Ήρθε κι ο Οκτώβρης!

Καλό μήνα να σας πω και έμαθα ότι σήμερα είναι η...μέρα μας..να σας κάνω λοιπόν τη ...σύσταση να με..προσέχετε αφού ανήκω σε αυτή την ημέρα!
Κάποτε η λέξη "ηλικιωμένος" ήταν για μένα κάτι άγνωστο και μακρινό, σχεδόν κάτι στο τέλος του..Σύμπαντος! Φαίνεται μάλλον πως το...Σύμπαν έχει άκρη και το έφθασα. Καλό μας μήνα λοιπόν και να είναι δημιουργικός φίλοι μου !
Όμως εμείς στο κτήμα σήμερα γιορτάσαμε την αρχή το Οκτώβρη με αγαπημένους φίλους, ψήσαμε, χαρήκαμε, ήπιαμε το κρασάκι μας , το γλυκάκι μας! περάσαμε ένα υπέροχο μεσημέρι. Αν και είναι τόσο νέοι ώστε να μπορούν να είναι και παιδιά μας είναι για μας πράγματι  σαν..οικογένεια.
Γυρίζοντας περάσαμε από τα εγγόνια μας και εκεί πήρα την ανταμοιβή μας για την "ηλικία" μας!
- Γιαγιά σήμερα είναι η γιορτή του παππού και της γιαγιάς!

-Αμ! κι εγώ σας έφερα σακουλάκια με παιχνιδάκια ( τα είχα αγοράσει από το μπακάλικο στο χωριό)!
-Σήμερα η μαμά μας πήγε Εκκλησία και κοινωνήσαμε!
-Μπράβο τη μαμά σας!
Η φωνή απελπισίας από τη κουζίνα:
-Η "μαμά" δεν βγήκε από τη κουζίνα σήμερα..έλα μέσα μαμά.
Η κόρη μου με μία κουζίνα γεμάτη ταψιά.Ψωμάκια υπέροχα που μοσχοβολούσαν με τυρί για τον Δημητράκη, με Φιλαδέλφεια για τη Βάσια, με κρέμα για το Πασχάλη και τον Κωνσταντίνο! 
-Έκανα και μπουγάτσα γλυκιά μαμά να σας δώσω, δοκιμάστε και τα ψωμάκια μου..
Νομίζω ότι αυτή είναι η ανταμοιβή μου, δοξάζω το Θεό κάθε μέρα για όσα μου χάρισε και παρακαλώ να με αξιώσει να τα χαίρομαι όσο Αυτός μας δώσει χρόνια.
Εύχομαι λοιπόν ένα υπέροχο Φθινόπωρο κι εγώ να...μη πάψω να σας ζαλίζω!
Αχτιδένια φιλάκια!