Ένα τριήμερο μαζί μου...

Φίλοι μου καλημέρα σε ένα τριήμερο γιορτών για τη Θεσσαλονίκη, το σπίτι μου και τη χώρα όλη. 
Έχω ακούσει πολλά αυτές τις μέρες από το ράδιο τα περισσότερα περί παρελάσεων και τιμής και εκδηλώσεων και για ένα σωρό λόγους, ο καθείς ( όπως έλεγε η γιαγιά μου) το μακρύ και το κοντό του!!!..
Εγώ απλά θα πω ότι εμείς οι γονείς πρέπει να καταλάβουμε ότι έχουμε το καθήκον να παραδώσουμε στα παιδιά μας ότι παραλάβαμε από τους δικούς μας γονείς, ότι πολλές φορές έχουμε βαθιά μέσα μας και δεν το έχουμε καταλάβει παρά μόνο όταν ο ..κόμπος φθάσει στο χτένι και τότε..αντικρίζοντας τη γαλανόλευκη ή τη ματιά του Θεού σε μία εικόνα αισθανθούμε τι σημαίνει η λέξη "καθήκον", συνείδηση και πιστεύω.
Τα παιδιά και τα μάτια σας φίλοι μου , είναι το "χνάρι" που θα αφήσετε πίσω σας σαν το σαλιγκάρι όταν φύγουμε από αυτό το "παρόν".
Ευχαριστώ για τις ευχές και τα σχόλια, μηνύματα και τηλεφωνήματα για τους Δημητράκηδες της ζωής μου . Έγινα η..τηλεφωνήτρια του ξέρετε , κάτι σαν..γραμματέας υπουργού απαντούσα σε φίλους και γνωστούς και του έδινα κυνηγώντας τον το τηλέφωνο!!
Είχε προηγηθεί μία δύσκολη μέρα, το χέρι μου με πόνους από τον ώμο και "άχρηστο" για πολλά, το κινητό μου στο σέρβις της εταιρίας και ο...υπολογιστής μου στο..μάστορα!!! Έβγαλα το λάπτοπ από την..ναφθαλίνη!
Η γιορτή για μας άρχισε από τη προηγούμενη μέρα που την γιορτάσαμε στο σπίτι μας με φίλες αγαπημένες από αυτές που θεωρούμε "δικούς μας " ανθρώπους. 
Ευχαριστώ την αγαπημένη Ποδηλάτισσα, τη Δήμητρα, την Ολίνα, τη Μάγδα και τον Ηρακλή που γέμισαν το σπίτι και τη καρδιά μας από αληθινά αισθήματα αγάπης.
 Ο καλός μου Δημήτρης μαγείρεψε με τη ψυχή του ένα πραγματικά υπέροχο φαγητό παίρνοντας την ικανοποίηση από τα άδεια πιάτα μας και τα.."γρυλίσματα" που βγάζαμε σε κάθε μπουκιά!!!! Αγάπη μου και του χρόνου γερός!
Χθες στη γιορτή του προτιμήσαμε το πρωί να το περάσουμε μαζί  ( εμείς και τα τηλεφωνήματα) και το απόγευμα στης κόρης μας Ιωάννας να γιορτάσουμε τους..Δημητράκηδες μας! Χαμός φίλοι μου, βλέπετε εμείς οι παππούδες ήμαστε για να κακομαθαίνουμε τα εγγόνια και ενώ αγοράζουμε τα δώρα τα ..χρήσιμα για να ευχαριστηθεί η μαμά συγχρόνως αγοράζουμε μία σακούλα με ..μπιχλιμπίδια από αυτά που τα κάνουν να πανηγυρίζουν , να σε αγκαλιάζουν και να λένε: -γιαγιά μου σ' αγαπώ!
Σπαθιά με φως και ήχο, δακτυλίδια μάτια με φωτάκια, γυαλιά τρισδιάστατα για κινητό, κατασκευές Χριστουγεννιάτικες, υλικά για κατασκευές και βέβαια..εκεί στα ..μουλωχτά από τη φοβερή μαμά τους  ένα χαρτζιλικάκι για το καθένα! ( είναι και..τέσσερα βρε παιδάκι μου!!!)

                    Αγόρια φίλοι μου..αγόρια!!!! 
Η κόρη μας έφτιαξε ένα όμορφο σερβίρισμα από μικροπράγματα που μας ενθουσίασαν και τι να πω για τα πουράκια της που ήταν...φοβερά!!! Ακόμη και τα ψωμάκια ήταν δικά της καθώς και οι πιττούλες με την υπέροχη γέμιση που όπως βλέπετε πριν ακόμη καθίσουμε εξαφανίστηκαν και έμεινα..δύο!!!( ορκίζομαι..ένα έφαγα!!!)

Γυρίσαμε λίγο πριν τις 9 αφού η ινσουλίνη της Κλώντης έχει την ώρα της, τα τηλεφωνήματα ...απίστευτο μέχρι τις...12 το βράδυ κι εμείς ξαπλώσαμε με την ικανοποίηση που δίνει η..ΑΓΑΠΗ των ανθρώπων γύρω μας! 
Να σας ζαλίσω και με το κέντημα μου που επιτέλους τελείωσα και έδωσα χαρά σε κάποια που αγαπώ..

Κοκορεύομαι λοιπόν και ..μάζεψα πια τα σύνεργα των κεντημάτων μου, αν είμαι ικανή ακόμη θα ξανακεντήσω πλέον καλό..Μάη και έβαλα στο καλαθάκι μου πλέον το..πλέξιμο. Πλέκω κουβερτούλες για τα σκυλάκια ενός φιλοζωικού ασύλου  που χρειάζονται σκεπάσματα και παλιές κουβέρτες για να τα ζεστάνουν τα καημένα και θα τα στείλω μαζί με φάρμακα που χρειάζονται .
Ξέρω ότι πολλοί ίσως γελάσετε με αυτό, ίσως μου πείτε ότι  καθημερινά υπάρχουν άνθρωποι στο κρύο..μα..τα αγαπώ..πονάω όταν βλέπω αδέσποτα που καθημερινά στους δρόμους ψάχνουν ένα κομμάτι ψωμ,  ότι και να μου πείτε ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΩ!!!!
Φίλοι μου...σας ζάλισα, φεύγω καλέεεεε!!!
Αχτιδένια φιλάκια!