Σκέφτηκα να σας βάζω πια μία Χριστουγεννιάτικη εικόνα από αυτές που κατά καιρούς κρατώ γιατί ξυπνούν μέσα μου εκείνο το..παιδί που σας έλεγα. Εκείνο που έκαμνε σαν τρελό και παρακαλούσε για να στολίσει το δένδρο νωρίτερα.
Δεν ξέρω αν τελικά στολίσω φέτος, περνάω όπως σας είπα μία δύσκολη φάση και το μόνο που με "δένει" με τις γιορτές είναι το εργαστήρι μου που είναι πλημμυρισμένο από χρώμα και κορδέλες, υλικά και ..σχέδια.
Σήμερα πήρα τη 3η κάρτα και αρχίζω να νοιώθω τύψεις που εγώ ακόμη δεν έστειλα κάτι.
Όμως φανείτε επιεικείς μαζί μου γιατί με τόσα που μου συμβαίνουν το να σταθώ στο ταχυδρομείο τόση ώρα όπως στάθηκα σήμερα μου είναι φοβερά κουραστικό. Να φανταστείτε ότι πήγα στις 8 το πρωί για να μη έχει κόσμο και πήρα το νούμερο..98!!!!!!!!!!!
Η Κλώντη "παλεύει" και πραγματικά την θαυμάζω πιστέψτε με. Το Σάββατο την πήρα μαζί μου στο τσαντάκι της στη Βεργίνα που πήγα να παραδώσω στη Πρωτοβουλία τα όσα έκανα και μετά στη Σκύδρα στη συννυφάδα μου που μας περίμενε για μεσημέρι.
Όπως είπα στον άνδρα μου σίγουρα ήταν το τελευταίο ταξίδι της μαζί μας. Βγήκε ελάχιστες φορές από τη τσαντούλα της αυτή που κάποτε χοροπηδούσε στα χόρτα και τα λαγκάδια.
Όταν γυρίσαμε ήταν πλέον σε κακή κατάσταση , βαλάντωσα στο.. κλάμα ..και ήμασταν έτοιμη πια να την αποχαιρετίσουμε.
Σχεδόν δεν κοιμήθηκα εκείνο το βράδυ ακόμη και ο Δημήτρης ήταν πλέον σίγουρος ότι δεν θα έβγαζε τη νύχτα. Κάποια στιγμή μου είπε όταν χωνόμουν στην αγκαλιά του να κλάψω..
- Δεν υπάρχουν πια θαύματα γι 'αυτή κορίτσι μου, μη κλαις να είσαι έτοιμη.
-Το ξέρω και είμαι..έτοιμη..άσε με να κλάψω..
Το πρωί το..θαύμα Κλώντη όμως πεισματικά μας απέδειξε ότι η λέξη "πολεμίστρια¨της αξίζει δικαιωματικά. Να φανταστείτε ότι ο άνδρας μου δεν έφυγε στο κτήμα νωρίς το πρωί για να την "πάρει" μαζί του ...Σκεφτήκαμε ακόμη και να μη βάλουμε την ινσουλίνη αφού ήταν σχεδόν αναίσθητη ...όμως την έκανα τελικά...
Και ξάφνου εκεί που πίναμε το καφέ μας βλέπουμε τη κουβερτούλα της να ανασηκώνεται και να έρχεται κοντά μας κοιτώντας μας στα μάτια.
-Εκείνο το..δεν υπάρχουν πια θαύματα..το επιμένεις ακόμη; του λέω..
Έφαγε έστω και λίγο, βγήκε στο μπαλκόνι και γάβγισε στη..γειτόνισσα που μιλούσε με μία άλλη ..κι εμείς την κοιτάζαμε και δεν το πιστεύαμε.
Βέβαια δεν τρέφω ελπίδες γιατί δυστυχώς είναι καρκίνος και δεν έχουμε ελπίδες , όμως θαυμάζω αυτή τη δύναμη που έχει μέσα της και που αφήνει κατάπληκτο ακόμη και το γιατρό.. Έχει μείνει μία..σκιά φίλοι μου, ευτυχώς δεν πονάει, δυστυχώς τρώει ελάχιστα και αυτό με ειδική ένεση τροφής όμως..πεισματικά στέκεται όρθια σε όλα αυτά πολεμάει με τα ανίκητα...
