Επιστρέφοντας στα συνήθη!

Γυρίζουμε σελίδα φίλοι μου, ακόμα μία που γράφει Πάσχα !
Κάθε φορά που τελειώνουν κάποιες μεγάλες γιορτές αισθάνομαι ότι αποχαιρετώ ένα κομμάτι της ζωής μου, το βάζω στο μπαουλάκι των αναμνήσεων για να το συγκρίνω αργότερα και να μετρώ τις διαφορές.
Η κόρη μου και ο γαμπρός μου γυρίζουν στην Αθήνα, η Ιωάννα με τα..τέσσερα θηριάκια επιστρέφει στη ρουτίνα, ο άνδρας μου στην ανακαίνιση του τροχόσπιτου κι εγώ ...στα πινέλα και τις μπογιές μου!
Χθες βρεθήκαμε στα συμπεθέρια μας στο Λαχανά μα ο καιρός δεν ήταν καλός, βροχή, κρύο πολύ, (ξαναφόρεσα μπουφάν) και κασκόλ οπότε μη τα συζητάτε για φωτογραφίες  ώστε να σας βγάλω στιγμές από εκεί. 
Περάσαμε όμως υπέροχα, άνθρωποι καλοί , Πόντιες φιλόξενες οι γιαγιάδες που μιλούσαν αυτή την ιδιαίτερη γλωσσα που έχουν. Λατρεύουν την Ιωάννα μου κι αυτό μου ξεχείλιζε από την άνεση της κοντά τους. 
 Πάλι ψησίματα από τον γαμπρό μου τον αγαπημένο μου Αλέξη, μεζέδες, τσιπουράκια μα εγώ προτίμησα την υπέροχη τυρόπιτα της γιαγιάς του γαμπρού μου που την έφτιαξε στην μεγάλη μασίνα που έκαιγε στη κουζίνα τους και την  καταζήλεψα.
Πριν ξεκινήσω το πρωί στο σπίτι  ξύπνησα από τις 7 και έφτιαξα ένα ταψί με τα γαλακτομπουρεκάκια  ( είμαι ειδική σε αυτά!!!!) που "έκλεισαν" το μεσημεριανό αυτό τσιμπούσι το τελευταίο των γιορτών.

Από το τραπέζι της Κυριακής στο κήπο της Ιωάννα μας , μαζί με την κουμπάρα της που έφερε και τα δίδυμα μωράκια της..συν τα τέσσερα τα δικά της...χαμός!

Και του χρόνου θα πω και εύχομαι το επόμενο Πάσχα να είναι καλύτερο για όλο το κόσμο φίλοι μου!
Λοιπόν...ο κόσμος γυρίζει, οι δρόμοι γεμάτοι καθώς και το πάρκιν μπροστά στο σπίτι μας. Κάναμε αγώνα να βρούμε παρκάρισμα.
Σήμερα αποχαιρετώ σε λίγο το ξανθό κοριτσάκι μου ( από το σόι του άνδρα μου το χρώμα) και μπαίνω στο εργαστήρι μου να ξεκινήσω νέο πίνακα γιατί φεύγοντας μου άδειασε τους τοίχους από όσους είχα κάνει τελευταία!
Τώρα θα σας δείξω και το μαξιλάρι που κέντησα με σχέδιο που έβγαλα μόνη μου από φωτογραφία χωρίς χρήση υπολογιστών και φωτοτυπιών, ήταν πράγματι δύσκολο φίλες μου.

Περίμενα να το παραλάβει πρώτα η φίλη μου Κλαύδια που της το δώρισα και μετά  σας το δείξω.
 Όπως σας είπα παλιά αποφάσισα να κάνω σε όσες περισσότερες μπορέσω ένα δωράκι καρδιάς..και το κέντημα είναι ένα τέτοιο. Δεν ξέρω πόσα χρόνο..χρόνια..θα είμαι εδώ στα μπλοκ..λοιπόν θέλω να με θυμάστε με κάτι που θα έχετε κοντά σας και θα το βλέπετε.
Επιστρέφοντας στα..γήινα....
Φίλοι μου ξαναγυρίζω από αύριο σε λαδερά και όσπρια και μη ξαναδώ αρνιά και κυρίως γλυκά ( που θα πάει..θα τελειώσει ο μπακλαβάς της κόρης μου και το τσουρέκι της Ολίνας!). 
Το αστείο είναι ότι εγώ τρώω ελάχιστο κρέας όμως έστω και το αμαρτωλό ..τσίμπημα πετσούλας...αρκεί !
Αχτιδένια φιλάκια !