Στο Φθινόπωρο της ζωής μας.

Σχεδόν βραδάκι..καθισμένοι στην.."αυλή" του τροχόσπιτου μας απολαμβάναμε την ησυχία της πρόωρης πια σκοτεινιάς που φέρνει το Φθινόπωρο έστω και στις πρώτες του μέρες.
Είναι οι καλύτερες μας ώρες ξέρετε, ώρες που μιλάμε, που περνάμε από...κόσκινο την ημέρα μας, σχεδιάζουμε την αυριανή, ανοίγουμε τις ψυχές μας και γελάμε με τα λάθη μας.
-Φθινόπωρο πια κορίτσι μου, σήμερα μου φάνηκε το πόσο νωρίτερα έφυγε ο ήλιος..Ευτυχώς που τελείωσα το τροχόσπιτο, μάλλον θα είναι η τελευταία μου κατασκευή..
-Σε γελάσανε γλυκέ μου, έχεις να μου κάνεις και το εκκλησάκι, έτσι για να μη βαριέσαι, άλλωστε μάλλον δεν προλαβαίνω πια να το ζωγραφίσω..
-Κοίτα , τα δένδρα μας άδειασαν από καρπούς, πάνε τα ροδάκινα.. τα αγαπημένα μου...τι θα δίνω στα παιδιά;
-Πω! πω! και ύστερα λες εμένα γκρινιάρα.. ..μα έχουμε τα μήλα, τα κυδώνια, τα ρόδια, τα αμύγδαλα και τους λωτούς..(μπουρρρ!!δεν μου αρέσουν!!)
-Δεν είναι σαν τα κεράσια και τα ροδάκινα  όμως , δεν έχουν τα χρώματα και το χυμό τους.. Το Φθινόπωρο άγγιξε τα πάντα έτσι; Τα δένδρα μας αρχίζουν και πορτοκαλίζουν, τα φύλλα πέφτουν, έφυγε το φωτεινό χρώμα από παντού..όπως στα...μαλλιά μας που άσπρισαν  ..έτσι;
-Θες να πεις γλυκέ μου ότι...Φθινοπωριάσαμε ; Φυσική συνέπεια δεν είναι;
-Με ...πειράζει ξέρεις λιγάκι, κουράζομαι πιο εύκολα, βαριέμαι περισσότερο, αποφεύγω να οδηγώ νύχτα, πονάει το πρωί η μέση μου και τα βράδια τα πόδια μου..Θέλω να κάνω μαζί σου τόσα πολλά , να ταξιδέψουμε όπως παλιά, να κάναμε ότι τρέλες κάναμε παλιά, να αγοράσω και άλλο κτήμα και να βάλω κι άλλα δένδρα..μα με προδίδει το σώμα μου.
-Θα σε..εκπλήξω..εγώ πονάω ΠΑΝΤΟΥ μα το..προσπερνώ, δυσκολεύομαι όπως ξέρεις να περπατώ μα κάνω πως δεν με νοιάζει, θέλω ταξίδια μα..νυστάζω από τις..10. Σκέψου..στη ζωή χαρήκαμε  την..Άνοιξη, γλεντήσαμε το..Καλοκαίρι οπότε..θα σε εκπλήξω πάλι ..άρχισε να μου αρέσει το Φθινόπωρο!
-Όμως αν έρθει ο ..Χειμώνας;
-Βρε κουτό..έχουμε τα ...ηλεκτρικά υποστρώματα, έχουμε τις ..πίτες σου, έχουμε τις αγκαλιές των εγγονιών μας, τους φίλους μας, έχουμε ο ένας τον άλλο..που το πας αυτό!!!!
-Τι θα έκανες αν μπορούσες να αρχίσεις από την..αρχή; Να γίνεις 21 όπως σε γνώρισα κι εγώ 29 όπως με..γνώρισες.
-Θες την αλήθεια; Κάποια πράγματα αξίζουν να τα ζεις μία φορά για να είναι μοναδικά, άλλωστε σκέψου...ακόμα και τα λάθη μας τα αγαπήσαμε, τα κακά τα..προσπεράσαμε , τα καλά τα κάναμε θησαυρό στο..μπαούλο της ψυχής μας.
-Ε! να..τέτοια μου λες και σ' αγαπώ!
-Καλέ είμαι κάτι σαν..σοκολάτα..παθαίνεις εθισμό όταν την τρως σε...ποσότητα ( τόσα κιλά είμαι πια! ), άντε Φθινοπωρινό αμόρε μου πάμε μέσα στο τροχόσπιτο να δούμε τη ταινία "Ο πανκακιώτατος" που παίζει στη τηλεόραση , Κλώντη..έλα αγκαλίτσα γλυκιά μου να σε βάλω για ύπνο!
Κάπου διάβασα αυτό που σας έβαλα στην αρχή: "Σημασία δεν έχει που βρίσκεται το κορμί αλλά που βρίσκεται η ψυχή" κι εγώ φίλοι μου θα είμαι πάντα στην Άνοιξη  !
Αχτιδένια φιλάκια!