Η κληματαριά μας και φέτος γέμισε φύλλα και είναι κάτι που κάθε χρόνο αλλάζει τη διάθεση μας λες και η ίδια η Άνοιξη έρχεται στο ψυχρό..αστικό..μπαλκόνι μας και μας πηγαίνει σε άλλα μέρη. Τότε αρχίζουμε με τον άνδρα μου να πίνουμε το πρωινό μας καφεδάκι στο μικρό τραπέζι που έχουμε στριμώξει στο μπαλκόνι μας.
Έχουμε και...επισκέψεις.Ένα ζευγάρι δεκαοκτούρες τρώνε σιτάρι και ψιχουλάκια που τους βάζω σε ένα σκεύος πλαστικό που έχω δέσει στο κάγκελο επάνω. Χθες μάλιστα ήρθε και μία καρδερίνα και ο Δημήτρης μου είπε ότι ίσως έφυγε από ένα κλουβί γιατί οι καρδερίνες ζουν σε ομάδα και όχι μόνες τους..
Τι θα κάνατε λοιπόν αν είχατε τόσα φύλλα;..μα τι άλλο;..ντολμαδάκια!

Κάνεις που λέτε ντολμαδάκια  και..θέλεις να μοιραστείς τη νοστιμιά τους με φίλους .Τότε οργανώνεις στα γρήγορα ένα βραδινό ουζάκι, πιάνεις τα τηλέφωνα και μαζί με τον καλό σου μπαίνεις στη κουζίνα, οι δυο σας μαζί για..διάφορα μεζελίκια θαλασσινά που υπήρχαν και ένα γαλακτομπούρεκο από μένα.
Το σπίτι φίλοι μου όταν γεμίζει από ανθρώπους που αγαπάς "παίρνει " ζωή, παίρνει θετική ενέργεια , παίρνει ανάσα στη δύσκολη ατμόσφαιρα που υπάρχει πλέον στο κόσμο .
Το πρωινό μου ήταν γεμάτο με ...ξύλινες σβούρες και γιο γιο που μου έφερε η μαμά των διδύμων που θα βαπτιστούν να ζωγραφίσω για μπουμπουνιέρες. 
Είναι δύσκολο για μένα να κάνω κάτι που δεν μου αρέσει και πιστέψτε με ήθελα να τις ζωγραφίσω εντελώς διαφορετικά όμως...επιλογή και επιθυμία της μαμάς.

Τα γιο γιο ήταν εύκολα , στις σβούρες όμως μου βγήκε ένα πρόβλημα που έπρεπε να φανταστώ. Με την Πάρκινσον έχω πρόβλημα στη αριστερή μου πλευρά , χέρι , ώμο, πόδι, βλέπετε είναι μία ασθένεια που είναι μονόπλευρη πολλές φορές περισσότερο όπως μου εξήγησαν. Για να ζωγραφίσω λοιπόν τη σβούρα που λόγω σχήματος δεν στέκεται, πρέπει να τη κρατώ με τα δύο δάκτυλα του αριστερού χεριού και...για γέλια..η σβούρα έκανε..σβούρες .όταν αντιμετωπίζω ένα πρόβλημα φίλοι μου δεν πανικοβάλομαι απλά ψάχνω να βρω λύσεις και σχεδόν πάντα τις βρίσκω πιστέψτε με γιατί ..έχω καλή διάθεση να λύσω το πρόβλημα.
Έτσι θα μου πιάσει διπλάσιο χρόνο απλά γιατί αφού τα δύο δάκτυλα που θα κρατούσαν τη σβούρα δεν μου κάνουν τη χάρη ζωγραφίσω στη χούφτα μου τη..μισή και μετά την υπόλοιπη! Βλέπετε; όλα καλά, απλά τα γιο γιο είναι έτοιμα ενώ οι σβούρες θα γίνουν λίγες λίγες.
Φίλοι μου σας εύχομαι μία όμορφη μέρα, μεθαύριο τα κορίτσια μου έχουν γενέθλια..στις 13 Μαίου  έγινα μαμά και είναι κάτι που δεν ξεχνιέται όπως καταλαβαίνετε..τα 13άρια μου.
Αχτιδένια φιλάκια