Αυτή είναι η ..κατάσταση και ξέρω ότι ίσως μερικοί θα πείτε ότι κάνω φθορά στον εαυτό μου με όλα αυτά.. Ναι ..την κάνω..μα δεν μπορώ να κάνω και αλλιώς..δεν θα εγκατέλειπα ποτέ κάποιον που αγαπώ, θα έκανα τα πάντα έστω και εις βάρους μου .
Γι' αυτό συγχωρείστε με που φέτος δεν έστειλα ακόμη κάρτες αν και από..σχέδια είχα πολλά. Οι διάφορες καταστάσεις αλλάζουν τα "θέλω" μας και τα " όσα μπορώ" παίρνουν τη πρώτη θέση.
Σας εύχομαι μία καλή εβδομάδα με πραγματική αγάπη για σας.
Αχτιδένια Φιλάκια!
18 σχόλια:
Καλημέρα καλή μου,
Δεν θέλουμε ούτε καρτούλες ούτε τίποτα.
Να είστε καλά θέλουμε και να χαμογελάτε.
Φιλιά σε σένα και στην μυτούλα της.
Tην αγάπη μου!!!
Γλυκιά μου αχτιδουλα Καλες και χαρουμενες Γιορτες σε σενα και την οικογενεια σου!!
Αυτό το μικροσκοπικό θαύμα που λέγεται Κλώντη, έχει πάρα πολύ αγάπη μέσα του. Και ξέροντας το πόσο την αγαπάτε, της δίνει δύναμη. Δυστυχώς δεν μπορούμε να παλέψουμε αυτό το "θηρίο" που θερίζει ανθρώπους και ζώα, και μας στερεί αγαπημένα πρόσωπα. Πώς να εγκαταλείψεις; Εγκαταλείπεις τον άνθρωπό σου όταν είναι άρρωστος;; Φυσικά και όχι. Και αυτή ένα ανθρωπάκι είναι μόνο που έχει 4 πόδια και μια ουρίτσα. Κάντε κουράγιο λοιπόν, ξέρετε ότι πλησιάζει ο καιρός της, δώστε της όση αγάπη περισσότερη μπορείτε, και... σφίξτε τα δόντια... όλα στη ζωή είναι, δυστυχώς. Και αυτή το ξέρει τι αγάπη της έχετε. Ας περάσετε ένα ήσυχο βράδυ απόψε, και κάθε βράδυ. Και αν είναι να φύγει, τουλάχιστον να μην πονέσει. Θα φύγει όμως χορτασμένη από αγάπη. Σημαντικό αυτό. Σας φιλώ. Σοφία
Η φίλη Σοφία (πριν από εμένα) τα έγραψε πολύ - πολύ όμορφα.
Με όσα πλάσματα αγαπάς (είτε είναι άνθρωποι, είτε είναι ζώα) το δέσιμο είναι μεγάλο και όταν έρχεται η στιγμή του αποχωρισμού το ηθικό πέφτει...
Να ευχηθώ στην Κλωντίτσα να μην υποφέρει και να μην πονέσει μέχρι την τελευταία της πνοή και εσύ που την λατρεύεις θα είναι ωραίο να την αποχαιρετήσεις με όσο χαμόγελο μπορείς...
Τα φιλιά μου.
Πόσο λυπάμαι, Αχτίδα μου! Περνώ τακτικά, σε διαβάζω, κι ας μη σχολιάζω πάντα. Δεν ήξερα όμως ότι τελικά έχει καρκίνο η Κλώντη σας.
Καταλαβαίνω τον πόνο σας (σκυλομαμά βλέπεις κι εγώ) και μην απολογείσαι για τίποτα. Είναι μέλος της οικογένειας και είναι απόλυτα λογικό και φυσιολογικό να στενοχωριέστε που τη βλέπετε έτσι.
Κουράγιο και δύναμη. Φιλιά!
Ξαναπερνάω από το blog σήμερα, ίσως καταχρηστικώς, γιατί αφ΄ενός σας έχω αγωνία εσένα και την Κλώντη, αφ΄ετέρου για να ξαναεκφράσω τη συμπαράστασή μου μαζί με τις καλές φίλες που σχολιάζουν εδώ και έχουν τη δυνατότητα να κατανοήσουν τι θα πει να χάνεις το αγαπημένο σου πλασματάκι.
Χαίρομαι που γράφω μαζί σας κορίτσια, ελπίζω να προσφέρουμε όλες μαζί έστω το ελάχιστο στις δύσκολες ώρες τις Αχτίδας.
