Πέραν του ότι είναι γιατριά για το σώμα σου, σε βοηθάει στην υγεία σου, δεν καταλαβαίνω γιατί να έχεις τις αναστολές που περιγράφεις. Σε παρακαλώ να το σκεφτείς σοβαρά. Σε παρακαλώ πολύ.
Καλή βδομάδα να έχεις με τις ευχές μου.

LitsArt είπε...

την αγαπώ τη θάλασσα και τα έργα σου με ταξίδεψαν και πάλι....και φυσικά οι στιχοι που τα συνόδεψαν!

Ο κόσμος της Ράνιας είπε...

Η ανάρτησή σου είναι μία απόλαυση !!!!! Κι εγώ την αγαπώ τη θάλασσα κι ας μην έχω κάνει όσα εσύ. Δεν το περίμενα με τίποτα να ντρέπεσαι να βοηθηθείς να μπεις να κολυμπήσεις. Δεν θέλω να το ξαναπείς αυτό και να το επιχειρήσεις οπωσδήποτε το καλοκαιράκι !!!! Είσαι άνθρωπος με τόση θέληση και δίνεις τόση ελπίδα και ζωντάνια σε όποιον σε διαβάζει που δεν θέλω να λες τέτοια πράγματα. Θέλω να σε μαλώσω ...... αλλά δεν μπορώ γιατί σ αγαπώ !!!!!Τα φιλιά μου !!!!!

Μαρία Έλενα είπε...

Ότι και να φτιάξεις είναι πολύ όμορφο.
Φιλάκια ...