Καλοκαιρινές νύχτες!

Ναι σίγουρα πια  το καλοκαίρι μπήκε στη ζωή μας και μαζί του όλα όσα το ομορφαίνουν όπως ο ουρανός τα βράδια. Είναι εκείνες οι νύχτες που σε κάνουν να βγαίνεις στο παράθυρο, στην άμμο, στην αυλή , στο μπαλκόνι και να στυλώνεις τη ματιά σου στο απέραντο άπειρο του ουρανού που σε διαβεβαιώνει για μία δύναμη που φτιάχνει τη τελειότητα.
Ήμασταν στο κτήμα, εγκαινιάσαμε τις νύχτες στο ανακαινισμένο τροχόσπιτο που θέλει ακόμη τις πινελιές της διακόσμησης όμως εμείς πια ότι κάνουμε το κάνουμε πιο αργά αφού η ζέστη και η ηλικία μας δυσκολεύει.
 Βλέπετε το...καμάρι μου θέλει τα πάντα να τα κάνει μόνος του και.. τέλεια και θα γελούσατε μαζί μου προχθές όταν είχε σχεδόν αρρωστήσει που η πόρτα της τουαλέτας είχε ένα κενό από κάτω 1,5 εκατ. από το δάπεδο.  
Εγώ του μίλαγα για το χρώμα στα κουρτινάκια κι εκείνος για το..ενάμιση εκατ. της πόρτας, εγώ για το κάλυμμα του κρεβατιού κι εκείνος για το σκαλοπάτι που έπρεπε να το κάνει πιο μεγάλο..
Όμως..εκεί στην αυλή φίλοι μου ..καθισμένοι στα σκαλοπάτια και οι δυο μας κοιτούσαμε τη νύχτα τ' αστέρια και σκεπτόμασταν τα ίδια πράγματα, τις αμέτρητες φορές που κάναμε το ίδιο πράγμα στα ..43 καλοκαίρια της κοινής ζωή μας . 
Βέβαια φίλοι μου υπάρχουν διαφορές, τότε καθόμασταν πιο εύκολα και δεν χρειαζόμουν βοήθεια να σηκωθώ , ούτε κι εκείνος να πιάνει τη μέση του μετά.(χι! χι!) 
Τι σημασία όμως έχει;..το θέμα είναι ότι βλέπουμε ακόμη τ' αστέρια μαζί, ότι μας μαγεύει το ίδιο μυστήριο τους, ότι μου δείχνει κάθε φορά και μου τα ονομάζει ένα ένα λες και μου τα λέει για πρώτη φορά..
Μαγεία φίλοι μου, μαγεία οι καλοκαιρινές νύχτες, ο ήχος από το τραγούδι των γρύλων και εκείνος ο..χαζομπούφος που μας επισκέπτεται τώρα τελευταία και μας τραγουδάει με το μονότονο τόνο του την ίδια κραυγή.
-Σκέπτομαι σ'αυτή τη μουριά που μεγάλωσε να βάλουμε ένα παγκάκι και ένα μικρό τραπεζάκι να πίνουμε το πρωινό καφεδάκι..μου λέει.
-Φαντάσου να είχαμε ένα..τηλεσκόπιο να τα κοιτούσαμε..αλήθεια που είναι εκείνο το αστέρι που του ..έδωσες το όνομα μου;
-Πότε κορίτσι μου;
- Α! το ξέχασες..τέρας..τότε στη Κρήτη ..το...80 αν θυμάμαι!!!
-Α!!!το ...80..Ε! κάπου θα είναι και θα ψάξουμε να το βρούμε, μη ξεχνάς δεν έχουμε θάλασσα τώρα μπροστά μας..να πάμε στη λίμνη το βράδυ να δούμε αν φαίνεται το ίδιο. Μάλλον κι αυτό μεγάλωσε σαν κι εμάς , δεν χάθηκε..απλά μεγάλωσε ..έχει όμως σίγουρα την ίδια λάμψη όπως τότε, σε διαβεβαιώνω γι' αυτό.
Όμορφες καλοκαιρινές νύχτες, μαγευτικές, γεμάτες με μοσχοβολιά των λουλουδιών και το τραγούδι των καλοκαιρινών μουσαφίρηδων...ζζζζζζζζζζζζ!!!παλιοκούνουπο τώρα θα σου δείξω.
Αχτιδένια Φιλάκια φίλοι μου και μην αφήνετε καμία νύχτα καλοκαιρινή να περάσει χωρίς αναμνήσεις, είναι ότι πιο όμορφο θα έχετε μέσα σας μαζί με τον απέραντο ουρανό με τα αμέτρητα αστέρια του!