Δωράκια από τη Κρήτη

                                 
Κρυωμένη φίλοι μου εδώ και λίγες μέρες, στην αρχή νόμισα ότι είναι κάτι πολύ απαλό όμως ο λαιμός μου έχει κλείσει, κάτι σαν πληγή σε κάθε βήχα και τα βράδια σχεδόν ξάγρυπνη με παρέα τα ζεστά και τις ειδικές καραμελίτσες.
Μη μου πείτε για σιρόπια και  τα σχετικά, τα δοκίμασα όλα πιστέψτε με. Ευτυχώς ως συνήθως δεν έχω πυρετό γιατί αυτό είναι κάτι σπανιότατο για μένα μα πονάνε όλα μου τα πλευρά από το βήχα και αισθάνομαι κουρασμένη λες και..πάλευα όλη μέρα!!!
Αφήνω όμως τα άσχημα, θα περάσει κι αυτό..που θα πάει..κρίμα το εμβόλιο που έβαλα..και θα σας δείξω τα δωράκια που έλαβα από την φίλη μου την Ιουλία που πριν αρκετά χρόνια γνώρισα μέσα από αυτό το χώρο και που με φιλοξένησε στη Κρήτη κάποτε. 
Με την Ιουλία δεθήκαμε τόσο πολύ που νομίζω ότι η σχέση μας είναι πια αδελφική αν και μιλάμε πια από το τηλέφωνο σχεδόν κάθε εβδομάδα. 
Η Ιουλίτσα μου λοιπόν, παλιά δασκάλα και χήρα πλέον δυστυχώς του γνωστού Αρχαιολόγου Παπαδάκη είναι από τους θησαυρούς που μου χάρισε αυτά τα χρόνια η συμμετοχή μου στα μπλοκ. 
Άνθρωπος δυναμικός, ευαίσθητος, μορφωμένος ,δοτικός , γράφει τώρα βιβλίο σχετικό με τη δουλειά του συζύγου της , άρχισε μετά το πρόσφατο  θάνατο  της μητέρας της να ασχολείται με τον..αργαλειό! 

                                   

                          
                                    





Φρόντισε ως συνήθως να μάθει καλύτερα και από πηγές σωστές τη λειτουργία του, να πάει σε σεμινάρια, να μπει σε ομάδες γυναικών που φροντίζουν να διατηρούν τη παράδοση.
Μου έστειλε λοιπόν ένα δείγμα δωράκι της δουλειάς της γιατί την..άκουγα στο τηλέφωνο και δεν το πίστευα!!!

Η Ιουλία είναι από τους πιο αξιόλογους ανθρώπους που γνώρισα μέσα εδώ , που την έζησα από κοντά, που γελάσαμε, λυπηθήκαμε, δακρύσαμε, δεθήκαμε, γίναμε αυτό που λένε.."οικογένεια"γιατί φίλοι μου ο δεσμός του αίματος δεν κάνει την οικογένεια αλλά αυτή παράξενη χημεία ανάμεσα σε ανθρώπους.
Είμαι λοιπόν Ευλογημένη γιατί ο Θεός δεν μου έδωσε αδέλφια μα μου έδωσε την ευκαιρία να κάνω μόνη μου διαλέγοντας τα.
Ιουλίτσα μου ευχαριστώ για τα δωράκια σου, για τα υπέροχα λεμόνια από τη λεμονιά σου που μπήκαν κι όλας στο βάζο με ρακί να γίνουν λεμοντσέλο και για όλα τα καλούδια της Κρητικής γης που τα συνόδευαν.
Η αγάπη μου για τη Κρήτη είναι γνωστή, αν διάλεγα ένα μέρος εκτός από τη πόλη μου να μείνω  θα ήταν σίγουρα η Κρήτη γιατί όλους όσους γνώρισα εκεί ήταν όλοι τους υπέροχοι και γιατί ...λατρεύω τους μοναδικούς , τους υπέροχους λουκουμάδες της Ιουλίας που την παρακάλεσα ..γονατιστή να ΜΗ μου στείλει γιατί ..θα τους έτρωγα όλους εγώ και άντε μετά να ανέβω σε ζυγαριά!
Φίλοι μου ευχαριστώ ...που μπήκατε στη ζωή και στο μπλοκόσπιτο μου, που σας γνώρισα, που σας αγαπώ και που υπάρχετε όποτε σας ...ζαλίζω!
Αχτιδένια φιλάκια!