Η ευτυχία είναι στιγμές!

Γύρισα από το κτήμα σήμερα φέροντας..τρόπαια για σας που ερμηνεύεται σαν...φωτογραφίες!
 Επιτέλους μπορούμε να πούμε ότι η ανακαίνιση στο τροχόσπιτο μας η..εσωτερική έλαβε τέλος εκτός από μικροπράγματα που θα καλύψουν τη τελειομανία του Δημήτρη.
Την έκανα όπως βλέπετε τη τοιχογραφία ,μόνον εγώ ξέρω πως τα κατάφερα γονατισμένη στο καναπέ με τις αρθρώσεις μου στα γόνατα στο...κόκκινο και το χέρι μου να τρέμει και να μη μπορεί να ακουμπήσει κάπου βρε παιδάκι μου αφού ο τοίχος του τροχόσπιτου ήταν κυκλικός.
Λυπάμαι που δεν μπόρεσα να βρω τις παλιές φωτογραφίες από το παλιό τροχόσπιτο με την απαίσια γκρι μοκέτα, τα καφέ ντουλάπια και τις καφέ κουρτίνες.
Ο Δημήτρης μου έκανε θαύματα, επένδυση με πλακάκι, γυψοσανίδες ,οροφή , καλώδια ,ύδρευση τα πάντα από την αρχή! Όταν είχα δει ότι άφησε μόνο το σκελετό είχα σκεφτεί να ψάξω για..παλιατζή σε σίδερα να το πάρει. Μα τα κατάφερε ..τα κατάφερε όπως πάντα παρά τα χρόνια που πέρασαν και τον βαραίνουν.
Βέβαια έβαλα κι εγώ το χεράκι μου με τη διακόσμηση και προσπαθώντας να απλοποιήσω τα τόσα που ήθελε να κάνει βρίσκοντας κάποια έπιπλα έτοιμα που μας ταίριαζαν και υπερπηδώντας τον εγωισμό του που φώναζε: -Θα τα κάνω μόνος μου!!
Θαυμάστε το λοιπόν το αποτέλεσμα. Αυτή είναι η δική μου γωνιά! Βέβαια τη ζωγράφισα..

Η φράση "Η ευτυχία είναι στιγμές" είναι κάτι που έχω συνειδητοποιήσει φίλοι μου, η πιο μικρή στιγμή , η πιο απλή μπορεί να μας δώσει  απέραντη ευτυχία που έστω και αν κρατήσει μία στιγμή είναι ..πάντα μοναδική!
Η γωνιά του άνδρα μου ανοιγμένη όμως ίδια με τη δική μου, του ..έδωσα τα τρία παράθυρα γιατί σηκώνεται με τα..κοκόρια!

Η κουζινούλα μας υποτυπώδης αφού δεν είναι για..μαγείρεμα! Έξω υπάρχει κουζίνα και μία μασίνα μαντεμένια που σκοπεύουμε να αποκτήσουμε για να φτιάχνει και τις πίτες του ( μη ξεχνιόμαστε!!)

Απέναντι μία συρταρία χρήσιμη που της δώσαμε τη θέση του τραπεζιού που υπήρχε αφού  ένα όμορφο πτυσσόμενο που έβαλα στο " μάτι" θα πάρει τη θέση του! Άλλωστε τρώμε πάντα έξω !

Όπως βλέπετε η θέση της Κλώντης πάντα δίπλα μου  !

Η τουαλέτα μικρή μα λειτουργική για τα βράδια αφού έξω έχουμε μία μεγάλη.

Η σομπίτσα μας περσινή μα κάνει τα χειμωνιάτικα βράδια φούρνο το 7 Χ 2,5 μέτρα τροχόσπιτο μας , ε..να μη βάλω και ένα καδράκι!!!!

Μα δεν στάθηκα εδώ!!Την επόμενη μέρα, ενώ είχα μαζέψει τα πινέλα μου δεν άντεξα στο πειρασμό, μου "έφταιγε" η πόρτα που ήταν άδεια και...έβαλα το χεράκι μου.  Όσο λοιπόν ο Δημήτρης έκανε παρεούλα γνωριμίας με το καινούργιο γείτονα από δίπλα μας εγώ.....

΄Όμορφο δεν είναι; Το βρήκα χαρούμενο να βλέπεις λουλούδια ασορτί με το...ρολόι που αγόρασε ο άνδρας μου!!!

Του ζωγράφισα και δύο χελιδονάκια για να μη ζηλέψει τα δικά μου από απέναντι!

Το χαρήκαμε το αποτέλεσμα..( οι στιγμές που σας έλεγα..) , το γιορτάσαμε με μία...μακαρονάδα και δύο μπύρες οι αφιλότιμοι!
Ελπίζω να σας άρεσε όπως άρεσε σε μας..κάτι σαν...νιόπαντροι σε νέο μικρό σπιτάκι νοιώθαμε και το βράδυ  αντικριστά τα λέγαμε με το ραδιοφωνάκι να παίζει όλη νύχτα πραγματικά υπέροχη μουσική με το Δάντη που τραγουδούσε Χατζή!! Όνειρο αν βάλεις στην εικόνα τον ουρανό γεμάτο αστέρια και ένα φεγγάρι που πάει σε λίγο για πανσέληνος.
Φίλοι μου να ευχηθώ καλό μήνα και ένα Σεπτέμβρη εύκολο ..
Αχτιδένια φιλάκια!