Καλή μου φίλη ξέρω πόσο δύσκολα περνάς.... είναι ένα μέλος της οικογένειας και η μικρή σας αγωνίστρια και δεν μπορείς να μην είσαι χάλια με αυτή την κατάσταση. Έχεις περάσει ένας χρόνος και κάτι από την ημέρα που χάσαμε την Ρέμη μας και ακόμα δεν μπορούμε να το πιστέψουμε. Δύναμη αγαπημένη μου και δεν χρειάζεται να στείλεις κάρτες, να είσαι καλά μόνο αυτό νομίζω πως κάνει όλους όσους σε αγαπάμε χαρούμενους!!!! Πολλά πολλά φιλιά αγαπημένη μου σε όλους σας!!!!!
Σου έχω ξαναπεί ότι είναι σαν να σε γνωρίζω,αφού ξέρω τόσα για την ζωή σου και για την καθημερινότητα σου. Είσαι εξαιρετικός άνθρωπος και ο σύζυγος σου επίσης και εύχομαι όλα να περάσουν γρήγορα, μακάρι να μπορούσα να πώ και για την αγαπημένη σας Κλώντη να ήτανε περαστικά, όμως η ζωή είναι έτσι και πρέπει να το δεχόμαστε.
Λυπάμαι που περνάς αυτές τις δυσκολίες και τό μόνο που εύχομαι να είναι περαστικά και να τ'αφήσεις πίσω γρήγορα,..........και μπράβο για το κουράγιο σου.!!!!
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
ΓΕΩΡΓΙΑ ΜΟΥ ΓΛΥΚΙΑ ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ ΣΦΙΧΤΗ ΣΦΙΧΤΗ ΝΑ ΠΑΡΩ ΜΠΟΡΩ ΛΙΓΟ ΠΟΝΟ ?ΣΕ ΝΟΙΩΘΩ ΣΕ ΣΥΜΠΟΝΩ ΚΑΙ ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΟΣΟ ΠΙΟ ΑΝΩΔΥΝΑ......ΚΑΛΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ
Περνάς δύσκολα φίλη μας και έχεις χίλια δίκια σε καταλαβαίνω απόλυτα, έχω χάσει κι εγώ αγαπημένο σκυλάκι..... Καλή δύναμη εύχομαι και σου στέλνω τα φιλιά μου !!!
Καλημέρα αγαπημένη μου
Δύναμη εύχομαι....
Σε φιλώ πολύ πολύ ♥
Αγαπημένη μου Αχτίδα
Η αγάπη έχει τόση δύναμη. Αυτή η αγάπη κράτησε το Κλωντακι μέχρι σήμερα. Και η αγάπη θα βρει τη δύναμη να την αφήσει όταν έρθει η ώρα να ξεκουραστεί ήρεμα.
Αγκαλιά μεγάλη σε σένα και στην αγαπημένη σε όλους μας Κλωντη.
Ξαναπερνάω από εδώ μήπως μάθω τίποτα νεότερο. Αυτό το απλό ευχαριστώ που λέτε, εκφράζει πάρα πολλά. Δεν θα πω τίποτα. Ελπίζω απλά όλα να είναι καλά, και πάνω απ' όλα, εσείς να είστε καλά. Καλό ήρεμο βράδυ. Σοφία
Μία μεγάλη αγκαλιά Γεωργία μου ,σε καταλαβαίνω γιατί και τα ζωάκια μας έχουν ψυχή.
Σας νιώθω, ελπίζω όλα να περάσουν με ηρεμία, αν και με δάκρυα.
Χριστίνα της Γ.
Τι να πω που δεν έχει ειπωθει φιλεναδα.. είναι πολύ δύσκολο να αποδεχτουμε οτι συμβαινει σε ότι αγαπαμε .. αλλα και στα ζωακια μας ειναι οπως και στους ανθρώπους αγαπη μου ερχεται ο κύκλος και κλεινει καποια στιγμή.. και η καρδια μας αρνητε να δεχτει τι συμβαίνει... ομως οταν αυτό θα γινει η αγαπη που χαρίσαμε.. και εσεις εχετε δωσει τοσο πολύ..! ειναι αυτή που θα μας δωσει την γαληνη και την υπομονή.. καλη μου φιλη..καλή δυναμη σου ευχωμαι.. και θα ηθελα μια χαρη θα χαρω να γνωρισω την φιλη σου την Ιουλια...!!! να έχεις δυο φιλες να σε στηριζουν αν γινεται..και θελεις !!!καλη δυναμη κοριτσι μου.. φιλω σε..!!!
Δημοσίευση σχολίου